Το σύνθημα αυτού του πανό πρέπει να γίνει πράξη, για να μην περάσουν τα σχέδια της κυβέρνησης

Δυο φορές ο διοικητής του ΙΚΑ Μ. Νεκτάριος προσέφυγε στα δικαστήρια για να κηρυχτεί παράνομη και καταχρηστική η απεργία των γιατρών. Και τις δυο φορές το Μονομελές Πρωτοδικείο της Αθήνας ευθυγραμμίστηκε με την αυταρχική αντιμετώπιση των γιατρών του ΙΚΑ απ' την κυβέρνηση και οι αποφάσεις του ήταν περιοριστικές για το δικαίωμα της απεργίας.

Την πρώτη φορά (7.7.2001) έκρινε την απεργία παράνομη και τη δεύτερη (15.7.2001) την έκρινε καταχρηστική.

Στη διάρκεια των κινητοποιήσεων εκφράστηκε μια πλατιά αλληλεγγύη προς τους γιατρούς του ΙΚΑ, με πρώτους συνταξιούχους, την ταλαιπωρία των οποίων επικαλέστηκε η κυβέρνηση, για να προχωρήσει στις δικαστικές διώξεις.

Ωστόσο, όμως, ο πολυήμερος αγώνας των γιατρών φαλκιδεύτηκε απ' τις πλειοψηφίες των ηγεσιών στην Ομοσπονδία και στο μεγαλύτερο Σύλλογο (ΣΕΥΠΙΚΑ) Αθήνας-Πειραιά, που οδήγησαν τελικά τους γιατρούς στις αυταπάτες του διαλόγου με την κυβέρνηση, χωρίς να υπάρχει τίποτε δεδομένο.

Η Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση Γιατρών του ΙΚΑ συμμετείχε ενεργά στις κινητοποιήσεις. Στις 18.7.2001, όταν στη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου των Γιατρών της Αθήνας έγινε εξόφθαλμα φανερό ότι η τακτική των πλειοψηφιών στις ηγεσίες των συνδικάτων οδηγούν στο συμβιβασμό η «Πανεπιστημονική» κατάγγειλε τη διασπαστική πολιτική και πρότεινε τη συγκρότηση Επιτροπής Αγώνα, στην οποία θα συμμετέχουν εκπρόσωποι της Ομοσπονδίας, των πρωτοβάθμιων συλλόγων, και θα διασφαλίζεται η συμμετοχή όλων των τάσεων. «Η Επιτροπή Αγώνα μπορεί και πρέπει να παρέμβει δυναμικά, να συντονίσει τον αγώνα, με στόχο να διασφαλίσει τη συνέχιση του αγώνα με εναλλαγή των μορφών και κοινή δράση όλων όσοι έχουν, αντικειμενικά, συμφέροντα για την επίλυση των δίκαιων αιτημάτων των γιατρών και για Δημόσια Δωρεάν Υγεία και Ασφάλιση».

Τα σχέδια της κυβέρνησης είναι μπροστά και γίνεται ακόμα πιο επιτακτικός ο συντονισμός του αγώνα των γιατρών, των υγειονομικών, των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων στην προοπτική της ενός Δημόσιου Ενιαίου συστήματος Υγείας και Ασφάλισης.

Ωστόσο, η κυβέρνηση προωθεί τους δικούς της σχεδιασμούς που κινούνται στα πλαίσια του σχεδίου «Υγεία για τον Πολίτη» -δημοσιοποιήθηκε 28.7.2000 -και με βάση τις κατευθύνσεις αυτού του σχεδίου συντάχτηκε το προσχέδιο νόμου που ξεσήκωσε τους γιατρούς του ΙΚΑ. Το επιβεβαίωσε, άλλωστε, με σαφήνεια ο υπουργός Υγείας δυο μέρες μετά τη συνάντηση σε συνέντευξή του στην «Ελευθεροτυπία» (22.7.2001). «Τα πράγματα είναι απλά και καθαρά: Πέρυσι η κυβέρνηση ενέκρινε το πρόγραμμα "Υγεία για τον πολίτη" που άρχισε να εφαρμόζεται. Η βασική ρύθμιση είναι η δημιουργία της ενιαίας ΠΦΥ που δεν υπάρχει» δήλωσε ο Αλ. Παπαδόπουλος.

Στη διάρκεια των απεργιακών κινητοποιήσεων των γιατρών του ΙΚΑ ο υπουργός Υγείας ανακοίνωσε ότι το νομοσχέδιο για την ΠΦΥ θα έρθει στην Ολομέλεια της Βουλής τον Οκτώβρη του 2001, ενώ με επιστολή του προς το Σύλλογο των Συμβασιούχων ΙΚΑ Αττικής υποσχέθηκε την καθολική αξιοποίηση των συμβασιούχων σε πλαίσια αυτού του σχεδίου για την ΠΦΥ. Αυτά, δηλαδή, που συμφωνήθηκαν και στη συνάντηση της 20.7.2001. Συμφωνήθηκε, είπε ο Τ. Γιαννίτσης, να γίνει Επιτροπή τετραμερούς σύνθεσης, η «οποία μέχρι τις 20.9.2001 θα μπορέσει να δώσει ένα πόρισμα για τις εργασιακές σχέσεις των γιατρών στα πλαίσια του νέου συστήματος Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης και Φροντίδας Υγείας μαζί με τα θέματα μεταβατικότητας με τους όρους να περιοριστούν οι όροι και οι προϋποθέσεις για την καθολική αξιοποίηση των γιατρών που υπηρετούν σήμερα στο ΙΚΑ».

