Το ...απαράδεκτο, κατά το δημοσίευμα, ήταν ότι η απεργιακή πορεία του Πειραιά κατέληξε στο κτίριο του ΟΛΠ. Και από πάνω οι εκπρόσωποι των συνδικάτων είπαν σε «έντονο ύφος» σε συνάντησή τους με τον πρόεδρο του ΟΛΠ, Γ. Ανωμερίτη, ότι «αν εισέλθει η "Cosco" στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος θα θεωρηθεί αιτία πολέμου για τα συνδικάτα».
Η αλήθεια είναι ότι οι εργαζόμενοι κατήγγειλαν το μεγάλο φαγοπότι που θα στηθεί σε βάρος των υποδομών που έχει χτίσει με ιδρώτα και αίμα ο εργαζόμενος λαός και ξεκαθαρίστηκε ότι δε θα επιτρέψουν να μετατραπεί το λιμάνι και η Ζώνη σε εργασιακό γκέτο - καρμανιόλα για τη ζωή των εργατών. Οπως, δηλαδή, η πολυεθνική κατάντησε την προβλήτα ΙΙ του ΣΕΜΠΟ. Οσον αφορά στο ...«σωτήρα» της ελληνικής οικονομίας «Cosco», αυτός ο πολυεθνικός κολοσσός, αυτός ο μεγαλοεπενδυτής που θα φέρει δισ. ευρώ, έφτασε να ζητήσει από τον υπουργό Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, 9 εκατ. ευρώ ως ...επιστροφή ΦΠΑ!
Να προσθέσουμε ακόμα ότι οι χιλιάδες διαδηλωτές στον Πειραιά βροντοφώναζαν και ένα σύνθημα, που έδειχνε και πού στοχεύει ο αγώνας: «Τα λιμάνια ανήκουν στο λαό και όχι στο κεφάλαιο το ιδιωτικό». Είναι προκλητική η «Ημερησία» απέναντι στο λαό. Αλλά τι λέμε τώρα, προκλητικός είναι ο ιδιοκτήτης της όπως και κάθε ιδιοκτήτης αστικού ΜΜΕ, που ταυτόχρονα είναι και ιδιοκτήτης μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, γιατί κλέβει τον πλούτο που παράγουν οι εργάτες και τον καρπώνεται αυτός, ενώ τους θέλει σκλάβους γι' αυτό και η επίθεση ενάντιά τους όταν παλεύουν για το δίκιο τους. Ασταμάτητη λαϊκή πάλη, λοιπόν, ως την κοινωνικοποίηση της ιδιοκτησίας τους.
Το «χορό» άνοιξε η ίδια εργοδοσία με το «non paper» που η διοίκηση των ΕΛΠΕ διακίνησε την περασμένη βδομάδα για να συκοφαντήσει τα ταξικά συνδικάτα, τα οποία καταγγέλλουν και εναντιώνονται στο σκλαβοπάζαρο που θέλει να στήσει. Την ίδια μέρα ανακοίνωση αντίστοιχη (τόσο αντίστοιχη που έμοιαζε να είναι υπαγορευμένη) έβγαλε το Σωματείο Εργαζομένων στα ΕΛΠΕ (όπου πλειοψηφούν ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ). Τη «σκυτάλη» πήρε, παραμονές μάλιστα της πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας στις 20 του Μάη, η Γραμματεία ΔΑΚΕ στο Εργατικό Κέντρο Ελευσίνας. Χτες, ήταν η σειρά της ίδιας της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου να επιβεβαιώσει ότι δεν υπάρχει περίπτωση ν' αφήσει την εργοδοσία μόνη της να τα βγάλει πέρα με τα ταξικά συνδικάτα. Δηλαδή, εδώ και μια βδομάδα, κι ενώ ο κόσμος κυριολεκτικά «καίγεται», με το κεφάλαιο να στήνει στο απόσπασμα κάθε λαϊκή κατάκτηση και δικαίωμα, οι παραπάνω συνδικαλιστές ασχολούνται με τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν τα ΕΛΠΕ από τους ταξικούς αγώνες. Εντάξει βρε παιδιά, μην κουράζεστε άλλο. Καταλάβαμε με ποιανού το μέρος είστε...
