Σάββατο 20 Φλεβάρη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τα «συμβόλαια» των αγροτών...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Να δημιουργήσει εντυπώσεις ότι θα μπει τέρμα στις «ανοιχτές τιμές», δηλαδή να μην παίρνουν οι εμποροβιομήχανοι τη σοδειά χωρίς να λένε καν τι τιμή θα δώσουν, επιχειρεί η υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Η Κ. Μπατζελή στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου στη Βουλή ανακοίνωσε ότι στο εξής θα καθιερωθούν συμβόλαια στην αγοραπωλησία των βασικών αγροτικών προϊόντων. Αλλά αυτό από μόνο του δε λέει τίποτα. Ωραία, τι θα γίνει αν υπογραφούν συμβόλαια μεταξύ παραγωγών και εμπόρων; Τι καλύτερη τιμή θα πετύχει ένας αγρότης ή ένας συνεταιρισμός, όταν τα διεθνή χρηματιστήρια και οι πολυεθνικές ορίζουν ότι το στάρι θα έχει 10 λεπτά το κιλό, το καλαμπόκι 11 λεπτά το κιλό και το βαμβάκι 20 λεπτά το κιλό; Και πώς θα πετύχουν οι ελαιοπαραγωγοί να πάρουν καλύτερη τιμή από 1,80 ευρώ το κιλό ή οι ροδακινοπαραγωγοί τιμή καλύτερη από 18 λεπτά το κιλό υπό τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί από ΕΕ, ΚΑΠ και ΠΟΕ και δε λογαριάζουν ούτε ποσότητα, ούτε ποιότητα, ούτε την ύπαρξη του αγρότη; Και πώς θα διασφαλίζονται οι παραγωγοί αν δεν τους πληρώνουν οι εμποροβιομήχανοι; Θα τρέχουν στα δικαστήρια να βρουν το δίκιο τους; Οσο υπάρχουν ελεύθερη αγορά και μονοπώλια, όσο υπάρχει ΚΑΠ και ΠΟΕ, η αγροτιά θα στενάζει και θα υφίσταται άγρια εκμετάλλευση, είτε πουλάει με συμβόλαια, είτε χωρίς συμβόλαια...

Για ποιον δουλεύουν;

Τον κοινωνικό αυτοματισμό επιστρατεύει, για άλλη μια φορά, το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Αθήνας, συμβάλλοντας από το δικό του μετερίζι στην αντιδραστική, αντιλαϊκή εκστρατεία της κυβέρνησης.

Σημειώνει σε ανακοίνωσή του ότι η απεργία στα τελωνεία δίνει τη «χαριστική βολή» σε πολλές επιχειρήσεις που θέλουν να εξάγουν τα προϊόντα τους και να εισάγουν πρώτες ύλες.

Προσθέτει ότι «ουδέν περιθώριο υπάρχει πλέον ώστε οι διεκδικήσεις κοινωνικών ομάδων να γίνονται σε βάρος των συμφερόντων άλλων ομάδων».

Ετσι, από τη μια διαμαρτύρεται ότι ο τζίρος της μικρής βιοτεχνίας καταποντίζεται και, από την άλλη, διαμαρτύρεται για ζημιά, από έλλειψη πρώτων υλών, στην παραγωγή. Ταυτόχρονα, όμως, δεν έχει κανένα πρόβλημα να απαιτήσει διευκολύνσεις, χρηματοδοτήσεις, ελαφρύνσεις, με δημόσιο χρήμα και με εγγύηση του Δημοσίου, με πόρους από το υστέρημα των εργαζομένων.

Καλά κάνει να ζητά ενίσχυση των μικρών.

Αλλά, σ' αυτή τη θύελλα που χτυπά ανελέητα τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρούς ΕΒΕ, το Επιμελητήριο επιλέγει να σταθεί απέναντι σε οποιονδήποτε έχει αντίρρηση να υποστεί τις συνέπειές της, διεκδικώντας να ωφεληθεί ένα μικρό τμήμα των μελών του που έχει ακόμη τη δυνατότητα να δραστηριοποιείται στην «αγορά».

Η συντριπτική πλειοψηφία τους, όμως, δεν έχει χρήματα ούτε για την ασφάλισή τους, την εφορία, ακόμη και το νοίκι ή τη ΔΕΗ. Αυτοί δεν έχουν πρόβλημα με τις εξαγωγές, επειδή δεν κάνουν. Δεν έχουν πρόβλημα με τις πρώτες ύλες, επειδή δεν πουλάνε, αφού κυβέρνηση - ΕΕ και μεγάλο κεφάλαιο υλοποιούν «προγράμματα σταθερότητας».

