Την ανάγκη «να εντατικοποιηθούν οι προσπάθειες για την αντιμετώπιση των δημοσιοοικονομικών ανισορροπιών και των διαρθρωτικών αδυναμιών της ελληνικής οικονομίας» εκτίμησε το ΕΚΟΦΙΝ, με τη συμφωνία της κυβέρνησης, και αποφάσισε για την Ελλάδα, νέα, ακόμη πιο βαριά αντεργατικά μέτρα, επιβάλλοντας το ξεθεμέλιωμα των τελευταίων εργατικών - λαϊκών κατακτήσεων στο Ασφαλιστικό, στο Εργασιακό, στο εισόδημα, παντού, όπως απαιτούν η κυβέρνηση και η ΕΕ. Βεβαίως, είναι πρόσχημα η δήθεν έκτακτη ανάγκη της ελληνικής οικονομίας. Τέτοιου είδους μέτρα θέλουν να επιβάλουν σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Αλλωστε, προβλέπονται από τις Συνθήκες του Μάαστριχτ και τη στρατηγική της Λισαβόνας και τα προωθούν εδώ και χρόνια πριν την εκδήλωση της κρίσης. Η εφαρμογή του Προγράμματος Σταθερότητας ανοίγει το δρόμο στην κλιμάκωση και τη γενίκευση της επίθεσης στα λαϊκά δικαιώματα. Καμία θυσία για την πλουτοκρατία, καμία εμπιστοσύνη στα κόμματά της και στον εργοδοτικό συνδικαλισμό, ταξική, λαϊκή συσπείρωση και αντεπίθεση τώρα, για να ανατραπεί η αντιλαϊκή πολιτική, να σπάσουμε τα ιμπεριαλιστικά δεσμά.

Η κυβέρνηση τρομοκρατεί. Μιλά για αντιμετώπιση της χρεοκοπίας της οικονομίας που θα χρεοκοπήσει και την Ασφάλιση. Για να σώσει τάχα την Ασφάλιση, καταργεί την κατώτερη σύνταξη, μειώνει όλες τις συντάξεις, αυξάνει τα ηλικιακά όρια, αφαιρεί παροχές Υγείας - Πρόνοιας. Μειώνει μισθούς, επιβάλλει αντιλαϊκή φορολογία, άμεση, μειώνοντας το αφορολόγητο με την υποχρεωτική καταβολή αποδείξεων, που αν δεν τις έχεις σε φορολογεί επιπλέον το κράτος, έμμεση, π.χ. στα καύσιμα, αφήνοντας αφορολόγητα τα καύσιμα εφοπλιστών και αεροπορικών εταιρειών. Επεκτείνει την ελαστική εργασία, ετοιμάζεται για αύξηση ΦΠΑ, κατάργηση 14ου μισθού, απελευθέρωση απολύσεων. Η κυβέρνηση καμώνεται πως αντιστέκεται στις απειλές των αγορών, ενώ τις θρέφει η πολιτική της από κοινού με την ΕΕ. Μιλά για επανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας που τάχα μειώθηκε από την επιτήρηση και την επιβολή των αντεργατικών αναδιαρθρώσεων από την ΕΕ, ενώ τις έχουν συναποφασίσει όλες οι κυβερνήσεις της, ενισχύοντας την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του κεφαλαίου. Οσοι αναφωνούν περί «νέας κατοχής», «γκεστάπο» στην Ελλάδα, σαν τους οπορτουνιστές του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και κάτι αριστερούτσικους ΝΑΡίτες, ενισχύουν την κινδυνολογία, άρα σπέρνουν συγχύσεις, υπονομεύοντας την ταξική πάλη. Τα κυβερνητικά μέτρα, που στηρίζουν και ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ, τα επιβάλλει το κεφάλαιο. Η τρομοκρατία το άλλοθι για να γίνουν ανεκτά, αποδεκτά. Τα ίδια μέτρα παίρνονται σε όλες τις χώρες της ΕΕ και στις ΗΠΑ. Στις ΗΠΑ κινδυνολογούν περί εξάρτησης από την Κίνα κ.ο.κ. Λαϊκή αντεπίθεση για να πληρώσει την κρίση η πλουτοκρατία.