Παρασκευή 13 Φλεβάρη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Για να μην ξεχνιόμαστε...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πόσο θράσος μπορεί να έχουν; Ο λόγος για τα ΑΣΚΙ (Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας) που την περασμένη Τρίτη παρουσίασαν την ολοκλήρωση της ψηφιοποίησης των αρχείων του ΚΚΕ για την περίοδο 1946 - '49, δηλαδή για την πάλη του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.

Είναι γνωστό βέβαια ότι τα αρχεία αυτά του ΚΚΕ, κλάπηκαν από τους αναθεωρητές - οπορτουνιστές του λεγόμενου «ΚΚΕ εσωτερικού» το 1968 και έγιναν αντικείμενο εμπορικής εκμετάλλευσης. Τα αρχεία αυτά δεν τους ανήκουν. Αλλωστε, αυτές οι δυνάμεις εχθρεύονται την αντιιμπεριαλιστική πάλη, ζήτημα που φαίνεται και από το γεγονός ότι για την ψηφιοποίηση των αρχείων τα ΑΣΚΙ χρηματοδοτήθηκαν κατά 80% από το κοινοτικό πρόγραμμα «Κοινωνία της Πληροφορίας» και κατά 20% από εθνικούς πόρους. Παρουσιάζουν, δηλαδή, την αντιιμπεριαλιστική δράση με χρήμα δοσμένο από τους ιμπεριαλιστές...

Αλλωστε, επιβεβαιώνεται με κάθε ευκαιρία από τις ίδιες τους τις δυνάμεις ότι αυτοί που σήμερα κομπάζουν επειδή έχουν στα χέρια τους (με το συγκεκριμένο τρόπο που τα απέκτησαν, γιατί δεν τους ανήκουν), μέρος του αρχείου του ΚΚΕ, εχθρεύονται το ΚΚΕ, την αντιιμπεριαλιστική πάλη, την ένοπλη ταξική πάλη, το σοσιαλισμό. Εχθρεύονται, δηλαδή, τον ίδιο το Δημοκρατικό Στρατό, την πάλη του, τους νεκρούς του. Οπως και εχθρεύονται τη σημερινή ανάπτυξη του κινήματος και κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να βάζουν αναχώματα, για να μην εκφραστεί η πάλη του λαού και της νεολαίας σε αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση. Και αξιοποιούν το αρχείο που αφορά στη δράση του ΔΣΕ, ακριβώς για να χτυπήσουν το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα.

Καιροσκοπική ψηφοθηρία

Το «Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης Αντώνης Τρίτσης», που εκτείνεται μεταξύ των Δήμων Ιλίου, Αγίων Αναργύρων και Καματερού, ιδρύθηκε την τριετία 1993 - 1995, με αρκετές τυμπανοκρουσίες από τις κυβερνήσεις τόσο της ΝΔ, όσο και του ΠΑΣΟΚ, ύστερα βέβαια από πολύχρονους αγώνες των κατοίκων της Δυτικής Αθήνας.

Από τότε, το πάρκο ρημάζει από χρόνο σε χρόνο, αφού έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη του, τόσο από τις διαδοχικές κυβερνήσεις, όσο και από τους εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Μάλιστα, πολλά σημεία του, που θυμίζουν βούρκο, είναι επικίνδυνα για τους κατοίκους της περιοχής και για τους επισκέπτες. Τα μόνα που λειτουργούν άψογα είναι κάποιες μεγάλες επιχειρήσεις που έγιναν σε κάποια σημεία του πάρκου, τα οποία δόθηκαν ως αντάλλαγμα στους ιδιώτες που διεκδικούσαν ολόκληρη την έκταση...

Μας προξενεί, λοιπόν, εντύπωση το ότι δύο βουλευτές των κομμάτων που ευθύνονται γι' αυτήν την κατάσταση (ο Κ. Μητσοτάκης της ΝΔ και η Μ. Δαμανάκη του ΠΑΣΟΚ), κατέθεσαν κοινή Ερώτηση στη Βουλή και ζητούν να μάθουν από τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ «τι σκοπεύει να κάνει το ΥΠΕΧΩΔΕ για την προστασία και διατήρηση του πάρκου» και αν «προτίθεται να καταβάλει τους θεσμοθετημένους πόρους για τη συντήρησή του».

