Καλό «σερφάρισμα» παιδιά...
«Εξαιτίας της ΠΑΣΚΕ, αλλά και του ... ΠΑΜΕ, ναυάγησε η κοινή 24ωρη πανελλαδική κινητοποίηση», αναλαμβάνει να ενημερώσει τους αναγνώστες της η χτεσινή «Αυγή». Ενώ παρακάτω η εφημερίδα αναπαράγει την προχτεσινή ανακοίνωση της Αυτόνομης Παρέμβασης, η οποία εντόπισε ερωτηματικά από τη στάση του ΠΑΜΕ, επειδή «δε συνέβαλε στη λήψη απόφασης για απεργία στις 10 Φλεβάρη, αρνούμενο να υπάρξει ένα στοιχειώδες πλαίσιο με βάση το οποίο θα εξασφαλιζόταν με τις ψήφους "Αυτόνομης Παρέμβασης" - ΠΑΜΕ και ΔΑΚΕ απεργία για τις 10 Φλεβάρη».
Δεκτή η εμμονή του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να εγκλωβίζεται (και να προσπαθεί να εγκλωβίσει και τους εργαζόμενους) στη συμπόρευση με τις δυνάμεις και τις ηγεσίες που υπονομεύουν με κάθε τρόπο τα συμφέροντα των εργαζομένων. Καθένας διαλέγει την παρέα του κι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ διαλέγει τους «εταίρους» των βιομηχάνων. Αυτό που πρέπει όμως επιτέλους να πάρει χαμπάρι είναι πως, οι ταξικές δυνάμεις ούτε έχουν αυταπάτες για το ρόλο που παίζουν ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, ούτε και πέφτουν σε μπανανόφλουδες και παγίδες του τύπου «ελάτε, βρε παιδιά, να τα βρούμε μια φορά, για το καλό των εργαζομένων». Αυτή την «ενότητα», την ενότητα της ταξικής συναίνεσης και υποταγής, το ΠΑΜΕ, ναι, την απορρίπτει ασυζητητί.
Επειτα, αν προκύπτουν ορισμένα ερωτήματα αυτά αφορούν το ενδιαφέρον του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για την κλιμάκωση και την απεργιακή οργάνωση του αγώνα των εργαζομένων.
Αν πραγματικά θεωρούσαν τόσο επιτακτική την κινητοποίηση των εργαζομένων, γιατί το περασμένο Σαββατοκύριακο καταψήφισαν την πρόταση που κατέθεσε η «Αγωνιστική Συνεργασία ΔΕΗ» στο συνέδριο της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ για πραγματοποίηση απεργίας στις 10 Φλεβάρη; Αν - πραγματικά - είναι έτοιμοι για το καλό των εργαζομένων να συμφωνήσουν σε ένα κοινό πλαίσιο, γιατί ένα μόλις μήνα πριν όχι μόνο καταψήφισαν, αλλά και υπονόμευσαν τη μεγάλη απεργιακή μάχη που έδωσαν οι εργατοϋπάλληλοι σε όλη τη χώρα; Με ποια αιτήματα του ΠΑΜΕ διαφωνούσαν; Την κατάργηση κάθε μορφής ελαστικής απασχόλησης; Εφτασαν μάλιστα στο σημείο, στο Θριάσιο, να διακινούν μαζί με την ΠΑΣΚΕ ανακοίνωση ενάντια στην απόφαση του Σωματείου Εργαζομένων στους δήμους Θριασίου και να καλούν ανοιχτά σε απεργοσπασία.
Είναι ολοφάνερο λοιπόν για ποιο συντονισμό και ποια κοινή δράση μιλούν οι του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στους εργαζόμενους. Μια κοινή δράση ακίνδυνη για τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και γι' αυτό όχι μόνο άχρηστη, αλλά πάνω απ' όλα επικίνδυνη για τους εργάτες. Αυτή την κοινή δράση, ναι, το ΠΑΜΕ τους τη χαρίζει και θα την αντιπαλεύει με κάθε τρόπο.
