Ως ένα πρώτο βήμα για την επιστροφή στην «κανονικότητα» περιγράφεται από την κυβέρνηση, αλλά και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, τους εκπροσώπους του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών η έκδοση του 5ετούς ομολόγου με το οποίο έγινε η «δοκιμαστική έξοδος στις αγορές».

Αλλά τι σημαίνει αυτό; Για το κεφάλαιο, στο οποίο και αναφέρονται, με τον όρο «κανονικότητα» εννοούν τη δυνατότητα, μέσω του αστικού κράτους, να δανείζεται απευθείας από τις αγορές, χωρίς τους «σφιχτούς» όρους και τους περιορισμούς των μνημονίων που συνοδεύουν τον φτηνό δανεισμό από τη μεριά των «θεσμών», των ιμπεριαλιστικών οργανισμών κ.ο.κ., όλα αυτά τα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης και ύφεσης.

«Επιστροφή στην κανονικότητα» εννοούν και τη δυνατότητα του αστικού κράτους να θωρακίζει την ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων με κάθε λογής προνόμια, φοροαπαλλαγές και εισφοροαπαλλαγές, έχοντας ως ένα βαθμό - «όσο επιτρέπουν οι κανόνες της ΕΕ», όπως έγραφε προχτές η «Αυγή» - κάποια μεγαλύτερα περιθώρια ευελιξίας σε σχέση με σήμερα. Αυτό εννοούν και με το άλλο κυβερνητικό «αφήγημα», αυτό της «εξόδου από την επιτροπεία», και όχι βέβαια την έξοδο από το στενό για το λαό «κορσέ» της καπιταλιστικής κερδοφορίας και των δεσμεύσεων της ΕΕ.

Αλλά για τους εργαζόμενους και το λαό τι να σημαίνει άραγε η φράση αυτή; «Κανονικότητα» είναι ό,τι ζουν και σήμερα, η ζούγκλα των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων, των μισθών πείνας, των επιχειρησιακών και ατομικών συμβάσεων, το αίσχος των δουλεμπορικών και των υποκατώτατων μισθών, των διαφορετικών συμβάσεων για τους νέους, το τσεκούρι σε ασφαλιστικά δικαιώματα, συντάξεις και επιδόματα. Για όλα αυτά μάλιστα η κυβέρνηση, σε αντίθεση με τις διακηρύξεις της, έχει δεσμευτεί όχι μόνο να μην ακουμπήσει «τρίχα» από το αντεργατικό οπλοστάσιο που έχει στα χέρια του το κεφάλαιο, μετά το τέλος των μνημονίων, αλλά να το επεκτείνει και περαιτέρω, πέρα απ' όσα έχει ήδη κάνει.

«Κανονικότητα» μετά και την ψήφιση του πρόσφατου μνημονίου είναι και οι ομαδικές απολύσεις, η κατάργηση της Κυριακής αργίας. «Κανονικά» επιδοτούνται οι καπιταλιστές για να ανακυκλώνουν τους εκατοντάδες χιλιάδες άνεργους από την ανεργία στη δουλειά χωρίς δικαιώματα και πάλι πίσω, «κανονικά» και σύμφωνα με το «ευρωπαϊκό κεκτημένο» θα ξεζουμίζονται οι εργαζόμενοι χωρίς ρεπό έως και 12 μέρες στη σειρά, όπως αποκάλυψε προχτές ο «Ριζοσπάστης». «Κανονικότητα» θέλουν και τα εμπόδια στην κήρυξη των απεργιών και το χτύπημα των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων που περιλαμβάνονται στην τρίτη «αξιολόγηση», πλάι σε όλα τα υπόλοιπα αντιλαϊκά μέτρα, τα μέτρα χτυπήματος των αυτοαπασχολούμενων για να ανοίξουν νέα πεδία κερδοφορίας κ.ο.κ.

Οπως βέβαια «κανονικότητα» θα είναι το τσάκισμα όλων των κοινωνικών παροχών σε Υγεία - Πρόνοια, Ασφάλιση, Παιδεία, η γενικευμένη φοροληστεία των λαϊκών στρωμάτων, για να πιάνονται τα ματωμένα πλεονάσματα και οι στόχοι των καπιταλιστών για τα επόμενα... 40 χρόνια.

Κι όλα αυτά χωρίς να υπολογίζει κανείς την «κανονικότητα» της συμμετοχής της αστικής τάξης στην ΕΕ, του κορσέ των «ευρωπαϊκών εξαμήνων» και των ατελείωτων μέτρων για τη θωράκιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, την «κανονική» εμπλοκή της χώρας στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή.

Αυτή είναι η «κανονικότητα» της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης σε κρίση και σε ανάπτυξη. Και οι εργαζόμενοι αυτή την «κανονικότητα» του κεφαλαίου πρέπει να αμφισβητήσουν, για να ανοίξουν το δρόμο για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.