«Ο παλιός είναι αλλιώς» και ο Γ. Μαρίνος είναι πολύ παλιός στην αντικομμουνιστική προπαγάνδα, για ν' αφήσει τώρα την ευκαιρία να ασκήσει την τέχνη του της συκοφαντίας και της διαστρέβλωσης. Ετσι, χτες, σε εμφάνισή του στην ΕΤ1 επανέλαβε το χιλιοειπωμένο τον τελευταίο καιρό από διάφορα χείλη κυβερνητικά και μη για τις τάχα ευθύνες του ΚΚΕ για τη μείωση στον τουρισμό. Ο Γ. Μαρίνος ξέρει καλά οικονομικά και ξέρει επίσης πολύ καλά πως για τη μείωση στον τουρισμό φταίνε αυτοί που υπερασπίζεται όλη του τη ζωή. Δηλαδή, τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου που δημιούργησαν την κρίση και οι πολιτικές λιτότητας των κυβερνήσεων, που δεν επιτρέπουν ούτε στους Ελληνες ούτε στους ξένους εργαζόμενους δυνατότητες τουρισμού. Γι' αυτό και το πάθος της διαστρέβλωσης που πάντα τον διέκρινε όταν επρόκειτο για το ΚΚΕ. Τρέμει κι αυτός μην τυχόν και αντιληφθούν ακόμα πλατύτερες μάζες των εργαζομένων τους πραγματικούς ενόχους και απορρίψουν ολόκληρο το σύστημα της εκμετάλλευσης. Παλιός, όμως, στον αντικομμουνισμό δε θα άφηνε την ευκαιρία να ρίξει το δηλητήριό του, πράγμα που αποκαλύπτεται και από τη συμπλήρωση στη φράση του «μαζί με τους κουκουλοφόρους». Εδώ είναι που πραγματικά φαίνεται η εμπειρία, αφού, όχι μόνο δημιουργεί συνειρμούς, αλλά ταυτίζει ουσιαστικά τη δράση του οργανωμένου λαϊκού κινήματος ενάντια στην αντιδραστική πολιτική της κυβέρνησης με την εγκληματική δράση των κουκουλοφόρων. Είναι τέτοια η υπερβολή που επέλεξε, που είναι φανερό πως μπροστά στο καθήκον της υπεράσπισης του μεγάλου κεφαλαίου δεν υπολογίζει καθόλου, για άλλη μια φορά, την προσωπική του γελοιοποίηση.
Τι αλτρουισμός, τι πατριωτισμός και τι υπευθυνότητα! Τελικά τα είχαμε παρεξηγήσει αυτά τα ιδρύματα. Μόνο το καλό μας θέλουν και είναι δίπλα μας όποτε τα χρειαστούμε.
Φυσικά, θα πληρώσουμε κάτι παραπάνω (διότι όποιος παίρνει δάνειο για να αποπληρώσει δάνειο απλούστατα είναι διπλά φεσωμένος). Ομως, οι τράπεζες θα παρουσιάσουν ωραιότατους ισολογισμούς στους μετόχους τους.
Τη λαϊκή οικογένεια πάλι θα την έχουν «στο χέρι» για τα επόμενα 250 χρόνια αφού θα χρωστάει ό,τι έχει και ό,τι ίσως αποκτήσει. Και η ζωή (της δικής τους κερδοφορίας και της δικής μας ανέχειας) συνεχίζεται.
Αλλωστε, λεφτά με ...τη σέσουλα έλαβαν όλες οι τράπεζες με τα περίφημα 28 δισεκατομμύρια που τους έδωσαν (και τα πήραν από εμάς). Να μην τα επενδύσουν λιγουλάκι;
Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΤΟ πρότεινε, η Γαλλία συμφωνεί «επί της αρχής» και η Βρετανία επίσης. Ολοι θέλουν ένα «ισχυρό ευρώ», μόνο που πρέπει να ρυθμιστούν οι «μικρολεπτομέρειες».
Τι να είναι άραγε αυτές οι «μικρολεπτομέρειες»; Προφανώς τα συμφέροντα των πολυεθνικών που ο καθένας εκπροσωπεί. Οπως πάντα, το μοίρασμα των αγορών...
Είμαστε, όμως, σχεδόν βέβαιοι ότι στο τέλος θα τα βρούνε. Γιατί μπορεί οι ανταγωνισμοί τους να είναι εντονότατοι, πλην όμως όταν πρόκειται να απομυζήσουν τους λαούς της Ευρώπης στο τέλος βρίσκουν τη «χρυσή τομή».
Και μετά από λίγο καιρό αρχίζουν οι... «τομές» από τις κυβερνήσεις των χωρών - μελών της ΕΕ, που όλως τυχαίως είναι όλες προς την ίδια κατεύθυνση: Την ανταγωνιστικότητα.
Τέτοιο είναι το βάθος της πολιτικής κριτικής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ: Δείκτη αντίστασης και ανυπακοής θεωρούν την πορεία που ακολουθεί μια διαδήλωση. Βέβαια, η «επαναστατικότητά» τους εξαντλείται μέχρι εκεί, γιατί κατά τα λοιπά, και μέσα και έξω από τη Βουλή, δε σταματούν να δίνουν άλλοθι και να θολώνουν τα νερά για τις στρατηγικές επιλογές της κυβέρνησης και της ΕΕ. Γιατί απέξω καταγγέλλουν τα «άδικα μέτρα» αλλά μέσα καταριούνται το ΠΑΣΟΚ επειδή αθέτησε τις προεκλογικές του δεσμεύσεις και γέλασε το λαό. Εξω (και μέσα) από τη Βουλή καταδικάζει την ιδιωτικοποίηση της Υγείας, αλλά κατά τ' άλλα θεωρεί μη ρεαλιστική την πρόταση του ΚΚΕ για κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας σε Υγεία - Πρόνοια...