Γέννημα και θρέμμα των αντιλαϊκών αυτών επιλογών είναι το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, το οποίο σηματοδοτεί τη νέα, γενικευμένη και ολομέτωπη επίθεση σε βάρος των λαϊκών κατακτήσεων. Πρόκειται για πρόγραμμα βίαιων ανατροπών, το οποίο υπηρετεί πολλούς στόχους ταυτόχρονα. Επιχειρείται, κατ' αρχάς, να βγει αλώβητη η αστική τάξη από την καπιταλιστική κρίση, μέσω της μεταφοράς των συνεπειών της στα λαϊκά στρώματα. Η ένταση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, από την άλλη, αποσκοπεί να δημιουργηθούν νέες εστίες κεφαλαιοκρατικής συσσώρευσης και να ξεκινήσει ένας νέος κύκλος υψηλής κερδοφορίας των μονοπωλιακών επιχειρήσεων. Τέλος, επιχειρείται η σταθεροποίηση της θέσης του ελληνικού καπιταλισμού στο σύστημα της ευρωζώνης, καθώς το υψηλό δημόσιο χρέος και τα μεγάλα ελλείμματα του ισοζυγίου πληρωμών της χώρας - απόρροια του οξύτατου ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού - έχουν δημιουργήσει συνθήκες αποσταθεροποίησης. Γενικότερα, το πρόγραμμα επιδιώκει την ολόπλευρη στήριξη και ενίσχυση της θέσης του ελληνικού καπιταλισμού, ως μέλους της ΕΕ και της ΟΝΕ, στήριξη και ενίσχυση, οι οποίες περνούν μέσα από την αφαίρεση εργασιακών κατακτήσεων.
Για πρώτη φορά από τη μεταπολίτευση, μειώνονται απόλυτα οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων, μείωση, η οποία θα είναι ακόμα μεγαλύτερη αν τα επιδόματα που σήμερα φορολογούνται αυτοτελώς, ενταχθούν στη φορολογική κλίμακα. Παράλληλα, η κυβέρνηση διακηρύσσει τις προθέσεις της να καταργήσει την πλειοψηφία των φορολογικών απαλλαγών, ενώ το μέτρο της σύνδεσης του ύψους του αφορολόγητου ορίου με την προσκόμιση αποδείξεων, οδηγεί στην υπονόμευση και κατάργηση του αφορολόγητου. Πρόκειται για μέτρα που οδηγούν, στο σύνολό τους, σε μείωση της αγοραστικής δύναμης μισθών και συντάξεων.
Αυτό δήλωσε ο υπεύθυνος για την αγροτική της πολιτική Ι. Κασαπίδης αναφερόμενος στις κινητοποιήσεις των αγροτών και ...το πιάσαμε το υπονοούμενο.
Κατά τα άλλα, η ΝΔ είναι ...υπέρ των αιτημάτων των αγροτών (τα οποία επίσης δεν ικανοποιούσε όταν ήταν κυβέρνηση).
Ετσι, για να καταλάβουμε πολύ καλά τι ακριβώς εννοούσε (και) ο Αντώνης Σαμαράς, όταν μιλούσε για «υπεύθυνη αντιπολίτευση»: Είμαστε κατά του ΠΑΣΟΚ, αλλά ...όχι και της πολιτικής του.
Πώς θα μπορούσε, άλλωστε, να συμβαίνει αυτό, αφού και το ΠΑΣΟΚ δεν είναι κατά των πολιτικών θέσεων της ΝΔ.
Αμφότερες, άλλωστε, ταυτίζονται με την ...άποψη των Βρυξελλών και της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής που αφανίζει τον αγροτικό κόσμο.
Κι ως γνωστόν όταν δύο απόψεις ταυτίζονται με μια τρίτη δεν μπορεί παρά να συμπίπτουν και μεταξύ τους.
Καιρός είναι λοιπόν οι αγρότες να καταλάβουν μια και καλή ποιους έχουν απέναντί τους και κυρίως ποιες πολιτικές και από πού εκπορεύονται.
ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ από προφανές τι έχουν στο μυαλό τους εκεί στο υπουργείο Οικονομίας, όταν παίρνουν τις αποφάσεις τους. Ε, τώρα το ομολογούν κιόλας...
Οταν ρώτησαν τον Γ. Παπακωνσταντίνου για το αν σκέφτεται η κυβέρνηση να εκδώσει «λαϊκό ομόλογο», το πρώτο που βρήκε να πει ήταν πως κάτι τέτοιο «θα αφαιρούσε ρευστότητα από τις τράπεζες»!
Διότι τα καημένα τα ιδρύματα έχουν τεράστιο πρόβλημα ρευστότητας. Μόλις καμιά 30αριά εκατομμύρια ευρώ έχουν πάρει (μόνο) από το κράτος τον τελευταίο χρόνο. Πού να ...βγούνε!
Οσο για τα κέρδη τους, από το κακό στο χειρότερο πάνε (σε σχέση με αυτά που θα επιθυμούσαν) κι έχουν και τον μπελά να τους χρωστάει όλη η Ελλάδα.
