Σάββατο 9 Νοέμβρη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αν ο βροχερός καιρός σας οδηγήσει σε κάποια κινηματογραφική αίθουσα δε θα το μετανιώσετε. «Ο δρόμος της απώλειας» από τον Σαμ Μέντες θα σας μεταφέρει σε άλλες εποχές και θα σας χαρίσει δυο ευχάριστες ώρες, ενώ οι «Ακροβάτες του κήπου» του Χρήστου Δήμα θα σας γεμίσουν νοσταλγία και αυτοπεποίθηση.

«Ο δρόμος της απώλειας»

Δυο πατέρες, ο Μάικλ Σάλιβαν, ένας εκτελεστής για λογαριασμό της ιρλανδικής μαφίας στο Σικάγο του 1930 και ο κύριος Τζον Ρούνι, το αφεντικό του Σάλιβαν και ο άνθρωπος που τον μεγάλωσε σαν παιδί του. Δυο γιοι, ο Μάικλ Σάλιβαν Τζούνιορ και ο Κόνορ Ρούντι. O καθένας να προσπαθεί να κερδίσει την εύνοια του πατέρα του. Η ζήλια και ο ανταγωνισμός, τους έβαλε όλους σε τροχιά σύγκρουσης, φέρνοντας εντέλει τη δουλιά του Σάλιβαν στο σύμπαν της ιδιωτικής του ζωής, με τραγικό αποτέλεσμα το θάνατο της αγαπημένης του γυναίκας και του μικρότερου γιου του Πίτερ. Τώρα, ο Μάικλ Σάλιβαν και ο επιζών γιος του ξεκινούν ένα ταξίδι, με αποσκευές τις μνήμες της τραγωδίας και προορισμό την εκδίκηση των ενόχων.

Ο Σαμ Μέντες, βραβευμένος με Οσκαρ για το «American beauty», σκηνοθετεί με τον καλύτερο τρόπο το «Ο δρόμος της απώλειας» και καταφέρνει να φτιάξει μια ταινία που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «κλασική». Ο Σαμ Μέντες δημιούργησε ένα ατμοσφαιρικό, γοητευτικό κι έντονο έργο, που ίσως να θυμίζει λίγο από «Νονό», αλλά σε καμιά περίπτωση «Ο δρόμος της απώλειας» δεν «αντιγράφει». Αντίθετα, έχει τη δική του προσωπικότητα και το δικό του κινηματογραφικό στίγμα.

Τρεις γενιές Αμερικανών ηθοποιών συνεργάζονται και φτάνουν σε εκπληκτικά υποκριτικά όρια, αφού οι ρόλοι που τους προσφέρθηκαν είναι «πειρασμός» για κάθε ηθοποιό, που θέλει να σπάσει τις αντοχές του. Ο Πολ Νιούμαν λάμπει και δίνει ό,τι καλύτερο έχει. Ο Τομ Χανκς παίζει, ίσως, για πρώτη φορά κάτι άλλο εκτός απ' αυτό που είναι και τα καταφέρνει μια χαρά.

Δύσκολα βρίσκεις ψεγάδια στην ταινία του Μέντες. Ολα μοιάζουν αρμονικά και καλοδουλεμένα και έτσι είναι. Δείτε τη χωρίς φόβο, θα το θυμάστε και όταν βγείτε από την αίθουσα.

«Road to perdition»

Κοινωνική περιπέτεια, αμερικανικής παραγωγής 2002. Σκηνοθεσία: Σαμ Μέντες. Με τους: Τομ Χανκς, Τζουντ Λο, Πολ Νιούμαν, Τζένιφερ Τζέισον Λι, Στάνλεϊ Τούτσι, Τάιλερ Χέσλιν, Λίαμ Σίκεν.

«Ακροβάτες του κήπου»

«Μια από τις ωραιότερες εμπειρίες της ζωής μου, ήταν το γράψιμο του σεναρίου για τους "Ακροβάτες του κήπου". Μετά τους πρώτους διαλόγους, οι χαρακτήρες άρχισαν να αποκτούν με αυτοπεποίθηση τη δική τους φωνή. Η αυλή και η γειτονιά εύκολα βρήκαν τη γεωγραφία τους και το κυριότερο άρχισαν να μπαίνουν από μόνες τους όλες αυτές οι "πινελιές", που για χρόνια τώρα με ακολουθούσαν σαν κρυμμένη μνήμη».

Αυτά δήλωνε λίγο πριν την έναρξη των γυρισμάτων της γλυκόπικρης ατμοσφαιρικής του ταινίας, ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Χρήστος Δήμας. Και κράτησε το λόγο του, αφού το αποτέλεσμα είναι πάρα πολύ καλό.