Να κάνουμε έρανο...

«Με δύο παιδιά σε ένα ακριβό ιδιωτικό σχολείο και ακαθόριστες ετήσιες αποδοχές που δεν είναι ούτε τα μισά από ό,τι παίρνει ένας Ολλανδός υπουργός είναι μερικές φορές δύσκολο να τα οργανώσεις όλα. Ο σύζυγός μου πληρώνεται λιγότερο από έναν Ελληνα βουλευτή. Και οι αυξήσεις φόρου θα πιάσουν και εμάς. Αλλά τι μπορούμε να κάνουμε; Απεργία;».

Αυτά δήλωσε, μεταξύ άλλων, σε ολλανδική εφημερίδα και αναδημοσίευσε «ΤΟ ΒΗΜΑ», η Ολλανδή σύζυγος του υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου.

Αυτά τα πικρά λόγια τής σχεδόν απελπισμένης μάνας αναδεικνύουν το μέγεθος της αυτοθυσίας του κακοπληρωμένου υπουργού Οικονομικών, που του ρουφάει το «αίμα» η ιδιωτική εκπαίδευση, στην οποία στράφηκε αναγκαστικά για τη μόρφωση των παιδιών του.

Ούτε η ορατή απειλή της προσωπικής εξαθλίωσης, δεν τον σταματά από το να πάρει τα μέτρα που χρειάζεται ο τόπος.

Μετά από αυτές τις αποκαλύψεις ένα μόνο μένει. Να ζητήσουμε από τον υπουργό να μας περικόψει κάτι ακόμη από τους μισθούς και τις συντάξεις, μήπως μπορέσουν να του βελτιώσουν το μισθό, να φτάσει τουλάχιστον του Ολλανδού, να μην τον κοροϊδεύουν και στις Βρυξέλλες όταν πηγαίνει και δίνει αναφορά για το «Πρόγραμμα Σταθερότητας».

Αλλά, αν δεν μπορεί να το κάνει αυτό η κυβέρνηση, ας κάνουμε έναν έρανο, για να στηρίξουμε αυτήν την οικογένεια που ούτε απεργία δεν μπορεί να κάνει ο προστάτης της, καθώς οι απεργίες «ξινίζουν» του ΠΑΣΟΚ...

Σα δε ντρεπόμαστε...

Πανεπιστήμια και επιχειρήσεις

Η πρακτική μεγάλων επιχειρήσεων και επιχειρηματικών ομίλων να αξιοποιούν πανεπιστημιακούς καθηγητές σε θέσεις συμβούλων και διευθυντικές είναι διαδεδομένη εδώ και πολλά χρόνια και διευκολύνεται από τους νόμους που επιτρέπουν στους μεγαλοκαθηγητάδες να απασχολούνται και εκτός πανεπιστημίου. Η πρακτική αυτή, εκτός από αιμορραγία για τα ελληνικά πανεπιστήμια - αφού πολλοί τέτοιου τύπου μεγαλοκαθηγητάδες θεωρούν πάρεργο τη δουλειά στο πανεπιστήμιο -, έχει και μια ακόμα αρνητική συνέπεια: Φέρνει πιο έντονα μέσα στα ανώτατα ιδρύματα τη διδαχή των συμφερόντων και των «αξιών» της αγοράς. Για την εκπαίδευση που θέλει να φτιάξει, όμως, το κεφάλαιο αυτό δε φτάνει.

Τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται άλλη μια επικίνδυνη τακτική: Διορίζονται στις διοικήσεις νεοϊδρυμένων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων επιχειρηματίες και στελέχη της αγοράς. Αυτό πρωτοέγινε στη Διοικούσα Επιτροπή του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και ξανάγινε στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδας, για το οποίο προχτές ανακοινώθηκε από το υπουργείο Παιδείας ο διορισμός της διοίκησης. Πρόκειται για την ίδια επικίνδυνη πολιτική που ακολούθησαν και ακολουθούν και οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, την ίδια πολιτική που συναποφασίζεται στην ΕΕ. Την ερχόμενη Δευτέρα, μάλιστα, στο Ευρωκοινοβούλιο θα συζητηθεί ανακοίνωση της Κομισιόν για «μια νέα εταιρική σχέση για τον εκσυγχρονισμό των πανεπιστημίων», που λέει χαρακτηριστικά: «Τα πανεπιστήμια πρέπει να αναπτύξουν δομημένες εταιρικές σχέσεις με την επιχειρηματική κοινότητα προκειμένου "όλο και περισσότερο να λειτουργούν ως οικονομικοί συντελεστές, ικανοί να ανταποκρίνονται καλύτερα και γρηγορότερα στις απαιτήσεις της αγοράς και να αναπτύσσουν εταιρικές σχέσεις με σκοπό την εκμετάλλευση των επιστημονικών και τεχνολογικών γνώσεων"».

