Κοινή εκπαίδευση Στρατού και Αστυνομίας, κοινές τεχνικές βάσεις μεταξύ των δυο Σωμάτων και «εξορθολογισμό» των προμηθειών τους, μέσω της χρήσης «κοινών μέσων» (!) προωθεί η κυβέρνηση, με πρόσχημα την «εξοικονόμηση δαπανών» και με πραγματικό στόχο την ισχυροποίηση και τον αποτελεσματικότερο συντονισμό των κατασταλτικών μηχανισμών, σε βάρος του «εχθρού λαού». Τα αντιδραστικά σχέδια της κυβέρνησης συζητήθηκαν σε σύσκεψη που έγινε χτες στη Βουλή, υπό τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου και τη συμμετοχή των υπουργών Εθνικής Αμυνας Ευ. Βενιζέλου, Προστασίας του Πολίτη Χρ. Παπουτσή, Εξωτερικών Δ. Δρούτσα, Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου και των αναπληρωτών υπουργών Εξωτερικών Μ. Ξενογιαννακοπούλου και Αμυνας Π. Μπεγλίτη. Η κυβέρνηση κάνει ένα ακόμα θαρραλέο βήμα για τη θωράκιση των κατασταλτικών μηχανισμών κατά του λαϊκού κινήματος, ενσωματώνοντας πλέον και τις Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας.

Δεν είναι πρωταπριλιάτικο ψέμα. Σήμερα η ΟΤΟΕ, όπως αναφέρει σε δελτίο Τύπου με τίτλο «Επαναλαμβάνονται οι διαπραγματεύσεις ΟΤΟΕ - τραπεζών για την κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας», συναντιέται με τους τραπεζίτες. Είναι όμως χαρακτηριστικές ως προς τον απροκάλυπτα αντεργατικό και φιλοκαπιταλιστικό ρόλο της, γερό στήριγμα των Τραπεζών, οι προθέσεις με τις οποίες πηγαίνουν στις διαπραγματεύσεις. Στο δελτίο αναφέρεται: «...η ΟΤΟΕ θα προσέλθει στις διαπραγματεύσεις επισημαίνοντας ταυτόχρονα στην πλευρά των τραπεζών ότι στις σημερινές δύσκολες εποχές για όλους και ιδιαίτερα για την ελληνική κοινωνία, η συνεννόηση και η συμφωνία μεταξύ ΟΤΟΕ και τραπεζών δεν είναι μόνο προς όφελος των τραπεζοϋπαλλήλων αλλά είναι κυρίως προς όφελος των τραπεζών και της προοπτικής τους που διασφαλίζεται σε ένα κλίμα σταθερότητας, ειλικρινών σχέσεων και εμπιστοσύνης». Ετσι οι τραπεζίτες μαζί με την απρόσκοπτη χρηματοδότησή τους από κυβέρνηση-κράτος με πάνω από 100 δισ. ευρώ, έχουν και την αμέριστη υποστήριξη της πλειοψηφίας της ηγεσίας της ΟΤΟΕ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - Αυτόνομη Παρέμβαση και άλλες εργοδοτικές παρατάξεις), που είναι έτοιμοι να θυσιάσουν τα δικαιώματα των τραπεζοϋπαλλήλων, αφού αυτό που τους ενδιαφέρει είναι «κυρίως το όφελος των τραπεζών και της προοπτικής τους» όπως ξεδιάντροπα λένε οι ίδιοι. Πουλάνε τους εργαζόμενους στ' αφεντικά, αντί να διεκδικήσουν κλαδική συλλογική σύμβαση, που να ικανοποιεί τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, προκειμένου να μεγαλώνουν κέρδη και κεφάλαια των τραπεζών.