ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Επικίνδυνες διολισθήσεις με τα μεταλλαγμένα

Γρηγοριάδης Κώστας

Αφού πρώτα χορηγήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή άδεια καλλιέργειας, εμπορίας και χρήσης στις ζωοτροφές στην μεταλλαγμένη πατάτα «Αmflora» της πολυεθνικής BASF, βάσει δύο γνωμοδοτήσεων της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA), που θεωρούσαν το προϊόν «ασφαλές» για τον άνθρωπο και το περιβάλλον, στη συνέχεια προέκυψε και μία ...τρίτη γνωμοδότηση που έλεγε ...άλλα. Συγκεκριμένα, ήρθε πρόσφατα στο φως της δημοσιότητας και τρίτη γνωμοδότηση της EFSA, σύμφωνα με την οποία, δεν μπορεί να αποκλειστεί η μεταφορά στην ανθρώπινη τροφική αλυσίδα ενός γονιδίου που εμπεριέχεται στην πατάτα «Αmflora», το οποίο αυξάνει την αντίσταση σε αντιβιοτικά ευρείας χρήσεως, θέτοντας σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές. Ωστόσο, επειδή οι πιθανότητες για όλα τα παραπάνω ήταν ...μικρές, η Επιτροπή χορήγησε τη σχετική άδεια στην BASF, η οποία μέσα από την επίσημη ιστοσελίδα της ανακοινώνει την έναρξη μαζικής καλλιέργειας του μεταλλαγμένου προϊόντος της, εντός του 2010.

(ΥΓ: Πριν κάποιοι ισχυριστούν ότι η ελληνική κυβέρνηση, πιστή στις «οικολογικές» της ανησυχίες και δεσμεύσεις, δε θα επιτρέψει την εισαγωγή της «amflora» στη χώρα μας, οπότε και οι Ελληνες καταναλωτές είναι «ασφαλείς», ας ρίξουν πρώτα μια ματιά στον όγκο των εισαγωγών κτηνοτροφικών και γαλακτοκομικών προϊόντων, από χώρες όπως η Γερμανία, η Ολλανδία κ.ά., που η μεταλλαγμένη πατάτα και όχι μόνο χρησιμοποιείται ελεύθερα. Τους προστατεύουμε έναντι κατηγοριών για υποκρισία...). Και μη μας πουν ότι είναι ατομική ευθύνη το διατροφικό πρόβλημα, άρα να ψάχνουμε αν αναγράφεται ή όχι το μεταλλαγμένο, μιας και η ΕΕ έχει ως μέτρο προστασίας την αναγραφή, γιατί τα μονοπώλια των τροφίμων ό,τι θέλουν κάνουν με τη βούλα των κυβερνήσεων και της ΕΕ.

Παίζουν με την υγεία των ανθρώπων...

Πολλή κουβέντα έγινε τις προηγούμενες μέρες για την κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία, με αφορμή το πρόβλημα υγείας του υπουργού Εργασίας. Κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα καθημερινά, ως αποτέλεσμα της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που αντιμετωπίζουν την Υγεία σαν εμπόρευμα και πεδίο κερδοφορίας του κεφαλαίου. Και έρχονται ακόμα χειρότερα. Η νέα αντιδραστική μεταρρύθμιση στη διοικητική δομή του κράτους, ο λεγόμενος «Καλλικράτης» επιφυλάσσει μεγαλύτερα δεινά για τους εργαζόμενους και στον τομέα της Υγείας - Πρόνοιας.

Ας δούμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα από τη Γαλλία. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν στην ελληνική έκδοση της «Le Monde Diplomatique», στο πλαίσιο των αναδιαρθρώσεων που είχαν στόχο τη μείωση των κρατικών δαπανών το υπουργείο Υγείας της Γαλλίας έκλεισε τις μαιευτικές κλινικές των δημόσιων νοσοκομείων που πραγματοποιούν λιγότερους από 300 τοκετούς το χρόνο, θεωρώντας ότι κοστίζουν υπερβολικά ακριβά. Το ίδιο ισχύει και για τις χειρουργικές κλινικές, οι οποίες πλέον οφείλουν να πραγματοποιούν περισσότερες από 1.500 ιατρικές πράξεις ετησίως.

