Σήμερα, σταματάει η δουλιά. Απ' άκρη σ' άκρη της Ελλάδας. Στα εργοστάσια, οι μηχανές σιγούν. Στα γιαπιά, έπαψε ο χτύπος των σφυριών. Τα συνεργεία, κλειστά. Τα μικρομάγαζα, με κατεβασμένα τα ρολά. Τα γραφεία, άδεια. Τα σχολειά, τα πανεπιστήμια, κλειδωμένα. Τα θέατρα, τα πάλκα, αδειανά. Στα χωράφια, ερημιά. Οι άνθρωποι του καθημερινού μόχθου δε βρίσκονται στην εργασία τους. Είναι στις πλατείες και στους δρόμους. Διαδηλώνουν. Ολος ο λαός «στο πόδι». Ολη η χώρα ένα μετερίζι. Μια βοή, σαν αυτή που βγάζει από τις πλημμυρισμένες κοίτες του το φουσκωμένο ποτάμι, διαχέεται στον αέρα. Ενα σύνθημα δονεί την ατμόσφαιρα: «Δε θα περάσουν»! Είναι απόφαση. Αδιαπραγμάτευτη. Είναι πίστη. Ακλόνητη. Είναι μήνυμα. Σαφές. Προειδοποίηση. Προς πάσα κατεύθυνση.
Σήμερα, ο εργαζόμενος λαός ξεσηκώνεται. Και διεκδικεί ό,τι του ανήκει. Την αμοιβή του για τη δουλιά που προσφέρει και την αρπάζουν τα μεγάλα αφεντικά της πλουτοκρατίας και της ταξικής εκμετάλλευσης. Τη σύνταξη που δικαιούται και του την κλέβουν οι «μακρυχέρηδες» της εκάστοτε κυβερνητικής εξουσίας. Το δικαίωμά του να 'χει δημόσια, δωρεάν και υψηλής στάθμης υπηρεσίες υγείας, πρόνοιας, παιδείας, πολιτισμού, αθλητισμού και του το στερούν οι κάθε λογής διαχειριστές της πολιτικής της εμπορευματοποίησης και των ιδιωτικοποιήσεων. Ο λαός μας διεκδικεί ό,τι του χρειάζεται για μια ζωή με αξιοπρέπεια και περηφάνια. Και παλεύει για ένα καλύτερο μέλλον των παιδιών του.
Σήμερα, η απεργία είναι σταθμός. Αλλά, ταυτόχρονα, και νέα αφετηρία. Γιατί η πάλη πρέπει να έχει συνέχεια και να δίνει προοπτική. Οσοι και να βρεθούμε, σήμερα, στο δρόμο, όσο και να φωνάξουμε, δεν πρόκειται να έχουμε χειροπιαστό αποτέλεσμα, αν δεν οργανώσουμε την αγωνιστική συνέχεια. Κι ας μην έχει κανείς την αυταπάτη ότι αυτός ο αγώνας θα είναι εύκολος και ανεμπόδιστος. Υπάρχουν πολλοί που καιροφυλακτούν να βάλουν εμπόδια για να το σταματήσουν. Κι όχι μόνο από την πλευρά των πολιτικών και ταξικών αντιπάλων μας. Αλλά και από αυτούς που, τώρα, το «παίζουν συναγωνιστές» και φωνάζουν μαζί μας, αλλά αύριο θα μας καλούν να «κάνουμε κράτει», να το ξανασκεφτούμε, να το ξανασυζητήσουμε, να ελιχτούμε και να αναπροσαρμόσουμε την τακτική μας.
Σήμερα, λοιπόν, είμαστε στους δρόμους για να στείλουμε το μήνυμα πως το «μείον» μάς οργίζει, αλλά και το «συν» δε μας αρκεί. Θέλουμε όλα όσα μας ανήκουν και θα τα πάρουμε. Ομως, για να γίνει το «θέλω» «έχω», πρέπει ο αγώνας να πάρει παλλαϊκές διαστάσεις, αλλά και πολιτικά χαρακτηριστικά, στρεφόμενος κατά της γενικότερης πολιτικής που εφαρμόζεται και στοχεύοντας στην αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών. Αυτό το μήνυμα δε θα το στείλει όποιος «λαθέψει» στην επιλογή και συμπορευτεί με τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που τραβούν στο δρόμο της ταξικής συνδιαλλαγής και της πολιτικής συναίνεσης. Επομένως, η θέση όλων είναι με το ΠΑΜΕ. Τώρα, πια, δεν πρέπει να υπάρχει κανένας ενδοιασμός και καμιά αμφιταλάντευση...
Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ
Γρηγοριάδης Κώστας
Σήμερα, εννοείται, είμαστε όλοι στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ...
***
Ομως, είναι μόνο η αρχή... Συνεχίζουμε για όλα όσα μας ανήκουν... Για την ασφάλιση, την υγεία, την παιδεία, τα εισοδήματα... Για όλα!!!
***
Να μη τους αφήσουμε σε χλωρό κλαδί...
***
Ο υπουργός είχε τους Πακιστανούς στο κτήμα του ανασφάλιστους...
***
Πού είναι η είδηση;;;
***
Για την ανεξαρτησία του Κοσσόβου τι λέει το ΠΑΣΟΚ;;;
***
Βέβαια, δεν έχει τόση σημασία τι λέει τώρα, όσο τι έκανε όταν ήταν κυβέρνηση για να φτάσουμε ως εδώ!!!
***
Ο Ομπάμα (υποψήφιος των δημοκρατικών στις ΗΠΑ) έβγαλε την Οπρα (τηλεπαρουσιάστρια) στην προεκλογική του εκστρατεία να δηλώσει ότι τον υποστηρίζει...
***
Μάζεψε έτσι είκοσι χιλιάδες κόσμο...
***
Η Χίλαρι (Κλίντον) απάντησε καίρια βγάζοντας τη μάνα της (88 χρονών) και την κόρη της...
***
Σύγκρουση ιδεών και πολιτικής όχι αστεία...
***
Ολα αυτά που ακούγονται φέτος έτσι ξαφνικά για το περιβάλλον από τον Γκορ και τον Κλίντον μέχρι τους της ΕΕ είναι ...τυχαία!!!
***
Από ευαισθησία για τον πλανήτη!!!
***
Και υπερευαισθησία για την κονόμα... (εναλλακτικές πηγές ενέργειας, βιοκαύσιμα κ.ά.)
***
Ασε που θέλουν να κάνουν όλο τον κόσμο να νιώθει ένοχος για τα δικά τους εγκλήματα...
Feeds
