Ποιο είναι το ερώτημα στο οποίο βραχυκυκλώνουν και «χάνουν τη μιλιά τους» οι διάφοροι εκπρόσωποι του δικομματισμού όταν τους το υποβάλουν οι δημοσιογράφοι; Φυσικά το παρακάτω. Πώς εξηγείτε το «παράδοξο» γεγονός ότι ενώ οι ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων τάσσονται «ομόφωνα» υπέρ του πολέμου κατά του Αφγανιστάν, γιατί αυτό επιτάσσει το εθνικό συμφέρον ή αυτό είναι δίκαιο και αναγκαίο, ο ελληνικός λαός δε συμβαδίζει και είναι στη συντριπτική πλειοψηφία του αντίθετος με αυτή την πολιτική. Οι απαντήσεις που δίνουν οι εκπρόσωποι των δύο μεγάλων κομμάτων, όπως ότι «ο πόλεμος δεν είναι δημοφιλής επιλογή», και «τι να κάνουμε δεν υπήρχε άλλη λύση», είναι βέβαια εξόφθαλμα αστείες και προκλητικές. Τουλάχιστον ο Στ. Μάνος ήταν περισσότερο ειλικρινής όταν έλεγε (προχτές στο «Φλας») ότι «ο κ. Σημίτης και ο κ. Καραμανλής πρέπει να αγωνιστούν να μεταπείσουν την ελληνική κοινή γνώμη», ζητώντας ταυτόχρονα και από τους δύο να βγαίνουν... κάθε μέρα στην τηλεόραση! Δεν είναι όμως καθόλου βέβαιο ότι θα πετύχαιναν τους στόχους τους. Μάλλον το αντίθετο. Και αν δε μας πιστεύουν, ας το επιχειρήσουν!