Δηλαδή τι περιμένουν; Δεν ξέρουν από την πείρα τους ότι τα δύο αυτά κόμματα, όσο «πράσινα» κι αν το παίζουν, δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή για τους ελεύθερους χώρους; Οτι το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να τους παραχωρήσουν στο μεγάλο κεφάλαιο, όταν αυτό τους βάλει «στο μάτι» για επιχειρηματική κερδοσκοπία; Ασφαλώς και το ξέρουν. Απλά, «χαϊδεύουν αυτιά», προς άγραν εκλογικής πελατείας! Ο καιροσκοπισμός και η ψηφοθηρία σ' όλο τους το μεγαλείο...

Αποθέωση του «κοινωνικοεταιρισμού»

Τη στήριξή της στα αντεργατικά μέτρα που έχουν ανάγκη οι κεφαλαιοκράτες, για να ξεπεράσουν την οικονομική κρίση, προσφέρει η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ - ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, «Αυτόνομο Δίκτυο» (Συνασπισμός). Στο χτεσινό Γενικό Συμβούλιο κατέληξαν σε δέκα προτάσεις, υποτίθεται για την «προστασία» των θέσεων εργασίας. Σε καμιά πρόταση η πλειοψηφία δε στέκεται ενάντια στην πολιτική ενίσχυσης του ανταγωνισμού και των ιδιωτικοποιήσεων, δεν αναδεικνύει τις πραγματικές αιτίες που γεννούν τις απολύσεις και την ένταση της αντεργατικής επίθεσης. Αντιθέτως, δέχεται αυτές τις πολιτικές ζητώντας, για παράδειγμα, να συμμετέχει στο Συμβούλιο που θα παρακολουθεί τη χρηματοδότηση των τραπεζιτών με τα 28 δισεκατομμύρια ευρώ. Ετσι, προτάσεις όπως «καμιά απόλυση» γίνονται μόνο «για τα μάτια του κόσμου» και συγκαλύπτουν το πραγματικό ρόλο της πλειοψηφίας. Συνοπτικά, μέσα από τις προτάσεις της, η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ επιβεβαιώνει ότι επιζητά αναγνώριση του ρόλου της ως «κοινωνικού εταίρου», ενώ το περιεχόμενο αυτών των προτάσεων όχι μόνο βρίσκεται μακριά από τις ανάγκες των εργαζομένων, αλλά λειτουργεί και ενάντιά τους. Με άλλα λόγια, αποθεώνεται ο κοινωνικοεταιρισμός, σε μια περίοδο που οι ταξικοί αγώνες των εργαζομένων πρέπει να δυναμώσουν περισσότερο παρά ποτέ.

Ιδιαίτερο χάρισμα!!!

Πανδώρα από το «Βήμα». Ωστε «ο πατερούλης έφτιαξε μια ολόκληρη κόλαση, στην οποία δεν αποκλείεται να υπήρχαν και πιθηκάνθρωποι»; Από πού σου έμεινε ο τόσος κρύος μέχρι κουταμάρας αντικομμουνισμός; Δε σε παίζανε μικρή και έλεγες κρυάδες για να σε προσέξουν; Σου προέκυψε τώρα στα γεράματα; Μήπως σε αδικούμε και απλά σου λένε πήδα και πηδάς, σου λένε γράψε και γράφεις; Πάντως, η τόσο μεγάλη κουταμάρα δεν μπορεί να βγαίνει με το ζόρι. Χρειάζεται ιδιαίτερο χάρισμα και φαίνεται πως το 'χεις...

Οι πραγματικοί ένοχοι

Φταίνε οι νεκροί εργάτες, λέει το πόρισμα της πραγματογνωμοσύνης για το πολύνεκρο φονικό των εφοπλιστών και εργολάβων στη Ζώνη, στις 24 Ιούλη 2008. Ενα πόρισμα, που - αν μη τι άλλο - στρώνει το έδαφος για να πέσουν οι πραγματικοί υπεύθυνοι «στα μαλακά»: Οι εφοπλιστές και οι εργολάβοι, από τη μια, και η πολιτική που εκπροσωπεί και υπηρετεί τα κέρδη τους, στέλνοντας τους εργάτες στο θάνατο με τα κάτεργά τους.

