Ο λαός μας έχει για τον ίσκιο της συκιάς μια περίεργη πρόληψη. Ο θεός χαρίζει την ευχή του στη γη, ο σκαφτιάς σκαλίζει το χώμα της, οι σπόροι έρχονται απ' ολούθε με του ανέμου τα φτερά ή τη χούφτα του γεωργού, ο ήλιος ρίχνει τα γόνιμα φιλιά του και τα πράσινα φύτρα πετιούνται σε λίγο γελαστά, με τον οργασμό και τις ελπίδες κάθε νεογέννητου. Μα, ακριβώς εκείνη τη στιγμή, ο ίσκιος της συκιάς προβάλλει από πέρα βαρύς και σκυθρωπός, σα θεός του ολέθρου, αργά και χαμηλά προβάλλει, λες και πασπατεύει το έδαφος ή πως κρυφοχαίρεται στην αγωνία του και, τέλος, χύνεται και φαρμακώνει τα πάντα.

Αυτή η πρόληψη, που καταγράφει ο Καρκαβίτσας, μου ήρθε στο μυαλό αγναντεύοντας τον κάμπο της Ελασσόνας από το γεμάτο πεύκα λόφο του Προφήτη Ηλία. Το μέρος αυτό είναι ιδανικό για περίπατο και αγνάντεμα. Το χωριό μου, η Τσαριτσάνη και η Ελασσόνα, ένα τρίγωνο, και ανάμεσά τους ο κάμπος, στους πρόποδες σειράς λόφων, στη νότια πλευρά του Ολύμπου που δεσπόζει της επαρχίας. Τα βιβλία την περιγράφουν ως περιοχή που «ακμάζουν η γεωργία και η κτηνοτροφία, ως η κύρια απασχόληση των κατοίκων». Πράγματι, μέχρι πριν από μερικά χρόνια, κυρίαρχο χρώμα του κάμπου ήταν το πράσινο του καπνού και ανάμεσά τους οι κίτρινες καλαμιές στα χωράφια που έπρεπε να «ξεκουραστούν». Κάθε οικογένεια με τη δική της καλλιέργεια καπνού. Δέκα, είκοσι, μέχρι τριάντα στρέμματα η κάθε μια και αρκετές είχαν και ένα μικρό ή μεγαλύτερο κοπάδι πρόβατα. Ικανά να θρέψουν την οικογένεια. Αυτό που βλέπω σήμερα δεν είχε καμία σχέση με την εικόνα της προηγούμενης δεκαετίας. Στον κάμπο κυριαρχεί πλέον το κίτρινο της καλαμιάς, λίγα καλαμπόκια και κάποιοι μπαξέδες. Ελάχιστα και τα κοπάδια.

Τα τελευταία 20 χρόνια, έπεσε στην επαρχία Ελασσόνας ο καταστροφικός ίσκιος της αγροτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των κυβερνήσεων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ. Σε μια επαρχία, όπου ο καπνός και τα γαλακτομικά ήταν το έμβλημά της. Εξόντωσε την καπνοκαλλιέργεια με μείωση πάνω από τα 2/3 των καπνοπαραγωγών, μείωση του εισοδήματος των κατοίκων της, με προοπτική και άλλη μείωση - αποτέλεσμα του τερματισμού ή της μείωσης του ποσού των επιδοτήσεων. Μείωση του εισοδήματος των κτηνοτρόφων, εξαιτίας των χαμηλών τιμών στα προϊόντα τους, και εκβιασμός και δέσμευση από το καρτέλ που συγκεντρώνει το γάλα και επιβάλλει εξευτελιστικές τιμές. Οταν ο αγρότης δεν έχει χρήματα, περιορίζει και τις ανάγκες του. Ετσι, και οι μικροί έμποροι, οι επαγγελματίες δεν έχουν δουλιές. Συνολικά, οι κάτοικοι της Ελασσόνας γίνονται κάθε χρόνο φτωχότεροι. Μέσα σε αυτά τα χρόνια, δεν εγκαταστάθηκαν νέες μονάδες, ούτε δημιουργήθηκαν νέες θέσεις εργασίας. Από το «γιγάντωμα» των γαλακτοβιομηχανιών δεν είχε κανένα όφελος ο κάτοικος της επαρχίας. Τέλος, επιδεινώθηκε η κατάσταση στην Υγεία και στην Παιδεία, με την παραπαιδεία, τα δίδακτρα στα φροντιστήρια, τους ταξικούς φραγμούς στη μόρφωση.

Πενήντα τέσσερα παιδιά τελειώσαμε το δημοτικό. Μετρημένοι στα δάχτυλα όσοι 'μειναν να ασχοληθούν με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Διασπαρμένοι στις πόλεις της χώρας και στην υφήλιο, δίνουμε τη μάχη της αξιοπρεπούς διαβίωσης. Και η μετανάστευση εξακολουθεί και σήμερα. Οι βάτραχοι, τα γαϊδουράγκαθα, οι στρουθοκάμηλοι και διάφορα άλλα εξωτικά είδη, που προτείνουν για εκτροφή ή καλλιέργεια, δεν είναι λύση. Εμπαιγμός είναι. Τα οξυμένα προβλήματα δεν μπορούν να κρυφτούν από κάποια προγράμματα, που λυμαίνονται οι «ημέτεροι» και οι αετονύχηδες. Ούτε η τουριστική αξιοποίηση του Ολύμπου, όπως σχεδιάζεται, θα συμβάλει στην ανάπτυξη της περιοχής. Πηγή κερδών στο μεγάλο κεφάλαιο θέλουν να εξασφαλίσουν. Ο κάτοικος της επαρχίας δε θα κερδίσει τίποτα.