Στη διάρκεια μιας εκ των μεσημεριανών κουτσομπολίστικων εκπομπών χτες προβάλλεται ένα «ρεπορτάζ» απ' τα δικαστήρια στην Ευελπίδων. Κάποια κυρία κάτι δηλώνει για... κάποια νύφη της, σύζυγο του δολοφονημένου γιου της, η οποία τη στηρίζει κάτι που δεν κάνει η γυναίκα με την οποία ζούσε ο γιος της πριν δολοφονηθεί ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Την ώρα που λέει όσα λέει στην κάμερα ακούγεται καθαρά το σύνθημα «η τρομοκρατία δε θα περάσει, των εργατών η πάλη θα τη σπάσει»! Ηταν το σύνθημα των συγκεντρωμένων εργαζομένων της Αθήνας στα δικαστήρια στην Ευελπίδων, όπου εκδικάζονταν τα ασφαλιστικά μέτρα της εταιρείας ΤΖΑΜΠΟ εναντίον ταξικών συνδικάτων και συνδικαλιστών, που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, με τα οποία ζητά την ποινική τους δίωξη και την οικονομική τους εξόντωση για τις κινητοποιήσεις που εδώ και 1,5 μήνα εξελίσσονται με αίτημα την ανάκληση της απόλυσης εργαζομένου στην εταιρεία, της οποίας προηγήθηκαν απειλές, εκβιασμοί μέχρι και απόπειρα εξαγοράς του.
Οχι, η εκπομπή δεν ασχολήθηκε με το θέμα αυτό. Και πολύ πιθανά ούτε το κανάλι απ' το οποίο προβάλλεται. Ο πολυήμερος αγώνας ενάντια στην αυθαιρεσία της μεγαλοεργοδοσίας δεν ενδιαφέρει τα ΜΜΕ, ίσα ίσα ενδιαφέρονται να τον «θάψουν» μαζί και τα μηνύματα που εκπέμπει, γι' αυτό και ελάχιστα έως καθόλου έχουν ασχοληθεί μαζί του. Δύο κόσμοι. Ο κόσμος των τηλεοπτικών ΜΜΕ απέχει πολύ απ' τον κόσμο όπου ζουν πραγματικοί άνθρωποι, με τα προβλήματα, τις αγωνίες και τους αγώνες τους. Κι εκείνη η στιγμή όπου άθελά τους πρόβαλλαν μαζί με την κυρία και τον καημό της, την αποφασιστικότητα των εργαζομένων, το υπογράμμισε με τον πιο καθαρό τρόπο.
«Εθελοντικά» χαφιέδες
Τους ίδιους τους πολίτες σε ρόλο αστυνομικού ενάντια στους μετανάστες βάζει το έκτακτο σχέδιο που υιοθέτησε η ιταλική κυβέρνηση. Το σχέδιο - μεταξύ άλλων - δίνει το «πράσινο φως» στους δημάρχους να χρησιμοποιούν άοπλους πολίτες για να περιπολούν στους δρόμους των πόλεων και αυτό με αφορμή τους πρόσφατους βιασμούς που έχουν σημειωθεί στην Ιταλία και η κυβέρνηση τους αξιοποιεί για να στοχοποιήσει τους μετανάστες.
Τέτοιου είδους σώματα εθελοντών χαφιέδων υπάρχουν ήδη σε ΗΠΑ, Αγγλία και αλλού. Το «έργο» των εργαζομένων, που θα λειτουργούν εθελοντικά σαν χαφιέδες, θα παρακολουθούν συμπολίτες τους, θα αναφέρουν οτιδήποτε «περίεργο» πέφτει στην αντίληψή τους, ένα έργο που θυμίζει «μαύρες» εποχές προετοιμάζεται να παιχτεί και στην Ελλάδα. Μην ξεχνάμε ότι η δημοτική αρχή Βύρωνα (στηρίζεται από τη ΝΔ) με πρόσχημα την εγκληματικότητα αποπειράθηκε το 2005 να δημιουργήσει το «Σώμα Εθελοντών Φύλαξης», αποτελούμενο από 150 «εθελοντές», το οποίο, σε συνεργασία με την Αστυνομία, θα αναλάμβανε περιπολίες στην πόλη και καθήκοντα φύλαξης! Ομως, οι εντονότατες αντιδράσεις των εργαζομένων της πόλης, αλλά και γενικότερα, ματαίωσαν αυτά τα σχέδια. Κι όσο το εργατικό - λαϊκό κίνημα είναι ισχυρό και ταξικά προσανατολισμένο τέτοια μέτρα θα μένουν στα χαρτιά.