Οπως φαίνεται από το περιεχόμενο του πορίσματος, για αμέλεια του τεχνίτη ελασματουργού (σ.σ. γλίτωσε από θαύμα) και του νεκρού βοηθού του, επιδιώκεται αυτό που γίνεται μετά από κάθε, μεγάλο ή μικρό, εργατικό «ατύχημα». Αυτό, που, από την πρώτη στιγμή του φονικού στη Ζώνη και μετά από κάθε φονικό εργάτη πάνω στο μεροκάματο, προειδοποιεί το ΚΚΕ την εργατική τάξη ότι θα συμβεί: Από τη μια, να βγει «λάδι» το κεφάλαιο, η εργοδοσία. Και, από την άλλη, να μη συσχετίσουν οι εργάτες και τα άλλα λαϊκά στρώματα την πολιτική των κομμάτων της πλουτοκρατίας και της ΕΕ με τους θανάτους στους τόπους δουλειάς. Είναι η πολιτική, που «γεννά» χρυσά αυγά για τους εφοπλιστές, τους βιομήχανους, τους μεγαλέμπορους και μεγαλοεργολάβους. Είναι η ίδια πολιτική, που γεμίζει τους τόπους δουλειάς με πτώματα, σακατεμένους ή διαλυμένους, σωματικά και πνευματικά, εργάτες.

Τα εργατικά «ατυχήματα» δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η πιο έκδηλη, η πιο ακραία έκφραση της εκμετάλλευσης των εργατών, της υπερεντατικοποίησης της εργασίας τους, για να τελειώσει γρήγορα η δουλειά γιατί ο χρόνος είναι χρήμα, της έλλειψης μέτρων ασφαλείας. Πράγματα, δηλαδή, που όλοι οι εργαζόμενοι τα βιώνουν και εύκολα μπορούν να βγάλουν συμπεράσματα για την αιματοβαμμένη φύση του κεφαλαίου και για τη «νομιμότητα» που του προσφέρουν, με αποφάσεις, οδηγίες και νόμους, οι πολιτικοί του εκπρόσωποι. Το προχτεσινό πόρισμα βάζει το δικό του λιθαράκι στην προσπάθεια κάλυψης στο γεγονός ότι το κεφάλαιο στάζει αίμα.

Το ίδιο «έργο» έχει παιχτεί πολλές φορές: «Σωληνουργία Κορίνθου», δεξαμενόπλοιο «Σέιλορ», «Σαμίνα», «Ρικομέξ», οι 108 εργάτες που δε γύρισαν σπίτι από τη δουλειά το 2008... Ολα «ατυχήματα». Η αιτία πάντα η «αμέλεια», η «προσωπική ευθύνη», η ...«κακιά στιγμή». Αυτή είναι η αλήθεια τους, η πραγματικότητά τους. Ετσι αντιμετωπίζουν τα θύματα της εργατικής τάξης, είτε πρόκειται για απολυμένους, για άνεργους, για «απασχολούμενους», είτε καταλήγουν νεκροί. Σε κάθε περίπτωση, οι εργάτες είναι «εξαρτήματα», για να πολλαπλασιάζει η αστική τάξη τα κέρδη της. Αυτό λέει και η αστική νομιμότητα, η νομιμότητα της αγοράς, της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου: Κέρδος με κάθε μέσο. Αυτός είναι ο υπέρτατος νόμος της καπιταλιστικής κοινωνίας.

Το πόρισμα για το φονικό στη Ζώνη δεν αποτελεί πρόκληση μόνο για τους εργάτες εκεί, που ξέρουν από πρώτο χέρι την αλήθεια. Είναι πρόκληση για το σύνολο της εργατικής τάξης, για κάθε εργαζόμενο, μα και για όλους τους ανθρώπους του μόχθου και τα παιδιά τους. Είναι υπόθεση όλων αυτών να καθίσουν στο σκαμνί τους πραγματικούς ενόχους, να τρομοκρατήσουν την πλουτοκρατία και τα κόμματά της. Κι ο τρόπος για να γίνει αυτό είναι ένας: Ενα ρωμαλέο, οργανωμένο και ταξικά προσανατολισμένο εργατικό - λαϊκό κίνημα, που θα δώσει τη μάχη με το κεφάλαιο μέχρι τέλους. Μέχρι να πάρει η εργατική τάξη στα χέρια της την εξουσία.


Ελένη ΜΑΪΛΗ

Κοροϊδεύουν το λαό με την κρίση...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΟΡΙΣΤΕ ΤΟ ΜΑΘΑΜΕ κι αυτό! Ο Κώστας Καραμανλής και ο Γιώργος Παπανδρέου - όπως είπαν - το ξέρανε ότι θα ξεσπάσει οικονομική παγκόσμια κρίση.