... στο όνομα του κέρδους

Σε άλλο σημείο του ρεπορτάζ υπάρχει δήλωση ενός καθηγητή που εργάζεται σε νοσοκομείο, ο οποίος σημειώνει: «...δημιούργησαν τεχνητά την ιδέα ότι υπάρχουν ασθενείς συμφέροντες από οικονομική άποψη και ασθενείς μη συμφέροντες. Και τι συμφέρει από οικονομική άποψη; Οτιδήποτε μπορεί εύκολα να ποσοτικοποιηθεί, δηλαδή οι καθαρά τεχνικές ιατρικές διαδικασίες μέσης σοβαρότητας, οι οποίες μπορούν να προγραμματιστούν εύκολα, σε άτομα που δεν παρουσιάζουν ψυχολογικά ή κοινωνικά προβλήματα. Για παράδειγμα, μπορεί εύκολα να προγραμματιστεί πλήθος επεμβάσεων καταρράκτη σε μία μέρα. Και τι δεν είναι συμφέρον από οικονομική άποψη; Ο,τι θεωρείται πολύπλοκο: οι χρόνιες παθήσεις, οι ηλικιωμένοι ασθενείς, οι ψυχικά και κοινωνικά πάσχοντες. Ξέχασαν απλούστατα ότι το νοσοκομείο οφείλει να περιθάλπτει φτωχούς ασθενείς και σοβαρά περιστατικά...».

Αυτή είναι η πραγματικότητα που οδηγεί ο καπιταλισμός. Τα καπιταλιστικά κράτη αντιμετωπίζουν σαν εμπόρευμα την υγεία του ανθρώπου και τις ανάγκες του για περίθαλψη και φροντίδα, με τραγικά αποτελέσματα. Είναι κι αυτό ένδειξη για το πόσο σάπιο και ξεπερασμένο είναι αυτό το σύστημα. Και γι' αυτό χρειάζεται ο αγώνας για την ανατροπή του.

Κρατικό χρέος και τοκογλυφία

Η Ελλάδα, από τον Οκτώβρη του 2009, ζει στη σκιά των ...spreads. Οι τηλεοράσεις, ο Τύπος, οι ηλεκτρονικές σελίδες ενημερώνουν ανά ώρα και με ακρίβεια θερμομέτρου, για τις αυξομειώσεις τους, τις δηλώσεις των ξένων αναλυτών για την ελληνική οικονομία, ενώ οι παρουσιαστές, συμπάσχοντες με το υπόλοιπο σώμα, εκφράζουν καθημερινά την αγωνία τους αν θα πέσουν. Μπορεί το σκηνικό να προσφέρει τροφή στους γελοιογράφους, οφείλουμε, όμως, να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα. Οι κινήσεις κεφαλαίων που γίνονται σήμερα με βάση το ελληνικό κρατικό χρέος - τα ομόλογα - είναι μια καθαρά κεφαλαιοκρατική υπόθεση. Οι κινήσεις αυτές εντάσσονται στη σφαίρα της κυκλοφορίας του τραπεζικού κεφαλαίου. Το ίδιο το κρατικό χρέος και η αναχρηματοδότησή του αποτελεί αντικείμενο κερδοσκοπίας από το τραπεζικό κεφάλαιο, ελληνικό και ξένο.

Την περίοδο που δεν υπήρχαν τα σημερινά προβλήματα, το κίνητρο των αγοραστών ελληνικών ομολόγων ήταν, φυσικά, η κερδοσκοπία. Αγόραζαν, π.χ., ομόλογα από το ελληνικό Δημόσιο σε τιμή 100 και τα μεταπωλούσαν σε τιμή 103, στη λεγόμενη δευτερογενή αγορά. Από την άλλη, τα κρατικά ομόλογα αποτελούν τη βάση για να δανείζονται οι ίδιες οι εμπορικές τράπεζες με χαμηλότοκο επιτόκιο. Κοντολογίς, από τότε που αναπτύχθηκε και στην Ελλάδα η λεγόμενη δευτερογενής αγορά κρατικών ομολόγων, το 1997, τράπεζες, «θεσμικοί επενδυτές» και κεφάλαια υψηλού κινδύνου, κυριολεκτικά, θησαύρισαν από τις πράξεις αγοραπωλησίας κρατικού χρέους. Χαμένος, βέβαια, ο ελληνικός λαός που πλήρωνε αδρά όλα αυτά τα αρπακτικά.