Η «Πανδώρα» στο ρόλο της
Για άλλη μια φορά είναι δύσκολο έως απίθανο να παρακολουθήσει κανείς τους παραληρηματικούς συνειρμούς της «Πανδώρας» στο «Βήμα». Το μόνο σίγουρο είναι ο αντικομμουνισμός της, που της βγαίνει χωρίς συνοχή και καμιά λογική και όπου διακρίνονται οι φράσεις κλειδιά: «Αλέκα Παπαρήγα», «Ιωσήφ Στάλιν», «Συνέδριο ΚΚΕ», «παλαιοσταλινικοί», «νεοσταλινικοί»... και μετά ανακατεύει τους «Αλέκο» και «Αλέξη»... Εντάξει, δεν είναι και δύσκολο να την πάρεις είδηση. Το παίζει τρελίτσα για να κάνει τη δουλειά που της έχει ανατεθεί. Παλιό το κόλπο και δοκιμασμένο στους κύκλους της, τόσο πολύ, που της έχει γίνει «ρόλος».
Περισσότεροι χωρίς ασφάλεια υγείας στις ΗΠΑ
Ολοι και περισσότεροι Αμερικανοί θα χάνουν την ασφάλεια υγείας που έχουν, αφού με άλλοθι την κρίση, η υγειονομική περίθαλψη γίνεται ακριβότερη και λιγότεροι εργοδότες προσφέρουν κάλυψη στους υπαλλήλους τους, σύμφωνα με έκθεση του Ινστιτούτου Ιατρικής των ΗΠΑ... Με τα στοιχεία της κυβέρνησης των ΗΠΑ, 45,7 εκατομμύρια Αμερικανοί, δηλαδή το 15% του πληθυσμού, δεν είχαν δημόσια ή ιδιωτική περίθαλψη υγείας το 2007... «Τα στοιχεία δείχνουν σαφώς ότι η έλλειψη ασφάλειας υγείας είναι καταστροφική για την υγεία κάποιου ατόμου και η κατάσταση επιδεινώνεται διότι μειώνεται η ασφαλιστική κάλυψη που προσφέρεται από την εργοδοσία λόγω της υφιστάμενης οικονομικής κρίσης» δήλωσε ο Λόρενς Λίουιν, σύμβουλος σε θέματα υγειονομικής περίθαλψης, ο οποίος ήταν επικεφαλής της ομάδας που έκανε τη συγκεκριμένη έρευνα του Ινστιτούτου. Ολα αυτά τα στοιχεία επιβεβαιώνουν τη βαρβαρότητα του συστήματος της εκμετάλλευσης στη χώρα, που βρίσκεται στην κορυφή της ιμπεριαλιστικής πυραμίδας, και η οποία γίνεται ακόμα πιο απάνθρωπη.
Το κράτος υπάρχει
Η υποκρισία τους έφθασε κι εκεί. Ολοι αυτοί που υπηρετούν το αστικό κράτος και τους μηχανισμούς του, τώρα λένε ότι «δεν υπάρχει κράτος», «έχει διαλυθεί το κράτος». Το λένε τώρα, με αφορμή την απόδραση Παλαιοκώστα, όπως το έλεγαν και κατά τα γεγονότα του Δεκέμβρη, μετά τις προβοκάτσιες που προκλήθηκαν από τους κουκουλοφόρους που χρησιμοποιούν οι κρατικοί μηχανισμοί, και στόχευσαν στον εκφοβισμό, στην τρομοκράτηση του λαού και στην καταστολή του λαϊκού κινήματος. Δεν είναι η πρώτη φορά που βγαίνουν να αξιοποιήσουν πλευρές της λειτουργίας του κράτους, προβάλλοντας την άποψη ότι είναι «αναποτελεσματικό» σε ορισμένους τομείς, για να πείσουν το λαό ότι προκειμένου να «κοιμάται ήσυχα», πρέπει να δεχτεί και άλλα μέτρα σε βάρος των δικαιωμάτων και των ελευθεριών του.