Δε θεωρούν «συμμόρφωση» με την αντιλαϊκή πολιτική και τις απαιτήσεις του κεφαλαίου τη στήριξη της ευέλικτης εργασίας, τη συμμετοχή στους «κοινωνικούς διαλόγους», με τους οποίους τσεκουρώνονται τα εργατικά δικαιώματα και δηλητηριάζονται οι εργατικές συνειδήσεις. Δε θεωρούν «συμμόρφωση» με την αντεργατική επίθεση τη συστράτευση και ενίσχυση των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ που αθωώνουν την κυβέρνηση και φορτώνουν στο «κακό» ΔΝΤ μέτρα που απαιτεί η στρατηγική του κεφαλαίου.
Δυστυχώς για τις δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, όμως, η συμμόρφωση και η ανυπακοή δεν καθορίζονται από την κατεύθυνση των διαδηλώσεων, αλλά πάνω απ' όλα από το περιεχόμενο και τον πολιτικό προσανατολισμό της πάλης στην οποία καθένας συμμετέχει. Καθορίζονται από τα ταξικά συμφέροντα που υπηρετεί κάθε μικρός και μεγάλος αγώνας. Συμφέροντα στην υπεράσπιση των οποίων οι ταξικές δυνάμεις υποτάσσουν συνειδητά και περήφανα και τη μορφή και την τακτική των αγώνων τους, ενάντια σε κάθε μηχανισμό της αστικής τάξης. Γιατί μόνο έτσι δυναμώνει η οργανωμένη ταξική πάλη που στη γραμμή της ανυπακοής ανοίγει το δρόμο όχι μόνο για την απόκρουση της σημερινής επίθεσης αλλά και για την πλήρη ικανοποίηση των διευρυνόμενων λαϊκών αναγκών. Κι αυτό θα συνεχίζει να κάνει το ΠΑΜΕ, σε πείσμα όλων των βαστάζων του συστήματος. Οσο για τα περί συμμόρφωσης του ΠΑΜΕ, εκτός από τη φτήνια των εκτιμήσεών τους και των επιχειρημάτων τους, αφού δεν είναι ικανοί να αντιπαρατεθούν στρατηγικά γιατί όντας ενσωματωμένοι στο σύστημα εγκλωβίζονται σ' αυτό που θέλουν να δείξουν ότι είναι και σ' αυτό που πραγματικά είναι, ας αφήσουν τα σάπια. Στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σκοινί.
«Χρέος της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι να ελέγχει ουσιαστικά την κυβέρνηση προς την κατεύθυνση της άμεσης υλοποίησης των διαρθρωτικών αλλαγών του μνημονίου και όχι μόνο των δημοσιονομικών». Αυτό το καθήκον είχε αναθέσει ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δ. Δασκαλόπουλος, στην ηγεσία της ΝΔ προσφωνώντας τον Αντ. Σαμαρά κατά τη διάρκεια της ετήσιας γενικής συνέλευσης του ΣΕΒ στις 11 Μάη, καλώντας την «να γίνει μέρος της εθνικής προσπάθειας να μην πτωχεύσει ο τόπος». Δεν πέρασαν ούτε δέκα μέρες και ο Αντ. Σαμαράς έσπευσε να κάνει πράξη την υπόδειξη της ηγεσίας των βιομηχάνων. Με χτεσινή απόφασή του συγκροτήθηκε «Ομάδα Παρακολούθησης του προγράμματος που συνοδεύει τη συμφωνία στήριξης της ελληνικής οικονομίας από τα κράτη - μέλη της Ζώνης του ευρώ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο», με επικεφαλής τον αναπληρωτή τομεάρχη Οικονομίας Χρ. Σταϊκούρα. Περιττό να σημειωθεί ποιος θα είναι ο σκοπός αυτής της ομάδας. Είναι ακριβώς ό,τι είπε ο πρόεδρος του ΣΕΒ. Μπορεί να είπε «όχι» στο μνημόνιο με την τρόικα, για τους γνωστούς λόγους ο Αντ. Σαμαράς, αλλά δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως θα κάνει ό,τι μπορεί για να υλοποιηθούν τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα και οι διαρθρωτικές αλλαγές που περιλαμβάνει το μνημόνιο. Είναι ολοφάνερο ότι η γαλάζια «Ομάδα Παρακολούθησης» θα είναι ένα επιπλέον όχημα για να ασκεί πίεση προς την κατεύθυνση της εφαρμογής των αντιλαϊκών μέτρων, αλλά και κατάθεσης συγκεκριμένων εποικοδομητικών προτάσεων, στο όνομα πάντα της εξόδου από την κρίση. Ποιος είπε ότι η ΝΔ δε βάζει πλάτες ακόμα και όταν «διαφωνεί»;