Ελευσίνα, καλοκαίρι του '74. Ο 11χρονος Ααρών και οι συνομήλικοι φίλοι του, οι «Ακροβάτες του κήπου», περνούν τις διακοπές τους με παιχνίδια και βόλτες με τα ποδήλατα, ενώ ταυτόχρονα μεγαλώνουν, προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσουν τον εαυτό τους και τους άλλους. Στα μάτια τους, οι ρόλοι των κοντινών τους προσώπων, τα «πρέπει» και τα «δεν πρέπει», τα γεγονότα που τους σημαδεύουν, η πραγματικότητα και η φαντασία συγχέονται δραματικά, αλλά και κωμικά. Οι «Ακροβάτες» προσπαθούν να «ισορροπήσουν» σ' ένα τεντωμένο σχοινί στον κόσμο των μεγάλων.

Μέχρι τώρα είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε ελληνικές παραγωγές και να λέμε «καλή προσπάθεια, αλλά μέτριο αποτέλεσμα» ή να βρίσκουμε χιλιάδες δικαιολογίες όπως «λίγα χρήματα» ή «στην Ελλάδα βρισκόμαστε».

Οι «Ακροβάτες» του Δήμα είναι τρανταχτή απόδειξη ότι το μόνο που χρειάζεται κάποιος για να κάνει μια ταινία είναι ταλέντο, όρεξη και καθαρή ματιά.

Ο Χρήστος Δήμας σκηνοθέτης με ψυχή μικρού παιδιού αποφεύγει πανέξυπνα τις παγίδες και φτάνει σ' ένα άρτιο αποτέλεσμα. Ενώ η ταινία του είναι αυτοβιογραφική δεν κλείνεται στον εαυτό του, όπως κάνουν οι περισσότεροι Ελληνες σκηνοθέτες. Τα βάζει όλα στο πανί και τα προσφέρει απλόχερα στον θεατή. Με υπέροχους ηθοποιούς και με μουσική από τον Νίκο Κυπουργό οι «Ακροβάτες του κήπου» είναι μια αξιαγάπητη ταινία που αξίζει να τη δείτε.

Κοινωνική περιπέτεια, ελληνικής παραγωγής 2002. Σκηνοθεσία - Σενάριο: Χρήστος Δήμας. Με τους: Γιώτα Φέστα, Θέμις Μπαζάκα, Γιώργο Μαρίνο, Χρήστο Νομικό, Ερση Μαλικένζου, Βάνα Ραμπότα, Αθηνά Παππά.

«Το στοιχειωμένο πλοίο»

Τα μέλη του πληρώματος διάσωσης ενός ρυμουλκού μπορούν να εντοπίσουν οποιοδήποτε εγκαταλειμμένο πλοίο, να το επιδιορθώσουν πρόχειρα, μέχρι του σημείου να είναι ικανό για πλεύση και να το σύρουν πίσω στη στεριά ...για να εισπράξουν την αμοιβή.

Τα απομεινάρια του ξακουστού πλοίου «Αντόνια Γκράτζα», που θεωρούνταν χαμένο στη θάλασσα για πάνω από σαράντα χρόνια, είναι μια χρυσοφόρα εύρεση, γιατί μόνο τα οικονομικά οφέλη από τον εντοπισμό του καραβιού θα μπορούσαν να αντιστοιχούν σε μια περιουσία. Μόλις, όμως, βρίσκονται πάνω στο μυστηριώδες καράβι, τα μέλη του πληρώματος ανακαλύπτουν ότι το υγρό κουφάρι είναι κάθε άλλο παρά ερειπωμένο.

Ισως, είναι η πιο βαρετή ιστορία φαντασμάτων. Μπουρδουκλωμένο σενάριο, χωρίς απρόοπτα και κάτι το διαφορετικό που θα την κάνει να ξεχωρίσει. Περιττό αίμα και σκηνές τρόμου, που δε φοβίζουν κανέναν. Προσπαθεί να βάλει το θεατή στο ρόλο του αστυνομικού, αλλά μάλλον δεν τα καταφέρνει, αφού ο θεατής δεν είναι βλάκας και ένα έμπειρο μάτι μπορεί να βρει την άκρη του νήματος, χωρίς να προσπαθήσει ιδιαίτερα. «Το στοιχειωμένο πλοίο» μόνο στοιχειωμένο δεν είναι... Δε χάνετε και κάτι άμα δεν το δείτε.

«Ghost ship»

Περιπέτεια, αμερικανικής παραγωγής 2002. Σκηνοθεσία: Στιρ Μπεκ. Με τους: Τζουλιάνα Μάργκουλις, Γκάμπριελ Μπερν, Ρον Ελνταρντ, Ντέσμον Χάρινγκτον, Εζάια Γουόσινγκον, Αλεξ Δημητριάδης.


Κ. Γ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