ΚΙ ΕΦΕΤΟΣ στη γενική συνέλευση των εργαζομένων στο χώρο των ΜΜΕ, το ίδιο γνώριμο οδυνηρό πρελούντιο. Είναι ο κατάλογος, που διαβάζεται με τα ονόματα των συναδέλφων, που έφυγαν για πάντα από κοντά μας.

ΕΝΑΣ κατάλογος που και τούτη τη φορά φάνηκε, πως ξεπερνούσε τον προηγούμενο. Μετράς ονόματα και θυμάσαι πως μαζί τους έχεις κι εσύ κάποτε δουλέψει στο καθημερινό ρεπορτάζ. Βρέθηκες δίπλα - δίπλα σε μακρινές αποστολές. Μα το πιο πολύ απ' όλα ήταν οι σάλες που ντουμάνιαζαν από το αντιμόνιο. Εκεί, που αγκομαχούσαν ώρες οι λινοτυπικές μηχανές. Κι εμείς αρχίζαμε τη δουλιά με του ήλιου το φως... και τελειώναμε τα χαράματα.

ΚΑΠΟΙΑ στιγμή, ανάμεσα σ' άλλα ονόματα, ακούστηκε και τ' όνομα του αξέχαστου αγωνιστή δημοσιογράφου, του Γιάννη Διακογιάννη, που μέσα στα νιάτα του έσβησε χτυπημένος από την κακή αρρώστια. Πάλεψε ο Γιάννης το θεριό, που τελικά τον χτύπησε θανάσιμα.

ΕΙΝΑΙ παλιός και μεγάλος ο λογαριασμός που έχει με τη δημοσιογραφία ο καρκίνος. Μόλις ψιθυριστεί το κακό μαντάτο, φτάνει στους τόπους της δουλιάς κι η είδηση πως ήρθε και το τέλος. Σ' όλες τις συζητήσεις και έρευνες που κατά καιρούς έγιναν στον επαγγελματικό χώρο των ΜΜΕ, ήταν ο καρκίνος αυτός που κρατούσε τα «πρωτεία».

ΕΠΕΙΤΑ είναι η καρδιά και οι παθήσεις της που έρχεται δεύτερη με επίσης μεγάλο αριθμό, που πάσχουν, μερικοί μάλιστα σε σοβαρή κατάσταση. Κι εδώ όλα χρεώνονται στο άγχος, στην αγωνία που συνοδεύει κάθε στιγμή το δημοσιογραφικό επάγγελμα.

ΕΙΝΑΙ θηλιά θανατερή, το άγχος, που πιέζει τον εργαζόμενο κάθε στιγμή. Είναι η ανησυχία, η αμφιβολία που κι αυτή φτάνει στα όρια της εξόντωσης.

ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ κάποια στιγμή στο παλιό γνώριμο τυπογραφείο της οδού Αναξαγόρα. Εκεί, που κάποτε έβγαινε ο «Ρ» κι η «Ελεύθερη Ελλάδα». Στον τοίχο στην αίθουσα με τις μηχανές που δουλεύουν στο φουλ, είναι το μεγάλο ηλεκτρικό ρολόι. Πάνω του πέφτουν κρυφές ματιές.

ΕΙΝΑΙ η τελευταία φάση της έκδοσης. Εχουν τελειώσει όλες οι σελίδες και τώρα όλο το δυναμικό έχει πέσει για να φύγει έγκαιρα κι η τελευταία σελίδα για το πιεστήριο. Η ώρα είναι γραμμένη και το ρολόι μετρά ένα - ένα τα λεπτά που περνούν. Είναι συναρπαστικό αυτό που γίνεται, για να χτυπηθούν τα τελευταία χειρόγραφα. Μόλις το στερνό χειρόγραφο τελειώσει και το μονόστηλο κλείνει τη στερνή τρύπα της σελίδας, η ομάδα που δούλεψε, παίρνει μια ανάσα. Κι αφουγκράζεται τώρα με τη σειρά της ν' ακούσει να αρχίζει να μουγκρίζει το πιεστήριο. Δεμένη το ένα με το άλλο κι όλα μαζί με το ρολόι... Να βγει η εφημερίδα...

Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ έχει φέρει βελτιώσεις και πολλές αλλαγές. Είναι όμως επίσης σωστό, πως ο δημοσιογράφος εμπλέκεται στα γρανάζια της. Η θηλιά της πίεσης, του άγχους εξακολουθούν να πιέζουν ασφυκτικά στο λαιμό και μ' όλα τα σύνεργα που είναι εξοπλισμένα τα ΜΜΕ, οι δημοσιογράφοι αλλά και οι άλλες ειδικότητες είναι στο πόδι, κάθε στιγμή στη διάθεση των αφεντικών...

ΦΥΣΙΚΑ όλα τα παραπάνω αναφέρονται στο δημοσιογράφο, που μένει μια ζωή αμετακίνητος στη δημοσιογραφία. Δεν έχουν καμιά σχέση με τα λεγόμενα «πουλιά της καταιγίδας», γι' αυτά η δημοσιογραφία είναι πίστα εκτόξευσης σε άλλα πεδία πιο αποδοτικά. Και σε χρηματοκιβώτια.

ΜΙΛΑΜΕ για τα μερμήγκια της ειδησεογραφίας που νύχτα - μέρα τρέχουν, γράφουν με συλλογικές συμβάσεις που είναι μακριά από τον κόπο τους, τις ανάγκες τους.

ΚΑΙ κοντά σ' αυτά, οι ομαδικές απολύσεις, ο μαύρος πίνακας για τους δημοσιογράφους που δεν προσκυνούν το δοβλέτι τους, Πιουριφόηδες του 2007 και ξεσκεπάζουν την πολιτική που συνεχώς συσσωρεύει νέα αβάσταχτα βάρη πάνω στους εργαζόμενους και με πυρετώδη ρυθμό προετοιμάζουν τη νέα τους έφοδο.

ΕΙΠΩΘΗΚΑΝ πολλά στη συνέλευση κι ήρθαν στο φως πολλά και σοβαρά ζητήματα για τους ανθρώπους του Τύπου. Η περίθαλψη, η επικούρηση, το κρεβάτι του νοσοκομείου είναι αυτά, που έχουν κατακτηθεί με αγώνες. Δεν υπερασπίζονται με πυροτεχνήματα, με δημόσιες σχέσεις, με τις πολύχρωμες ιλουστρασιόν επιστολές, με παράθυρα. Χρειάζεται γερός αγώνας.