Πρόκειται για μια καλοστημένη επιχείρηση. Ολα αυτά τα μέτρα που προτείνονται για «ισχυροποίηση» του κράτους αλλά και οι ύποπτης πατρότητας ενέργειες βίας και τρομοκρατίας, από τα γκαζάκια μέχρι τους πυροβολισμούς αστυνομικών τμημάτων, έχουν αντικειμενικά κοινό σκοπό και οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα. Ναρκοθετούν τους δρόμους του εργατικού και του μαζικού λαϊκού κινήματος. Οι ίδιοι, που «αγανακτούν» για τη «διάλυση του κράτους», γνωρίζουν πολύ καλά ότι το κράτος και υπάρχει και είναι ισχυρό και δηλώνει «παρών», όπου τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας το καλούν.
Είναι αυτό το κράτος που κατεδαφίζει τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, δίνει «δώρο» στις τράπεζες 28 δισ. ευρώ, στήνει αγροτοδικεία και μαθητοδικεία, βγάζει παράνομες τις απεργίες και με ρόπαλα και δακρυγόνα αντιμετωπίζει τις λαϊκές κινητοποιήσεις. Είναι αυτό το κράτος που ξεπουλάει τη δημόσια-λαϊκή περιουσία (λιμάνια, Ολυμπιακή κλπ.) στα μεγάλα καπιταλιστικά συμφέροντα. Τόσο η εκτελεστική εξουσία, δηλαδή η κυβέρνηση, όσο και η νομοθετική εξουσία, αλλά και η δικαστική, που είναι ταγμένες να υπηρετούν το σύστημα, δουλεύουν «ρολόι» για την προάσπιση των καπιταλιστικών συμφερόντων και την εφαρμογή της πολιτικής του ευρωμονόδρομου. Αυτό το κράτος καθόλου «διαλυμένο» δεν είναι όταν πρέπει να αντιμετωπίσει τον «εχθρό λαό».
Πρόκειται λοιπόν, για πολιτική γραμμή και όχι για μια αυθόρμητη αγανάκτηση εκ μέρους αυτών που δηλώνουν τη θλίψη τους για την «κατάντια» και τη «διάλυση» του κράτους. Είναι προφανές ότι δε ζητάνε περισσότερο κράτος υπέρ των λαϊκών συμφερόντων, δηλαδή τέτοιες λειτουργίες του κράτους που θα θωρακίζουν τα δικαιώματα των εργαζομένων και τις λαϊκές ελευθερίες, αλλά ζητάνε πιο ισχυρό κράτος καταστολής στην υπηρεσία του οποίου πρέπει να θυσιαστούν αυτά. Θέλουν ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών, προκειμένου να θωρακιστεί το σύστημα ενόψει της επερχόμενης όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης, για την αντιμετώπιση της λαϊκής οργής και της οργανωμένης λαϊκής πάλης.
Το ζητούμενο για το λαό είναι να κλείσει τα αυτιά του και να γυρίσει τις πλάτες του σ' αυτή την προπαγάνδα που τον θέλει διαρκώς θύμα στο βωμό των σχεδίων της άρχουσας τάξης. Απαιτείται πολιτική στάση και αντεπίθεση ενάντια σ' αυτό το κράτος, που είναι σύμφυτο με το εκμεταλλευτικό σύστημα. Μια τέτοια στάση δίνει περιεχόμενο και προοπτική στους εργατικούς αγώνες και σε κάθε επιμέρους λαϊκό αγώνα. Ο αγώνας με στόχο και προοπτική την ανατροπή αυτού του κράτους συνδέεται άμεσα με τον αγώνα για την ανατροπή αυτού του συστήματος, με τον αγώνα για τη λαϊκή εξουσία και τη λαϊκή οικονομία, για το σοσιαλισμό.
Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ
Προστάτες των κερδών
Παπαγεωργίου Βασίλης
ΠΟΛΥ «ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΜΕΝΗ» ακούγεται αυτή η εντολή Καραμανλή στο Υπουργικό Συμβούλιο για περιστολή των δαπανών του Δημοσίου. Ενας καλός πρωθυπουργός, που «βάζει τάξη» στις σπατάλες...
Μόνο, που, δυστυχώς για τους κυβερνώντες, το «έργο» το έχουμε ξαναδεί. Και από τους ίδιους και από τους προκατόχους τους.
Ετσι, λοιπόν, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι «περιστολή των δαπανών του Δημοσίου» σημαίνει περιορισμός των παροχών του Δημοσίου προς τον κοσμάκη και τίποτε περισσότερο.