Σήμερα η κερδοσκοπία αναζωπυρώνεται με άλλες μορφές. Με κεφαλαιοκρατικούς πάντα όρους, το ελληνικό κρατικό χρέος θεωρείται από τις «διεθνείς αγορές» ότι εμπεριέχει υψηλό βαθμό κινδύνου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την κατακόρυφη άνοδο των αποδόσεων των ομολόγων και τη μεγάλη πτώση των τιμών τους. Από την ίδια τη λειτουργία του ομολόγου, η απόδοσή του (το επιτόκιο) κινείται σε αντίστροφη κατεύθυνση από την τιμή του. Δύο φορές βρήκε η κυβέρνηση το 2010 να πουλήσει κρατικά ομόλογα και το επιτόκιο δανεισμού εκτινάχθηκε πάνω από το 6%. Στο παρελθόν ο εσμός των κορακιών που συμμετείχαν στις δημοπρασίες κρατικού χρέους κερδοσκοπούσαν με τις τιμές αγοράς - πώλησης των ομολόγων, σήμερα κερδοσκοπούν απαιτώντας τοκογλυφικά επιτόκια. Οι μορφές κίνησης των ομολόγων, με τη συνεπακόλουθη κερδοσκοπία που τις συνοδεύει, αποτελούν μορφές κίνησης της καπιταλιστικής αγοράς. Μορφές κίνησης, τις οποίες χρησιμοποιούν οι κεφαλαιοκράτες του χρήματος, για να καταληστεύουν τους λαούς. Με την ευλογία και σύμφωνη γνώμη των καπιταλιστικών κυβερνήσεων.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, από ιδεολογική και πολιτική σκοπιά, διαχειρίζεται και ενισχύει τη μορφή οργάνωσης της καπιταλιστικής κοινωνίας. Είναι, δηλαδή, κυβέρνηση των κεφαλαιοκρατών και, από την άποψη αυτή, συνυπεύθυνη για τα κερδοσκοπικά παιγνίδια που συντελούνται σήμερα με το κρατικό χρέος. Τα έχει ενισχύσει. Και όχι μόνον αυτό. Με πρόσχημα τα προβλήματα αυτά, έχει εξαπολύσει μια πρωτοφανούς σφοδρότητας επίθεση σε βάρος του ελληνικού λαού και παίρνει όλα εκείνα τα μέτρα που είχαν ήδη προαποφασιστεί σε παρελθόντα χρόνο από την ΕΕ και τις κυβερνήσεις - μέλη της. Καμία ανοχή στην αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική. Οι συνθήκες σήμερα απαιτούν να ξεδιπλωθούν μαζικοί ταξικοί αγώνες, οι οποίοι θα αμφισβητούν την καπιταλιστική οργάνωση της κοινωνίας και θα έχουν σαφή προοπτική τη λαϊκή εξουσία και οικονομία.

Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ

Στήριξη στην εκμετάλλευση του λαού

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΜΑ, ΦΥΣΙΚΑ, ΚΑΙ δε θα χρεοκοπήσει η Ελλάδα, κ. Τρισέ ! Δε χρειάζεται να μας το πει ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας...

Για να είμαστε ακριβείς, ακόμη και αν θέλαμε «ντε και καλά» να χρεοκοπήσουμε από μόνοι μας, απλούστατα δε θα μας άφηναν. Δε θα μπορούσαν να επιτρέψουν να συμβεί κάτι τέτοιο.

Οχι γιατί θα έθιγε το κύρος του οικοδομήματος της ΕΕ και τις αξίες της. Ούτως ή άλλως, αυτά υπάρχουν μόνο στις στομφώδεις διακηρύξεις των ευρω-λάγνων κάθε σχετική επέτειο.

Ούτε γιατί τα κράτη - μέλη της ΕΕ και οι θεσμοί και οργανισμοί της εμφορούνται από ένα αίσθημα αλτρουισμού και αλληλεγγύης. Για συμφέροντα πολυεθνικών και μόνο μιλάμε, άλλωστε.

Ο λόγος είναι απλός, απλούστατος: Γιατί την ...αγελάδα την αρμέγεις, δεν την σκοτώνεις!

Κι ο ελληνικός (όπως και κάθε άλλος ευρωπαϊκός) λαός είναι μια θαυμάσια αγελάδα για τα συμφέροντα που εκπροσωπεί η ΕΕ.

Πληρώνει τον ΦΠΑ του, χάνει ολοένα και περισσότερα δικαιώματα, δουλεύει, παράγει και στην ανάγκη κάνει και τη θητεία του. Εννοείται, φυσικά, πως δανείζεται και πληρώνει τα δέοντα σε τόκους και πανωτόκια.

