«Εποχή του χαμηλού πληθωρισμού που πέρασε ανεπιστρεπτί» και τιμές «που δεν πρόκειται να επιστρέψουν ξανά στα προηγούμενα επίπεδα», αλλά θα συνεχίσουν να αυξάνονται τα επόμενα χρόνια, «διάβαζαν» χτες τα αστικά επιτελεία στα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για τον πληθωρισμό.

Σημείωναν παράλληλα την ανησυχία τους για το γεγονός ότι οι οικονομίες της Ευρωζώνης (και της Ελλάδας) βρίσκονται «μια ανάσα» από την ύφεση. Οι ίδιες πάνω κάτω εκτιμήσεις περιλαμβάνονταν στις πρόσφατες εκθέσεις της Τράπεζας της Ελλάδας και του ΟΟΣΑ, μέσα στη βδομάδα.

Μέσα σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο, το «δίλημμα» που θέτουν στον λαό είναι να διαλέξει από ποια «τσέπη» θα χάσει: Από την περαιτέρω καθήλωση μισθών και συντάξεων, την αύξηση των επιτοκίων δανεισμού, στο όνομα του «αποπληθωρισμού»; 'Η από την ακρίβεια που σαρώνει και έχει ήδη εξαφανίσει τις «αυξήσεις» που εξαγγέλλονται με τους μνημονιακούς νόμους «στα όρια των αντοχών» της καπιταλιστικής κερδοφορίας;

Με άλλα λόγια, προετοιμάζουν το έδαφος και ενόψει των εκλογών, ώστε ο συνήθης ύποπτος, ο λαός, να ξαναβάλει πλάτη για να θωρακίσει τα καπιταλιστικά κέρδη με νέες θυσίες.

Αυτόν ακριβώς τον σκοπό υπηρετεί το νέο υπερμνημόνιο του Ταμείου Ανάκαμψης, που αποτελεί το κυβερνητικό πρόγραμμα της επόμενης μέρας, όποια κυβέρνηση κι αν εκλεγεί, με βροχή από αντιλαϊκές «μεταρρυθμίσεις» και κρατικές - ευρωπαϊκές ενισχύσεις για τις «πράσινες» μπίζνες των ομίλων.

Μεταξύ αυτών και ένα νέο πογκρόμ εκβιασμών και πλειστηριασμών σε βάρος της λαϊκής κατοικίας, όπως και των επαγγελματιών, για την «ενίσχυση της ανθεκτικότητας» του τραπεζικού συστήματος, ώστε να δώσει φρέσκο χρήμα στο μεγάλο κεφάλαιο.

Η «λελογισμένη» οικονομική πολιτική που «συνιστούν» ΕΚΤ και ΟΟΣΑ, για να αποφύγει η παγκόσμια οικονομία τον συνδυασμό υψηλού πληθωρισμού και ύφεσης, δεν έχει για αποδέκτη τα μονοπώλια, που έχουν να λαμβάνουν κανονικά τα δισ. του Ταμείου Ανάκαμψης, αλλά τον λαό.

Σ' αυτόν κουνάνε το δάχτυλο να μη διεκδικεί ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και να συμβιβαστεί με τη φτώχεια του, γιατί σε αντίθετη περίπτωση ο πληθωρισμός καραδοκεί και απειλεί τη «βιωσιμότητα» των επιχειρήσεων, άρα και χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Σ' αυτόν απευθύνονται ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ όταν απορρίπτουν από κοινού τις προτάσεις νόμου του ΚΚΕ για ουσιαστικά μέτρα ανακούφισης από την ακρίβεια και ενίσχυσης του εισοδήματος, υπενθυμίζοντας ότι υπεράνω όλων είναι οι «αντοχές της οικονομίας», που «χωράνε» 2 δισ. ευρώ επιπλέον φόρους για το 2023 και πρωτογενή πλεονάσματα, όπως και νέες εισφοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο, αλλά όχι καλύτερους μισθούς και συντάξεις.

Οι διαβεβαιώσεις της ΝΔ ότι ο πληθωρισμός είναι «εισαγόμενος» και «προσωρινός», και ότι το αντίδοτο είναι τα voucher και τα pass, αποδείχθηκαν παραμύθια της Χαλιμάς. Το ίδιο και οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για μια πιο «δίκαιη» τάχα και «προοδευτική» διαχείριση της ακρίβειας και της φτώχειας του λαού, οι οποίες δοκιμάζονται σε χώρες όπως η Ισπανία χωρίς κανένα ουσιαστικό αντίκρισμα για τα λαϊκά στρώματα, που πληρώνουν κι εκεί από άλλη τσέπη.

Αυτή είναι η «κανονικότητα» της καπιταλιστικής οικονομίας, όπου τα συμφέροντα και τα κέρδη των ομίλων δεν συναντιούνται πουθενά με τα δικαιώματα και τις ανάγκες των εργαζομένων. Αντίθετα, προϋποθέτουν τη συντριβή τους. Γι' αυτό ο λαός δεν έχει να περιμένει από «σωτήρες» και εγγυητές της «σταθερότητας» του σάπιου συστήματος.

Απέναντι στη δεδομένη κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής από την επομένη των εκλογών, μόνο με τον αγώνα του και με ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ μπορεί ο λαός να βάλει εμπόδια και να κερδίσει ανάσες. Διεκδικώντας Συμβάσεις με αυξήσεις στους μισθούς, μέτρα για ουσιαστική ανακούφιση από την ακρίβεια, σε σύγκρουση με τη πολιτική των «αντοχών της οικονομίας», της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Ενα πιο δυνατό ΚΚΕ, και στην κάλπη, αποτελεί εγγύηση ότι ο λαός θα παλεύει από καλύτερες θέσεις την επόμενη μέρα!