Επίσης, αυτά τα μέτρα πάνε συνήθως «πακέτο» με μιαν ωραιότατη φοροεπιδρομή στα λαϊκά εισοδήματα. Γνωστή συνταγή, διαχρονική και εν ολίγοις ...κλασική.
Αρα, λοιπόν, περισσότερο με ...«παραδουλεύτρα» του κεφαλαίου μοιάζει η κυβέρνηση, παρά με «νοικοκύρη». «Καθαρίζει», ώστε τα κέρδη αυτών που «κατέχουν» να αυξάνονται.
ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ «δεν πρέπει οι εργαζόμενοι να πληρώσουν τον λογαριασμό». Η φράση ανήκει στον εκπρόσωπο Τύπου του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπακωνσταντίνου, διότι, ως γνωστόν, τα λόγια ...τσάμπα είναι.
Ομως, το τελευταίο πράγμα που πρόκειται να κάνει (και ο εκπρόσωπος Τύπου και το ΠΑΣΟΚ γενικώς) είναι να ...ολοκληρώσει τη φράση. Γιατί τότε πρέπει να μας πει ...ποιος θα πληρώσει.
Εχει, μήπως, πουθενά το ΠΑΣΟΚ κάποια πολιτική θέση για φορολόγηση των κερδών των επιχειρήσεων; Των τραπεζών; Των εφοπλιστών; Των πολυεθνικών;
Οχι, βέβαια, και μακριά από αυτούς τέτοια πράγματα. Να θιγεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας; Να θιγούν «οι ρυθμοί ανάπτυξης;» Θεός φυλάξοι!!!
«ΘΑ ΤΟΥΣ ΞΑΝΑΠΙΑΣΟΥΜΕ», η δήλωση ...αυτοπεποίθησης του Μαρκογιαννάκη για τους Παλαιοκώστα και Ριτζάι. Τέτοια άνεση.
Σε λίγο θα μας πουν ότι επίτηδες άφησαν την απόδραση να γίνει, ώστε να είναι η Αστυνομία σε ...φόρμα, να ασκείται και να μην εφησυχάζει.
Γρηγοριάδης Κώστας
Αν και όσον αφορά το λαϊκό κίνημα και την καταστολή των αγώνων, ...δεν εφησυχάζει ποτέ. Αυτό θα τους το αναγνωρίσουμε.
Στο κενό η παραπλάνηση
Γρηγοριάδης Κώστας
Ποια είναι η ύψιστη προτεραιότητα του κυβερνητικού σχεδίου για την αντιμετώπιση της κρίσης; Η ...περιστολή των κρατικών δαπανών, αν πιστέψουμε τα όσα είπε στη χτεσινή συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου ο Κ. Καραμανλής. Οπως διευκρίνισε ο πρωθυπουργός παρουσιάζοντας τις «δώδεκα δράσεις», όλο το ζήτημα είναι να «εξοικονομηθούν» 500 εκατ. ευρώ από περικοπές στα υπουργεία για έξοδα για ταξίδια, δημόσιες σχέσεις, υπερωρίες, την επιβολή πλαφόν στις αποδοχές ανώτερων στελεχών, καθώς και να περιοριστούν οι προσλήψεις και οι δαπάνες για συμβάσεις έργου. Πρόκειται ασφαλώς για συνειδητή παραπλάνηση των εργαζομένων και λαϊκών στρωμάτων, τους οποίους επιχειρεί να καθησυχάσει παρουσιάζοντας την ψεύτικη εικόνα ότι τάχα η «μάχη» για την αντιμετώπιση της κρίσης αφορά στο «νοικοκύρεμα» στις κρατικές δαπάνες και «δευτερευόντως» ό,τι χρειαστεί στην πορεία... Συνιστά ταυτόχρονα και πρόκληση πρώτου μεγέθους γιατί ο πρωθυπουργός αποκρύβει ότι την καπιταλιστική κρίση έχουν αρχίσει ήδη να την πληρώνουν οι εργαζόμενοι με μαζικές απολύσεις, με μερική απασχόληση και εκ περιτροπής εργασία, με μειώσεις μισθών, κ.ο.κ., ενώ την ίδια στιγμή η κυβέρνηση συνεχίζει να στηρίζει με κάθε μέσο την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Ακριβώς γι' αυτό η επιχείρηση αποπροσανατολισμού είναι καταδικασμένη να πέσει στο κενό.