«Η παραλία του Φαλήρου δίνεται με ρυθμούς όλο και πιο γρήγορους στο μεγάλο κεφάλαιο για να συνεχίσει το ...θεάρεστο έργο του». Η δήλωση του Αλέξη Παπαϊωάννου, δημοτικού συμβούλου Π. Φαλήρου με τη «Δημοτική Προοδευτική Κίνηση», στον «Ρ», σκιαγραφεί με ακρίβεια την πραγματικότητα:

• Ριζάρειος: Στο χώρο υπάρχουν ήδη 3 κτίρια - μεγαθήρια. Τα δύο ανήκουν στην Εκκλησία, που ήταν και ιδιοκτήτρια του οικοπέδου, στα οποία στεγάζονται γραφεία εταιρειών, πολυκαταστήματα και παγοδρόμιο. Το τρίτο, ιδιοκτησίας του μεγαλοεργολάβου Μπ. Βωβού, ο οποίος ήταν και ο αντιπαροχέας, προορίζεται για διάφορες εμπορικές χρήσεις και δραστηριότητες εταιρειών
• Μαρίνα Φλοίσβου: Ιδιοκτησίας Λάτση και Στέγκου. Τη διαχείριση την έχει η «Lamda Development», συμφερόντων Λάτση. Σ' ένα τμήμα της λειτουργεί ο Ιστιοπλοϊκός Σύλλογος, ενώ σε όλη τη μαρίνα γίνεται ελλιμενισμός γιοτ. Κατά μήκος της θάλασσας κατασκευάστηκαν πρόσφατα δεκάδες καταστήματα που θα προσφέρουν υπηρεσίες στους ιδιοκτήτες των θαλαμηγών (εστιατόρια, ναυτιλιακά καταστήματα, επώνυμα καταστήματα ρούχων, καφετερίες, τράπεζες, κλπ.)
• Μαρίνα ΣΕΦ: Προκηρύχθηκε διαγωνισμός στις αρχές του χρόνου και παραχωρείται από την Εταιρεία Τουριστικής Ανάπτυξης για 30 χρόνια εκμετάλλευσης.

«Ολα αυτά με τη συμφωνία της διοίκησης του δήμου (ΝΔ), με ...αντίτιμο τα 56 στρέμματα που του παραχωρήθηκαν και παραμένουν προς αξιοποίηση στο μέλλον. Πώς; Μένει ακόμα αδιευκρίνιστο», τονίζει ο Αλ. Παπαϊωάννου. Πράγματι, για να μην υπάρξουν αντιδράσεις από τους κατοίκους δόθηκε στο δήμο μια μικρή έκταση, ό,τι έμεινε δηλαδή από το «φαγοπότι» των επιχειρηματιών.

Αλλο ένα Ολυμπιακό Ακίνητο στην ...υπηρεσία του κεφαλαίου, τη στιγμή που μεγάλη «πληγή» για την ανάπτυξη του μαζικού λαϊκού αθλητισμού αποτελεί η έλλειψη ελεύθερων χώρων και αθλητικών εγκαταστάσεων. Το κλειστό του Φαλήρου (πρώην γήπεδο του τάε κβον ντο) θα μετασκευαστεί σε μητροπολιτικό συνεδριακό κέντρο της Αθήνας, με τη μέθοδο των ΣΔΙΤ (Σύμπραξη δημοσίου και ιδιωτών). Το δημόσιο θα δαπανήσει (ξανά) τα χρήματα του ελληνικού λαού, γύρω στα 57 εκατ. ευρώ, τα οποία - λέει - θα επιστραφούν στα δημόσια ταμεία χάρη στα συνέδρια που θα προσελκύσει το έργο στην Αθήνα...

Μήπως αυτά τα χρήματα (από τα έσοδα των συνεδρίων) σκοπεύει το κράτος να τα δαπανήσει σε όφελος του ελληνικού λαού και για την ανάπτυξη του μαζικού λαϊκού αθλητισμού; Εύλογο το ερώτημα, καθώς όποτε πρόκειται για φιλολαϊκά έργα το δημόσιο ταμείο είναι ...μείον, αλλά χρήματα πάντα υπάρχουν για «δωράκια» ύψους 57 εκατ. ευρώ στους επιχειρηματίες.

Μια ολόκληρη περιοχή - «φιλέτο», 200 στρεμμάτων, του πρώην Φαληρικού Ιπποδρόμου, που θα μπορούσε να είναι πνεύμονας πρασίνου και αναψυχής, εκχωρείται σε εφοπλιστικό όμιλο για τα μεγαλεπήβολα... «πολιτιστικά» σχέδιά του. Στο Ιδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», πέρα από τα 30 στρέμματα που θα καταλαμβάνουν η Λυρική και η Βιβλιοθήκη και τα 120 στρέμματα του περιβάλλοντος χώρου, εκχωρούνται ουσιαστικά δύο μεγάλοι κρατικοί Οργανισμοί, η Εθνική Βιβλιοθήκη και η Εθνική Λυρική Σκηνή, με το πρόσχημα ότι το Ιδρυμα θα ανεγείρει τα νέα κτίριά τους. Με την προϋπόθεση, βεβαίως, της παραχώρησης των 150 στρεμμάτων του Φαληρικού Δέλτα, που έχει χαρακτηριστεί αστικό πράσινο και ελεύθερος χώρος, καθώς και το ότι οι δύο οργανισμοί θα φέρουν πλέον τη βούλα του μεγαλοεφοπλιστή...

Αλλά ούτε ο χώρος που φιλοξένησε το μπιτς βόλεϊ θα παραδοθεί στον ελληνικό λαό. Ηδη έχει προκηρυχτεί διαγωνισμός για παραχώρηση του χώρου σε ιδιώτες, για να κατασκευάσουν εκεί την «παραλιακή» εκδοχή του Λυκαβηττού. Μια κεντρική σκηνή, στην οποία θα διοργανώνονται θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες και εκδηλώσεις, με «τσουχτερά» για τους εργαζόμενους και τη νεολαία εισιτήρια.

Ακριβώς δίπλα, στη μαρίνα του Δέλτα Φαλήρου, το Εθνικό Ναυταθλητικό Κέντρο έχει ήδη παραχωρηθεί από την Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ στην Ελληνική Ομοσπονδία Ιστιοπλοΐας για να φιλοξενεί τους ιστιοπλοϊκούς ομίλους και τα σκάφη τους. «Πρόκειται για ένα δήθεν ναυταθλητικό κέντρο», σχολίασε ο Βασίλης Δημόπουλος, δημοτικός σύμβουλος Καλλιθέας με τη «Δημοκρατική Δημοτική Ενότητα». «Ηδη ελλιμενίζονται εκεί περίπου 400 γιοτ πολυτελείας».

