Η είδηση για τον 28χρονο που σκοτώθηκε χτες στο μεροκάματο, έγινε για λίγα λεπτά πρώτο θέμα στις σελίδες του διαδικτύου. Λίγη ώρα αργότερα κατέληξε στα αζήτητα, σαν μια από τις πολλές ειδήσεις του αστυνομικού ρεπορτάζ που διατρέχει κανείς ασυναίσθητα στη διάρκεια της ημέρας. Ενας ακόμα νεκρός εργάτης... Τίποτα παράξενο, τίποτα ασυνήθιστο.

Αλλά και για τον 28χρονο που ξεκίνησε να πάει το ξημέρωμα για δουλειά, ήταν μια συνηθισμένη μέρα. Ηξερε να χειρίζεται γερανό. Δεν ήταν ούτε ηλεκτρολόγος, ούτε εναερίτης.

Το πώς θα δούλευε, αν θα κρέμονταν από πάνω του ηλεκτροφόρα καλώδια και ποια μέτρα θα έπρεπε να είχαν παρθεί για να κάνει με ασφάλεια τη δουλειά του, δεν ήταν δική του υπόθεση. Ηταν της εργοδοσίας και του κράτους, που έχει στοιχειώδη ευθύνη να ελέγχει.

Τίποτα απ' αυτά δεν έγινε. Και έτσι ο εργαζόμενος σκοτώθηκε στα 28 του χρόνια κεραυνοβολημένος από το ρεύμα. Μια κανονική μέρα, που τίποτα δεν προμήνυε τον χαμό του...

Ο 57χρονος δασεργάτης, που έχασε τη ζωή του την ίδια μέρα στη Μακρακώμη, δεν πέρασε ούτε στα ψιλά των ειδήσεων. Αλλωστε, ποιος να ασχοληθεί με έναν μεροκαματιάρη στη Φθιώτιδα, που τον πλάκωσε ο κορμός ενός δέντρου; Σίγουρα κάτι λάθος έκανε, ή του τη φύλαγε «η κακιά η ώρα».

Κι όμως... Η μεγάλη εικόνα, όπως την καταγράφει σήμερα ο «Ριζοσπάστης», άλλα δείχνει... Οι δυο νεκροί προστίθενται σε μια μακριά αλυσίδα ανθρωποθυσιών στον βωμό του κέρδους, σε χώρους δουλειάς - καρμανιόλες.

Ορισμένα αποκαλυπτικά στοιχεία για το μακελειό που βρίσκεται σε εξέλιξη: Το 2023 αναγγέλθηκε ρεκόρ εργατικών «ατυχημάτων» (15.000), τα περισσότερα από το 2000. Τα 108 από αυτά ήταν θανατηφόρα. Δηλαδή, κάθε τρεις εργάσιμες μέρες ένας εργαζόμενος χάνει τη ζωή του.

Αλλες καταγραφές ανεβάζουν στους 300 τους νεκρούς εργάτες τα δυο τελευταία χρόνια, όσος είναι ο πληθυσμός ενός μικρού χωριού. Σαν να κάηκε τρεις φορές το Μάτι ή να συγκρούστηκαν 5 φορές τα τρένα στα Τέμπη.

Στη χώρα μας καταγράφεται μόλις το 30% - 40% των εργατικών «ατυχημάτων». Που σημαίνει ότι για κάθε καταγεγραμμένο έγκλημα υπάρχουν τουλάχιστον άλλα δύο που δεν δηλώνονται.

Πολλαπλάσια είναι τα θύματα των επαγγελματικών ασθενειών που δεν καταγράφονται πουθενά! Σε κάθε θανατηφόρο εργατικό «ατύχημα» αναλογούν 6 θάνατοι από ασθένειες που σχετίζονται με την εργασία...

«Και το κράτος τι κάνει;» αγανακτούν οι εργαζόμενοι στους χώρους δουλειάς. Το κράτος είναι επιλεκτικά ανίκανο να προστατέψει τη ζωή τους, επειδή είναι ικανότατο στο να θωρακίζει τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, που θεωρούν κόστος τα μέτρα ασφάλειας στην εργασία.

Αυτό το κράτος - και όλες οι κυβερνήσεις με τους αντεργατικούς τους νόμους - δεν εξασφαλίζει μόνο στην εργοδοσία τις ιδανικότερες προϋποθέσεις για κερδοφορία, αλλά έρχεται να συγκαλύψει και τις πραγματικές αιτίες των «ατυχημάτων» - εγκλημάτων που έχουν τη σφραγίδα του.

Για παράδειγμα, το 2024 οι αρμόδιες και υποστελεχωμένες κρατικές υπηρεσίες έχουν καταγράψει μόνο 48 θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα», εξαφανίζοντας από τη λίστα όσα αποδίδονται σε παθολογική ή τροχαία αιτία!

Μηχανισμός του κράτους είναι και η Δικαιοσύνη, όπου τα θύματα και οι συγγενείς τους ψάχνουν να βρουν το δίκιο τους. Κι εκεί, όμως, το έγκλημα βρίσκει συνέχεια: Υποθέσεις εκκρεμούν για χρόνια, εξαντλώντας οικονομικά και ψυχικά ολόκληρες οικογένειες, ενώ σπανίζουν οι καταδίκες της εργοδοσίας.

Πίσω από κάθε έγκλημα σε βάρος της εργατικής τάξης και του λαού κρύβονται οι ίδιοι ένοχοι και οι ίδιες αιτίες: Το κεφάλαιο, το κράτος του, το κέρδος. «Κοιλάδες των Τεμπών» υπάρχουν διάσπαρτες στους χώρους δουλειάς και κάθε τόσο τροφοδοτούν τις λίστες με τους σκοτωμένους και σακατεμένους εργάτες, στους οποίους οι πραγματικοί ένοχοι δεν διστάζουν να φορτώσουν την ευθύνη!

Αυτόν τον φαύλο κύκλο μόνο ο οργανωμένος λαός μπορεί να τον σπάσει με την πάλη του. Διεκδικώντας όλα τα αναγκαία μέτρα για να γυρνάει υγιής και σώος από το μεροκάματο, σε σύγκρουση με την πολιτική του καπιταλιστικού κέρδους που τον εκθέτει παντού σε κίνδυνο.

Για να ξεριζωθούν οι αιτίες των εργοδοτικών εγκλημάτων, που βρίσκονται βαθιά στο σύστημα της εκμετάλλευσης, τώρα είναι η ώρα να δυναμώσει η σύγκρουση για την ανατροπή του!