Υποταγή στον ευρωμονόδρομο
«Η Ανανεωτική Αριστερά με τον ευρωπαϊσμό, ως συστατικό στοιχείο της ταυτότητάς της, αγωνίζεται για την προώθηση της πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης, η οποία σήμερα αποτελεί τη ρεαλιστικότερη προοδευτική διέξοδο προς μια νέα δημοκρατική παγκόσμια αρχιτεκτονική. Το ιδιαίτερα σημαντικό αλλά ελάχιστο πλέον βήμα του κοινού νομίσματος, πρέπει να το διαδεχτούν τα άλματα της ουσιαστικής κοινής οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής, της κοινής αμυντικής και εξωτερικής πολιτικής με τα αντίστοιχα μέσα για την εφαρμογή της και της υιοθέτησης ενός Ευρωπαϊκού Συντάγματος που θα προωθεί την πολιτική ενοποίηση κατοχυρώνοντας το δημοκρατικό, κοινωνικό και οικολογικό χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης».
Μ' αυτή την τοποθέτηση δύο μέλη της ΚΠΕ του ΣΥΝ γνωστοποιούν την υποψηφιότητά τους στο εσωκομματικό δημοψήφισμα για την ανάδειξη των στελεχών που θα καταλάβουν τις θέσεις που αναλογούν στον ΣΥΝ στο ευρωψηφοδέλτιο (1η, 3η, 5η). Την παραθέτουμε αυτούσια γιατί αποτυπώνει με σαφήνεια το ρεαλισμό της υποταγής στο ευρωενωσιακό οικοδόμημα του κεφαλαίου, τον οποίο η ηγεσία του ΣΥΝ έχει το θράσος ενόψει ευρωεκλογών να ζητά απ' τον λαό να τον ασπαστεί, επιλέγοντας το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ. Να του ζητά δηλαδή «να βάλει τα χεράκια του, να βγάλει τα ματάκια του»...
Καμπάνιες για άλλοθι
Με την υποστήριξη της φαρμακευτικής εταιρείας «Roche (Hellas)» και χορηγό των προληπτικών εξετάσεων τον όμιλο «Βιοϊατρική» αρχίζει μια καμπάνια ενημέρωσης από την 1-31 Μάρτη 2009 για την πρόληψη του καρκίνου του εντέρου, με οργανωτές τον Ομιλο Εθελοντών «Αγκαλιάζω», το Κέντρο Μελετών Υγείας της Ιατρικής Σχολής Αθηνών και την Ελληνική Εταιρεία Ογκολογίας Πεπτικού. Κι όλοι αυτοί οι φορείς βρίσκονται υπό την αιγίδα του υπουργείου Υγείας.
Αντί δηλαδή το υπουργείο Υγείας να αναπτύξει τις απαραίτητες δημόσιες δομές που θα εφαρμόσουν πολιτικές πρόληψης στο γενικό πληθυσμό, έρχεται να εκχωρήσει και να μοιράσει στη συνέχεια ρόλους σε μη κυβερνητικές κυρίως οργανώσεις και επιχειρήσεις και αυτό να εποπτεύει τις δράσεις τους. Αν όμως η κυβέρνηση υπηρετούσε με αυτόν τον τρόπο τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων δε θα μπορούσε να υπηρετήσει τη γενικότερη πολιτική της εμπορευματοποίησης και τις περικοπές των παροχών για τις οποίες επικαλείται και την οικονομική κρίση.
Γι' αυτό τέτοιες καμπάνιες, απλώς προσφέρονται για άλλοθι στην εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική στο χώρο της Υγείας. Ετσι η καλύτερη πρόληψη για τα λαϊκά στρώματα είναι η αντεπίθεσή τους για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και στο χώρο της Υγείας, που σημαίνει ρήξη με τη συνολική πολιτική της πλουτοκρατίας, με την ίδια την πλουτοκρατία, για την κατάργησή της.
