Την εικόνα της Ελλάδας ως ευρωατλαντικού σημαιοφόρου στα Βαλκάνια επιχειρεί να τονώσει η κυβέρνηση, με την περιοδεία του ΥΠΕΞ η οποία ολοκληρώνεται αυτές τις μέρες και τη Διάσκεψη που θα φιλοξενήσει αύριο στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο της «Διαδικασίας Συνεργασίας της Νοτιοανατολικής Ευρώπης». Σ' αυτήν θα παρευρεθούν οι ηγέτες των βαλκανικών κρατών, αντιπροσωπεία της Τουρκίας, ο Γερμανός καγκελάριος και η επικεφαλής της Κομισιόν.

Τι τους φέρνει όλους αυτούς στη Θεσσαλονίκη και τι ρόλο αναλαμβάνει η ελληνική κυβέρνηση; Επίσημα η Διάσκεψη αφορά το «ευρωπαϊκό μέλλον» των Δυτικών Βαλκανίων, ή αλλιώς τη διαδικασία της «ευρωατλαντικής ολοκλήρωσης», που αναθερμαίνεται στη σκιά του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία. Στην πραγματικότητα ο πόλεμος είναι που θέτει την ατζέντα της διάσκεψης, στην οποία αποτυπώνεται η μεγάλη όξυνση του ανταγωνισμού ανάμεσα σε ΗΠΑ - ΝΑΤΟ από τη μια και στη Ρωσία από την άλλη.

Είναι χαρακτηριστική η δήλωση - «υπόδειξη» του Ελληνα ΥΠΕΞ, κατά τη διάρκεια της περιοδείας του, ότι τα κράτη της περιοχής θα πρέπει «να μείνουν προσηλωμένα στην ευρωπαϊκή πορεία τους. Να κλείσουν τα αυτιά σε "σειρήνες" που προέρχονται από τρίτες χώρες, οι οποίες επιθυμούν να καταστήσουν τα Δυτικά Βαλκάνια χώρο αναταράξεων και διχόνοιας». Οπου «τρίτες χώρες», φωτογραφίζεται ασφαλώς η Ρωσία, που διατηρεί ισχυρούς δεσμούς με κυβερνήσεις, κόμματα και τμήματα των αστικών τάξεων στα Δυτικά Βαλκάνια.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία ήρθε βέβαια να αναζωπυρώσει ανταγωνισμούς που προϋπήρχαν και έχουν τη ρίζα τους στην ιμπεριαλιστική επέμβαση για τη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας το 1999. Τότε που οι εθνικισμοί και η τροφοδότησή τους από ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ αξιοποιήθηκαν ως εργαλείο για την αλλαγή συνόρων, τη δημιουργία κρατών - προτεκτοράτων και την εγκατάσταση ισχυρών ΝΑΤΟικών δυνάμεων στην καρδιά της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, με το βλέμμα στραμμένο στη Ρωσία.

Μια ματιά στα Δυτικά Βαλκάνια αυτήν τη στιγμή είναι αποκαλυπτική: Στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη εκφράζονται ανοιχτά ανησυχίες για το ενδεχόμενο διάλυσης, με απόσχιση του σερβικού πληθυσμού. Η Σερβία ενισχύει σταθερά τη συνεργασία της με Ρωσία και Κίνα και αντέδρασε οργισμένα στην παρεμπόδιση της επίσκεψης Λαβρόφ από Βόρεια Μακεδονία, Μαυροβούνιο και Βουλγαρία, κατ' εντολή του ΝΑΤΟ.

Η ένταση στις σχέσεις Βόρειας Μακεδονίας - Βουλγαρίας προκάλεσε παρέμβαση της Γαλλίας «για την επίλυση των διαφορών και τη συγκεκριμενοποίηση της ευρωπαϊκής προοπτικής της Βόρειας Μακεδονίας». Στη Βουλγαρία, χώρα που φιλοξενεί μία από τις «Δυνάμεις Ταχείας Αντίδρασης» του ΝΑΤΟ, υπάρχει αισθητή επιρροή της Ρωσίας.

Αυτή είναι η «ασφάλεια» και «σταθερότητα» που υπόσχονταν ότι θα φέρουν στα Βαλκάνια οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί μετά τη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας και την ένταξη πολλών κρατών της περιοχής στις ευρωατλαντικές δομές. Τα ίδια ακούστηκαν και πριν από τέσσερα χρόνια, όταν με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ υπογράφτηκε με τη Β. Μακεδονία η ΝΑΤΟική Συμφωνία των Πρεσπών. Ανθρακες όμως ο θησαυρός...

Οι προειδοποιήσεις του ΚΚΕ, ότι κάθε βήμα προς την παραπέρα ΝΑΤΟποίηση των Βαλκανίων οξύνει τις αντιθέσεις και γίνεται θρυαλλίδα νέων ανταγωνισμών, επιβεβαιώνονται, ειδικά τώρα με το ξέσπασμα του πολέμου και τη νέα φάση στη σύγκρουση ΝΑΤΟ - Ρωσίας. Η πολιτική όλων διαχρονικά των ελληνικών κυβερνήσεων, που σέρνουν τον χορό της «ευρωατλαντικής ολοκλήρωσης», προσθέτει εύφλεκτο υλικό για την αποσταθεροποίηση της περιοχής.

Οι λαοί όμως δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν. Αντίθετα, τους ενώνει το κοινό συμφέρον να παλέψουν παντού ενάντια στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ και στη διεύρυνσή τους. Να μη διαλέξουν ιμπεριαλιστή, ούτε να δεχτούν να γίνουν σάκος του μποξ στην αντιπαράθεση ΝΑΤΟ - Ρωσίας. Να αγωνιστούν για την ειρήνη και την αμοιβαία συνεργασία στην περιοχή, στρέφοντας τα «πυρά» τους στην αστική τάξη κάθε χώρας και στις διεθνείς συμμαχίες της.