«Μέχρι το τέλος του έτους θα έχει ψηφιστεί ο νόμος για την ΠΦΥ γιατί αλλιώς δεν μπορεί να λειτουργήσει το σύστημα», έλεγε στο «Ρ» πηγή του υπουργείου Υγείας όταν τέθηκε το ερώτημα αν το σχετικό νομοσχέδιο θα έρθει στη Βουλή μέσα στον Οκτώβρη. Το νομοσχέδιο θα είναι συνολικό και θα αφορά τόσο την οργάνωση των υπηρεσιών της ΠΦΥ κατά Περιφερειακό Σύστημα Υγείας (Πε. Σ.Υ.), όσο και τον Οργανισμό Διαχείρισης Πόρων Υγείας (ΟΔΙΠΥ). «Μια απ' τις πτυχές αυτού του νομοσχεδίου θα είναι και η ρύθμιση και η ένταξη των γιατρών του ΙΚΑ στο ενιαίο σύστημα της ΠΦΥ», τόνιζε η ίδια πηγή.

Τις τελευταίες μέρες κυκλοφόρησε η φήμη ότι η εφαρμογή του Προσωπικού Γιατρού -που αντικατέστησε τον οικογενειακό γιατρό- θα συνοδευτεί απ' τη συμμετοχή του ασθενή με ποσοστό στην επίσκεψη -όπως συμβαίνει στα φάρμακα. «Δεν πρόκειται να υπάρξει συμμετοχή, ενώ του προσωπικού γιατρού θα γίνεται κατά κεφαλήν», έλεγε η ίδια πηγή.

Η ένταξη των γιατρών του ΙΚΑ θα είναι στην προοπτική της καθολικής αξιοποίησης των γιατρών του Ιδρύματος, ενώ θα διέπεται και από μεταβατικότητα, όπως έλεγε η ίδια πηγή. Εξάλλου, το σχέδιο του υπουργείου Υγείας είναι η σταδιακή ένταξη των υπαρχουσών δομών της ΠΦΥ στα αντίστοιχα ΠεΣΥ.

Αυτή η σταδιακή ένταξη απλώς επιβεβαιώνει ότι το ενιαίο σύστημα της ΠΦΥ θα στηριχτεί στη μετονομασία των υπαρχόντων πολυιατρείων του ΙΚΑ, τη στιγμή που από πολλές μεριές έχει αναγνωριστεί ότι για να υπάρξει ένα ενιαίο σύστημα ΠΦΥ, χρειάζονται 100-200 νέες μονάδες. Το ΙΚΑ θα δεχτεί αυτή την πίεση, όταν όπως φαίνεται και στον Πίνακα που δημοσιεύουμε υπάρχουν τρομακτικά κενά υγειονομικού προσωπικού.

Εξ άλλου στα πλαίσια του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Υγεία-Πρόνοια 2000-2006» ο Αλ. Παπαδόπουλος ανακοίνωσε (29.6.2001) τη δημιουργία μόλις 10-13 Κέντρων Υγείας αστικού τύπου σε όλη τη χώρα. Τα Κέντρα Υγείας αστικού τύπου κατανέμονται ως εξής: Πέντε στην Αττική (νοσοκομείο πρώην αμερικάνικης βάσης στο Ελληνικό, Θρακομακεδόνες, Περιστέρι, Καλύβια και Κερατσίνι), δύο στη Θεσσαλονίκη και τρία σε ισάριθμες πόλεις της Ελλάδας.

Το νοσοκομείο της πρώην αμερικάνικης βάσης το διεκδικούσαν οι φορείς για κέντρο αποκατάστασης και μετά από πολλές περιπέτειες τώρα θα μετατραπεί σε Κέντρο Υγείας αστικού τύπου. Επίσης το ένα κέντρο στη Θεσσαλονίκη θα λειτουργήσει στον Αγιο Παύλο - το νοσοκομείο που έκλεισε. Το κέντρο στους Θρακομακεδόνες θα γίνει για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Ο ιδρυτικός νόμος 1397/93 του ΕΣΥ είχε την πρόβλεψη για την ανάπτυξη 400 Κέντρων Υγείας σε όλη τη χώρα, εκ των οποίων τα 190 θα ήταν στις αγροτικές περιοχές και τα 210 στα αστικά κέντρα. Η υλοποίηση αυτού του σχεδιασμού τοποθετήθηκε στο τέλος του 1988 με τη σημείωση: «Η ανάπτυξη της εξωνοσοκομειακής υποδομής του ΙΚΑ στα αστικά κέντρα από το 1982 και μετά συντονίζεται με το πρόγραμμα ανάπτυξης των αστικών Κέντρων Υγείας του ΕΣΥ»

Τελικά, το σχέδιο εκείνο έμεινε στα χαρτιά, με αποτέλεσμα τα σημερινά σχέδια να προοιωνίζονται νέες επιβαρύνσεις τόσο για τους ασφαλισμένους όσο και σε βάρος των εργαζομένων στις υγειονομικές μονάδες και ιδιαίτερα στο ΙΚΑ