Ο υπουργός Οικονομικών της ελληνικής κυβέρνησης συζήτησε με τον υπουργό Οικονομικών της γερμανικής κυβέρνησης για τα νέα δάνεια προς την Ελλάδα, αλλά στη συζήτηση κυριάρχησε η προοπτική γερμανικών επενδύσεων στην Ενέργεια. Δεν είναι τυχαίο ότι το κεφάλαιο, τα κόμματά του στην Ελλάδα, η ΕΕ, το ΔΝΤ σε δυο βασικά ζητήματα επέμεναν, για το «μεσοπρόθεσμο» και τον εφαρμοστικό νόμο. Στις αντεργατικές αναδιαρθρώσεις και στις ιδιωτικοποιήσεις, ως επείγοντα ζητήματα. Και αυτό γιατί οι αντεργατικές αναδιαρθρώσεις μειώνουν την τιμή της εργατικής δύναμης, αυξάνοντας την εκμετάλλευση και τα κέρδη, ενώ οι ιδιωτικοποιήσεις δίνουν επενδυτική διέξοδο στα αδιάθετα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια που λόγω κρίσης δεν επενδύονται και όχι για την αντιμετώπιση του χρέους. Και όλ' αυτά στο όνομα της ανάπτυξης. Η ανάπτυξη που επαγγέλλονται ελληνική και γερμανική κυβέρνηση για την ελληνική και γερμανική πλουτοκρατία, αν γίνει και όταν γίνει, θα φέρει για τους εργαζόμενους μισθούς Κίνας και εργασιακές σχέσεις Αφρικής και για την Ελλάδα παραπέρα υπονόμευση των παραγωγικών της δυνατοτήτων. Ανάπτυξη προς όφελος του λαού και όχι των μονοπωλίων, αξιοποιώντας όλες τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, μπορεί να γίνει μόνο από τη λαϊκή εξουσία και οικονομία, με αποδέσμευση από την ΕΕ.