ΟΔΕΥΣΗ ΑΓΩΓΟΥ ΤΑΡ ΣΤΗΝ ΚΑΒΑΛΑ
Ο σχεδιασμός κυβέρνησης - εταιρείας απέναντι στις ανάγκες του λαού της περιοχής
Παρασκευή 17 Αυγούστου 2018

MotionTeam

Μια ακόμη πλευρά των σχεδιασμών κυβέρνησης - κεφαλαίου για την Ενέργεια και για το τι αυτοί σηματοδοτούν για το λαό, ξεδιπλώνεται τις μέρες αυτές στην Καβάλα σχετικά με την ολοκλήρωση του αγωγού TAP (Διαδριατικός Αγωγός Φυσικού Αερίου).

Η ολοκλήρωση του TAP καθυστερεί καθώς η κοινοπραξία που ελέγχει τον αγωγό επιμένει στην όδευσή του από τα Τενάγη των Φιλίππων, παρά τις αντιδράσεις του λαού της περιοχής που έχουν εκφραστεί πολύμορφα και με δυναμικά συλλαλητήρια.

Οι κάτοικοι της περιοχής απαιτούν αλλαγή της όδευσης του αγωγού ώστε να μην περάσει από τον παραγωγικό κάμπο Ζυγού - Κρυονερίου - Φιλίππων και από τα Τενάγη Φιλίππων, που είναι γη υψηλής παραγωγικότητας.

Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν παίρνει υπόψη τις αντιδράσεις αγροτών και κατοίκων μπροστά στο έργο «στρατηγικής σημασίας» για τους επιχειρηματικούς ομίλους, αλλά στην προσπάθειά της να κάμψει τις αντιδράσεις δε δίστασε να συνδέσει την κατασκευή του αγωγού με έργα απαραίτητα για τους κατοίκους της Δημοτικής Ενότητας Φιλίππων παρουσιάζοντας ως «αντισταθμιστικά» έργα την υδροδότηση μιας περιοχής που διαπιστωμένα έχει πρόβλημα με τις αυξημένες τιμές νιτρικών, καθώς και έργα που δεν αντιμετωπίζουν ολοκληρωμένα μεν αλλά είναι σε θέση να ανακουφίσουν έως ένα βαθμό το πρόβλημα στα Τενάγη.

Αφού δεν έπιασε αυτή η τακτική, ακολούθησαν η καταστολή και οι διώξεις κατοίκων της περιοχής για παρεμπόδιση των εργασιών κατασκευής του αγωγού TAP. Ετσι η διοίκηση του δήμου Καβάλας ανέλαβε πιο ενεργό ρόλο προκειμένου να καλλιεργήσει τη συναίνεση και οργάνωσε μια σύσκεψη στα τέλη Ιούλη, μέσα από την οποία οι εκπρόσωποι του TAP εμφανίσθηκαν και πάλι αδιάλλακτοι, ισχυριζόμενοι ότι «η εγκεκριμένη όδευση επιλέχθηκε ως η καλύτερη δυνατή, με κριτήριο το μικρότερο δυνατό αποτύπωμα στο περιβάλλον και τις τοπικές κοινωνίες».

Μετά από τη συγκεκριμένη σύσκεψη η διοίκηση του δήμου Καβάλας ανέλαβε πιο ενεργητικά να αλλάξει το κλίμα. Σε ανακοίνωσή της ισχυρίζεται ότι «η ολοκλήρωση του αγωγού ΤΑΡ είναι υψίστης εθνικής σημασίας και σε συνδυασμό με την αρνητική δικαστική έκβαση ενώπιον του ΣτΕ, καθίσταται προφανές πως πρέπει να πρυτανεύσει η λογική και η νομιμότητα», ενώ στο ίδιο κλίμα, στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου που πραγματοποιήθηκε στις αρχές Αυγούστου, η δήμαρχος, Δήμητρα Τσανάκα, κάλεσε σε «επιστροφή στο ρεαλισμό», λέγοντας ότι «δ δήμος εκ του νόμου δεν απαιτείται να συναινέσει για την όδευση. Αρα, κυβερνήσεις, νόμοι, δικαστικές αποφάσεις είναι δεδομένα που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε. Ο σεβασμός στους νόμους και στις δικαστικές αποφάσεις είναι υποχρέωσή μας».

Με τις πλάτες πια και της διοίκησης του δήμου και τη στήριξη κυβέρνησης και ΝΔ, και με τις δικαστικές διώξεις να εκκρεμούν σε βάρος των κατοίκων, τις προηγούμενες μέρες ξεκίνησαν οι εργασίες για την κατασκευή του αγωγού στα Τενάγη.

Η «Λαϊκή Συσπείρωση» στο δήμο καλεί τους αγρότες και γενικότερα τους εργαζόμενους της περιοχής να αξιοποιήσουν την εμπειρία τους και να βγάλουν τα αναγκαία συμπεράσματα για το ποιος ωφελείται και ποιος όχι από αυτήν την πολιτική και πρακτική των κυβερνήσεων, των αστικών κομμάτων και των μονοπωλίων της Ενέργειας, καθώς και των δυνάμεων στην Τοπική Διοίκηση που τάσσονται με την ανταγωνιστικότητα και επιχειρηματικότητα των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων, την πολιτική της «απελευθέρωσης» της Ενέργειας, την πολιτική της «γεωστρατηγικής» αναβάθμισης της χώρας.

Μπροστά τους, όπως επισημαίνει, καταρρέουν σαν χάρτινος πύργος τα παραμύθια για τα «αντισταθμιστικά οφέλη» που θα είχαν οι «τοπικές κοινωνίες». Οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι φτωχοί αγρότες της περιοχής θα συνεχίσουν να βρίσκονται μπροστά στα αδιέξοδα της αντιλαϊκής πολιτικής, στην ενεργειακή φτώχεια, στην οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση.

Καλεί δε το λαό της περιοχής να παλέψει για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής και άμεσα να διεκδικήσει την αλλαγή όδευσης του αγωγού, να σταματήσουν οι διώξεις και οι σαθρές κατηγορίες, να υλοποιηθούν τα έργα ύδρευσης - άρδευσης που είναι απαραίτητα για την περιοχή με αποκλειστική χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, χωρίς τον απαράδεκτο εκβιασμό που συνδέει την υλοποίησή τους με τις κινητοποιήσεις των κατοίκων.