Μάλιστα τσακωθήκανε στη Βουλή για το ποιος το προέβλεψε πρώτος και ειπώθηκαν «βαριές κουβέντες»...

Ετσι για να ξέρετε πόσο διορατικοί είναι οι άνθρωποι που θα διεκδικήσουν - εκτός απροόπτου - το αξίωμα του πρωθυπουργού της χώρας στις επόμενες εκλογές.

Μια απορία όμως την έχουμε: Γιατί άραγε δεν ειδοποίησαν τους φίλους τους στις Ηνωμένες Πολιτείες, στην Ισλανδία, στη Βρετανία και τη Γερμανία; Θα γλιτώναμε μερικές τράπεζες από τη χρεοκοπία και όλα τα χρηματιστήρια.

Σε εμάς εδώ γιατί δεν το είπανε; Ετσι βρε παιδί μου να προγραμματιστούμε λιγάκι, να βάλουμε κάτι στην άκρη για τις δύσκολες μέρες;

Μήπως - λέμε μήπως - γιατί όχι απλά δεν ήξεραν τίποτε, αλλά παπαγάλιζαν τις ανοησίες του Γκρίνσπαν και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου περί «αυτορρύθμισης των αγορών»;

Μήπως γιατί είχαν βασίσει όλες τους τις θεωρίες και τις πολιτικές πάνω στο πόσο καλή είναι η απελευθέρωση των αγορών και πόσο μεγάλη ανάπτυξη φέρνει;

Αλλα τι τα ψάχνουμε; Εδώ μας λένε ότι ενόψει κρίσης έχουν στο μυαλό τους τους «οικονομικά αδύνατους». Για ένα ...μάντεμα θα διστάσουν να μας δουλέψουν;

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ «Μέγα Ερώτημα» (κατά τα τηλεοπτικά κανάλια) βγάλατε άκρη; Για το αν θα γίνουν πρόωρες εκλογές λέμε. Τι άλλο;

Διότι ...διίστανται οι γνώμες των αναλυτών στα «παράθυρα». Τις διέψευσε ο Καραμανλής λένε κάποιοι. Αν ήθελε να κάνει πρόωρες εκλογές θα το ομολογούσε; Αντιτείνουν κάποιοι άλλοι...

Σε κάθε περίπτωση, ό,τι κι αν λεγόταν, όποια δήλωση κι αν γινόταν, το θέμα των πρόωρων εκλογών θα έμενε ανοιχτό. Γιατί είναι προφανές ότι κάποιοι το θέλουν ...ορθάνοιχτο.


Γρηγοριάδης Κώστας

Για την ακρίβεια ...χοάνη που θα απορροφά κάθε πολιτική συζήτηση που θα ...κάνει το λάθος να στραφεί προς τα πραγματικά προβλήματα του λαού.

Αδιάλειπτη ευρω-επίθεση

Γρηγοριάδης Κώστας

Καμία αντίφαση και «θεαματική στροφή» δεν υπάρχει ανάμεσα στην πρόσφατη οδηγία της Κομισιόν για «εκ περιτροπής εργασίας» και στην οδηγία που είχε εκδώσει πριν μερικούς μήνες για βδομάδα 65 ωρών. Πρόκειται για διαφορετικές μορφές άγριας εκμετάλλευσης των εργαζομένων προσαρμοσμένες στις εκάστοτε ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου. Υπερεργασία και μερική και ελαστική απασχόληση είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, της υπερεκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, με στόχο τη «συμπίεση του εργατικού κόστους». Υπέρτατος στόχος παραμένει σταθερά η ανταγωνιστικότητα και η στήριξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Κομισιόν στην τελευταία οδηγία της δεν μένει μόνο στην «προσωρινή ανεργία», πράγμα που σημαίνει υποχρεωτική χορήγηση «άδειας» δίχως αμοιβή, εκ περιτροπής απασχόληση, μείωση των ημερών και των ωρών εργασίας κ.ο.κ., αλλά προχωρά και σε συστάσεις για κατάργηση της «μονιμότητας» στις δημόσιες υπηρεσίες, υποδεικνύοντας δηλαδή την πρόσληψη σε αυτές εργαζομένων με σχέσεις μερικής και ελαστικής απασχόλησης. Παράλληλα, δε διστάζει να ζητά και τη μείωση των επιδομάτων ανεργίας, προκειμένου - άκουσον άκουσον - να μην αποτελούν κίνητρα παραμονής εκτός της αγοράς της εργασίας! Ποιος είπε ότι τα όργανα της ΕΕ δεν κινούνται με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα, όταν είναι να φορτώσουν την κρίση στις πλάτες των εργαζομένων και των λαών;