Με άλλα λόγια, θέλουν τα ανώτατα ιδρύματα να συνδεθούν οργανικά με τις επιχειρήσεις, προκειμένου να δουλεύουν πιο αποτελεσματικά γι' αυτές, τόσο ως προς το τι διδάσκουν άρα και τι επιστήμονες βγάζουν στην παραγωγή, όσο και ως προς το τι ερευνητικά αποτελέσματα παράγουν για άμεση αξιοποίηση από τα μονοπώλια, τις πολυεθνικές και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Αυτή την πολιτική υπηρετούν, βέβαια, και όλοι οι νόμοι που έχουν περάσει την τελευταία δεκαετία στην ανώτατη εκπαίδευση, που διευκολύνουν τη λειτουργία των πανεπιστημίων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Αυτή η πολιτική, όμως, είναι εχθρική για τα λαϊκά συμφέροντα. Γιατί βασική αποστολή του πανεπιστημίου είναι η παραγωγή νέας γνώσης και όταν τα πανεπιστήμια παίρνουν «διαζύγιο» ακόμα και από τις αστικές ακαδημαϊκές αξίες που ακολουθούσαν... ούτε κατά λάθος δε θα προκύπτουν πια νέες ανακαλύψεις και επιστημονική ανάπτυξη προς ανακούφιση του λαού, προς ικανοποίηση λαϊκών αναγκών.

Αντίθετα, η οργανική σύνδεση πανεπιστημίων - επιχειρήσεων - ιμπεριαλιστικών οργανισμών θα οδηγήσει σε πιο έντονο και «επιστημονικά» επεξεργασμένο ξεζούμισμα των εργαζομένων. Γιατί αυτό σημαίνει καπιταλιστική ανάπτυξη. Ετσι, αποδεικνύεται από κάθε μέτρο που παίρνεται και στο επίπεδο της ανώτατης εκπαίδευσης ότι αυτό που πρέπει να βάλουν στο επίκεντρο της πάλης τους οι εργαζόμενοι και η νεολαία είναι ο άλλος δρόμος ανάπτυξης. Οτι δεν υπάρχει πρόβλημα που να βιώνει η νεολαία σήμερα και να μη συνδέεται με την κυριαρχία των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής. Γι' αυτό και η πάλη του λαού και της νεολαίας πρέπει να είναι πάλη ταξική και να στρέφεται σταθερά εκεί: Στη στρατηγική της ανατροπής αυτού του σάπιου συστήματος.


Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ

Αντιλαϊκή πολιτική σε πλήρη εφαρμογή...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ δεν μπορεί να διαψεύδει κάθε σενάριο που ακούγεται ή γράφεται για νέα οικονομικά μέτρα, δήλωσε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γ. Πεταλωτής. Κουράστηκαν πια...

Φαίνεται όμως πως παρότι κουράστηκαν να διαψεύδουν δεν κουράστηκαν καθόλου να τα... επιβεβαιώνουν. Οχι με τα λόγια αλλά με τις πράξεις και τις κυβερνητικές αποφάσεις.

Αλλωστε, στην προσπάθεια να μεταφερθεί το κόστος της οικονομικής κρίσης στους εργαζόμενους δεν είναι μόνοι τους. Μαζί τους είναι και οι εργοδότες, οι «αγορές», οι πολυεθνικές και οι τράπεζες.

Γιατί οι απολύσεις, η καταστρατήγηση εργασιακών δικαιωμάτων, η κατάργηση του 8ωρου, η μερική απασχόληση κι αυτά... κυβερνητική πολιτική είναι. Και μάλιστα εφαρμοζόμενη με ταχύτατους ρυθμούς.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, ΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ βδομάδες θα μας επισκεφθεί ένας ακόμη Ευρωπαίος επίτροπος. Τον λένε Ολι Ρεν και είναι αρμόδιος για τη νομισματική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης...

