Ούτε η Κοκκινοσκουφίτσα δεν τα τρώει αυτά...
Τρίτη 16 Οχτώβρη 2001

Οταν μπήκα το πρωί στο γραφείο μου, ξαφνιάστηκα βλέποντας να με περιμένει ένα σημείωμα του Αποστόλη. Είχα ξεχάσει ότι του είχα δώσει κλειδί και το ελεύθερο να μπαινοβγαίνει.

Καμιά σχέση με σημείωμα. Ηταν γράμμα χωρίς φάκελο. Εγραφε:

«Σεβαστέ μου φίλε (ο Αποστόλης, όπως ξέρετε, είναι τρεις βδομάδες νεότερός μου). Εχω μερικές απορίες και θα ήθελα να τις συζητήσω μαζί σου το βραδάκι. Για να είσαι έτοιμος και μελετημένος, στις σημειώνω σ' αυτό το χαρτί, όχι με σειρά σπουδαιότητας, αλλά όπως μου έρχονται στο μυαλό.

Λοιπόν, γιατί τη βάρβαρη, αποτρόπαιη και τρομοκρατική πράξη, που έπληξε τις ΗΠΑ, προκάλεσε το θάνατο εξίμισι χιλιάδων ανθρώπων και λύπησε ή έπρεπε να λυπήσει κάθε πολιτισμένο άνθρωπο, οι κυβερνήσεις, οι τηλεοράσεις, τα ραδιόφωνα, οι εφημερίδες, τη χαρακτηρίζουν σαν πρωτοφανές γεγονός που θα αλλάξει το δρόμο της ιστορίας; Δηλαδή, εκτός από το ότι αυτό το έγκλημα έγινε από άλλους με θύμα τις ΗΠΑ, για πρώτη φορά και δεν έγινε, ως συνήθως, από τις ΗΠΑ, με θύματα τους άλλους, τι άλλο υπάρχει που το κάνει πρωτοφανές γεγονός; Συγκρίνεται αυτό με τα τρομοκρατικά εγκλήματα που έγιναν με τα αεροπλάνα και τις έξυπνες βόμβες, που ισοπέδωσαν ολόκληρες πόλεις μικρότερων κρατών και προκάλεσαν το θάνατο πεινασμένων λαών, που δε διέθεταν ούτε σφεντόνα; Πού είναι το πρωτοφανές;

Ακόμα και η 11η Σεπτεμβρίου, που αποφάσισαν να κάνουν Εθνική Επέτειο, είναι πιασμένη από το λαό της Χιλής από το 1973. Στις 11 Σεπτεμβρίου του 1973, ήταν η μέρα που με τη βοήθεια της CIA και των αμερικανικών αεροπλάνων σφάξαν τον Σαλβαδόρ Αλιέντε, νόμιμα εκλεγμένο πρωθυπουργό της χώρας και εγκαθίδρυσαν τον εγκληματία Πινοσέτ.

Πιστεύω να καταλαβαίνεις ή μάλλον ξέρεις πόσο στεναχωρέθηκα για τους αδικοσκοτωμένους της τρομοκρατικής ενέργειας, όμως δεν μπορώ να μην αγαναχτήσω με τα ανθρώπινα κατακάθια προσκολλημένα πάντα στον πιο δυνατό. Και πρέπει να ξέρεις, ακόμα, ότι δυσκολεύομαι να υπενθυμίζω το Ναγκασάκι, τη διπλανή Γιουγκοσλαβία κι όλα τ' άλλα εγκλήματα, αλλά με προκαλούν. Κι όταν μερικοί μου λένε, "έχεις δίκιο, αλλά τι μπορώ να κάνω;", θυμώνω.

Ξέρω ότι δεν είναι σωστό, αλλά θυμώνω, όμως κρατιέμαι και τους λέω να κάνουν ό,τι κάνουν και τώρα. Να μιλάνε δυνατά, αλλά να υποστηρίζουν το δίκιο, όχι το άδικο. Να καταλαβαίνουν ότι όταν ο Μπους, για να δείξει τα ανθρωπιστικά του αισθήματα στέλνει στο Αφγανιστάν τρόφιμα με βόμβες, αποδείχνει πόσο ηλίθιους θεωρεί τους λαούς. Να το καταλαβαίνουν και να το φωνάζουν. Να καταλαβαίνουν πως όταν ο Μπους προτείνει στον Αμερικανό πολίτη να δώσει ένα δολάριο για τους Αφγανούς, σημαίνει ότι τόσο υπολογίζει την ανθρώπινη ζωή. Οταν αρνείται να δώσει αποδείξεις για να του παραδώσουν τον Λάντεν και συνεχίζει τους βομβαρδισμούς, αποδείχνει πως ούτε ο Λάντεν ούτε οι πύργοι της Νέας Υόρκης έχουν καμιά σχέση με τους σκοπούς του.

Να καταλαβαίνουν ότι οι Πρόεδροι των ΗΠΑ, από τον Ουάσιγκτον ως τον Μπους, είναι ο ΙΔΙΟΣ άνθρωπος με διαφορετικά ονόματα και σύζυγο. Η πολιτική τους είναι, ό,τι διατάξει το Κεφάλαιο. Το "μότο" τους μπορούσε να είναι: "Υποδούλωση των λαών, Δωροδοκία, Τρομοκρατία, Εκμετάλλευση".

Αυτά και μερικά άλλα θέλω να κουβεντιάσουμε το βραδάκι. Ηθελα ακόμα να ρωτήσω εσένα σαν πιο παλιό το εξής. Εχεις ακούσει ή διαβάσει ότι σε κάποιο πόλεμο, παλιό, καινούριο ή αρχαίο, να αλληλοσκοτώνονται και να βρίζει ο ένας τον άλλο φωνάζοντας: "Ντροπή σου, παλιοτρομοκράτη!". Θέλω να πω δηλαδή, ότι από τη στιγμή που οι ΗΠΑ κήρυξαν πόλεμο, υποχρεωτικά τον κηρύξανε κατά του Αφγανιστάν, έτσι πολεμούν το Αφγανιστάν και όχι την τρομοκρατία. Η τρομοκρατία χτυπιέται από τις τοπικές αστυνομίες. Η Αστυνομία, αν της το επιτρέψουν, θα συλλάβει τους τρομοκράτες. Γιατί αυτή είναι δουλιά της Αστυνομίας. Δηλαδή, ο Μπους, ο Ρίγκαν, ο Αϊζενχάουερ, όποιο όνομα, τέλος πάντων, χρησιμοποιούν αυτή την περίοδο, αποφάσισε να σκοτώσει 25.000.000 ανθρώπους για να απαλλαγεί από χίλιους τρομοκράτες; Ούτε η Κοκκινοσκουφίτσα τα τρώει αυτά. Εχω πολλά ακόμα να σου πω, αλλά θα τα πούμε το βραδάκι.

Αποστόλης».

Αποφάσισα να αντιγράψω το σημείωμα και να το στείλω στο «Ριζοσπάστη» με την υπογραφή μου. Ο Αποστόλης σέβεται την ηλικία μου και δε θα μου κάνει μήνυση. Ασε, που, παρά τα νιάτα του, μπορεί να το ξεχάσει ως το βράδυ και ν' αρχίσει να μιλά για το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, που έχει και γέλιο.

Αντε γεια.


Του
Τίτου ΒΑΝΔΗ