«Μπάζωσαν με τσιμέντο τη θάλασσα, στερούν το θαλασσινό αέρα και τη θάλασσα από το λαό. Τριακόσια είκοσι στρέμματα παραλίας στον πρώην Ιππόδρομο τα επιχωμάτωσαν και τη μετέτρεψαν σε στεριά με τόνους τσιμέντου. Η Καλλιθέα δεν επικοινωνεί πια με τη θάλασσα! Καταγγέλλουμε και την προηγούμενη και τη σημερινή κυβέρνηση που μέσω της Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ με πρότυπο την Τουριστικά Ακίνητα ΑΕ, παραχωρούν τους χώρους για κάθε είδους εμπορική χρήση», υπογραμμίζει στον «Ρ» ο Βασίλης Δημόπουλος.

«Για τα μάτια του κόσμου», παραχωρήθηκαν και λίγα εναπομείναντα στρέμματα στο Δήμο Καλλιθέας. Συγκεκριμένα παραχωρείται έκταση μόλις 28 στρεμμάτων για να γίνουν εκεί γήπεδο ποδοσφαίρου, ανοιχτό κολυμβητήριο, δημοτικό αναψυκτήριο και παιδότοπος, καθώς και κτίρια 1.500 τ.μ., δίπλα από την εγκατάσταση του μπιτς βόλεϊ, αφού πρώτα το «φιλέτο» παραχωρήθηκε σε ιδιώτες...

Eurokinissi

Μέχρι το κύμα φτάνουν οι επιχειρηματικές δραστηριότητες, χάρη στη νομοθεσία ΠΑΣΟΚ και ΝΔ

Για τη διαμόρφωση αυτής της κατάστασης φρόντισαν συνειδητά οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, οι δημοτικές αρχές, οι «κρατικές» επιχειρήσεις «Εταιρεία Τουριστικά Ακίνητα ΑΕ» και «Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ». Ολοι τους φρόντισαν να ξεπουλήσουν και να εκχωρήσουν τις δημόσιες ακτές και τις παραλίες στα ιδιωτικά συμφέροντα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο νόμος 2971/2001 που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ. Ο νόμος αυτός άνοιξε το δρόμο για την τσιμεντοποίηση αιγιαλών και παραλιών από το μεγάλο κεφάλαιο. Πατώντας πάνω σε αυτό το νόμο, η κυβέρνηση της ΝΔ, με το νομοσχέδιο για τον «αιγιαλό και την παραλία», φέρνει τους φράχτες των μεγαλοεπιχειρηματιών ακόμη πιο κοντά στο κύμα.

Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση της ΝΔ επιχειρεί την «επαναχάραξη του αιγιαλού και της παραλίας» με ελαστικά κριτήρια, στην κατεύθυνση της παραπέρα ενίσχυσης των επενδυτικών κινήτρων του λεγόμενου αναπτυξιακού νόμου, αλλά και των περίφημων «Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα» (ΣΔΙΤ). Με αυτό το νομοσχέδιο καρατομείται ακόμη περισσότερο η έκταση του αιγιαλού. Η χαρτογράφηση και επαναχάραξη του αιγιαλού και της παραλίας θα γίνεται από ιδιωτικές εταιρείες, στις οποίες δίνεται κυριολεκτικά η δυνατότητα να χτίσουν πάνω στο κύμα!

Συρματοπλέγματα υψώθηκαν πρόσφατα και στο Μοσχάτο, γύρω από ένα μέρος του ελεύθερου χώρου έκτασης 240 στρεμμάτων, ο οποίος εκτείνεται ανάμεσα στις εκβολές του Ιλισού και του Κηφισού. Με νόμο του 2005 - και χωρίς την αντίδραση της δημοτικής αρχής Μοσχάτου (ΠΑΣΟΚ) - η έκταση παραχωρήθηκε στη «μεσίτρια» εταιρεία «Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ», παρόλο που κανένα ολυμπιακό έργο δεν υλοποιήθηκε σε αυτήν!

Το σχέδιο είναι το εξής: 160 στρ. να παραχωρηθούν αποκλειστικά σε ιδιώτη για δημιουργία αθλητικών εγκαταστάσεων που θα εκμεταλλεύεται ο ίδιος, για εμπορική χρήση (σ.σ. κι άλλο τσιμέντο) και φυσικά για τη δημιουργία «πρασίνου» (σ.σ. θέσεις πάρκινγκ, προαύλιος χώρος κλπ.). Η δημοτική αρχή Μοσχάτου, αφού πρώτα είχε συμφωνήσει με το σχέδιο εμπορευματοποίησης του χώρου, μετά την κίνηση της «Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ» να υψώσει συρματοπλέγματα, άρχισε τα ...παράπονα και ζητά να απομακρυνθεί η περίφραξη. Ζητά επίσης διάλογο (!) με την «Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ»...

«Παλεύουμε η παραλία μας να μη δοθεί στους μπλε ή πράσινους ιδιώτες. Να δοθεί στο κράτος, που σε συνεργασία με το δήμο μας και τους φορείς θα σχεδιάσει τη διαμόρφωσή της, με τη δημιουργία πρασίνου, ελαφρές αθλητικές εγκαταστάσεις δωρεάν στο λαό κλπ.», επισημαίνει ο Θωμάς Πέππας, δημοτικός σύμβουλος Μοσχάτου με τη «Δημοκρατική Αγωνιστική Συσπείρωση».

Το Δέλτα Φαλήρου στα χέρια των επιχειρηματικών συμφερόντων

Το ονομάζουν «ανάπλαση». Και από το Φάληρο μέχρι το Ελληνικό όλες οι Ολυμπιακές εγκαταστάσεις, που κατασκευάστηκαν με χρήματα του ελληνικού λαού, και τα «φιλέτα» δημόσιων εκτάσεων αιγιαλού παραχωρούνται σε επιχειρηματίες.

Η κυβέρνηση της ΝΔ αποδεικνύει, για άλλη μια φορά - πατώντας πάνω στους σχεδιασμούς και τα νομοθετήματα της προκατόχου της, του ΠΑΣΟΚ -, ότι υπηρετεί με ευλάβεια τα συμφέροντα του κεφαλαίου σε βάρος του λαού. Αντί τα Ολυμπιακά έργα να δοθούν στο λαό και στη νεολαία για ελεύθερη χρήση, μέσω της Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ, της Κτηματικής Εταιρείας Δημοσίου και της Εταιρείας Τουριστικής Ανάπτυξης ΑΕ (ακίνητη περιουσία ΕΟΤ), τα παραδίδει βορά στην επιχειρηματική κερδοσκοπία. Αντί να προστατέψει το δημόσιο χαρακτήρα του αιγιαλού και της παραλίας, το δικαίωμα των εργαζομένων και της νεολαίας να τα χαίρεται ελεύθερα, καταργώντας κάθε επιχειρηματική δράση, μετατρέπει τη δημόσια γη σε εμπόρευμα και πεδίο ασύδοτης κερδοσκοπικής δράσης. Τόσο ασύδοτης που κάποιοι ήδη έχουν ονομάσει την περιοχή ...«Ριβιέρα της Αττικής»!