Η οικονομική κρίση
Η οικονομική κρίση είναι παρούσα. Εχει καταστεί το επίκεντρο των αναλύσεων και των πολιτικών πρωτοβουλιών κυβερνήσεων και διεθνών οργανισμών, οι οποίοι αναζητούν - μάταια έως σήμερα - τρόπους αντιμετώπισής της, ομολογώντας πλέον την ύπαρξή της. Και αν σήμερα αυτό μοιάζει ως αυτονόητο, δε συνέβαινε μερικούς μήνες πριν, όταν στη χώρα μας, για παράδειγμα, με εξαίρεση το ΚΚΕ, το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων επιδίωκαν να συσκοτίσουν το πρόβλημα και μιλούσαν για την ...απληστία των τραπεζών, για τα «golden boys» και για τον καζινοκαπιταλισμό. Η ξεκάθαρη θέση του ΚΚΕ απέναντι στο πρόβλημα της διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης είναι ασφαλώς αποτέλεσμα της επιστημονικής ανάλυσης, από μαρξιστική σκοπιά, των οικονομικών και κοινωνικών φαινομένων της ελληνικής πραγματικότητας, αλλά και των διεθνών εξελίξεων. Η οικονομική κρίση δεν είναι φυσικό φαινόμενο που προκαλεί υλικές καταστροφές, αλλά το αναπόφευκτο αποτέλεσμα που προκύπτει και αναπαράγεται με νομοτέλεια, από τις ίδιες τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής.
Βέβαια, η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ, αλλά από κοντά ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ο ΛΑ.Ο.Σ. δε συσκοτίζουν απλά την ουσία της καπιταλιστικής κρίσης, προσπαθώντας να προστατέψουν και να αποενοχοποιήσουν τον καπιταλισμό στα μάτια των εκατομμυρίων εργαζομένων. Κυρίαρχο στοιχείο της λογικής - πολιτικής αυτών των κομμάτων είναι οι ...διαχειριστικού τύπου παρεμβάσεις για την αντιμετώπισή της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο χτεσινός κατάλογος των μέτρων που παρουσίασε ο Κ. Καραμανλής, λες και η καλύτερη συνεργασία των υπουργείων ή η μηχανοργάνωση διαφόρων υπηρεσιών θα αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι προτάσεις, που, υποτίθεται, διατυπώνει το ΠΑΣΟΚ, το κόμμα που, ως κυβέρνηση, ιδιωτικοποίησε το μεγαλύτερο μέρος της δημόσιας περιουσίας και τώρα προτείνει τη χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών που έχουν εξάγει τεράστια κεφάλαια στα Βαλκάνια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η πρόταση του ΣΥΝ για αντιμετώπιση της κρίσης μέσω της επανακρατικοποίησης της πλειοψηφίας των μετοχών της Εθνικής, λες και «μισή» κρατική τράπεζα είναι δυνατόν να λειτουργήσει στο καθεστώς της «ελεύθερης αγοράς» με διαφορετικό τρόπο από ό,τι οι άλλες τράπεζες.
Και ενώ τα κόμματα του ευρωμονόδρομου ιχνηλατούν τους τρόπους που θα ...χειριστούν την κρίση, οι τράπεζες και οι διάφορες επιχειρήσεις, όπως δείχνουν τα στοιχεία που δημοσιεύονται τις τελευταίες μέρες, εξακολουθούν να συσσωρεύουν νέα κέρδη, βγαλμένα από το μόχθο και την υπεραξία των εργαζομένων. Αποκαλύπτεται, έτσι, ότι οι θιασώτες και οι απολογητές του συστήματος, το μόνο που κάνουν είναι - όπως είπε χτες η Αλ. Παπαρήγα - «να μεθοδεύσουν το ξεγέλασμα των εργαζομένων και να ρίξουν τα βάρη ολοκληρωτικά σε αυτούς».
Και με αφορμή την οικονομική κρίση, οι εργαζόμενοι είναι ευκαιρία να κατανοήσουν ότι ο κόσμος δε σταματά στον καπιταλισμό. Ο καπιταλισμός δεν είναι το αιώνιο σύστημα, που εγκαθιδρύθηκε στη Γη ελέω Θεού και ανθρώπων, αλλά μία βαθμίδα στην ιστορική, εξελικτική πορεία της ανθρωπότητας, από το κατώτερο στο ανώτερο. Ο ιστορικά ξεπερασμένος καπιταλισμός, με την πάλη των εργαζομένων, θα αντικατασταθεί από ένα ανώτερο κοινωνικό σύστημα, το σοσιαλισμό. Σ' αυτό πρέπει να τείνει ο ταξικός αγώνας για την ικανοποίηση όλων των αναγκών της εργατικής, της λαϊκής οικογένειας και πρέπει οι εργαζόμενοι μπροστά στην κρίση να τον οξύνουν. Αλλωστε, η σημερινή ιστορική εποχή είναι εποχή των σοσιαλιστικών επαναστάσεων, είναι η εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό.
Feeds
