Μια ταινία πέντε αστέρων, ο Αμερικανός κριτικός Ντάνιελ Κάσμαν το χαρακτήρισε «από τα μεγαλύτερα κινηματογραφικά έργα των καιρών μας», γυρισμένο όχι στο Λίβερπουλ, λιμάνι της Αγγλίας, αλλά σ' ένα καταχιονισμένο λιμάνι της Γης του Πυρός στην Παταγωνία από την πλευρά της Αργεντινής, που το κύριο χαρακτηριστικό της είναι η σιωπή.
Στο σπίτι, η μάνα του ναυτικού, στο κρεβάτι με άνοια δεν αναγνωρίζει τίποτε, δε μιλάει, και τα λίγα λόγια που προφέρει είναι ασυνάρτητα, και όσοι δεν έχουν χάσει ακόμα το μυαλό τους, έχουν χάσει την ικανότητα της γλωσσικής επικοινωνίας ή άλλης, δεν ξαφνιάζονται με την εμφάνισή του, που δεν προσκομίζει τίποτε εκτός από τον εαυτό του.
Είναι μια ταινία που ταυτίζονται το άδειο με το γεμάτο, γιατί αυτό το κενό, που σε καθηλώνει στην καρέκλα σου μέσα στη σκοτεινή αίθουσα του κινηματογράφου, κραυγάζει χωρίς ήχο για τα πράγματα που μας διαφεύγουν.
Η άφιξη του ναυτικού δε σημαίνει τίποτε για το γενέθλιο τόπο του, δεν αλλάζει τίποτα.
Αφήνει μόνο στα χέρια της αδελφής του, στην ταινία δεν προφέρει περισσότερες από δέκα λέξεις, μια μικρή μεταλλική αλυσίδα, στο μήκος ενός βραχιολιού, που περιστρέφει στα χέρια της, με κεφαλαία γράμματα, LIVERPOOL. Προσπαθώ να καταλάβω.
****
Πώς και ελπίζει μόνο και δεν είναι σίγουρος;;;
****
Θα ήταν πιο ειλικρινής, αν έλεγε πως οι διαπραγματεύσεις θα γίνονται ΠΑΣΟΚ με ΠΑΣΟΚ και θα εφαρμόζεται το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ...
****
Δηλαδή, αυτό που προβλέπει ούτε 30 λεπτά αύξηση στα μεροκάματα, κέρδη στα μονοπώλια που θα βαφτίζονται «πράσινα» κ.ά...
****
Γιατί από τους πιο επικίνδυνους ρόλους που ανατίθενται στη σοσιαλδημοκρατία είναι η χειραγώγηση του κινήματος...
****
Αυτή είναι και η κύρια προίκα της, που παρουσιάζεται μπροστά στο κεφάλαιο και ζητά να την εγκρίνει (την σοσιαλδημοκρατία) να το εκπροσωπήσει...
****
Αυτό γίνεται και τώρα, τηλέπαθε, και γι' αυτό τα μάτια σου δεκατέσσερα: Ο δρόμος του κεφαλαίου, είτε σκληρός και απότομος, είτε ήπιος και «πρασινωπός», είναι δρόμος του κεφαλαίου...
****
Οταν παρουσιάζεται σαν: «και έτσι και γιουβέτσι» είναι ακόμα πιο πολύ του κεφαλαίου...
****
Το θύμισε με τον τρόπο του και ο Αλμούνιας...
****
Δεν μας έφταναν οι Σημίτης, Τσιτουρίδης, Νεονάκης, Βερελής, Δούκας κλπ., έφυγε και ο Κετσπάγια...
****
Ο Γιώργος (ΠΑΣΟΚ) έπεσε από τα σύννεφα με τις ελλείψεις στο Λαϊκό Νοσοκομείο...
****
Δεν είχε ξαναδεί ελλείψεις, γιατί εκείνη την εποχή προφανώς ...ταξίδευε...
****
Δυνατό ΚΚΕ!!!