Από το Φάληρο μέχρι το Ελληνικό, Ολυμπιακές εγκαταστάσεις, παραλία και μαρίνες παραδίδονται προς εκμετάλλευση στο κεφάλαιο

Ας δούμε πώς προωθείται η επιχειρηματική δράση.

Η «Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ», προκήρυξε διαγωνισμό (πλειοδότης αναδείχτηκε η εταιρεία «Σείριος») για την εκμετάλλευση του Ολυμπιακού Κέντρου Ιστιοπλοΐας του Αγίου Κοσμά για 45 χρόνια, η οποία θεωρείται ίσως το μεγαλύτερο «φιλέτο». Στα 425 στρέμματα που εκτείνονται στην παραλία του Ελληνικού έχουν εξαγγελθεί: Η εκμετάλλευση μαρίνας για 1.170 σκάφη. Η κατασκευή κτιρίων σε 60 στρέμματα για εμπορικά καταστήματα, εστιατόρια, αναψυκτήρια, πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες. Κατασκευή υπερπολυτελούς ξενοδοχείου με 30 σουίτες σε 1.400 τ.μ. Δημιουργία ελικοδρομίου.

Η άλλη μισή παραλιακή έκταση καταλαμβάνεται σχεδόν στο σύνολό της από επιχειρηματίες που λειτουργούν πίστα κάρτινγκ, καφετερίες και νυχτερινά κέντρα. Η πλαζ του Αγίου Κοσμά έχει ιδιωτικοποιηθεί με είσοδο 7 ευρώ τις καθημερινές και 10 ευρώ το Σαββατοκύριακο και το Εθνικό Αθλητικό Κέντρο Νεότητας Αγιος Κοσμάς (ΕΑΚΝ/ΑΚ) κάθε άλλο παρά τον μαζικό λαϊκό αθλητισμό υπηρετεί.

«Σε πολλές περιπτώσεις έχουμε παράνομη λειτουργία νυχτερινών κέντρων, επέκταση των εγκαταστάσεών τους, που συνιστά και καταπάτηση δημόσιας γης, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι του Ελληνικού και των γύρω περιοχών ουσιαστικά να μην έχουν πρόσβαση στην παραλία. Η πρόσφατη παραχώρηση του Ολυμπιακού Κέντρου Ιστιοπλοΐας (ΟΚΙ) στην εταιρεία "Σείριος" αποτελεί πρόκληση για τους εργαζόμενους, οι οποίοι μετά την κατασκευή θα πληρώνουν και πάλι για να μπορούν να εισέρχονται στο συγκεκριμένο χώρο», λέει στον «Ρ» ο Μπάμπης Χολίδης, επικεφαλής της «Δημοτικής Αγωνιστικής Συνεργασίας Ελληνικού».

Η εγκατάσταση του Κανόε Καγιάκ που βρίσκεται στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού πέρασε στις αρχές του χρόνου στον έλεγχο των εταιρειών «J&P Αβαξ» - ΓΕΚ - ΒΙΟΤΕΡ - «Corfu Waterpark», που θα το εκμεταλλεύονται για 30 χρόνια, ενώ το δημόσιο θα λάβει 129,8 εκατ. ευρώ σε 30 ετήσιες δόσεις!

Η εγκατάσταση θα λειτουργήσει ως υδροπάρκο (σ.σ. «νεροτσουλήθρα» ή αλλιώς «Θαλάσσιο τσίρκο»), κέντρο ψυχαγωγικών εκδηλώσεων και θα έχει ακόμη αθλητικές χρήσεις, για «γερά πορτοφόλια». Εταιρείες και κυβέρνηση θεωρούν την επένδυση αυτή ως μέσο προσέλκυσης τουρισμού, όχι βεβαίως για την ξεκούραση και αναψυχή των λαϊκών στρωμάτων αφού θα είναι πανάκριβος και απευθύνεται μόνο σε μια μικρή ελίτ ντόπιων και ξένων τουριστών...

Η Δέσποινα Αρχοντή αναφέρθηκε στο κοινοτικό και εθνικό νομοθετικό πλαίσιο που διέπει το ζήτημα των υδάτινων πόρων (Κοινοτική Οδηγία Πλαίσιο 2006/60, νόμος 3199/2003), επισημαίνοντας ότι η κοινοτική οδηγία δεν αναφέρεται σε κανένα έργο που μπορεί να βελτιώσει τη σχέση αξιοποιήσιμων - διαθέσιμων υδάτινων πόρων. Κι αφού σημείωσε ότι, σε ετήσια βάση, η διαθέσιμη ποσότητα νερού στη Θεσσαλία είναι διπλάσια των αναγκών της, υπογράμμισε πως το πρόβλημα είναι ότι δεν προωθούνται έργα προς την κατεύθυνση εξασφάλισης του χειμερινού πλεονάσματος νερού και αξιοποίησής του για τις αυξημένες θερινές ανάγκες. Επισήμανε, δε, ότι τα κονδύλια που θα διατεθούν από το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης για τα νερά, αν και δεν έχουν προσδιοριστεί επακριβώς, θα είναι ψίχουλα, καθώς αποτελούν μία από τις 20 δραστηριότητες, οι οποίες όλες μαζί θ' απορροφήσουν το 13,8% της συνολικής δαπάνης του Δ΄ ΚΠΣ ή 100 εκατ. ευρώ το χρόνο.

Οσον αφορά στο ζήτημα της προστασίας του περιβάλλοντος, σημείωσε ότι, σύμφωνα με το σχετικό νόμο, προβλέπεται η ανάκτηση του κόστους για τις παρεχόμενες υπηρεσίες υδάτων με βάση την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει», που στην πράξη νομιμοποιεί τη ρύπανση και δεν προστατεύει τους ρυπαινόμενους. Και τόνισε ότι το κέρδος και η προστασία του περιβάλλοντος είναι ασύμβατες έννοιες και αν δεν ανατραπεί η αιτία που είναι το κέρδος, το περιβάλλον θα υποβαθμίζεται, το κράτος θα εισπράττει κάποια πρόστιμα και τις συνέπειες θα τις πληρώνει ο λαός, που θα υποβαθμίζεται η ποιότητα της ζωής του.