Είναι και μια θαυμάσια αγορά επίσης, αφού οι δημόσιοι οργανισμοί (όσοι έμειναν, δηλαδή) οδηγούνται στο να κάνουν ό,τι μπορούν για να βοηθήσουν την ...«ιδιωτική πρωτοβουλία»

Δε θέλουν για κανένα λόγο να μας χάσουν. Τους είμαστε πολύτιμοι...

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ η δήλωση του υφυπουργού Περιβάλλοντος, σύμφωνα με την οποία οι ρυθμίσεις για τους ημιυπαίθριους χώρους και άλλες σχετικές δεν έχουν κανέναν εισπρακτικό χαρακτήρα.

Αυτό το υπουργείο ασχολείται αποκλειστικά με την ...αισθητική. Δεν το απασχολούν ποταποί στόχοι, όπως η συλλογή χρημάτων. Είναι υπεράνω αυτών των πραγμάτων...

Μόνο που θα δυσκολευτεί λίγο να μας πείσει, γιατί όλη η πολιτική της κυβέρνησης είναι εισπρακτική. Κι από ό,τι λέει ο πρωθυπουργός ...δε γίνονται εξαιρέσεις στα υπουργεία.

Γρηγοριάδης Κώστας

Καλλιεργούν σκόπιμη σύγχυση

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τον επόμενο χρόνο δεν προβλέπεται να γίνουν αλλαγές όσον αφορά τον τρόπο υπολογισμού της σύνταξης, δήλωσε χτες στους δημοσιογράφους ο υφυπουργός Εργασίας Γιώργος Κουτρουμάνης, δίνοντας νέα τροφή στη φιλολογία για το πότε τελικά θα μπουν σ' εφαρμογή τα νέα αντιασφαλιστικά σχέδια της κυβέρνησης. Φιλολογία που τα αστικά ΜΜΕ συντηρούν εγκλωβίζοντας τους εργαζόμενους σε ψευτοδιλήμματα και την επικίνδυνη λογική αν «με πιάνει ή όχι το Ασφαλιστικό».

Κι αυτά όταν είναι διακηρυγμένος στόχος η συντριπτική μείωση των συντάξεων, με μετατροπή τους ουσιαστικά σε ...επιδόματα πενταροδεκάρων. Μάλιστα, επιδίωξη είναι ο υπολογισμός της σύνταξης να γίνεται με βάση τις αποδοχές του συνόλου του εργάσιμου βίου. Την ίδια στιγμή, η θέσπιση αναλογικής σύνταξης χτυπά τον κοινωνικό χαρακτήρα της Ασφάλισης αφού το δικαίωμα ενός εργαζόμενου να έχει αξιοπρεπή γερατειά θα εξαρτάται από το αν και πόσα χρόνια θα έχει καταφέρει να δουλέψει. Κάτι που με δεδομένη τη θραύση που κάνει η ελαστική απασχόληση και η ανεργία, θα πολλαπλασιάσει ραγδαία εκείνους που, αντί για τα εγγόνια τους, στα 65 και τα 75 τους χρόνια θα κυνηγούν τα ένσημα που χρειάζονται, μπας και καταφέρουν να πάρουν κάποια στιγμή μια σύνταξη. Ολα αυτά όμως θεωρούνται ...αυτονόητα, και από την κυβέρνηση και από τα αστικά ΜΜΕ. Λες και σημασία δεν έχει το έγκλημα που σχεδιάζεται και μεθοδεύεται σε βάρος ολόκληρης της εργατικής τάξης, αλλά αν αυτό θα γίνει σήμερα, αύριο ή μετά από δύο μέρες...

Θέλουν τους εργαζόμενους στη «στρούγκα»

Εξίσου επικίνδυνη με την τακτική της ΠΑΣΚΕ, που προσπαθεί να πείσει τους εργαζόμενους ότι η κυβέρνηση ...αγωνίζεται ενάντια στις αγορές (στηρίζοντας με κάθε τρόπο την κυβερνητική πολιτική) είναι και η τακτική της ΔΑΚΕ, που θέλει τους εργάτες να αγωνίζονται μόνο κατά του ΠΑΣΟΚ και της κυβέρνησής του - όπως ακριβώς έκανε και η ΠΑΣΚΕ όταν ήταν η ΝΔ κυβέρνηση.

