Αντί να ντρέπονται, επαίρονται. Αντί να απολογούνται, ζητάνε και τα ρέστα. Τα διαπιστευτήριά τους στον καπιταλισμό τα έχουν δώσει πολλές φορές και δε χρειάζεται να ανησυχούν μήπως και επισκιάσει το «έργο» τους η ευρωδεξιά. Για όλους έχει το σύστημα, και τους δεξιούς και τους αριστερούς ψάλτες του. Πόσο μάλλον όταν είναι τόσο ξεδιάντροπα κυνικοί...
Μπορεί η Παγκόσμια Μέρα Νερού να πέρασε, ωστόσο, τα στοιχεία που ανακοίνωσαν διάφοροι διεθνείς οργανισμοί προκαλούν τρόμο για τη σημερινή διαχείριση του ζωτικού αυτού φυσικού πόρου.
Σύμφωνα με το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ, ακόμη και τώρα στον 21ο αιώνα, 900 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο εξακολουθούν να στερούνται την πρόσβαση σε καθαρό νερό. Ακόμη και σήμερα, περίπου 3,6 εκατομμύρια άνθρωποι, εκ των οποίων 1,8 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 5 ετών, πεθαίνουν κάθε χρόνο από ασθένειες που συνδέονται με ακάθαρτο νερό (τύφος, διάρροιες, χολέρα, δυσεντερία κ.ά.). Καθημερινά, χύνονται στα επιφανειακά και υπόγεια ύδατα του πλανήτη 2 δισ. τόνοι αποβλήτων, κυρίως από βιομηχανικές εγκαταστάσεις, προκαλώντας ασθένειες και καταστρέφοντας σημαντικά οικοσυστήματα.
Η βασική αιτία για όλα αυτά, οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής και η ασυδοσία του κεφαλαίου, που και προκαλεί με τη δράση του τη μόλυνση των πηγών, ενώ παράλληλα εμπορευματοποιεί αυτόν τον ζωτικό φυσικό πόρο, υποχρεώνοντας τους λαούς είτε να τον χρυσοπληρώσουν, είτε να πεθάνουν από τη λειψυδρία και τις αρρώστιες. Κατά τα άλλα, ζούμε σε μια εποχή γεμάτη από πρόοδο, δικαιοσύνη και τεχνολογική επανάσταση...
Στο διπλασιασμό των εισφορών που πληρώνουν οι αγροτοκτηνοτρόφοι για τον ΕΛΓΑ προχωράει η κυβέρνηση. Οπως αναφέρουν οι σχετικές πληροφορίες, στο σχέδιο νόμου του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων για «Το Σύστημα Ασφάλισης και Αγροτικής Παραγωγής και του Αγροτικού Κεφαλαίου» προβλέπεται να καθοριστεί η ασφαλιστική εισφορά στο 6% για τη φυτική παραγωγή από 3% και στη ζωική παραγωγή στο 1% από 0,5%. Μένει φυσικά να διευκρινιστεί, αν οι αυξημένες εισφορές θα είναι στα τιμολόγια πώλησης όπως γίνεται μέχρι τώρα ή θα υπολογίζονται στο συνολικό αγροτικό εισόδημα που θα δηλώνεται. Το σίγουρο είναι πως οι αγροτοκτηνοτρόφοι θα πληρώσουν ακόμα πιο αυξημένα ασφάλιστρα για να λαμβάνουν ακόμα πιο πενιχρές αποζημιώσεις. Η κυβέρνηση αξιοποιεί τις αδυναμίες, τις ανεπάρκειες και την υπερχρέωση του ΕΛΓΑ από τις πολιτικές των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, για να επιβάλει ακόμα χειρότερα μέτρα σε βάρος των αγροτοκτηνοτρόφων και στον τομέα των γεωργικών ασφαλίσεων. Μπρος σ' αυτή την κατάσταση η φτωχομεσαία αγροτιά καλείται να αγωνιστεί και να διεκδικήσει πλήρη ασφάλιση της φυτικής και ζωικής παραγωγής και του αγροτικού κεφαλαίου από όλους τους φυσικούς κινδύνους, με αποκλειστικά δημόσιο ΕΛΓΑ που θα επιχορηγείται από το κράτος και να υπάρξει άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος των χρεών του.
Επιμένουν εκεί στην ΕΣΕΕ να σπέρνουν αυταπάτες στους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς έμπορους και θα συνεχίσουν να επιμένουν σε αυτή την κατεύθυνση, όσο κυριαρχούν οι δυνάμεις που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των μεγαλεμπόρων.
Σε παρέμβασή της για το σχέδιο νόμου απλοποίησης των διαδικασιών του ΕΣΠΑ, η ΕΣΕΕ παραθέτει μια σειρά από παρατηρήσεις, ζητώντας την «κινητοποίηση σημαντικών πόρων σε ώριμες δράσεις για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ΜΜΕ».