Στην εισήγησή του με θέμα «Λειψυδρία - Πλημμύρες, οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος», ο καθηγητής Π. Στεφανίδης, ανάμεσα στα άλλα, σημείωσε ότι το ιδιαίτερο μεσογειακό κλίμα της χώρας μας, με την ανισοκατανομή των κατακρημνισμάτων σε διάφορες εποχές του έτους, το ξηρό και θερμό καλοκαίρι αφ' ενός και τις βροχές σε μεγάλη ραγδαιότητα αφ' ετέρου προκαλούν προβλήματα λειψυδρίας, αλλά και πλημμυρών.

Ως αίτια των πλημμυρών, ανάμεσα στα άλλα, ανέφερε:

• Τη μερική ή ολική καταστροφή της δασικής βλάστησης στις λεκάνες απορροής των χειμαρρικών ρευμάτων.
• Την ανεπάρκεια των τεχνικών έργων για την παροχέτευση της μέγιστης πλημμυρικής παροχής.
• Τις στενώσεις των κοιτών στην πεδινή διαδρομή των ρευμάτων, την εξαφάνιση της κοίτης λόγω επέκτασης γεωργικών καλλιεργειών, λόγω οικοπεδοποιήσεων, τη μετατροπή των ανοιχτών φυσικών αγωγών σε δρόμους, πλατείες κλπ.
• Τη στερεομεταφορά των χειμαρρικών ρευμάτων.

Ως προτεινόμενα μέτρα για την αντιμετώπιση της πλημμυρογένεσης ανέφερε την εκτέλεση ορεινών υδρονομικών έργων. Πρόκειται, είπε, για ένα σύστημα τεχνικών, φυτοτεχνικών και αγροτεχνικών έργων - όπως φράγματα στερέωσης της κοίτης, συγκράτησης φερτών υλικών, διαλογής, μείωσης της πλημμυρικής αιχμής κ.ά. - έτσι ώστε να αποτραπεί η διάβρωση των εδαφών και η μεταφορά των υλικών διά μέσου των κοιτών.

Ο Κ. Γκούμας στάθηκε ιδιαίτερα στη μεγάλη καθυστέρηση που παρατηρείται στα έργα υποδομής - Αχελώος, Κάρλα, Σμόκοβος κ.ά. - επισημαίνοντας ότι χωρίς αυτά η γη της Θεσσαλίας κινδυνεύει με ερημοποίηση.

Eurokinissi

Αξιοποιούν τη λειψυδρία για να προωθήσουν την πολιτική ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτών, αλλά και για να επιβάλουν «χαράτσια» στις τιμές του νερού για ύδρευση και άρδευση

• Την επεξεργασία ολοκληρωμένης υδατικής πολιτικής που θα αφορά στην έρευνα, στην προστασία, στις χρήσεις και στην ορθολογική αξιοποίηση των υδάτινων αποθεμάτων στο σύνολο της επικράτειας και κατά υδατικό διαμέρισμα.
• Τη δημιουργία ενός θεσμικού πλαισίου, που θ' αντιμετωπίζει το νερό ως φυσικό πόρο ζωτικής σημασίας για τον άνθρωπο, τη φύση και την ανάπτυξη της κοινωνίας, που σημαίνει ότι το νερό αποτελεί κοινωνική ιδιοκτησία και τελεί υπό κρατικό έλεγχο και διαχείριση.
• Το σχεδιασμό και την υλοποίηση όλων των αναγκαίων εγγειοβελτιωτικών και άλλων έργων υποδομής που θα αμβλύνουν και θα αντιμετωπίσουν την εμφάνιση φαινομένων λειψυδρίας.
• Την προγραμματισμένη ένταξη της χρήσης των υδάτινων πόρων στα πλαίσια μιας σχεδιασμένης αναπτυξιακής πολιτικής, με καθορισμένες χρήσεις για συγκεκριμένους στόχους, με σχεδιασμένες ποσοτικές και ποιοτικές παραμέτρους.
• Μέτρα προστασίας της ποιότητας των νερών με ορθολογική χρήση των λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων.
• Την προστασία των δασών, που ευνοούν τη συγκράτηση των νερών για τον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα.

Ειδικότερα για τη Θεσσαλία, χρειάζεται να ενταθεί η πάλη για την εκτροπή του Αχελώου, την ολοκλήρωση της Κάρλας, τον εκσυγχρονισμό των αρδευτικών δικτύων, τη δίκαιη κατανομή των διαθεσίμων νερών στην καλοκαιρινή περίοδο, την αποζημίωση για το 100% των ζημιών στους αγρότες οι καλλιέργειες των οποίων θα πληγούν από την ξηρασία κ.ά.

ICON

Τα αρδευτικά κανάλια στη Θεσσαλία έχουν «στεγνώσει»

• Απειλεί άμεσα με δίψα χιλιάδες κατοίκους πόλεων και χωριών.
• Προκαλεί μεγάλες καταστροφές στις αγροτικές καλλιέργειες.
• Υποβαθμίζει δραματικά και επικίνδυνα το οικοσύστημα και συνολικά το περιβάλλον, απειλώντας, εκτός των άλλων, και με ερημοποίηση τη Θεσσαλία.

Στη Θεσσαλία - επισήμανε - το υδατικό ισοζύγιο παρουσιάζει έλλειμμα της τάξης των 813 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων, καθώς, σύμφωνα με τις μελέτες, οι ετήσιες ανάγκες της σε νερό για όλες τις χρήσεις είναι, τουλάχιστον, 1.836 εκατομμύρια κ.β. και συνολικά διατίθενται 1.023 εκατομμύρια κ.β. (Το πρακτικώς εκμεταλλεύσιμο υδατικό δυναμικό - με την κατασκευή όλων των ταμιευτήρων - είναι της τάξης των 623 εκατομμυρίων κ.β. και σ' αυτά μπορούν να προστεθούν και άλλα 400 εκατομμύρια κ.β., που είναι η ποσότητα του υπόγειου νερού που είναι δυνατόν να αντληθεί με ασφάλεια).

Αυτό το έλλειμμα - συνέχισε - αναδεικνύει την ανάγκη κατασκευής μιας σειράς έργων για την κάλυψη των σημερινών αναγκών της περιοχής σε νερό. Κι έχει τεθεί, εδώ και δεκαετίες, το ζήτημα ενίσχυσης του θεσσαλικού κάμπου με νερά που θα προέλθουν κύρια από την εκτροπή του άνω ρου του Αχελώου και από την επανασύσταση της λίμνης Κάρλας, αλλά και από έργα αξιοποίησης των νερών του Σμοκόβου και του Ταυρωπού, καθώς και την κατασκευή δεκάδων άλλων μικρών και μεγάλων φραγμάτων. Ομως, αυτά τα αναγκαία έργα είτε πάνε, συνεχώς, στις ελληνικές καλένδες, ή προχωρούν με ρυθμούς χελώνας. Τα όποια μικρά έργα συγκράτησης - αποθήκευσης κι αξιοποίησης των επιφανειακών νερών γίνονται, ή θα γίνουν είναι μεν ωφέλιμα, αλλά τοπικού χαρακτήρα και μικρής εμβέλειας, ανίκανα ν' αντιμετωπίσουν τη λειψυδρία στη θεσσαλική πεδιάδα.

