Στην ουσιαστική εξάρθρωση της κοινωνικής πρόνοιας οδηγεί το προσχέδιο νόμου του υπουργείου Υγείας
Τον δραστικό περιορισμό της πρόνοιας, ως κρατικής και κοινωνικής δραστηριότητας, προβλέπει το προσχέδιο νόμου για την πρόνοια που συνέταξε το υπουργείο Υγείας και αποκαλύπτει σήμερα ο "Ρ". Το προσχέδιο, όχι μόνο δε διασφαλίζει το "δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα των υπηρεσιών κοινωνικής πρόνοιας" και δεν ανασυγκροτεί τον τομέα αυτό, όπως υποσχέθηκε το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά, αλλά αντίθετα περιορίζει δραστικά το ρόλο του κράτους και ανοίγει πεδίο λαμπρό στην "ιδιωτική πρωτοβουλία". Το προσχέδιο ορίζει ρητά, ότι η κοινωνική πρόνοια παρέχεται από "δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς" και περιγράφει ένα πλήθος φορέων και "σωματείων αλληλεγγύης" (έτσι μετονομάζονται τα "φιλανθρωπικά σωματεία") σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο, κυρίως με τη μορφή του Νομικού Προσώπου Ιδιωτικού Δικαίου.
Αντίθετα, ο ρόλος του κράτους περιορίζεται σε αυτόν του επόπτη και της παροχής συμβουλών. Μάλιστα, οι συνεχείς αναφορές σε πολλαπλά προγράμματα για την Πρόνοια, που θα αφορούν κυρίως την "ιδιωτική πρωτοβουλία", δίνουν την αίσθηση ότι το κράτος δε θα έχει την άμεση και σαφή γνώση της διάθεσης και διανομής αυτών των κονδυλίων. Ενώ, για τη χρηματοδότηση της Πρόνοιας προβλέπεται ακόμη - εκτός από την κρατική επιχορήγηση - η συμμετοχή των χρηστών και η επιβολή κοινωνικού πόρου, κάνοντας καθαρή την προοπτική και νέων βαρών στους εργαζόμενους.
Σοβαρά ερωτηματικά δημιουργούνται, επίσης, για την τύχη των εργαζομένων στο χώρο της πρόνοιας, καθώς προβλέπονται μια σειρά συγχωνεύσεις και αναδιαρθρώσεις στη λειτουργία των ήδη υπαρχουσών δομών.
Ξεκίνησαν ως μια σημαντική συμβολή και προσφορά για τη διάσωση του ιστορικού αρχείου του ΚΚΕ. Γρήγορα, όμως, οι διαστάσεις τους πλάτυναν και αγκάλιασαν τις αγωνίες και τις ελπίδες, τις ανησυχίες και τα οράματα, όλα όσα η καθημερινή ζωή και οι στίχοι της "Ρωμιοσύνης" και των άλλων τραγουδιών του Μίκη Θεοδωράκη σηματοδοτούν. Και μετατράπηκαν σε μια πορεία αντίστασης κι αγώνα.
Και μπορούν ν' αποτελέσουν την αφετηρία μιας νέας, πλατιάς και μαχητικής συσπείρωσης ενάντια σε όλα όσα καθημερινά μας ματώνουν. Ενάντια στη φθορά των συνειδήσεων, στη συκοφάντηση των αξιών και ιδανικών, την πολιτιστική υποβάθμιση και την τηλεοπτική εξαχρείωση.