Με μια δισέλιδη ανακοίνωσή της, η Γραμματεία ΔΑΚΕ της Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών - και αφού παρουσιάζει έναν ορυμαγδό οικονομικών στοιχείων - καλεί τους εργάτες σε ...ξεσηκωμό και ...αντίσταση. Και, ανάμεσα στα άλλα, αναφέρει: «Χρησιμοποιούν (σ.σ.: η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ) μειλίχιο ύφος για να μας πείσουν ότι για όλα τα δεινά του τόπου φταίει η προηγούμενη κυβέρνηση, ξεχνώντας εσκεμμένα τα έργα και τις ημέρες της δικής τους διακυβέρνησης από το 1981 - 1989 και 1993 - 2004».

Τι μας λένε δηλαδή; Οτι οι εργάτες να ξεσηκωθούν, όχι για να υπερασπιστούν τα δικαιώματα της τάξης τους, αλλά για να υπερασπιστούν την ... πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ! Είναι εξίσου υποκριτές και επικίνδυνοι με τους συναδέλφους τους, του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, της ΠΑΣΚΕ. Θέλουν τους εργαζόμενους στη «στρούγκα», στο μόνιμο ψευτο-δίλημμα της δικομματικής εναλλαγής. Για τη σημερινή όμως κατάσταση, που βιώνουν οι εργαζόμενοι της χώρας, εξίσου υπεύθυνοι είναι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, μαζί με τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, μαζί με τις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, μαζί με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς της ΕΕ, του ΝΑΤΟ κλπ.

Οι εργαζόμενοι, καλούνται να ξεφύγουν από αυτές τις λογικές που έντεχνα καλλιεργούν. Να γυρίσουν οριστικά την πλάτη απέναντι στις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ, αλλά και της Αυτόνομης Παρέμβασης (ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ) η οποία βάζει άλλα ψευτο-διλήμματα περί καλής ΕΕ και κακού ΔΝΤ. Να συστρατευθούν με το ΠΑΜΕ και να απαντήσουν με ενιαίο, ταξικό αγώνα...

Ο πολιτισμός στην υπηρεσία του τουρισμού

Πολιτισμός και τουρισμός. Δύο τομείς που η σύνδεσή τους προωθείται και προβάλλεται όλο και περισσότερο τελευταία, λες και είναι δεδομένο ότι ο ένας μπορεί και πρέπει να υποστηρίξει τον άλλον.

Ισως και να είναι έτσι. Αλλά ποιο είναι το ζητούμενο; Ποια η κατεύθυνση της πολιτικής της κυβέρνησης;

Είναι δεδομένο ότι η ανάδειξη, προστασία και προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς, των παραδόσεων, των αρχαιολογικών θησαυρών, της νεότερης δημιουργίας σε όλες τις μορφές της, μπορεί να προσελκύσει επισκέπτες στη χώρα.

Αλλά αν όλα γίνονται μόνο γι' αυτό το λόγο, τότε η υπόθεση πολιτισμός θα περιοριστεί στην αλλαγή του ωραρίου λειτουργίας των μουσείων και στη διοχέτευση των διαθέσιμων πόρων μόνο προς «αναγνωρίσιμους» προορισμούς που θα έχουν σε κοντινή απόσταση και κάποια ξενοδοχεία.

Κι αυτό είναι μόνο η αρχή. Η ολοκληρωτική υπαγωγή στις απαιτήσεις του κεφαλαίου και του κέρδους του, του περιβάλλοντος, του πολιτισμού, της τέχνης, ακόμη χειρότερα, των όποιων υποδομών, θα οδηγήσει σε τραγικές διαστρεβλώσεις σε βάρος όλων αυτών. Σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων και αναγκών.

Αγώνας ζωτικός για τους εργάτες

Σε ζήτημα ζωής και θανάτου για το σύνολο της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων αναδεικνύεται η πάλη κατά της ανεργίας. Τα επίσημα στοιχεία του ΟΑΕΔ, που καταγράφουν πάνω από 760.000 ανέργους (που απέχουν από την πραγματικότητα), η εντεινόμενη πίεση που συνθέτουν η ακρίβεια, οι συνεχείς ανατιμήσεις σε βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης και υπηρεσίες, όπως η ΔΕΗ κ.λπ., η φοροεπιδρομή, που δυναμώνει χωρίς καμιά εξαίρεση και φρένο για να εξασφαλιστεί κι άλλο ζεστό χρήμα για την επιδότηση των επιχειρήσεων, αποτυπώνουν τα δραματικά αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν οι οικογένειες των ανέργων.