Το πρόβλημα του νερού - υπογράμμισε - πρέπει να το δούμε σε σύνδεση με τις εξελίξεις στην αγροτική οικονομία και την ΚΑΠ. Και το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι η αρνητική στάση των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στο αίτημα της μικρομεσαίας αγροτιάς για κρατικά έργα υποδομής που θα εξασφαλίζουν επάρκεια νερού, εντάσσεται στο πλαίσιο της πολιτικής που ενισχύει την τάση ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτών, προωθώντας τη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λίγα χέρια πλουσίων αγροτών, μονοπωλίων που επενδύουν στον αγροτικό τομέα της οικονομίας.

Και τόνισε: Οσο διατηρείται ο αρνητικός για το λαό συσχετισμός πολιτικών δυνάμεων, τόσο θα δυσκολεύει η κατάσταση για τα μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά. Κι αυτό είναι το κριτήριο που πρέπει να καθορίσει την πολιτική συμπεριφορά των μικρομεσαίων αγροτών, οι οποίοι έχουν κάθε λόγο να καταδικάσουν και να αποδυναμώσουν τον δικομματισμό και να ενισχύσουν το ΚΚΕ, για να αντισταθούν και να διεκδικήσουν, από καλύτερες θέσεις, την επίλυση των προβλημάτων τους.

Ευθύνες - σημείωσε - για τα προβλήματα της αγροτιάς έχουν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά και ο ΣΥΝ που είναι από τους υποστηρικτές της ΕΕ και της ΚΑΠ και αντιτάχτηκε στην πάλη των κομμουνιστών, των αγωνιστικών συσπειρώσεων, της μικρομεσαίας αγροτιάς για την κατασκευή των έργων υποδομής στη Θεσσαλία. Σοβαρές ευθύνες έχουν και οι τοπικοί παράγοντες που σήμερα «χύνουν κροκοδείλια δάκρυα» για τα δεινά που έρχονται. Γιατί οι συσκέψεις, τα υπομνήματα και τα ψηφίσματα, που γίνονται για να ρίχνουν στάχτη τα μάτια των αγροτών, δεν μπορούν να συμβάλουν ουσιαστικά στην ανάπτυξη διεκδικητικού κινήματος.

Το ζήτημα της κατασκευής των έργων υποδομής πρέπει να γίνει υπόθεση διεκδίκησης του λαϊκού κινήματος και σ' αυτήν την κατεύθυνση οι κομμουνιστές θα εντείνουν τις προσπάθειες.

Στη συνέχεια, και με αφορμή την κυβερνητική πρόθεση να επιβληθεί νέο «χαράτσι» για το νερό, με την τοποθέτηση υδρομετρητών στους χώρους υδροληψίας, αναφέρθηκε και σε μια άλλη πλευρά του ζητήματος, σημειώνοντας ότι, από τη στιγμή που το νερό, αυτό το κοινωνικό αγαθό, αντιμετωπίζεται σαν εμπόρευμα, η αξιοποίησή του είναι σοβαρό πεδίο για την κερδοφορία του κεφαλαίου και μπορεί να αναπτύξει σχετικές επιχειρηματικές δραστηριότητες στο θεσσαλικό κάμπο.

Για να τονίσει: Εμείς συνεχίζουμε την πάλη για την ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας, για έργα υποδομής που θα υπηρετούν τις ανάγκες της μικρομεσαίας αγροτιάς και, κατ' επέκταση, της εργατικής τάξης κι όλων των λαϊκών στρωμάτων. Οχι ανάπτυξη γενικά, γιατί ανάπτυξη που υπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου γίνεται όλα τα χρόνια, αλλά χειροτερεύει τη ζωή των μικρομεσαίων αγροτών.

Κι αφού υπογράμμισε ότι η Θεσσαλία και η Ελλάδα, γενικότερα, έχει πολλά πλεονεκτήματα για την ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας προς όφελος της μικρομεσαίας αγροτιάς, της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, επισήμανε πως για να κινηθούν οι εξελίξεις προς αυτήν την κατεύθυνση απαιτούνται βαθιές πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές.

Και κατέληξε: Μόνο όταν η εξουσία είναι στα χέρια του λαού, τα μέσα παραγωγής και οι πηγές πλούτου είναι λαϊκή περιουσία, μπορεί να σχεδιαστεί, σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο, η οικονομία και στα πλαίσιά της η αγροτική οικονομία, να υλοποιηθεί σχέδιο έργων υποδομής που θα δώσει ώθηση στην ανάπτυξη προς όφελος της φτωχής αγροτιάς.

Eurokinissi

Λιγοστεύει το νερό και στη λίμνη Πλαστήρα

Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα που βγήκε στη διάρκεια εκδήλωσης για το πρόβλημα της λειψυδρίας, που διοργάνωσε η Επιτροπή Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ, την περασμένη Τετάρτη, στη Λάρισα.

Στην εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε σε μια περίοδο, κατά την οποία το πρόβλημα της λειψυδρίας είναι πολύ έντονο και απειλεί με ξηρασία που θα επιφέρει τεράστιες καταστροφές την αγροτική παραγωγή, αλλά και με δίψα τους κατοίκους χωριών και πόλεων, την εισήγηση της ΕΠ Θεσσαλίας του ΚΚΕ παρουσίασε ο Γ. Νταφούλης. Μίλησαν, ακόμα, ο Π. Στεφανίδης, δασολόγος - γεωλόγος, αναπληρωτής καθηγητής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και η Δέσποινα Αρχοντή, Διευθύντρια Υδάτων της Περιφέρειας Αττικής. Παρεμβάσεις έκαναν εκπρόσωποι επιστημονικών και άλλων φορέων της περιοχής.

