Καθόλου τυχαίος δεν είναι ο χρόνος που επέλεξε ο πρωθυπουργός να συναντήσει τον χασάπη Νετανιάχου για να εκφράσει τη στήριξη της κυβέρνησης στο κράτος - δολοφόνο, που έχει κάνει κουρελόχαρτο ακόμα και τη συμφωνία για κατάπαυση του πυρός στη Γάζα.

Το Ισραήλ έχει σκοτώσει πάνω από 1.000 αμάχους, γυναίκες, άνδρες και παιδιά, από την πρώτη παραβίαση της εκεχειρίας, και περισσότερους από 50.000 τους τελευταίους 16 μήνες. Βομβαρδίζει τον Λίβανο, επεκτείνει την κατοχή στη Συρία και μαζί με τις ΗΠΑ απειλεί με γενικευμένο πόλεμο το Ιράν, ενώ οι ΗΠΑ βομβαρδίζουν την Υεμένη.

Δεν επέλεξε λοιπόν «από σπόντα» ο Κυρ. Μητσοτάκης να επισκεφτεί την Ιερουσαλήμ - έχει και το μέρος τον συμβολισμό του - για να ανταλλάξει φιλοφρονήσεις και χειραψίες με τον σφαγέα του παλαιστινιακού λαού, που είναι επικηρυγμένος για εγκλήματα πολέμου!

Η ελληνική κυβέρνηση τρέχει να επιβεβαιώσει το «παρών» στην πλευρά της Ιστορίας που επιτάσσουν τα συμφέροντα της αστικής τάξης στην περιοχή, προσβάλλοντας και προκαλώντας τον ελληνικό και τον παλαιστινιακό λαό.

Σε αυτήν ακριβώς την πλευρά εξυφαίνονται τα βρώμικα σχέδια των Ισραήλ - ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ που σπέρνουν φωτιά πολέμου σε όλη τη Μέση Ανατολή, οδηγώντας τη χώρα μας σε ακόμα πιο βαθιά εμπλοκή.

«Σημαία» αυτής της επικίνδυνης πολιτικής δεν είναι μόνο η ελληνική φρεγάτα στην Ερυθρά αλλά και το παζάρι για τα εξοπλιστικά, που παίρνει άλλες διαστάσεις μετά το πρόγραμμα «ReArm Eurοpe» και τα δισ. ευρώ της πολεμικής οικονομίας.

Η κυβέρνηση παζαρεύει με το Ισραήλ μέρος των εξοπλιστικών προγραμμάτων και παρουσιάζει την «ενίσχυση της στρατιωτικής συνεργασίας» ως αντίβαρο τάχα στις αμφισβητήσεις και διεκδικήσεις της Τουρκίας σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.

Το σπιράλ της ελληνικής εμπλοκής γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνο με φόντο την αντιπαράθεση Τουρκίας - Ισραήλ που οξύνεται, με τους ΝΑΤΟικούς να «ανησυχούν» ακόμα και για μελλοντική σύρραξη!

Σε τέτοιες φουρτούνες οδηγούν τον λαό η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα του ευρωατλαντισμού, στηρίζοντας τη στρατηγική σχέση με το Ισραήλ από τη μία και τα ΝΑΤΟικά παζάρια με την Τουρκία από την άλλη, όπου εντάσεις και «ήρεμα νερά» εναλλάσσονται και συνυπάρχουν στον δρόμο προς επώδυνες διευθετήσεις και συνεκμετάλλευση.

Το παράδειγμα της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ είναι χαρακτηριστικό... Στα εμπόδια που βάζει η Τουρκία σε ένα «έργο πνοής» για τα συμφέροντα και τα κέρδη της ελληνικής αστικής τάξης, η κυβέρνηση αντιτάσσει τη στενότερη συνεργασία με το Ισραήλ.

Προσπαθεί μάλιστα ξεδιάντροπα να σερβίρει αυτήν την επικίνδυνη πολιτική ως «ασπίδα» για τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, τα οποία υπονομεύει ανοιχτά με τα παζάρια για ΝΑΤΟικές διευθετήσεις στα Ελληνοτουρκικά και με την ενεργή συμμετοχή στους ανταγωνισμούς και στους πολέμους, με τη στήριξη και των άλλων κομμάτων που αναγνωρίζουν το «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα».

Απέναντι σ' αυτήν την πολεμοκάπηλη πολιτική και στα κόμματά της, απέναντι στα σχέδια για εκτοπισμό του παλαιστινιακού λαού από τη Γάζα και αλλαγή του χάρτη της Μέσης Ανατολής για τα συμφέροντα των ΗΠΑ - Ισραήλ και των συμμάχων τους, ο λαός πατάει γερά στη μόνη σωστή πλευρά της Ιστορίας: Στο πλευρό του περήφανου παλαιστινιακού λαού, εκφράζοντας με κάθε τρόπο την αλληλεγγύη στον αγώνα του να αποκτήσει πατρίδα!

Αυτή η αλληλεγγύη πρέπει τώρα να δυναμώσει ακόμα περισσότερο και να εκφραστεί με μαζική λαϊκή πάλη ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και στην ελληνική εμπλοκή. Ο πραγματικός αντίπαλος έχει όνομα. Είναι η αστική τάξη κάθε χώρας και οι σύμμαχοί της. Η πάλη για την ανατροπή τους μπορεί να ανοίξει μια διαφορετική και ελπιδοφόρα σελίδα για όλους τους λαούς της περιοχής!