Εμφανίζει έτσι, το χρηματοδοτικό εργαλείο της ΕΕ και της κυβέρνησης, που έχει ως στόχο τον ακόμη μεγαλύτερο μαρασμό των πολύ μικρών επιχειρήσεων, ως «σανίδα σωτηρίας».
Αλλά αυτό όχι μόνο δεν είναι «σανίδα», αλλά το μακρύ χέρι των μονοπωλίων, που αν δουν έναν αυτοαπασχολούμενο να βουλιάζει, θα του δώσουν μία να πάει πιο βαθιά.
Οχι ότι δε χρειάζεται μια «σανίδα». Αλλά για άλλους λόγους...
Αλλωστε, από τον πρωθυπουργό μέχρι πλήθος άλλων στελεχών της κυβέρνησης διαψεύδουν κάθε τέτοιο σενάριο (λες και θα το επιβεβαίωναν ποτέ), δηλώνοντας μάλιστα μετά βδελυγμίας ότι αυτές οι πρακτικές είναι έξω από τη λογική τους!
Σε κάποια ... άλλη ζωή ίσως και να μας έπειθαν. Ελα, όμως, που οι περισσότεροι από αυτούς είναι γνωστοί. Κι έχουν συμμετάσχει σε κυβερνήσεις, που αποδεδειγμένα έκαναν ακριβώς αυτό.
Το μόνο σημείο που ίσως να τους αδικούμε λίγο είναι στο ότι δεν το έκαναν πάντα για ανταλλάγματα. Πολλές φορές έμπλεξαν σε ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και άλλων από ...θέση αρχής.
Πάντως, μόνο αν δε θέλεις να δεις δε βλέπεις ότι ...κάτι κινείται, έστω κι αν δεν είναι ακόμη απολύτως εμφανές. Κάτι οι αντιπυραυλικές ασπίδες, κάτι οι διαπραγματεύσεις για το καθεστώς στο Αιγαίο, κάτι οι αλλαγές δομής στην ελληνική στρατιωτική δύναμη στο Αφγανιστάν.
Είναι δυνατόν όλα αυτά να γίνονται για καλό; Μπορεί να είναι άσχετα με την τρέχουσα συγκυρία; Μήπως ζούμε σε έναν πλανήτη αγαθών ανθρώπων και καλών προθέσεων, κάτι σαν παράδεισο;
Τελικά, δεν μπορείς να διαλέξεις ποιο είναι το πιο ...εξωφρενικό παραμύθι. Αυτό που υποστηρίζει τα παραπάνω ή το άλλο που λέει ότι τα φορολογικά μέτρα και η περικοπή μισθών γίνονται για το «καλό της χώρας»;
Προφανώς, ζούμε σε μια πολιτική περίοδο, που ...μας πουλάνε τρέλα με τους τόνους. Ομως, ο ελληνικός λαός είναι πολύ ταλαιπωρημένος για να μπορέσει να διασκεδάσει με την κατάσταση.
Οργίζεται ολοένα και περισσότερο και σύντομα θα το διαπιστώσουν. Πιο σύντομα από όσο νομίζουν.
Πρόκειται για αποσπάσματα του μηνύματος του Γ. Καρατζαφέρη για την επέτειο της 25ης Μάρτη, όπου ερμηνεύει όπως τον βολεύει και την τάξη που υπηρετεί το περιεχόμενο των αγώνων του λαού, για να καταλήξει σε εξίσου βολικά για τους ίδιους συμπεράσματα και προτροπές. Ο λαός πάλεψε πολλές φορές για το δίκιο του, την ελευθερία του, το δικαίωμά του να διαφαντεύει ο ίδιος τη ζωή του. Απέναντί του πάντα δεν είχε μόνο τους κατακτητές, αλλά και τους κοτζαμπάσηδες. Αυτός ο αγώνας δεν έχει έως σήμερα δικαιωθεί και δε θα δικαιωθεί με «συναίνεση» και «ομοψυχία», για να αυγαταίνουν τα κέρδη αυτών που του έχουν «κατσικωθεί» στο σβέρκο. Ούτε με διαπλοκή με ιμπεριαλιστές συμμάχους των αστών όπως προτρέπει και ενισχύει ο ΛΑ.Ο.Σ. Θα δικαιωθεί με αγώνα για να αποτινάξει τα παράσιτα που του ρουφούν το αίμα και όσους πολιτικά τα εκφράζουν. Σ' αυτό τον αγώνα το «εμείς» αναφέρεται αποκλειστικά στην εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα απ' τη μια και στην άρχουσα τάξη απ' την άλλη.