Παραβρέθηκαν ο Δ. Γόντικας, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, οι Γ. Χώτος, Γ. Χαρίτος, Β. Μπούτας, Τ. Λιατίφης, Ελ. Κουτούπα, μέλη της ΚΕ του Κόμματος, ο Γ. Σφυρής, υπεύθυνος του Αγροτικού Τμήματος της ΚΕ, ο Τ. Τσιόγκας, βουλευτής Λάρισας του ΚΚΕ και πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου, ο Ρ. Μαρούδας, πρόεδρος της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας, ο Αγις Παπαστεργίου, επικεφαλής της «Δημοτικής Συνεργασίας Λάρισας», νομαρχιακοί και δημοτικοί σύμβουλοι και πολλοί εκπρόσωποι μαζικών φορέων από τους τέσσερις νομούς της Θεσσαλίας.

Associated Press

Γι' αυτές τις κυβερνήσεις - επισημάνθηκε - σε προτεραιότητα ήταν και είναι τα «μεγάλα έργα» που έχει ανάγκη η αστική τάξη της χώρας μας, τα ευρωπαϊκά μονοπώλια, οι πολυεθνικές, αλλά και τα τεράστια εξοπλιστικά προγράμματα που επιβάλλουν τα ΝΑΤΟικά ιμπεριαλιστικά σχέδια. Η προστασία, ανάπτυξη, σωστή διαχείριση και ορθολογική αξιοποίηση των υδάτινων πόρων, θεωρούνται σπατάλη και δε χωράνε στην ανάπτυξη που έχει σαν κίνητρο τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.

«Εν μέρει για να εξακριβώσω μια εποχή, /εν μέρει και την ώρα να περάσω, /τη νύχτα χθες πήρα μια συλλογή/ επιγραφών των Πτολεμαίων να διαβάσω. /Οι άφθονοι έπαινοι κ' οι κολακείες/ εις όλους μοιάζουν. Ολοι είναι λαμπροί, /ένδοξοι, κραταιοί, αγαθοεργοί, /κάθ' επιχείρησίς των σοφοτάτη./ Αν πεις για τες γυναίκες της γενιάς, κι αυτές, /όλες Βερονίκες κι οι Κλεοπάτρες θαυμαστές»!

Εκθαμβος θα διαβάζει ο αναγνώστης του μέλλοντος την ομιλία (και τις κολακείες) του πρωθυπουργού, στην εκδήλωση της πολιτείας «Ελληνες Εθνικοί Ευεργέτες - μνήμη και τιμή»: «Οταν θέλουν οι Ελληνες να καυχηθούν, γράφει ο Καβάφης, είπε ο πρωθυπουργός, "τέτοιους βγάζει το Εθνος μας, θα λένε". Και είναι, πράγματι, άξιος ο έπαινος αυτός για ανθρώπους που δίδαξαν με το δικό τους τρόπο την προσφορά στην πατρίδα, τον άνθρωπο, τον πολιτισμό. Ανθρώπους με υψηλό αίσθημα φιλοπατρίας, φιλανθρωπίας, κοινωνικής αλληλεγγύης. Τιμούμε σήμερα εκείνους που ενίσχυσαν (και μάλιστα σε δύσκολους καιρούς) την πατρίδα μας με τις δωρεές και τα κληροδοτήματά τους. Είναι, μάλιστα, ο χώρος αυτός (το Ζάππειο Μέγαρο) ένας από τους πλέον κατάλληλους για μια τέτοια εκδήλωση, αφού κι αυτός αποτελεί προϊόν του εθνικού ευεργετισμού. Προσθέτω ότι είναι το πρώτο κτίριο, σ' ολόκληρο τον κόσμο, που ανεγέρθηκε για την εξυπηρέτηση Ολυμπιακών Αναγκών. Κι αυτό δείχνει ότι ένας από τους βασικούς προσανατολισμούς των εθνικών ευεργετών ήταν ο πολιτισμός».

Η ίδια τακτική ίσχυσε και κατά τη διάρκεια της εθνεγερσίας του '21 και στην εδραίωση του ελληνικού κράτους. Εδώ τα πράγματα έγιναν πιο καθαρά. Μια καινούρια αγορά άνοιγε. Οποιος πρώτος πατούσε πόδι, θα τύχαινε των αναμενόμενων προνομίων. Ανάμεσα στους ευεργέτες, άκουσον άκουσον, η Εκκλησία, που βαρυνόταν με τόσες «συνδιαλλαγές», πλούσιοι Ελληνες της διασποράς, που είδαν καινούρια κέρδη και έτρεξαν να πατήσουν πόδι στο νέο κράτος, νεο-επιχειρηματίες, που ήθελαν σπουδασμένους υπαλλήλους και έφτιαξαν (τα) σχετικά σχολεία!..

Δεν είναι τυχαίο ότι τη διοργάνωση της γιορτής για τους ευεργέτες, η οποία, σύμφωνα με την εξαγγελία, θα γίνεται κάθε χρόνο (8 Σεπτέμβρη -σαν τιμωρία), την είχε το υπουργείο Οικονομικών. Οικονομικό είναι το θέμα! «Η πολιτεία», τους είπε, «θα σας διευκολύνει να πλουτίζετε, και εσείς, για τα μάτια του κόσμου, θα χτίζετε και από ένα στραβό αγκωνάρι. Ενα σχολείο χωρίς δασκάλους, ένα νοσοκομείο χωρίς γιατρούς»!

Αλλά, κύριε Καραμανλή, δεν παραποιήσατε μόνον την αλήθεια και την ιστορία, δε μας είπατε μόνον ψέματα για τους ευεργέτες, παραποιήσατε και τον ποιητή. Το ποίημα, που επικαλεστήκατε, μιλάει για (τους), «αντρείοι σεις που πολεμήσατε και πέσατ' ευκλεώς,/ τους πανταχού νικήσαντας μη φοβηθέντες». Μιλάει για τον Μακρυγιάννη και όχι για τον Λάτση και τον Βαρδινογιάννη!

Από την περσινή αντιιμπεριαλιστική πορεία στη ΝΑΤΟική βάση του Ακτιου

- Στη Θεσσαλονίκη θα ξεκινήσει στις 10 το πρωί, από το μνημείο του Μπλόκου της Καλαμαριάς. Η πορεία θα περάσει από το μνημείο του Γρηγόρη Λαμπράκη και θα καταλήξει στο μνημείο της Αντίστασης μπροστά στο Δημαρχείο Σταυρούπολης.

- Στο πολιτικό αεροδρόμιο του Ακτιου θα ξεκινήσει στις 10.30 το πρωί.

- Στην Κοζάνη, η πορεία θα ξεκινήσει στις 6 μ.μ. από το χωριό Κρόκος και θα καταλήξει στην κεντρική πλατεία της Κοζάνης.

- Στην Κατερίνη, η πορεία θα γίνει στις 6 το απόγευμα. Θα ξεκινήσει από το συνοικισμό του Σταθμού και μέσω άλλων συνοικιών (Χηράδικα, Βατάν, Καταφυγιώτικα), θα καταλήξει στην Πλατεία Ελευθερίας.

