Σκληρά δοκιμάζεται η πρωτεύουσα της Αχαϊας, καθώς η ανεργία παρουσιάζει μεγάλη έξαρση, υπό την ένοχη σιωπή των πρώην και νυν τοπικών αρχόντων, που αναδεικνύονται σε στυλοβάτες των αντεργατικών σχεδίων και πολιτικών
ΣΕΛ. 15
"νεοφιλελευθερισμό"; Της Αλέκας ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
Μέσα στο 1998, στις γενικότερες συζητήσεις της Βουλής, πέρασε στο κέντρο της προσοχής το ζήτημα του δρόμου ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας. Ο πρωθυπουργός προβάλλει την αναγκαιότητα, η Ελλάδα να προσαρμοστεί πλήρως στις στρατηγικές επιλογές της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης, δηλαδή της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας. Προβάλλει όραμα, εύστοχα από την πλευρά του, μόνο που αυτό το όραμα δεν αφορά το λαό.
Στις περισσότερες ομιλίες του μέσα στη Βουλή ή στα όργανα του ΠΑΣΟΚ, αναφερόμενος στο ΚΚΕ, παραδέχεται ότι το Κόμμα μας έχει μια εντελώς διαφορετική αντίληψη και πρόταση για την ελληνική κοινωνία. Ξεμπερδεύει εύκολα - κατά τη γνώμη του - με προπαγανδιστικούς χαρακτηρισμούς ότι "κοιτάμε στο παρελθόν", ότι "έχουμε ξεπερασμένες θέσεις" κλπ.
Για μας το πρόβλημα δεν είναι, αν μια πρόταση είναι καινούρια ή παλιά, αλλά αν ανταποκρίνεται στη σημερινή πραγματικότητα από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων. Πολύ περισσότερο, που δεν υπάρχει κανένας λόγος, να μην αξιοποιηθεί η πολύτιμη θετική όσο και αρνητική πείρα των λαϊκών κινημάτων του 20ού αιώνα. Δίχως αυτήν την πείρα, την αίσθηση της συνέχειας και διαδοχικότητας, είναι αδύνατες οι αναπροσαρμογές και οι αλλαγές εκεί που χρειάζονται. Η σοσιαλδημοκρατία οφείλει τη σημερινή της αντοχή στους ελιγμούς και δολιχοδρομίες, που επέλεξε σε όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα. Ακόμα αντλεί εφεδρείες από το αντιφατικό της παρελθόν, ώστε να κατασκευάζει τεχνητές διαφορές, με τα παραδοσιακά συντηρητικά κόμματα, ενώ η ίδια αναδείχτηκε προ πολλού σε πιο αποτελεσματικό διαχειριστή του καπιταλιστικού συστήματος.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΙΣ ΣΕΛΙΔΕΣ 6 - 7
Μια πολυσέλιδη και αποκαλυπτική ακτινογραφία του προτεινόμενου από την κυβέρνηση προϋπολογισμού σκληρότερης λιτότητας για τους πολλούς και περισσότερου πλούτου για τους λίγους
Εναν από τους χειρότερους προϋπολογισμούς της μεταπολιτευτικής περιόδου μεθοδεύει να κάνει νόμο του κράτους η κυβέρνηση των υποτακτικών της ΟΝΕ και του μεγάλου κεφαλαίου. Οι επιπτώσεις και οι συνέπειες για τα λαϊκά στρώματα θα είναι ακόμα πιο δυσβάστακτες για το 1999, αφού ο "μονόδρομος" της ΟΝΕ και των προγραμμάτων σύγκλισης απαιτούν την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης.
Ο "Ρ" αποκαλύπτει σήμερα:
Ογδόντα χρόνια ηρωικής ζωής και δράσης συμπληρώνει τις μέρες αυτές το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Ογδόντα χρόνια ασυμβίβαστης και αταλάντευτης πάλης, για τα δίκια της εργατικής τάξης, όλων των ανθρώπων του μόχθου και της δουλιάς, για την εθνική ανεξαρτησία, τη δημοκρατία, την κοινωνική πρόοδο, την ειρήνη και τη φιλία των λαών. Κρατώντας πάντα ψηλά τα λάβαρα του μαρξισμού - λενινισμού και ξεπερνώντας κάθε είδους εμπόδια, θύελλες και καταιγίδες.
Στο σημερινό, σχετικό αφιέρωμα του "Ρ", μπορείτε να διαβάσετε: Ενα ειδικό ένθετο για τον μεγάλο ηθοποιό και αγωνιστή, Αιμίλιο Βεάκη. Μια συζήτηση - πηγή παραδειγματισμού και επαναστατικής αισιοδοξίας από τον πάντα έφηβο, 92χρονο Γιάννη Λίππα, που συμπλήρωσε, ως μέλος του ΚΚΕ, έξι δεκαετίες. Το ιστορικό των πρώτων βημάτων του ελληνικού εργατικού κινήματος, μέχρι την ίδρυση του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδας, του κατοπινού ΚΚΕ.
Σκληρά δοκιμάζεται η πρωτεύουσα της Αχαϊας, καθώς η ανεργία παρουσιάζει μεγάλη έξαρση, υπό την ένοχη σιωπή των πρώην και νυν τοπικών αρχόντων, που αναδεικνύονται σε στυλοβάτες των αντεργατικών σχεδίων και πολιτικών
Ενώ, η επέκταση της διαφθοράς στα Σώματα Ασφαλείας διευκολύνεται και τροφοδοτείται από τον αντιλαϊκό προσανατολισμό τους, από το ασφυκτικό καθεστώς των στεγανών, της στρατιωτικοποίησης, του ρουσφετιού, της έλλειψης δημοκρατίας και σωστής διαπαιδαγώγησης στο εσωτερικό τους, τα κυβερνητικά επιτελεία προσανατολίζονται στην ένταση της αστυνομοκρατίας, για τη δήθεν αντιμετώπιση της εγκληματικότητας