Η επικαιρότητα με τα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας για τα αποτελέσματα των εξετάσεων της Α' Λυκείου φέρνει ξανά στην επιφάνεια το θέμα της «τράπεζας θεμάτων» και του νόμου για το «νέο Λύκειο». Πληροφορίες αναφέρουν ενδεικτικά ότι υπάρχουν μεγάλα ποσοστά μετεξεταστέων, κυρίως στα μαθηματικά, σε διάφορα Λύκεια της Αθήνας. Η «τράπεζα θεμάτων» συμβάλλει κατά κύριο λόγο σε αυτήν την κατάσταση. Κι ακόμα, τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι το πολυδιαφημιζόμενο «νέο Λύκειο» γίνεται όλο και πιο ταξικό, με εξεταστικές διαδικασίες τύπου πανελλαδικών, αποθαρρύνοντας μαθητές από τα λαϊκά στρώματα να συνεχίσουν σε αυτό, σπρώχνοντάς τους στην κατάρτιση και τη μαθητεία, στο μεροκάματο από τα 15, χωρίς να έχουν ολοκληρώσει τη βασική τους εκπαίδευση. Κάτι που στον 21ο αιώνα θα έπρεπε να εξασφαλίζεται για όλα τα παιδιά.

Οι εξελίξεις αυτές επιβεβαιώνουν τη θέση που πήρε από την πρώτη στιγμή το ΚΚΕ, αλλά και τις πρωτοβουλίες που ανέλαβε (παρεμβάσεις στη Βουλή, συνάντηση του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ με τον προηγούμενο υπουργό Παιδείας, κ.ά.) για να καταργηθεί η «τράπεζα θεμάτων» και οι προαγωγικές και απολυτήριες εξετάσεις να είναι ενδοσχολικές, δηλαδή να είναι στην ευθύνη του εκπαιδευτικού που διδάσκει στην τάξη όχι μόνο το να διορθώνει τα θέματα των εξετάσεων, αλλά και να τα επιλέγει όλα ο ίδιος.

Γιατί τα θέματα της «τράπεζας» (τα δύο θέματα από τα τέσσερα που μπαίνουν για εξέταση σε κάθε μάθημα) κληρώνονται και το τι θα πέσει σε κάθε σχολείο δεν παίρνει υπόψη τι έχει διδαχτεί, το επίπεδο της τάξης, τις καταβολές των παιδιών και την προσπάθεια που έχουν καταβάλει, με αποτέλεσμα να μπαίνουν θέματα πολύ μακριά από αυτά που έχουν δουλέψει όλη τη χρονιά, που να εξετάζουν επουσιώδεις, δευτερεύουσες λεπτομέρειες, στις οποίες ο καθηγητής μπορεί να μη στάθηκε ιδιαίτερα κ.τ.λ.

Το να μπορούν να εξετάζονται στα ίδια θέματα οι μαθητές ενός ακριβού ιδιωτικού σχολείου με τους μαθητές ενός σχολείου στον Κολωνό ή στο Πέραμα και με τους μαθητές σε ακριτικά χωριά ή νησιά, που τη μισή χρονιά δεν είχαν καθηγητές σε βασικά μαθήματα, δεν συνιστά ισότητα και αναβάθμιση των σχολείων. Γιατί, πολύ απλά, οι μαθητές δεν έχουν τις ίδιες αφετηρίες, δεν έχουν διδαχθεί τα ίδια πράγματα και δεν έχουν τις ίδιες δυνατότητες να καλύψουν κενά και να ενισχύσουν τις προσπάθειές τους με τους μαθητές από πιο εύπορες οικογένειες. Δεν είναι τυχαίο ότι οι μόνοι που χαιρετίζουν χωρίς επιφυλάξεις την «τράπεζα θεμάτων» και ήδη μιλούν για αύξηση της πελατείας τους είναι οι ιδιοκτήτες φροντιστηρίων.

Η «τράπεζα θεμάτων» δεν ελέγχει το βαθμό αφομοίωσης της γνώσης από τους μαθητές, τυποποιεί τη μάθηση (οδηγεί τους μαθητές να διαβάζουν θέματα εξετάσεων αντί να εντρυφούν και να αφομοιώνουν την ουσία των μαθημάτων τους) και μπορεί να λειτουργήσει ακόμα και τιμωρητικά με δύσκολα ή υπερβολικά θέματα, ανάλογα με τον παράγοντα τύχη, ακυρώνοντας την όποια προσπάθεια έχουν κάνει οι μαθητές όλη τη χρονιά. Ετσι, ακόμα και μαθητές που στις φετινές εξετάσεις είχαν την τύχη στα σχολεία τους να κληρωθούν εύκολα θέματα, του χρόνου μπορεί να βρεθούν στη θέση των σχολείων που σήμερα παρουσιάζουν την εικόνα του 30% και του 40% των μετεξεταστέων, ανάλογα με το τι θα κληρωθεί.

Το βέβαιο είναι ότι σε τίποτα δεν βελτιώνεται το Λύκειο με την «τράπεζα θεμάτων». Δεν προσφέρει ούτε σε γνώση ούτε - πολύ περισσότερο - στον παιδαγωγικό χαρακτήρα του σχολείου. Είναι ανάγκη να δυναμώσει η πάλη για την κατάργησή της.