- Στη Μυτιλήνη η πορεία θα ξεκινήσει στις 6.30 το απόγευμα από το Δημοτικό Διαμέρισμα της Παναγιούδας και θα καταλήξει στην πλατεία Σαπφούς, όπου υπάρχει και σχετική έκθεση φωτογραφίας.

- Στην Καβάλα, την Τετάρτη 23 Μάη, στις 6 το απόγευμα, στη Νέα Πέραμο έχει οριστεί το αγωνιστικό ραντεβού του φιλειρηνικού κινήματος της περιοχής. Θα ακολουθήσει πορεία στην παραλιακή οδό της Καβάλας. Καλούν το λαό με τη συμμετοχή του να διατρανώσει ξεκάθαρα την αντίθεσή του στα σχέδια κυβέρνησης και ΝΑΤΟ να μετατρέψουν την περιοχή σε στρατιωτικό ορμητήριο.

Αναβάλλεται εκτάκτως η βραδιά φλαμένκο (από την ομάδα «La rambla flamenca» του Evan Trinder), που ήταν προγραμματισμένη για σήμερα Κυριακή στις εκδηλώσεις της ΚΝΕ στο «Συρμό». Στη θέση αυτής της εκδήλωσης θα προβληθεί, στις 9 μ.μ., η κινηματογραφική ταινία «Ο λαβύρινθος του Πάνα».

Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων της ΚΝΕ στο «Συρμό» συνεχίζεται αύριο Δευτέρα κανονικά με βιβλιοπαρουσίαση, στις 9 μ.μ., του έργου του Χρήστου Τσαντή «Με βάρκα... το ταξίδι» από τον Θέμη Γκιώνη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

«Το περιεχόμενο της ραδιοφωνικής εκπομπής "Ποιητική αδεία", συνίσταται κυρίως σε μια "γνωριμία" με πρόσωπα και γεγονότα από τον χώρο της Λογοτεχνίας, της Μουσικής και της Ιστορίας.

Η ευγενής φιλοδοξία της εκπομπής είναι να συμβάλλει στο μέτρο των δυνατοτήτων της και με την κριτική παρουσίαση των προσώπων και των γεγονότων αυτών, στην ψυχαγωγία, με την ουσιαστικότερη έννοια του όρου, των ακροατών, πράγμα που εξάλλου αποτελεί και τη γενικότερη επιδίωξη του ραδιοφωνικού σταθμού 902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΑ FM, από τη συχνότητα του οποίου εκπέμπεται κάθε Κυριακή 1 με 3 το μεσημέρι.

Η εκπομπή "Ποιητική αδεία" "βλέπει" το μέλλον στα οδοφράγματα της Παρισινής Κομμούνας, "φλέγεται" στου Οχτώβρη τις φωτιές, "λιώνει" μαζί με τον Μαγιακόφσκι, "χιλιάδες τόνους γλωσσικό μετάλλευμα για μία μόνο λέξη", "ακούει" τους ψιθύρους των "κολασμένων" που κρέμονται στην τολστοϊκή γενειάδα, ανατριχιάζει από τα κανόνια του Μεσολογγιού έτσι όπως αντηχούν μέσα από τους "Ελεύθερους Πολιορκημένους" του Σολωμού, ξεφυλλίζει σελίδες Ιστορίας που "έκλεισαν" με τον πυροβολισμό του Καρυωτάκη, υποκλίνεται μπροστά στον "Επιτάφιο" του Ρίτσου, οργίζεται μαζί με τον Κώστα Βάρναλη, ψάχνει το "τετράφυλλο δάκρυ" στα ποιήματα του Ελύτη, μεθάει με τη μουσική του Μίκη, βουρκώνει όταν τραγουδά ο Μάρκος, ο Καζαντζίδης, η Μαρίκα Νίνου και η Εντίθ Πιάφ, ψάχνει την ποίηση του καιρού μας με μουσική συντροφιά τη Φλέρυ Νταντωνάκη και το ροκ του αύριο».

Η ζωή και το έργο των προσώπων στα οποία αναφέρεται η εκπομπή «Ποιητική αδεία», εντάσσονται πάντα στο ευρύτερο ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο της εποχής τους. Ετσι, μαζί με το έργο τους, προσεγγίζεται το ευρύτερο κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο, οι επιρροές που δέχτηκαν και άσκησαν οι ίδιοι και βεβαίως επιχειρείται μια συνολική αποτίμηση της σημασίας του έργου τους.

Η διάρκεια της εκπομπής είναι δίωρη και κάθε εκπομπή είναι ολοκληρωμένη, με την έννοια ότι στο τέλος της ο ακροατής έχει ένα πλήρες ραδιοφωνικό «πορτρέτο» του θέματος του οποίου τα κύρια σημεία έχουν τονιστεί..

Οταν πραγματοποιούνται «κύκλοι» εκπομπών, τότε στην εισαγωγή κάθε κύκλου, γίνεται σύντομη αναφορά του τι ειπώθηκε στην προηγούμενη εκπομπή, έτσι ώστε ο ακροατής να μην χάνει τη «συνέχεια».

Επίσης, στην αρχή της εκπομπής, πάντα δίνεται κατάλογος της ενδεικτικής βιβλιογραφίας (συμπεριλαμβάνονται και άρθρα σε εφημερίδες, περιοδικά ή το διαδίκτυο) στην οποία στηρίζονται τα κείμενά της.

Η μουσική «επένδυση» της εκπομπής «Ποιητική αδεία» διαμορφώνεται ανάλογα με το θέμα, αποτελεί οργανική συνέχεια του ραδιοφωνικού λόγου και ουδόλως χρησιμοποιείται με την έννοια της «μουσικής ανάσας».

Στις εκπομπές χρησιμοποιείται η λέξη «αναφορά» από τη λέξη «αφιέρωμα», καθώς εκτιμάται ότι είναι αδύνατον σε ένα ραδιοφωνικό δίωρο να μιλήσει κανείς για όλες τις πλευρές της ζωής και του έργου ενός προσώπου και της εποχής του.

Η εκπομπή μεταδίδεται ζωντανά και βεβαίως οι ακροατές έχουν τη δυνατότητα επικοινωνίας με τον παραγωγό, είτε τηλεφωνικής, είτε μέσω αποστολής μηνυμάτων, καθώς η «Ποιητική αδεία» κάθε φορά απευθύνει μια πρόσκληση στους ακροατές του σταθμού μας για ένα σεργιάνι με λόγο και μουσική σε «λόγια και ίχνη ανθρώπων που αποτυπώθηκαν στο χαρτί».

Καλή ακρόαση!