Το ζεις, το βιώνεις, το αντέχεις, δεν το αντέχεις, το κουβαλάς σαν αμαρτία στους ώμους και πικραίνεσαι. Σκοπός σου μην πεις ποτέ σου «στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα» και λαβωθείς κατάκαρδα και νιώσεις πως έχασες την ίδια τη ζωή σου. Το ίδιο το περιεχόμενο της ζωής σου, το νόημα, οι αξίες και το ήθος. Πέρνα το σήμερα από την τρύπα της βελόνας κι ας σε αγκυλώσει. Το αίμα που θα τρέξει στο μικρό σου δάχτυλο, είναι αίμα αναζήτησης και προβληματισμού. Ανάλυσέ το και θα σου δείξει το δρόμο. Ενα δρόμο που δεν είναι στρωμένος με βελούδα, αλλά με αγκάθια επίπονα κι αιματηρά που πληγώνουν. Μη φέρεις σαν απάντηση, σαν ντοκουμέντο... τι είδα; τι κατάλαβα; στράφι πήγε η ζωή μου και χάθηκε χωρίς να ζήσω..! Οχι λοιπόν, σύντροφε, μη φτάσεις ποτέ στο σημείο να πεις «στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα». Υποχρεούσαι από τα πράγματα, από τις καταστάσεις, αυτήν τη γνώση να την έχεις τώρα... Τώρα που τα νιάτα σου φεγγοβολάν, τώρα που τα όνειρα είναι σύμβολα πραγματοποιήσιμα, τώρα που τα χαστούκια σού έρχονται απανωτά. Τώρα η δύναμή σου σφυρί και η ορμή σου δρεπάνι ικανά να ξεριζώσουν κάθε παράσιτο.

Σχολειό... το καθεμέρα, η ζωή στο εργοστάσιο, στο γιαπί, στο χωράφι, στο γραφείο... Σχολειό... το καθεμέρα, ο δρόμος, η αγορά, η επικοινωνία κι ο μόχθος από την αγωνία και το κυνήγι του μεροκάματου. Και κει θα δείξει αν είναι τα κότσια σου γερά και δε λυγίσεις..! Να γνωρίσεις την αλήθεια, να ζήσεις την ελπίδα που θα σου φέρει... Πλησίασε τον διπλανό σου, μίλησε μαζί του, ζήτησε τη γνώμη του, τις απόψεις και την ταξική του προέλευση... Σφίξε του το χέρι και πέστου, να ...σχολειό το καθεμέρα, Πανεπιστήμιο, πηγή της διδαχής. Να μαθαίνεις και να διδάσκεσαι διαρκώς.

Κατέβα μαζί του στην πορεία, στη συναυλία, στη διαδήλωση και μην ακούσεις ποτέ πως οι αγώνες πάνε χαμένοι. Τίποτα δεν πάει χαμένο. Εχεις γίνει πιο πλούσιος, σε αισθήματα, σε γνώση, σε επαφή, σε πείρα και μια θέση πιο ψηλά, γίνεσαι μπροστάρης και καθοδηγητής. Σχολειό το καθεμέρα. Βιβλίο μεγάλο, το βιβλίο της ζωής. Κάθε μέρα γυρνάς και μια σελίδα, σαν τον Οδυσσέα, κάθε μέρα αντιμέτωπος με τον Κύκλωπα, την Κίρκη, τις Σειρήνες και τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη, κάθε μέρα ένας άθλος, μια περιπέτεια, ένας αγώνας, μια προσπάθεια και ίσως ίσως μια δικαίωση κι ένας λυτρωμός... Ετσι που κανένας δε θα τολμήσει ποτέ να σου πει... «στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα».