Η πρόταση ακούστηκε σαν ρηξικέλευθη: «Να τα βρουν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, να κάνουν έναν ιστορικό συμβιβασμό». Διατυπώθηκε, μάλιστα, τη στιγμή που ο καβγάς ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ οξυνόταν με ψευτοδιλήμματα και προβάλλοντας δευτερεύουσες διαφορές. Καβγάς που είναι ουσιαστικός για το κεφάλαιο, αφού αφορά σε ζητήματα όπως η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων, το πώς θα γίνει η διαχείριση του χρέους, τι θα γίνει με τις τράπεζες κ.λπ. Ζητήματα που, όμως, δεν αφορούν στα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, όσο και αν προσπαθούν να πείσουν τους εργαζόμενους για το αντίθετο, ότι, δηλαδή, το μείγμα που προτείνει ο καθένας θα φέρει τη λαϊκή ευημερία, θα βάλει τέλος στις θυσίες του λαού κ.λπ.

Η πρόταση αυτή τεκμηριώνεται τώρα και με δημοσκοπικό εύρημα: «Η πλειοψηφία», γράφει το «Εθνος», «ζητάει κυβέρνηση συνεργασίας δεξιάς - αριστεράς». Σενάριο που, με παραλλαγές, προβλήθηκε με ένταση το Σαββατοκύριακο και σε άλλες αστικές εφημερίδες και αφορά στη δυνατότητα διαμόρφωσης κυβέρνησης μεγάλου συνασπισμού.

Ανεξάρτητα από το αν αυτό το σενάριο δεν έχει ωριμάσει και δε φαντάζει σήμερα άμεσα δυνατό, σε συνθήκες, μάλιστα, προεκλογικές, είναι δεδομένο ότι έχει ως βάση την κοινή στρατηγική στόχευση: Στήριξη της καπιταλιστικής ανάκαμψης και της πορείας της χώρας στην ΕΕ και την Ευρωζώνη! Σχετικό ρεπορτάζ στις σελίδες 6 - 7.

Το ίδιο σενάριο για το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ θα ακουγόταν παράδοξο πριν από 10 χρόνια. Σήμερα όμως βλέπουμε ότι πραγματοποιήθηκε και μάλιστα πριν από τις εκλογές του 2012.

Το σενάριο για το «μεγάλο συνασπισμό» έχει διεθνή και ευρωπαϊκά παραδείγματα, με πιο χαρακτηριστικά αυτά στη Γερμανία, τόσο το 2005 όσο και το 2013 με τη συγκρότηση της νέας γερμανικής κυβέρνησης από το μεγάλο συνασπισμό χριστιανοδημοκρατών - σοσιαλδημοκρατών.

Αν λοιπόν ο στόχος που βάζει η αστική τάξη για συγκρότηση κυβερνήσεων σταθερών που θα απολαμβάνουν ευρύτερη λαϊκή στήριξη δεν επιτευχθεί μέσα από την αντιπαράθεση των δύο βασικών πυλώνων του πολιτικού συστήματος ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Εάν η αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος δεν διαμορφώσει τη δυνατότητα σταθερής κυβέρνησης και σταθερής εναλλαγής, τότε αυτό το σενάριο είναι ανοιχτό. Γι' αυτό και οι αστικές αναλύσεις προετοιμάζουν.

Μέχρι τότε βέβαια οι εργαζόμενοι θα αντιμετωπίσουν έναν καβγά δικομματικού χαρακτήρα που θα οξύνεται με στόχο τον αποπροσανατολισμό και τη συσκότιση της κοινής στρατηγικής στόχευσης. Θα έρθουν αντιμέτωποι με νέους εκφοβισμούς και νέες αυταπάτες που θα προβάλλονται από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.

Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα πρέπει να έχουν καθαρό ότι όποια κυβέρνηση σήμερα, είτε με κορμό τη ΝΔ είτε με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ είτε ως μεγάλος συνασπισμός, για μια ακόμα φορά θα διαψεύσει τις ελπίδες τους.

Προοπτική με ελπίδα για το λαό είναι η συγκρότηση μιας μεγάλης λαϊκής συμμαχίας που θα παλέψει για να αδρανοποιηθούν οι αντιλαϊκοί νόμοι, θα συμβάλει στον αγώνα για να αναχαιτιστεί η αντιλαϊκή επίθεση, για να ανοίξει ο μόνος δρόμος που μπορεί να διασφαλίσει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Μια πραγματική ισχυρή λαϊκή αντιπολίτευση που μπορεί να γίνει μόνο με ισχυρό ΚΚΕ. Γιατί μόνο έτσι θα ανοίξει και ο δρόμος για την εργατική, λαϊκή εξουσία.