Υποθέτουμε ότι ήδη στα αρμόδια υπουργεία ετοιμάζονται πυρετωδώς για την... επιθεώρηση. Της εφαρμογής των μέτρων διάσωσης της ελληνικής οικονομίας...

Μόνο που δε συμμερίζεται καθόλου την άποψή τους και ο ελληνικός λαός. Ιδίως όταν έχει με τον κόπο του πληρώσει διπλή και τρίδιπλη την υποτιθέμενη βοήθεια που μας παρέχει η Ευρωπαϊκή Ενωση...

ΧΙΛΙΑΔΕΣ αστυνομικούς θα... αμολήσει μετά το Πάσχα στους δρόμους των μεγαλουπόλεων ανακοίνωσε ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Ετσι, λέει, θα αποκτήσουμε αίσθημα ασφάλειας.

Προφανώς... λάθος χρόνο διάλεξε για να κάνει τέτοιου είδους εξαγγελίες. Ιδίως μετά τα γεγονότα στο Βύρωνα.

Οσο για την ασφάλειά μας είναι φανερό ότι καθόλου δεν τους ενδιαφέρει. Τα κεφάλια θέλουν να έχουμε χαμηλωμένα και να φρουρούμαστε από παντού. Για τη... δική τους ασφάλεια.


Γρηγοριάδης Κώστας

Η κοροϊδία των εργατοπατέρων

Γρηγοριάδης Κώστας

Τρομερές μάχες για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης δίνει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ ενόψει της πανεργατικής απεργίας. Εμπλεος οργής και θυμού έφτασε στο σημείο να χαρακτηρίσει την περικοπή του 14ου μισθού ως «αιτία πολέμου»! Μετά από μια τέτοια δήλωση του Γ. Παναγόπουλου είναι βέβαιο ότι η κυβέρνηση και, βέβαια, οι «Βρυξέλλες» θα παραιτηθούν έντρομες από κάθε σκέψη όχι μόνο για την περικοπή του 14ου μισθού αλλά συνολικότερα από τη δρομολογημένη σφαγή των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων... Πολύ περισσότερο αν αναλογιστούν ότι οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ έχουν συναινέσει στην ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, στην «ασαφή» διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης, σε συλλογικές συμβάσεις της ντροπής, κ.ο.κ... Ειδικά η κυβέρνηση θα πρέπει να αισθάνεται τρομοκρατημένη μετά τις τελευταίες ανακοινώσεις της ΓΣΕΕ όπου δεν αναφέρεται ούτε μια φορά το όνομά της, ενώ καλούνται οι εργαζόμενοι να σκιαμαχήσουν με τις αδίστακτες «αγορές»... Ολα αυτά δικαιώνουν αναμφίβολα την εκτίμηση του προέδρου της ΓΣΕΕ ότι η απεργία της Τετάρτης είναι «πολιτική», πολύ περισσότερο όταν η εκτίμηση αυτή συνοδεύεται από τη διαπίστωση ότι «το κλαδί που καθόμαστε είναι η ΟΝΕ»... Μόνο ένα προβληματάκι υπάρχει: Μην τυχόν και τους πάρουν οι εργαζόμενοι στα σοβαρά και τους στείλουν από κει που ήρθαν...