«Σχέδιο εξόδου» και εμπαιγμός

Και τίποτα άλλο να μην άκουγε κανείς από την ομιλία του Κ. Καραμανλή στη Βουλή, η θρασύτατη αξίωσή του προς τους εργαζόμενους «να συγκρατήσουν τις διεκδικήσεις τους και να ελέγξουν τους τρόπους διεκδίκησης», ήταν αρκετή για να καταδειχτεί ποια είναι η ουσία του «σχεδίου εξόδου» από την κρίση που εφαρμόζει. Εξομοιώνοντας με πονηρό και άθλιο τρόπο τους «βανδαλισμούς» του περασμένου Δεκέμβρη με τα μπλόκα της μικρομεσαίας αγροτιάς, ζήτησε στην πραγματικότητα από τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα να συναινέσουν και να υποταχθούν στη «σφαγή» που τους επιφυλάσσει το μεγάλο κεφάλαιο. Σαν να μην έφτανε αυτό, ο πρωθυπουργός προχώρησε από πάνω σε εμπαιγμό, δηλώνοντας ότι «κατανοεί», «συναισθάνεται», «αντιλαμβάνεται» και «ξέρει» «όσα βασανίζουν τους συμπολίτες μας, που δυσκολεύονται στην καθημερινότητά τους». Περίσσεψαν τα λόγια συμπάθειας και ξεχείλισε η υποκρισία. Ακόμα περισσότερο όταν στη συνέχεια προειδοποίησε τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα ότι «σχέδιο χωρίς κόστος δεν υπάρχει», αλλά ούτε «μαγικές και ανέξοδες λύσεις». Οποία ειρωνεία! Οταν πρόκειται για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα το σχέδιο εξόδου από την κρίση «έχει κόστος». Οταν πρόκειται για τις τράπεζες και τα μονοπώλια το κόστος του σχεδίου μεταφέρεται στους «πελάτες». Φτάνει πια. Αντεπίθεση τώρα είναι η μόνη λύση για τους εργαζόμενους, τη φτωχομεσαία αγροτιά και τους αυτοαπασχολούμενους.

Μαθήματα...

Προς «Ελευθεροτυπία». Μάθημα πρώτο: Είμαστε περήφανοι που είμαστε Οργανο της ΚΕ του ΚΚΕ γι' αυτό και το δηλώνουμε πρωτοσέλιδα. Που πάει να πει πως μαθήματα ο «Ριζοσπάστης» παίρνει μόνο από τους αγώνες και τις επιδιώξεις της εργατικής τάξης και του λαού. Οι αντίπαλοι αυτών είναι και δικοί μας αντίπαλοι. Μάθημα δεύτερο: Οι παραλληλισμοί της θεοσεβούμενης με το τσαντόρ Ιρανής με τη φράση που δηλώνει την αφοσίωσή της στο Κόμμα της εργατικής τάξης η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και τα περί «επικίνδυνου φανατισμού κομματικού ή θρησκευτικού» αποκαλύπτει τη δική σου αφοσίωση στην αστική τάξη και στο φανατικό αντικομμουνισμό. Μάθημα τρίτο: Αν είναι «φαντάσματα» οι υπηρεσίες που υπαγόρευαν και υπαγορεύουν, τότε «φάντασμα» είναι και ο καπιταλισμός και οι εγκληματικοί του μηχανισμοί. «Φαντάσματα» φαίνεται δολοφονούν τους λαούς όπου Γης ή τους κρατούν με τη βία υποταγμένους. Δεν το πιστεύετε, αλλά το υποστηρίζετε και αυτό είναι το χειρότερο για σας. Αλλά είπαμε, «καθείς εφ ω ετάχθη». Και τον προβοκατόρικο και αντιΚΚΕ ρόλο σου εσύ τον διαλαλείς...

