Με άλλοθι την «κλιματική κρίση» και σημαία την «ατομική ευθύνη», η κυβέρνηση και ο κρατικός μηχανισμός ετοιμάζονται την ερχόμενη Πέμπτη να κηρύξουν την έναρξη της νέας αντιπυρικής περιόδου. Οπως κάθε χρόνο, όμως, καμιά έκπληξη δεν περιμένει τον λαό για την ετοιμότητα του κράτους να προστατέψει τα δάση, τη ζωή και την περιουσία του...

«Στο ίδιο έργο θεατές» είναι η φράση που αποτυπώνει την κατάσταση στη δασοπροστασία και στην πυρόσβεση, ειδικά στο κομμάτι της ανύπαρκτης πρόληψης, παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης να πείσει ότι η φετινή αντιπυρική περίοδος ξεκινάει με καλύτερες προϋποθέσεις.

Στη φιέστα που στήθηκε χτες, με την επίσκεψη του πρωθυπουργού στο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας, μόνο τα πρόσωπα άλλαξαν σε σχέση με πέρσι, που επαναλήφθηκε το ίδιο σκηνικό. Κατά τα άλλα, περίσσεψαν οι διαβεβαιώσεις ότι οι πυροσβέστες είναι περισσότεροι, τα μέσα πιο σύγχρονα και ο σχεδιασμός καλύτερος.

Ο,τι έλεγαν πέρσι τέτοιες μέρες, με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα και με κορύφωση την πυρκαγιά στην Ανατ. Αττική, που κατέκαψε τα πάντα στο πέρασμά της και κατέληξε μέσα στον οικιστικό ιστό της Αθήνας! Αλήθεια, ποια «κλιματική κρίση» εμπόδισε τον κρατικό μηχανισμό να ελέγξει αυτή την πυρκαγιά, τη μοναδική εκείνες τις μέρες στην Αττική, που ταξίδεψε ανενόχλητη πολλά χιλιόμετρα, πριν σβήσει στα προάστια της πρωτεύουσας;

Τα μηνύματα και φέτος μόνο ενθαρρυντικά δεν είναι. Μέσα στον Μάρτη έχουν ήδη εκδηλωθεί πάνω από 1.350 πυρκαγιές, πολλές από τις οποίες μέσα σε γειτονιές της Αθήνας, όπου δρουν ανεξέλεγκτα βιομηχανίες, βιοτεχνίες και αποθήκες, επικίνδυνες ωρολογιακές βόμβες για εργαζόμενους και κατοίκους. Μόλις προχτές είχαμε άλλη μια φωτιά στον Βοτανικό.

Πίσω από τέτοιες απειλές κρύβονται η εμπορευματοποίηση της γης και ο χωροταξικός σχεδιασμός με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος, που επιτρέπει ή ανέχεται τη λειτουργία βιομηχανικών μονάδων μια ανάσα από τις αυλές των σπιτιών, υπονομεύοντας την υγεία και την ασφάλεια των νοικοκυριών. Ο εφιάλτης ενός Βιομηχανικού Ατυχήματος Μεγάλης Εκτασης καραδοκεί.

Κατά τα άλλα, η κυβέρνηση κουνάει το δάχτυλο στα νοικοκυριά και απειλεί με πρόστιμα αν δεν καθαρίσουν τα οικόπεδά τους μέχρι τον Ιούνη! Δηλαδή, ενοχοποιεί εκ των προτέρων τον λαό για τις βέβαιες καταστροφές και φορτώνει στην ατομική ευθύνη την πρόληψη από τις πυρκαγιές, προειδοποιώντας για «ένα πολύ δύσκολο καλοκαίρι», όπου «τα κακά σενάρια είναι μπροστά μας», σύμφωνα με τον υπουργό Κλιματικής Κρίσης.

Τα νούμερα που αράδιασε ο πρωθυπουργός για τους πυροσβέστες, τα μέσα πυρόσβεσης και τα drones, είναι μόνο για εντυπωσιασμό. Η έλλειψη μόνιμου προσωπικού είναι τεράστια και όλες οι κυβερνήσεις διατηρούν τέσσερις διαφορετικές σχέσεις εργασίας των πυροσβεστών! Οταν μάλιστα οι εποχικοί διεκδικούν μονιμοποίηση, η κυβέρνηση τους απολύει και τους ξυλοφορτώνει με ΜΑΤ και χημικά.

Μιλάνε ξεδιάντροπα για πρόληψη και πυροπροστασία, όταν η στελέχωση του Πυροσβεστικού Σώματος και της Δασικής Υπηρεσίας δεν είναι «επιλέξιμη δαπάνη» ούτε από την κυβέρνηση, ούτε από την ΕΕ. Σε κάθε περίπτωση, εποχικοί και μόνιμοι πυροσβέστες υπολείπονται των πραγματικών αναγκών, που αυξάνονται από χρόνο σε χρόνο, όσο συσσωρεύονται οι αιτίες των πυρκαγιών και κυρίως τα τεράστια κενά στην πρόληψη.

Στον καπιταλισμό, ο δασικός πλούτος είναι πεδίο επιχειρηματικής εκμετάλλευσης και η προστασία του θεωρείται κόστος για το κράτος. Αυτός ο εκρηκτικός συνδυασμός αφήνει τα δάση απροστάτευτα από τις φωτιές και τον λαό εκτεθειμένο σε μεγάλους κινδύνους.

Καμιά κρατική ευθύνη δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από την κουρτίνα της κλιματικής αλλαγής, που επικαλούνται όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις για να δικαιολογήσουν την επιλεκτική ανικανότητα του κράτους να προστατεύσει τον λαό και τα δάση. Ακόμα και η απομάκρυνση όσων κινδυνεύουν εναπόκειται στην ατομική ευθύνη, με το κράτος σε ρόλο θεατή.

Η αντιπυρική περίοδος που ξεκινάει σε λίγες μέρες πρέπει να βρει τον λαό οργανωμένο και σε ετοιμότητα να υπερασπιστεί τα δάση και το βιος του, δυναμώνοντας τις διεκδικήσεις του για ουσιαστικά μέτρα πρόληψης και προστασίας. Να μην βρίσκουν μέρος να σταθούν το κράτος και η κυβέρνηση, οι περιφερειακές και δημοτικές αρχές που αναμασούν τα ίδια χρεοκοπημένα άλλοθι και παρουσιάζουν τις καταστροφές περίπου ως αναπόφευκτες, την ίδια ώρα που υπερασπίζονται παντού την πολιτική του κόστους - οφέλους.

Η Ερώτηση που κατέθεσε το ΚΚΕ για άμεσα μέτρα μπροστά στην αντιπυρική περίοδο είναι συμβολή σ' αυτόν τον αγώνα, σε σύγκρουση με την εμπρηστική πολιτική του καπιταλιστικού κέρδους και της εμπορευματοποίησης της γης και των δασών.