Ατέλειωτες θυσίες

Τη «μέθοδο του σαλαμιού», που αποτελούσε πάντα μια προσφιλή μέθοδο των κυβερνώντων προκειμένου να παραπλανήσουν και να «κοιμίσουν» τους εργαζόμενους, χρησιμοποιεί και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τα παπαγαλάκια της στα ΜΜΕ. Τις τελευταίες μέρες έχουν βαλθεί να μας πείσουν ότι η όλη ιστορία με την ΕΕ είναι τα «επιπρόσθετα μέτρα» που πρέπει να ληφθούν μέχρι τις 16 του Μάρτη ύψους 1,25% του ΑΕΠ ή 3 δισ. ευρώ. «Πάρτε τα λοιπόν να τελειώνουμε», φωνάζουν εν χορώ όλα τα παπαγαλάκια, αλλά και τα άλλα κόμματα της αστικής συμμαχίας. Πρόκειται βέβαια για οργανωμένη επιχείρηση παραπλάνησης της «κοινής γνώμης». Το πρόβλημα, βέβαια, δεν είναι τα επιπρόσθετα μέτρα (που μπορεί να προέλθουν από αύξηση του ΦΠΑ, των καυσίμων ή ακόμα και κατάργησης του 14ου μισθού), αλλά πρώτα απ' όλα η πιστή εκτέλεση του «Προγράμματος Σταθερότητας» που έχει καταθέσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, το οποίο περιλαμβάνει ατέλειωτα αντιλαϊκά-αντεργατικά μέτρα με στόχο να φορτωθούν τα βάρη της κρίσης στον εργαζόμενο λαό και να προστατευτεί μακροπρόθεσμα η κερδοφορία του κεφαλαίου. Δεν πρόκειται, δηλαδή, για εφάπαξ ή προσωρινές θυσίες των λαϊκών στρωμάτων για να βγει η χώρα από την κρίση ή να αποφύγει τη χρεοκοπία, όπως βομβαρδίζει τον εργαζόμενο λαό η κυρίαρχη προπαγάνδα, αλλά για ατέλειωτες θυσίες και ένα διαρκή πόλεμο που θέλει να κατεδαφίσει ό,τι έχει μείνει όρθιο από τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης. Αυτό πρέπει να είναι καθαρό στο μυαλό των εργαζομένων για να δώσουν την απάντηση που πρέπει.

Ορια στα δικαιώματα

Ορια στα δικαιώματα των εργαζομένων, ανάμεσά τους και στο ίδιο το δικαίωμα να αγωνίζονται για να κατακτήσουν τα δικαιώματά τους, επιχειρεί να βάλει από το πρωτοσέλιδό της η χτεσινή «Καθημερινή», εφημερίδα της πλουτοκρατίας. Το πρωτοσέλιδο άρθρο της εφημερίδας, ούτε λίγο - ούτε πολύ, κατηγορεί τους απολυμένους υπαλλήλους της «Ολυμπιακής Αεροπορίας» ότι «σπρώχνουν την πατρίδα ένα βήμα πιο κοντά στον γκρεμό». Γιατί; Γιατί έχουν αποκλείσει το υπουργείο Οικονομικών και «δεν μπορεί να πάει στο γραφείο του» ο υπουργός Οικονομικών και διασύρουν την εικόνα της χώρας «διεθνώς μέσω των ΜΜΕ, αλλά και των στελεχών ξένων οργανισμών που επισκέπτονται την Ελλάδα». Χιλιοπαιγμένο το επιχείρημα της «εικόνας της χώρας στο εξωτερικό», που προστίθεται στον υποτιθέμενο «πατριωτισμό» και τα «αναγκαία» αντιλαϊκά μέτρα για να εκβιάσει τα λαϊκά στρώματα. Για τους απολυμένους καρφί δεν τους καίγεται. Ας πεινάσουν, ας πεθάνουν κιόλας. Ταυτόχρονα, στο πρωτοσέλιδο φιγουράρει και φωτογραφία με 4 τουρίστες να παρακολουθούν από το πούλμαν τη συγκέντρωση των εργαζομένων... Μήπως φταίνε οι κινητοποιήσεις, που δεν είναι περισσότεροι οι τουρίστες; Μήπως φταίνε οι απεργοί για την κρίση; Μήπως αυτοί τη δημιούργησαν; Οχι. Αλλά για την πλουτοκρατία και τους υπηρέτες της, αυτοί καλούνται να την πληρώσουν και πρέπει με κάθε τρόπο να «χωνέψουν» ότι πρέπει να σκύψουν κι άλλο το κεφάλι.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Κόντρα στο μαύρο μέτωπο