ΥΓ: Να προσέχεις μη σου πάθει τίποτα ο κύριος καθηγητής από τη στεναχώρια του, που ενώ πασχίζει να βοηθήσει δεν τον καταλαβαίνουμε τον καημένο και τις προθέσεις του. 'Η μήπως επειδή τον καταλαβαίνουμε τσαντίζεται; Να τον προσέχεις γιατί σου χρειάζεται...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ανασύνταξη του κινήματος

Οι πρόσφατες αγροτικές κινητοποιήσεις ανέδειξαν, πιο καθαρά, την ανάγκη ανασύνταξης του αγροτικού κινήματος και ενίσχυσης του αγωνιστικού πόλου του. Ανταποκρινόμενες σ' αυτή την ανάγκη οι Ενωτικές Ομοσπονδίες Αγροτικών Συλλόγων Καρδίτσας, Λάρισας και Τρικάλων και η Επιτροπή Αγώνα του μπλόκου της Νίκαιας πήραν την πρωτοβουλία να διοργανώσουν πανελλαδική αγροτική σύσκεψη - πραγματοποιείται αύριο το μεσημέρι, στον Παλαμά Καρδίτσας - στην οποία θα συζητηθεί αυτό το ζήτημα και θα καθοριστούν οι ενέργειες που χρειάζεται να γίνουν για την επίτευξη αυτού του στόχου. Την πρωτοβουλία στηρίζει η ΠΑΣΥ, απευθύνοντας κάλεσμα μαζικής συμμετοχής σε όλες τις δυνάμεις που συσπειρώνονται στο πλαίσιο πάλης που προβάλλει το συνεπές αγροτικό κίνημα.

Η συζήτηση στην πανελλαδική σύσκεψη θα στηριχτεί στο ψήφισμα του μπλόκου της Νίκαιας, το οποίο εκφράζει τα πραγματικά προβλήματα και τις ουσιαστικές διεκδικήσεις της μικρομεσαίας αγροτιάς, αναδεικνύει τις αιτίες των αγροτικών προβλημάτων που βρίσκονται στην ΚΑΠ και, γενικότερα, στην αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων, δίνει συνέχεια και προοπτική στους αγώνες. Το μπλόκο της Νίκαιας εξέφρασε τη γραμμή σύγκρουσης με την αντιαγροτική πολιτική. Αυτή η γραμμή σύγκρουσης είναι σε αντίθεση και σε αντιπαράθεση με τη γραμμή της συναίνεσης και της υποταγής στην ΚΑΠ που εκφράζουν οι συμβιβασμένες ηγεσίες των ΠΑΣΕΓΕΣ, ΣΥΔΑΣΕ, ΓΕΣΑΣΕ και αγροτοσυνδικαλιστές του «ευρωμονόδρομου», όπως αυτοί που έστησαν το μπλόκο των Τεμπών, καθώς και τα μπλόκα από τα οποία συγκροτήθηκε η λεγόμενη Πανελλαδική Επιτροπή Αγώνα, οι οποίοι έδρασαν για την υπονόμευση της κινητοποίησης.

Η ανασύνταξη του αγροτικού κινήματος συνδέεται άμεσα και καθοριστικά με την αναζωογόνηση, την ανασυγκρότηση, τη μαζικοποίηση και την ισχυροποίηση των υπαρχόντων αγροτικών συλλόγων και τη δημιουργία νέων συλλόγων, αλλά και Επιτροπών Αγώνα, εκεί που δεν υπάρχουν. Και προϋπόθεση για την αποτελεσματικότητα και την προοπτική των αγώνων της μικρομεσαίας αγροτιάς είναι η ενίσχυση του αγωνιστικού πόλου του αγροτικού κινήματος, που εκφράζεται από την ΠΑΣΥ. Αλλά, όπως υπογραμμίζει η ΠΑΣΥ, η πείρα και των κινητοποιήσεων δείχνει ότι οι αγώνες, όσο μαζικοί κι αν είναι, από μόνοι τους δεν αρκούν για να αποτρέψουν το ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών.

Χρειάζεται, επομένως, η πάλη να στοχεύει στην ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής και στη δημιουργία των προϋποθέσεων για την εφαρμογή μιας άλλης, φιλοαγροτικής, που θα προωθεί την ολόπλευρη αγροτική ανάπτυξη, η οποία θα αξιοποιεί τα πλεονεκτήματα της χώρας μας για την ικανοποίηση των διατροφικών αναγκών του λαού μας, στηριζόμενη στις καθετοποιημένες κρατικές αγροτικές επιχειρήσεις και στους παραγωγικούς συνεταιρισμούς των μικρομεσαίων αγροτών και αντιμετωπίζοντας τις σύγχρονες ανάγκες των κατοίκων της υπαίθρου για αποκλειστικά δημόσια Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, για κοινωνική, οικονομική και πολιτιστική αναβάθμιση της ζωής τους.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