Ταυτόχρονα, στο όνομα δήθεν της αντιμετώπισης της ανεργίας και της ενίσχυσης της απασχόλησης, οι κυβερνήσεις και τα κόμματα του κεφαλαίου γεμίζουν τα ταμεία των επιχειρήσεων με ζεστό χρήμα. Μόλις χτες, το υπουργείο Απασχόλησης ανακοίνωσε νέα προγράμματα επιδότησης ασφαλιστικών εισφορών εργοδοτών. Δηλαδή, εξασφαλίζει στο κεφάλαιο κι άλλα φτηνά εργατικά χέρια, απαλλάσσοντας τους εργοδότες από κάθε ασφαλιστική υποχρέωση, την ώρα, μάλιστα, που τα ασφαλιστικά ταμεία «βουλιάζουν» ακριβώς λόγω της πολιτικής που ευνοεί την εισφοροαπαλλαγή και εισφοροδιαφυγή. Την ίδια στιγμή, οι εκπρόσωποι της αστικής τάξης περιφρονούν επιδεικτικά τα αιτήματα και τους αγώνες εργατών και ανέργων, όπως έγινε κατά την πρόσφατη κινητοποίηση στην Πάτρα μετά την αυτοκτονία άνεργου οικοδόμου, αναδεικνύοντας πόσο επιτακτική είναι η ουσιαστική ανακούφιση των ανέργων.

Παρά την απογοήτευση και την ηττοπάθεια που επιδιώκουν να καλλιεργήσουν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, υπάρχει διέξοδος. Είναι η ταξικά προσανατολισμένη συσπείρωση και οργάνωση ανέργων κι εργαζομένων με στόχο την εξασφάλιση σταθερής και μόνιμης εργασίας, με πλήρη δικαιώματα, για όλους. Είναι η σύγκρουση με την πολιτική και τις δυνάμεις που αντιμετωπίζουν τη σταθερή εργασία ως «κόστος» που βλάπτει την ανταγωνιστικότητα και γι' αυτό πρέπει να καταργηθεί. Σ' αυτό το πλαίσιο αναπτύσσονται, για παράδειγμα, οι κινητοποιήσεις που διοργανώνει η Επιτροπή Ανέργων Ναυτεργατών μαζί με τα ταξικά ναυτεργατικά συνδικάτα ΠΕΜΕΝ - ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, επιβάλλοντας τη ναυτολόγηση ανέργων σε μια σειρά πλοία. Στην ίδια κατεύθυνση πρέπει να δυναμώσει η οργάνωση της πάλης σε κάθε κλάδο, αλλά και με γενικό συντονισμό, όπως καλεί η Επιτροπή Ανέργων του ΠΑΜΕ με αιτήματα: Επίδομα ανεργίας στο 80% του κατώτερου μισθού (1.400 ευρώ) για όλη την περίοδο της ανεργίας. Εκτακτη οικονομική ενίσχυση 1.000 ευρώ για όλους τους ανέργους. Να «παγώσουν» τώρα όλα τα δάνεια των ανέργων. Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Να μη διακόπτονται οι παροχές σε ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ. Αναγνώριση του διαστήματος της ανεργίας ως συντάξιμου χρόνου.

Την ίδια στιγμή, ωστόσο, επιβάλλεται να δυναμώσει η συζήτηση και η ολόπλευρη δράση για την ανάδειξη των αιτιών που γεννούν την ανεργία. Να κατανοηθεί και να αναδειχτεί σε βάθος ότι όσο η οικονομία οργανώνεται με βάση το μέγιστο ατομικό κέρδος, ποτέ δε θα αξιοποιηθεί το σύνολο των εργατικών χεριών για την εξασφάλιση μιας κοινωνίας που θα ικανοποιεί τις λαϊκές ανάγκες. Ποτέ, για παράδειγμα, τα νοσοκομεία δε θα έχουν όσους γιατρούς χρειάζονται οι ασθενείς και συνολικά ο πληθυσμός, ακόμα κι αν αφθονούν οι απόφοιτοι των αντίστοιχων σχολών, αφού η εξασφάλιση του απαραίτητου σε αριθμό (και όχι μόνο) προσωπικού προσκρούει στον «εξορθολογισμό των δαπανών». Να γιατί, λοιπόν, ο αγώνας ενάντια στην ανεργία συνδέεται άρρηκτα με τον αγώνα κόντρα στην ανάπτυξη που υπηρετεί τα μονοπώλια.