«Είναι η ώρα των μεγάλων αλλαγών στην Ευρώπη, της μεγάλης στροφής στην οικονομική πολιτική και των μαζικών ενωτικών κοινωνικών αγώνων για την αποτροπή των κυβερνητικών μέτρων» αναφέρεται σε μια ανακοίνωση του ΣΥΝ για τις εξελίξεις στην οικονομία και τις δηλώσεις του πρωθυπουργού. Και σε μια δεύτερη προσάπτει στον Γ. Παπανδρέου «αντιφατικές δηλώσεις και χωρίς την παραμικρή διάθεση αμφισβήτησης της πρωτοκαθεδρίας των αγορών και του σημερινού νεοφιλελεύθερου πλαισίου της ΕΕ».
Οι μεγάλες αλλαγές και η μεγάλη στροφή που οραματίζεται ο ΣΥΝ είναι «εντός και επί τα αυτά» του συστήματος και του ευρωενωσιακού ιμπεριαλιστικού οικοδομήματος. Εμμέσως το ομολογεί και ο ίδιος όταν προσάπτει στον Γ. Παπανδρέου την κατηγορία ότι «δεν αμφισβητεί την πρωτοκαθεδρία των αγορών». Οχι τις αγορές, το κεφάλαιο και την εξουσία του. Αλλά την πρωτοκαθεδρία. Υποδεικνύοντας ότι μπορεί να υπάρξει καπιταλισμός όπου την πρωτοκαθεδρία θα έχουν οι άνθρωποι του μόχθου και οι ανάγκες τους και όχι τα δικά του συμφέροντα. Μόνο που την «πρωτοκαθεδρία» του το κεφάλαιο την θεμελιώνει στην ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής. Και εξ όσων αντιλαμβανόμαστε ο ΣΥΝ δεν προτείνει να του αφαιρεθούν, να γίνουν κτήμα του λαού, να τα κινεί προς όφελός του και να απολαμβάνει ο ίδιος τον πλούτο που παράγεται.
«To 77% της αγοράς τροφίμων στα 27 κράτη - μέλη της ΕΕ ελέγχεται από μόλις 15 εμπορικές αλυσίδες», αναφέρεται σε έγγραφο - «γνώμη» της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, αναφορικά με την αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής το 2013.
Η υπαλληλική γραφειοκρατία των Βρυξελλών, φυσικά, και δεν μπορεί να κρύψει την πραγματικότητα, τη διόγκωση των μονοπωλίων δηλαδή, τα αμύθητα κέρδη που αυτά αποκομίζουν, σε βάρος των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Στο έγγραφο, αμφισβητείται ακόμη, η ικανότητα του υφιστάμενου «αντιμονοπωλιακού» νομικού πλαισίου, να εμποδίσει τις εναρμονισμένες πρακτικές των καρτέλ και καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να θεσπίσει ένα νέο, πιο αυστηρό πλαίσιο, με τη συμμετοχή των παραγωγών στη διαδικασία ελέγχου της «ελεύθερης» αγοράς.
Το «Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς» και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στη χώρα μας, θα μπορούσαν να... προσθέσουν το «λιθαράκι» τους στην παραπάνω προσπάθεια. Βασική αρχή τους είναι, άλλωστε, η «ριζική αναθεώρηση» της ΚΑΠ προς όφελος του μικρού αγρότη και των εργαζομένων - καταναλωτών, καθώς και η «πάταξη των καρτέλ». Θέσεις, δηλαδή, που στην πραγματικότητα δεν κάνουν τίποτε περισσότερο από το να ενισχύουν τα μονοπώλια, τόσο στο διατροφικό όσο και σε κάθε άλλο τομέα της οικονομίας. Μόνο που δεν εξηγούν, πώς γίνεται κάθε «αντιμονοπωλιακό» νομικό πλαίσιο που θεσπίζεται, να κρίνεται στη συνέχεια ως ανεπαρκές και να αντικαθίσταται στη συνέχεια από κάποιο άλλο, δήθεν πιο αυστηρό, αλλά στο μεταξύ τα μονοπώλια να ενισχύονται ολοένα και περισσότερο.
Η ίδια η ζωή αποδεικνύει ότι ο μοναδικός νόμος που μπορεί να βάλει φραγμό στην ασυδοσία των μονοπωλίων, είναι το δίκιο του εργάτη, του φτωχού αγρότη και του αυτοαπασχολούμενου. Η συμμαχία δηλαδή των εκμεταλλευόμενων, σε ένα ευρύ κοινωνικο - πολιτικό μέτωπο, που όχι μόνο θα αμφισβητεί σήμερα την εξουσία των μονοπωλίων και θα αμύνεται απέναντι στην αρπακτικότητά τους, αλλά θα μπορεί να βάζει τα θεμέλια για την κοινωνικοποίησή τους.