Με πρόσχημα τα εμφανιζόμενα ελλείμματα, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έρχεται να ισοπεδώσει όσα από τα λαϊκά δικαιώματα στέκουν ακόμη όρθια, όλα όσα δεν μπόρεσαν ή άφησαν μισοτελειωμένα εδώ και δυο δεκαετίες που κρατάει η ολομέτωπη αντιδραστική επίθεση σε βάρος των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Τα υπαρκτά «ελλείμματα», δεν είναι ούτε τωρινό, αλλά ούτε συγκυριακό φαινόμενο. Αντίθετα είναι γέννημα - θρέμμα της εφαρμοζόμενης πολιτικής, είναι ο κοινωνικός πλούτος, που, με τη διαμεσολάβηση του κράτους και κυβερνήσεων, φούσκωσε τα θησαυροφυλάκια της πλουτοκρατίας, άλλοτε με τη μορφή άμεσων κρατικών ενισχύσεων, άλλοτε με προκλητικές ελαφρύνσεις, διευκολύνσεις και κάθε άλλου είδους δοσίματα.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τα «ανακάλυψε» αίφνης παίζοντας ακόμη και την κολοκυθιά για το συγκεκριμένο ύψος τους, προκειμένου να πείσει το λαό, γι' αυτό που το μαύρο μέτωπο της πλουτοκρατίας, αστικών κομμάτων, ΕΕ, ήδη είχε αποφασίσει, δρομολογήσει και ανοιχτά ομολογήσει πολύ πριν από τις βουλευτικές εκλογές και την εναλλαγή της πολιτικής διαχείρισης. «Μέτρα μόνιμου χαρακτήρα και απόδοσης» ήταν εδώ και πολύ καιρό - πριν και από την καπιταλιστική κρίση - η σταθερή επωδός της πλουτοκρατίας. Στην πραγματικότητα αυτό που σήμερα ζούμε είναι η σταθερή κόπια των αξιώσεων που μονότονα προβάλλει το μαύρο σύμπλεγμα της ΕΕ, άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων και πλουτοκρατίας. Σήμερα έρχονται να ισοπεδώσουν κάθε πτυχή της ζωής και της εργασίας. Από λαιμητόμο περνούν μισθούς και συντάξεις, την κοινωνική ασφάλιση και πρόνοια, τα εργασιακά δικαιώματα. Σε κάθε τόνο διαμηνύουν ότι τα «μέτρα» τους δεν έχουν τελειωμό. Οτι χρειάζονται ακόμη περισσότερα. Αυτοί οι βρικόλακες θέλουν να ρουφήξουν ακόμη περισσότερη από τη ζωντανή ανθρώπινη εργασία. Δεν αρκούνται στη μείωση του μεροκάματου, του μισθού και της σύνταξης, που έτσι κι' αλλιώς έχει γίνει πραγματικότητα. Τώρα ορέγονται το λεγόμενο 14ο και το 13ο μισθό και σύνταξη (δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, επίδομα καλοκαιρινής άδειας). Ανακάλυψαν ότι δε χορταίνουν ούτε ακόμη και από αυτές τις πρόσφατες τρανταχτές ανατιμήσεις πάνω στους ειδικούς φόρους κατανάλωσης, ούτε και από τη συρρίκνωση του αφορολόγητου ορίου στα εισοδήματα μισθωτών -συνταξιούχων. Το ΚΚΕ πολύ έγκαιρα είχε προειδοποιήσει και αναδείξει όσα σήμερα ξεδιπλώνονται.

Το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ-πλουτοκρατίας άριστα γνωρίζει ότι η έξοδος από την καπιταλιστική κρίση σε φάση νέας ανθοφορίας δεν μπορεί να γίνει αναίμακτα. Το φρέσκο λαϊκό εισόδημα που θα μπει στο κρατικό ταμείο θα δοθεί και πάλι στους μεγαλοεπιχειρηματίες. Ηδη σχεδιάζεται και η μοιρασιά της πίτας σε παλιά και νέα τζάκια. Η κυβέρνηση ανοιχτά διαφημίζει τον πακτωλό με το κρατικό χρήμα, τα κοινοτικά κονδύλια, το νέο λεγόμενο αναπτυξιακό νόμο, με αιχμή τα μονοπώλια της «πράσινης οικονομίας».

Είναι απόλυτα φανερό πως οι εργάτες, τα λαϊκά στρώματα δεν τους χρωστάνε και δεν πρέπει να τους χαρίσουμε ούτε δεκάρα τσακιστή. Οτι δεν έχουμε ούτε δευτερόλεπτο για χάσιμο. Η δική μας υπόθεση είναι η ανάπτυξη του ταξικού πόλου και των αγώνων στη βάση της ολόπλευρης ικανοποίησης των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών. Κόντρα και στις υποταγμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες δίνουμε ραντεβού κάτω από τις σημαίες του ΠΑΜΕ : Στα εργοστάσια, στα γιαπιά, στους χώρους εργασίας, με τη νεολαία των αγώνων, στη γειτονιά. Δική μας υπόθεση είναι και η απεργία στις 24 Φλεβάρη!



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