«Οποιαδήποτε υποχώρηση (σ.σ. της κυβέρνησης) έναντι των αγροτών θα δώσει ένα πολύ αρνητικό μήνυμα στις αγορές και θα θέσει περαιτέρω σε κίνδυνο την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας». Ιδού ο υπέρτατος «εθνικός» λόγος για τον οποίο, σύμφωνα με το χτεσινό κύριο άρθρο της «Καθημερινής», δεν πρέπει να ικανοποιηθεί κανένα αίτημα των φτωχομεσαίων αγροτών: Η «βαθμολογία» των ξένων αγορών! Με αυτή την αγωνία πρέπει να κοιμούνται και να ξυπνάνε καθημερινά τα λαϊκά νοικοκυριά σε αυτή τη χώρα. Ας ξεκληριστούν, λοιπόν, οι αγρότες προκειμένου να μην «υποβαθμιστούμε» στη βαθμολογία των διαβόητων οίκων αξιολόγησης. Ας βουλιάξουν στην ανεργία και τη φτώχεια οι ξωμάχοι της υπαίθρου, αρκεί να μη στείλει μήνυμα «υποχώρησης» η κυβέρνηση στις ξένες αγορές. Οσο και αν ακούγεται ανατριχιαστική και αποτρόπαια η θέση της συντηρητικής εφημερίδας, η πραγματικότητα είναι ότι αποτυπώνει την κυρίαρχη λογική και πολιτική: Ούτε βήμα πίσω στους αγώνες και τις ανάγκες των αγωνιζόμενων αγροτών και γενικότερα των λαϊκών στρωμάτων. Αντίθετα, επιτάχυνση της αντιλαϊκής επίθεσης για να πληρώσει τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης ο εργαζόμενος λαός. Το συμπέρασμα που μάλλον εύκολα βγαίνει είναι ότι τα μπλόκα της φτωχομεσαίας αγροτιάς είναι και μπλόκα των εργατοϋπαλλήλων και των αυτοαπασχολούμενων της πόλης. Είναι μπλόκα κατά του αντιλαϊκού τυφώνα, που ταυτόχρονα κρατάνε ανοιχτό το δρόμο για μια άλλη πολιτική, για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία, που θα διασφαλίσει την ευημερία στα λαϊκά στρώματα.
Ο ένας βομβάρδισε και διαμέλισε την ενιαία Γιουγκοσλαβία, ο άλλος αιματοκύλισε το Αφγανιστάν και το Ιράκ και ο τρίτος συνεχίζει το έργο των προκατόχων του. Ολοι τους είναι πρόεδροι της μεγαλύτερης ιμπεριαλιστικής δύναμης, των ΗΠΑ και τρέχει ...από τα μπατζάκια τους η ευαισθησία για τον «πονεμένο άνθρωπο». Ο λόγος για τους πρώην Προέδρους Μπιλ Κλίντον, Τζορτζ Μπους και τον νυν, και κάτοχο του «Νόμπελ Ειρήνης», Μπαράκ Ομπάμα. Ο τελευταίος έχρισε τους δύο προηγούμενους συμπροέδρους στο λεγόμενο «Ιδρυμα Αρωγής για την Αϊτή». Τι είναι αυτό; Υποτίθεται ο οργανισμός που θα αναλάβει με καμπάνια σε όλες τις ΗΠΑ να συγκεντρώσει χρήματα για να βοηθηθούν οι σεισμόπληκτοι στη χώρα της Καραϊβικής. Χρήματα που θα μαζέψουν από τους Αμερικανούς πολίτες, γιατί, λέει «είναι έργο όλων μας η βοήθεια» και πρόσθεσε ο σημερινός Πρόεδρος Ομπάμα: «Κλίντον - Μπους θα βοηθήσουν τον αμερικανικό λαό να κάνει αυτό που πρέπει. Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, η Αμερική παραμένει ενωμένη».
Δηλαδή, αυτό και αν είναι αντιστροφή της πραγματικότητας! Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός όλα τα προηγούμενα χρόνια συνέβαλε τα μέγιστα στην εξαθλίωση του λαού της Αϊτής, στήριξε πραξικοπήματα και δικτατορίες και τώρα ...έρχεται δήθεν να βοηθήσει. Φυσικά, και μόνο η τεράστια απόβαση χιλιάδων στρατιωτών (γίνεται λόγος για 10.000 αρχικά και για μακρά παραμονή), ο εξοπλισμός που κατεβάζουν στην Αϊτή δείχνει τους πραγματικούς στόχους των Αμερικανών ιμπεριαλιστών. Αυτό που τους νοιάζει είναι να προλάβουν τις λαϊκές αντιδράσεις και εξελίξεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ανεξέλεγκτες γι' αυτούς καταστάσεις. Αλλωστε, τα επιτελεία τους θυμούνται ότι ο σεισμός του 1972 στη Νικαράγουα συνέβαλε στο να δυναμώσει το Μέτωπο των «Σαντινίστας» και το 1979 να καταλάβει την εξουσία.