Η βδομάδα που πέρασε από τον φονικό σεισμό σε Τουρκία και Συρία ήταν αρκετή για να φανεί στην πράξη η δύναμη της γνήσιας λαϊκής αλληλεγγύης πάνω στα χαλάσματα που αφήνει πίσω της η εγκληματική πολιτική του αστικού κράτους. Μια πολιτική που άφησε τον λαό εκτεθειμένο να ζει σε σπίτια - παγίδες θανάτου και, όπως αποδεικνύεται, δεν γνωρίζει σύνορα.

Οπως δεν γνωρίζει σύνορα και αυτή η αλληλεγγύη που ξεδιπλώνεται σε όσους δοκιμάζονται. Η αξία της μάλιστα γίνεται συνώνυμη της επιβίωσης για εκατομμύρια άστεγους και τραυματίες, σε συνθήκες που το κράτος αποδεικνύεται για άλλη μια φορά επιλεκτικά ανίκανο να προσφέρει ουσιαστική βοήθεια και ανακούφιση στους πληγέντες.

Πραγματικό αποκούμπι σ' αυτές τις δύσκολες στιγμές είναι τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚ Τουρκίας, που κάνουν πράξη το σύνθημα «Ο λαός θα σώσει τον λαό». Τα σημεία όπου συγκεντρώνεται η βοήθεια και καταγράφονται οι ανάγκες ακτινοβολούν ζωή και ελπίδα μέσα στις τεράστιες πόλεις - ρημαδιό. Εκεί βρίσκουν αποκούμπι άστεγοι και πεινασμένοι, εκεί προστρέχουν ακόμα και τα σωστικά συνεργεία.

Τη συγκλονιστική δύναμη της αλληλεγγύης φανερώνουν όμως και όσα συμβαίνουν αυτές τις μέρες στη χώρα μας. Ανταποκρινόμενα στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ, εκατοντάδες σωματεία και μαζικοί φορείς ρίχτηκαν από την πρώτη μέρα του σεισμού στη μάχη για τη συγκέντρωση ειδών πρώτης ανάγκης.

Ηδη τα πρώτα φορτία είναι έτοιμα για αποστολή, με στόχο να ανακουφίσουν τους πληγέντες, να τους βοηθήσουν να σταθούν όρθιοι.

Το μήνυμα «Γίνε καλά γρήγορα, γείτονα» αποτυπώνεται παντού: Στις αιμοδοσίες που οργανώνουν τα συνδικάτα και το ΠΑΜΕ. Στα αναγκαία είδη που γεμίζουν τα γραφεία τους. Στη θέληση των ακούραστων νοσοκομειακών γιατρών να βρεθούν στο πλευρό των σεισμόπληκτων.

Σ' αυτήν την παγκινητοποίηση για τη στήριξη των λαών της Τουρκίας και της Συρίας συμμετέχουν πρωτοπόρα οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ σε όλη τη χώρα, χιλιάδες μέλη, οπαδοί και φίλοι του Κόμματος από τον Εβρο μέχρι την Κρήτη.

Από τη μία λοιπόν ξεδιπλώνεται το μεγαλείο της μαζικής, ταξικής αλληλεγγύης. Και από την άλλη ο ζόφος που εκπέμπουν οι αστικές κυβερνήσεις και οι ιμπεριαλιστικές τους ενώσεις.

Η τραγωδία που ζει ο συριακός λαός, με το δολοφονικό ευρωατλαντικό εμπάργκο, το οποίο στηρίζει και η ελληνική κυβέρνηση, είναι το πιο χαρακτηριστικό δείγμα των εμποδίων που υψώνει το σημερινό σάπιο σύστημα ακόμα και για τη στοιχειώδη ανακούφιση των πληγέντων.

Το ίδιο και η «ευκαιρία» που βρίσκουν τα αστικά επιτελεία σε Ελλάδα και Τουρκία, οι «στροφές» που ανεβάζουν οι πρεσβείες των ΗΠΑ για να «ξεπαγώσουν» τα παζάρια και οι επικίνδυνες διευθετήσεις, προδιαγράφοντας τις επόμενες τραγωδίες για τους λαούς της περιοχής. Το ίδιο και οι μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες, που «τρίβουν τα χέρια τους» πάνω από τα χαλάσματα, για νέες κερδοφόρες επενδύσεις.

Οι επόμενες μέρες και βδομάδες θα είναι ακόμα πιο κρίσιμες για τους λαούς της Τουρκίας και της Συρίας, που θα μαζεύουν τα κομμάτια τους και θα προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους. Η γνήσια αλληλεγγύη του λαού μας, μέσα από τις μαζικές οργανώσεις του, πρέπει να δυναμώσει ακόμα περισσότερο.

Μαζί να δυναμώσει κι ο αγώνας και στις δύο πλευρές του Αιγαίου για ουσιαστικά μέτρα προστασίας, ανακούφισης και αποκατάστασης των πληγέντων, σε σύγκρουση με την πολιτική του «κόστους - οφέλους», που σε Ελλάδα και Τουρκία αφήνει απροστάτευτο τον λαό απέναντι σε φυσικές καταστροφές και αφημένο στην τύχη του όταν αυτές ξεσπάσουν.

Οι λαοί έχουν τη δύναμη! Και είναι στο χέρι τους να κερδίσουν τη ζωή που τους αξίζει, με τους «σεισμούς που μέλλονται να έρθουν» από την πάλη τους ενάντια στο απάνθρωπο σύστημα, που κάνει συντρίμμια ακόμα και τις πιο στοιχειώδεις ανάγκες τους.