Θέμα στον διεθνή Τύπο έγιναν οι συνθήκες γαλέρας με τις οποίες έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι οι εργαζόμενοι μεγάλης εταιρείας call center στη χώρα μας («Teleperformance»), για τις οποίες πάντως η συγκεκριμένη εργοδοσία δεν διεκδικεί την αποκλειστικότητα. Κάθε άλλο μάλιστα... Τα όσα καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι είναι κανόνας και όχι εξαίρεση στα σύγχρονα «ψηφιακά» κάτεργα και όχι μόνο.

Για παράδειγμα, μόλις πριν από λίγες μέρες ο «Ριζοσπάστης» αποκάλυψε ότι εταιρεία που διαχειρίζεται τα σκουπίδια σε δήμο της Πελοποννήσου παραχώρησε δωρεάν εργαζόμενους στη δημοτική αρχή, για να αντικαταστήσει υπαλλήλους που έληξαν οι συμβάσεις τους! Πάλι καλά που δεν τους ...πούλησε κιόλας.

Σε μια άλλη περίπτωση - επίσης από καταγγελίες των συνδικάτων - ακτοπλοϊκή εταιρεία υποχρέωνε εργαζόμενους ναυτεργάτες να διαμένουν στο πλοίο που επισκευάζεται στο Πέραμα, χωρίς καθόλου ηλεκτρικό (!), επειδή θέλει να γλιτώσει καύσιμα! Πέρα από τους κινδύνους που έχει η ζωή στα σκοτάδια, το πλοίο είναι ωρολογιακή βόμβα, αφού χωρίς ρεύμα δεν λειτουργούν τα συστήματα πυρανίχνευσης και πυρόσβεσης, με συνέπεια οι ναυτεργάτες να κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να καούν σαν ποντίκια.

Για όσους μειδιούν διαβάζοντας τα κατορθώματα της εργοδοσίας, θυμίζουμε ότι ένας εργαζόμενος χάνει τη ζωή του σε χώρους δουλειάς κάθε τρεις μέρες... Οσοι πάλι παριστάνουν ότι πέφτουν από τα σύννεφα, δεν είναι μόνο υποκριτές αλλά και ξεπλυματίες της εργοδοσίας.

Είναι χαρακτηριστικό για παράδειγμα ότι στο συγκεκριμένο call center οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε απεργιακούς και άλλους αγώνες εδώ και δυο μήνες, με τον «Ριζοσπάστη» και τον «902.gr» να προβάλλουν σταθερά τις κινητοποιήσεις τους και δεκάδες σωματεία να εκφράζουν μαζικά την αλληλεγγύη τους, κάνοντας ευρύτερα γνωστό τον αγώνα που δίνεται.

Ο όμιλος, που απασχολεί στη χώρα μας περισσότερους από 12.000 εργαζόμενους και εξυπηρετεί τα τηλεφωνικά κέντρα 140 και πλέον εταιρειών, έχει εξαπολύσει κατά μέτωπο επίθεση στη συνδικαλιστική δράση για να διαφυλάξει τα αντεργατικά «κεκτημένα» του από την οργανωμένη αντίδραση και διεκδίκηση των εργαζομένων.

Το νεοσύστατο σωματείο (μετράει μόλις έναν χρόνο ζωής) αντέδρασε άμεσα και όπως δείχνει το δημοσίευμα του βρετανικού «Guardian» ο αγώνας του ξεπέρασε τα σύνορα της Ελλάδας, καθώς ο όμιλος δραστηριοποιείται με τους ίδιους όρους και σε άλλες χώρες.

Αυτές είναι οι «καλύτερες» και «πιο καλοπληρωμένες» θέσεις εργασίας που υπόσχεται η κυβέρνηση, μπουκώνοντας με πάμφθηνα δάνεια και επιδοτήσεις από το Ταμείο Ανάκαμψης τα μεγαθήρια της ψηφιακής τεχνολογίας. Και όλα αυτά «πακέτο» με το αντεργατικό πλαίσιο που έχουν διαμορφώσει διαχρονικά οι κυβερνήσεις και προσφέρει ανεξάντλητη γκάμα νόμων και διατάξεων για την επέκταση της απλήρωτης δουλειάς, την αύξηση της παραγωγικότητας και τελικά την ένταση της εκμετάλλευσης.

Ακόμα και η τεχνολογία στην οποία βασίζονται τέτοιες εταιρείες αξιοποιείται για να τεντώνουν τους εργαζόμενους στη δουλειά: Παρακολουθούν ανελλιπώς πόσο και πώς μιλάνε, αν και πότε καλύπτουν τους στόχους τους, ακόμα και πότε δεν χρησιμοποιούν την οθόνη του υπολογιστή τους! Μιλάμε δηλαδή για εργαζόμενους υπό διαρκή παρακολούθηση, έλεγχο και εργοδοτική πίεση, που εκτοξεύει την παραγωγικότητα και το κέρδος.

Ούτε όμως η επίθεση στην πρωτοπόρα συνδικαλιστική δράση - που γίνεται κι αυτή με την κάλυψη των αντεργατικών νόμων - διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας. Το ίδιο συμβαίνει στα ΚΤΕΛ της Θεσσαλονίκης, όπου οι εργαζόμενοι και το σωματείο τους διεκδικούν καλύτερους μισθούς και συνθήκες δουλειάς. Το ίδιο και σε χιλιάδες άλλους χώρους δουλειάς, όπου τα συλλογικά δικαιώματα και οι ελευθερίες των εργαζομένων σταματούν στην ...περίφραξη.

Σε όλα αυτά απάντηση δεν είναι η ξαναζεσταμένη αυταπάτη μιας πιο «δίκαιης» ανάπτυξης, όπως αυτή που σερβίρει η σοσιαλδημοκρατία, ούτε η «υγιής επιχειρηματικότητα» που διαφημίζουν όλα μαζί τα κόμματα του κεφαλαίου και της ΕΕ. Απάντηση μπορεί να δώσει μόνο η οργανωμένη πάλη των εργαζομένων για αξιοπρεπείς μισθούς και σύγχρονα εργασιακά δικαιώματα, σε σύγκρουση με την εργοδοσία και την πολιτική του κέρδους, που υπηρετούν η ΕΕ, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά της.

Αυτό που ανοίγει δρόμο ελπίδας και προοπτικής για τον εργαζόμενο λαό είναι να μεγαλώσει σε κάθε χώρο και πανελλαδικά η αμφισβήτηση της κυρίαρχης αντιλαϊκής - αντεργατικής πολιτικής, που τον καταδικάζει στη φτώχεια και στην εκμετάλλευση. Σε συμπόρευση με το ΚΚΕ να γίνουν ακόμα περισσότερα βήματα στην οργάνωση της αντεπίθεσης για τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, ανατρέποντας την καπιταλιστική βαρβαρότητα και το κέρδος ως κριτήριο οργάνωσης της οικονομίας.