Τη μια μέρα τον είδα στη διαδήλωση, να κρατά πανό και να φωνάζει σαν παλικαρόπουλο και την άλλη μέρα μου είπανε πως πέθανε. Τη μια μέρα τον άκουσα ν' απαγγέλλει μ' εκείνη την όμορφη μεταλλική του φωνή σαν παλικαρόπουλο, στην εκδήλωση για τα 65 χρόνια της ΕΠΟΝ στο «Τιτάνια», και την πιο άλλη μέρα να διαβάζω πως «έφυγε» από τη ζωή. Στις επάλξεις και οι δυο. Παρόντες και μπροστάρηδες, μέχρι τελευταίας ρανίδας. Οπως έζησαν, έτσι και πέθαναν... Μιλώ για τον Χρήστο Μητσέα και τον Παντελή Μανταλόβα. Είναι αυτή η σκληροτράχηλη κι αλύγιστη πάστα των κομμουνιστών. Γνήσια στόφα, από ατσάλι, διαμάντι και σίδερο. Δεν κάνει πίσω ποτέ.
Ευλογημένη θα 'λεγα γενιά. Και τι δε γεύτηκε και τι δε δοκίμασε; Τι έζησε, τι είδε, τι πρόσφερε και τι θυσίασε; Μια ζωή γεμάτη. Πλήρης ημερών και πλήρης αγώνων. Αν και τα δυο αυτά είναι αμφισβητούμενα και διακριτά. Ούτε οι αγώνες τελειώνουν και πληρούνται, ούτε τα χρόνια μετριούνται με τα δάχτυλα. Δικαιωμένοι, τιμημένοι, εξαγνισμένοι στα μάτια μας και τη συνείδησή μας. Σκεπασμένοι κάτω από το κόκκινο λάβαρο περνάνε στην αιωνιότητα, ευτυχισμένοι πως έκαναν το χρέος τους.
Και ο Χρήστος κι ο Παντελής. Οπως τους έζησα και τους γνώρισα. Γεμάτο το τασάκι της καρδιάς και της ζωής. Κακουχίες, βάσανα, φυλακίσεις, εξορίες, λαβωματιές, αγώνες, θυσίες, μια μικρή ανάπαυλα κι ύστερα πάλι από την αρχή, τρόμος, πείνα, κρύο, ατελείωτες πορείες με το όπλο στο χέρι και τον καλό λόγο στο στόμα. Κατοχή, εμφύλιος, παρανομία, χούντα, μεταπολίτευση. Μια ζωή τεμαχισμένη. Γλυκό ψωμί δε γεύτηκαν στα χείλη... Κι όμως εκείνη η ζωντάνια, εκείνο το κουράγιο, εκείνη η ψυχή!
Ανέβαινε στο πάλκο ο Παντελής κι έλαμπε κρατώντας το μικρόφωνο. Μαύρα θαρρείς γινόντουσταν τα μαλλιά του, κρυστάλλινη η φωνή του κι αρυτίδωτο το πρόσωπό του..! «Δεν είμαι 'γω σπορά της τύχης,/ ο πλαστουργός της νιας ζωής,/ Εγώ είναι τέκνο της ανάγκης/ κι ώριμο τέκνο της οργής.
Κι ο Χρήστος, ανέπνεε με δυσκολία τώρα τελευταία κι όλο συζητούσε κι όλο προγραμμάτιζε για τις νέες απεργίες, τις νέες εκδηλώσεις, τις διαδηλώσεις, το πλάνο της οικονομικής εξόρμησης. Πιστός, αταλάντευτος, αγέρωχος, μπροστάρης και καθοδηγητής. Μια ζωή γεμάτη λοιπόν. Πλούσια σε δράση, σε αγώνα, σε προσφορά, σε θυσία... Να τους ζηλεύεις, όταν στο κατευόδιό τους νέοι αγωνιστές με υψωμένες γροθιές, τους συνόδευαν στο τελευταίο τους ταξίδι.
Δε γίναμε πιο φτωχοί από το φευγιό τους. Πρόλαβαν κι έσπειραν τη σπορά τους - όπως θα 'λεγε κι ο Χαρίλαος. Καινούριοι κλώνοι, νεολαίοι ακολουθούνε το δρόμο π' ανοίξανε. Κι άλλοι ακόμα πιο νέοι έρχονται από πίσω. Η σκέψη μας πάντα θα σας συντροφεύει και θα σας μνημονεύει... Αγαπητοί μου σύντροφοι. Αιώνια η μνήμη σας!!
Βασίλης ΛΙΟΓΚΑΡΗΣ
Παπαγεωργίου Βασίλης
Τα μουλάρια επιτάσσουν, όχι τους απεργούς! Αυτούς τους επιστρατεύουν...
***
Κακό πράγμα οι απεργίες! Α, πα, πα, πα!..
***
Και τις 7 πληγές του Φαραώ απεργίες τις είχαν προκαλέσει!..
***
Κάποιες φουκαριάρες φώναζαν για τα ποντίκια των σκουπιδιών! Ούτε που ασχολούνταν με τις αιτίες των ποντικών!..
***
Αλαβάνο: Εχει πυξίδα η κυβέρνηση! Εσύ την είδες δίχως πυξίδα...
***
Τρέμετε διαφθορείς! Η ΝΔ φέρνει νομοσχέδιο, που θα τσακίσει τη διαφθορά!!
***
Ποια διαφθορά; Ε, αυτούς τους ελάχιστους που διαφθείρουν! Οχι την πλουτοκρατία, εννοείται...
***
Τότε ποιους; Ε, αυτούς...
***
ΣΥΡΙΖΑ: Βρήκατε εναλλακτική πρόταση εξουσίας; `Η κρύβετε αυτή που έχετε, για να την εμφανίσετε μπουρδουκλωμένη;
***
Ανάμεσα στα νέα θανάσιμα αμαρτήματα, ο Πάπας έβαλε και τον άδικο πλουτισμό!! Το Βατικανό εξαιρείται, φυσικά...
***
Οπως εξαιρείται γενικά από τα άπειρα εγκλήματα που έχει διαπράξει!..
***
Για να σώσει τον καπιταλισμό, το Βατικανό εγκληματεί ανά τους αιώνες! Δεν πειράζει! Εξομολογούνται και όλα συγχωρούνται! Οι διάδοχοι συνεχίζουν, αλλά θα εξομολογηθούν κι εκείνοι!..
***
Ο Γιώργος (ΠΑΣΟΚ) αποφάσισε με ποιον είναι; Με τον Ομπάμα ή με την Χίλαρι;
Feeds
