Το γεγονός της αμερικανικής εκδοτικής κίνησης το 2001 ήταν το βιβλίο της Λόρα Χίλενμπραντ γύρω από ένα άλογο ιπποδρόμου που έκανε μια τρομερά επιτυχημένη καριέρα το 1938. Η φήμη του Σιμπίσκετ (Seabiscuit) κορυφώθηκε σε τέτοιο βαθμό που επισκίασε τον Φράνκλιν Ντελεάνο Ρούζβελτ, τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι. Η Αμερική δεν είχε ακόμα ξεπεράσει τη Μεγάλη Οικονομική Υφεση του 1929 και ο κόσμος ζητούσε διάφορες διεξόδους. Στα ιπποδρόμια που θα έτρεχε το Σίμπισκετ, πριν γίνει κινηματογραφική ταινία, τα τρένα, τα λεωφορεία, τα ιδιωτικά οχήματα, κατέφταναν υπερφορτωμένα. Οι άνθρωποι κατέκλυζαν τους χώρους, ξέροντας, εκ των προτέρων, ότι οι περισσότεροι, κατά εκατοντάδες, δεν επρόκειτο να δουν το άλογο από κοντά.
Διάβασα το βιβλίο, εκείνη τη χρονιά, γοητεύτηκα από το γράψιμο και, ταυτόχρονα, ανακάλυψα την άγνοιά μου γύρω από τα άλογα, τους αναβάτες και τον εσωτερικό χώρο των ιπποδρόμων. Απ' έξω τούς ήξερα από την προσχολική μου ηλικία, που μας πήγαινε η μαμά μας νωρίς το πρωί με τα πόδια από τη Λεωφόρο Συγγρού, Καλλιθέα - Τζιτζιφιές, κι εμείς οι τρεις αδελφές σταματούσαμε έξω από τον ξύλινο φράχτη - πλέγμα, να δούμε από τα κενά του τα άλογα.
Μετά την ανάγνωση, ήθελα να μάθω περισσότερα. Πώς, όμως; Φιλοξενώντας τον Μιχάλη, του πρότεινα να πάμε στο Ατλάντικ Σίτι, μια πόλη - καζίνα, για να έχει την εμπειρία. Τυχαία βρέθηκα σε μια αίθουσα που οι άνθρωποι κάθονταν μπροστά από μια ατομική τηλεοπτική οθόνη, ή από μια αρκετά μεγάλη οθόνη, και παρακολουθούσαν μια κούρσα σε κάποιο ιπποδρόμιο, βγάζοντας κραυγές για το άλογο στο οποίο είχαν στοιχηματίσει, παροτρύνοντάς το να τρέξει, να βγει πρώτο, να κερδίσουν τον τζόγο. Ζήτησα να δω τον μάνατζερ που επέβλεπε τους θεατές ενός τηλεοπτικού αλόγου και να του υποβάλω οποιεσδήποτε ερωτήσεις μου δημιουργούνταν στη συζήτηση. Στο τέλος της κουβέντας μας, μου είπε: Αν δεν υπήρχαν πρώτα οι Κινέζοι και δεύτεροι οι Ελληνες στον τζόγο, αυτή η αίθουσα ίσως να μην υπήρχε.
Δεν ήξερα αν έπρεπε να υπερηφανευτώ ή να ντραπώ. Οταν έφυγε ο Μιχάλης για να επιστρέψει στην Αθήνα, πήγα σ' ένα φίλο, τον Ρίτσαρντ, που ζει με την οικογένειά του δυο ώρες μακριά από το Μανχάταν, και του ζήτησα να βρει μέσα από το διαδίκτυο όσες περισσότερες πληροφορίες μπορούσε για τον ιππόδρομο: διαστάσεις, χρήσεις κλπ. Μου τύπωσε ένα πάκο έγχρωμες εικονογραφημένες σελίδες ικανές να καλύψουν όλες μου τις απορίες. Ολα αυτά για τον τζόγο, που τον διάβασα πολύ τελευταία σε μια άλλη εκδοχή, ως λύση της κυβέρνησης για τα έσοδα που θα αποκομίσει υιοθετώντας το κινέζικο πρότυπο του τζόγου. Και πάλι δεν ήξερα αν έπρεπε να υπερηφανευτώ ή να ντραπώ.
Ιωάννα ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ
Γρηγοριάδης Κώστας
Αν δεν είναι δίκιο το δίκιο του εργάτη, τότε είναι του κεφαλαιοκράτη....
*****
Δηλαδή, το άδικο ονομάζεται δίκιο και ...νομιμότητα....
*****
Ετσι, για παράδειγμα, οι αρχικλεφταράδες (κεφαλαιοκράτες) του εργάσιμου χρόνου, που τον χωρίζουν σε «ενεργό» και «ανενεργό» για να βουτάνε ακόμη περισσότερο κέρδος από τον ιδρώτα του εργάτη, βγαίνουν ...νόμιμοι...
*****
Γιώργο (ΠΑΣΟΚ): Τι λες γι' αυτήν τη ...νομιμότητα;;;
*****
Γνωστό το τι λες, γι' αυτό θες να το ρίξεις στην Ιστορία του ΚΚΕ...
*****
ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ: Αν λειτουργούσαν οι θεσμοί, δε θα υπήρχε πρόβλημα (για τους κεφαλαιοκράτες)...
******
Ο Ομπάμας μαζί με την Μισέλ (με σηκωμένα τα μανίκια) και με τον Κλίντονα (ιδρωμένο) πήγαν και φύτευσαν δέντρα...
*****
Δήλωσαν ευαίσθητοι με την ...πράσινη ανάπτυξη...
*****
Τι μου θυμίζει;;; Τι μου θυμίζει;;;
******
Γιώργος (ΠΑΣΟΚ): Πού πήγαν τα λεφτά του λαού, που δημιούργησαν το μεγάλο έλλειμμα;;;
*****
Ποιος ξέρει;;; Δε θυμάσαι τίποτα;;;
******
Κάπου θα βρίσκονται πάντως... Ο τηλέπαθος όλο και κάτι φέρνει στο μυαλό του...
******
Ο Ν. Τσένι (τέως αντιπρόεδρος των ΗΠΑ) δήλωσε υπερήφανος για τα βασανιστήρια στους κρατούμενους που έκανε η ΣΙΑ...
******
Γιατί να μην είναι;;;
*****
Χωρίς ιμπεριαλιστικά εγκλήματα, πώς θα επιβίωνε ο ιμπεριαλισμός;;;
Feeds
