Οι άθλιες συνθήκες εργασίας, η εντατικοποίηση και η έλλειψη στοιχειωδών μέτρων ασφαλείας λειτουργούν και ως εκτελεστικό απόσπασμα σε βάρος των εργατών. Για να σταματήσουν να μετρούν νεκρούς και τραυματίες, πρέπει να σηκώσουν πιο αποφασιστικά το ανάστημά τους απέναντι στη μεγαλοεργοδοσία, στα κόμματα, τους συνδικαλιστές και τους μηχανισμούς που την υπηρετούν, να απαιτήσουν και να επιβάλουν μέτρα προστασίας, υγιεινής και ασφάλειας. Να αντεπιτεθούν για να επιβάλουν το δίκιο τους, ανασυντάσσοντας το εργατικό ταξικό κίνημα. Να αποδυναμώσουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, τα κόμματα της ΕΕ, να ισχυροποιήσουν το ΚΚΕ. Να τεθούν επικεφαλής μεγάλης λαϊκής αντιμονοπωλιακής συμμαχίας για τη λαϊκή εξουσία, για να γίνουν λαϊκή περιουσία οι μεγάλες επιχειρήσεις.

Τρία εργοδοτικά εγκλήματα σε ένα 24ωρο! Το κεφάλαιο ρουφά αίμα εργατών σαν το βρικόλακα. Τα κέρδη στάζουν αίμα εργατών. «Το κεφάλαιο, όμως, που έχει τόσο "σοβαρούς λόγους" ν' αρνιέται τα βάσανα της εργατικής γενιάς που το περιβάλλει σήμερα, καθορίζεται τόσο λίγο στην πραχτική κίνησή του... από το ασυγκράτητο ξεκλήρισμα του πληθυσμού, όσο και από την ενδεχόμενη πτώση της γης πάνω στον ήλιο... Γι' αυτό το λόγο το κεφάλαιο είναι ανελέητο απέναντι στην υγεία και στη διάρκεια ζωής του εργάτη, παντού όπου δεν το υποχρεώνει η κοινωνία να τις υπολογίζει. Στην κατηγορία για σωματικό και πνευματικό μαρασμό, για πρόωρο θάνατο και για το μαρτύριο της υπερβολικής εργασίας απαντάει: Μήπως θα 'πρεπε να μας βασανίζει αυτό το βάσανο μια και αυξάνει τις απολαύσεις (τα κέρδη) μας;».(Κ. Μαρξ, «Το Κεφάλαιο», τ. 1ος, σελ. 283). Το κεφάλαιο περιμένει το νεκροθάφτη του. Η εργατική τάξη έχει το λόγο.