Ενόψει της αυριανής συνάντησης στη Γαλλία των εφτά ισχυρότερων οικονομικά κρατών του πλανήτη (G7) πληθαίνουν οι αναλύσεις για τα «μαύρα σύννεφα» πάνω από την παγκόσμια οικονομία.

Στο έδαφος της αναιμικής και επίφοβης ανάπτυξης, με τα σημάδια της επιβράδυνσης και της ύφεσης να ενισχύονται σε μεγάλες οικονομίες, όπως η γερμανική και η αμερικανική, οι ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί οξύνονται. Η αντιλαϊκή επίθεση κλιμακώνεται παντού, με στόχο να θωρακιστεί το κεφάλαιο στον ανταγωνισμό, αλλά και από το ενδεχόμενο μιας νέας κρίσης. Μέσα σ' αυτό το ζοφερό κλίμα, αποδεικνύεται «παραμύθι της Χαλιμάς» η «αειφόρος ανάπτυξη», που θα παράγει τάχα πλούτο και ευημερία για το λαό.

Το ζουν άλλωστε από πρώτο χέρι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα και στη χώρα μας, που πλήρωσαν με μεγάλες θυσίες την καπιταλιστική κρίση και συνεχίζουν να πληρώνουν την ανάπτυξη. Καμιά από τις απώλειες που είχαν στα χρόνια της κρίσης δεν αποκαταστάθηκε και στο έδαφος όλων των αντιλαϊκών νόμων που διατηρούνται κλιμακώνεται σήμερα η επίθεση.

Η «βιώσιμη» ανάπτυξη που υπόσχεται η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και η «δίκαιη» ανάπτυξη του ΣΥΡΙΖΑ προηγουμένως, έχει στον πυρήνα της νέα μέτρα στήριξης της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου, σε βάρος των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων και αναγκών.

Δεν είναι δύσκολο να το διαπιστώσει κανείς: Σε κλάδους που καταγράφουν ανάπτυξη και ρεκόρ κερδών, όπως ο Τουρισμός, οι σημερινοί εργαζόμενοι απασχολούνται με χειρότερους όρους απ' ό,τι οι πατεράδες τους.

Στη φορολογία, ο λαός πληρώνει το 95% των άμεσων και έμμεσων φόρων στο όνομα της «δημοσιονομικής σταθερότητας», την ώρα που η κυβέρνηση ετοιμάζει το επόμενο πακέτο φοροαπαλλαγών για τους επιχειρηματικούς ομίλους, για να διευκολύνει τις επενδύσεις.

Στην Ενέργεια, πολυεθνικά μεγαθήρια ανταγωνίζονται για την πίτα της κερδοφορίας από την ανάδειξη της χώρας σε ενεργειακό κόμβο, την ώρα που ο λαός βρίσκεται αντιμέτωπος με νέες αυξήσεις στο ρεύμα και χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά δεν έχουν καν πρόσβαση σε αυτό.

Στους κινδύνους από την ιμπεριαλιστική εμπλοκή, μέσα στο γενικότερο πλαίσιο των ανταγωνισμών που οξύνονται, ακόμα και ένα «απρόβλεπτο» γεγονός, όπως αυτό με το ιρανικό δεξαμενόπλοιο, μπορεί να βάλει το λαό σε μεγάλες περιπέτειες.

Οι προσδοκίες που καλλιεργεί η ΝΔ στο λαό ότι έχει κάτι να περιμένει από μια ταχύτερη ανάπτυξη της οικονομίας, είναι κάλπικες. Το ίδιο έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ, «δικαιώνοντας» την αντιλαϊκή πολιτική όλων των προηγούμενων, τις θυσίες για την ανάπτυξη, την πολιτική στήριξης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων.

Στην πραγματικότητα, το μόνο που έχει να περιμένει ο λαός είναι τα λίγα ψίχουλα που θα πέφτουν από το τραπέζι της καπιταλιστικής κερδοφορίας, που «κυοφορεί» την επόμενη οικονομική κρίση. Ανάπτυξη, κρίση, θυσίες, μέτρα, είναι ένας φαύλος κύκλος, που μπορεί να τον σπάσει ο λαός αν το αποφασίσει. Οχι με την προσδοκία της «δίκαιης» ή της «βιώσιμης» ανάπτυξης, για την οποία διαγκωνίζονται τα κόμματα του κεφαλαίου, αλλά με την πάλη για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, που θα υπηρετεί τις δικές του σύγχρονες ανάγκες και όχι τα κέρδη του κεφαλαίου.

Αυτός ο δρόμος περνάει μέσα από την οργάνωση της πάλης σήμερα, για να μπουν εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική και την επικίνδυνη ιμπεριαλιστική εμπλοκή. Προπάντων, για να δημιουργηθούν προϋποθέσεις αντεπίθεσης και να ανοίξει ο δρόμος για την πραγματική ευημερία του λαού.