ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ταξίδι για τα μεγάλα κέρδη

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αυτά παθαίνει κανείς όταν ταξιδεύει πολύ. Δεν παίρνει χαμπάρι τι γίνεται στον τόπο του, στην καλύτερη περίπτωση. Στη χειρότερη, τον κάνουν από το πουθενά βουλευτή και αναγορεύει τους εργαζόμενους που παλεύουν για την επιβίωση σε εχθρό - λαό.

Αυτό συμβαίνει με την βουλευτή Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ Μ. Τσόκλη, η οποία χαρακτηρίζει «επιθέσεις που δέχθηκε ο ελληνικός τουρισμός» το μήνυμα αντίστασης που έστειλε το ΚΚΕ στους λαούς της Ευρώπης, την κινητοποίηση των ναυτεργατών κατά της άρσης του καμποτάζ στο κρουαζιερόπλοιο «ΖΕΝΙΘ» και τις απεργίες ξενοδοχοϋπαλλήλων της Αθήνας.

«Εχθρό» του ελληνικού τουρισμού θεωρεί και χαρακτηρίζει η βουλευτής τον εργαζόμενο που κινητοποιείται, που αντιστέκεται, που διεκδικεί γι' αυτόν και τα παιδιά του ένα καλύτερο σήμερα και αύριο, κόντρα στη βαρβαρότητα των μέτρων που προβλέπει η συμφωνία της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με ΕΕ και ΔΝΤ, μέτρα τα οποία υπερψήφισε και η Μ. Τσόκλη.

Αυτή τη φορά, η γνωστή περιηγήτρια επέλεξε να μας ταξιδέψει σε έναν κόσμο κυνικό, εχθρικό προς τα συμφέροντα του λαού και του τόπου. Στον κόσμο όπου το επιχειρηματικό κέρδος είναι πάνω απ' όλα και ο εργάτης που αντιστέκεται στην εκμετάλλευση είναι ο «εχθρός».

Είναι ένας παλιός, σάπιος κόσμος που δεν έχει καμία ομορφιά. Είναι ένας κόσμος τυραννίας και αναχρονισμού, όπου τα αφεντικά αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας τους «ενοχλητικούς» εργαζόμενους.

Η Μ. Τσόκλη βουλευτής - στήριγμα των μεγαλοεπιχειρηματιών του τουρισμού - αντιμετωπίζει εχθρικά όλους αυτούς τους πολλούς, που δεν έχουν τη δυνατότητα να πάνε διακοπές τα παιδιά τους το καλοκαίρι...

«Τελειωμένες» μέθοδοι παραπλάνησης

Την ίδια τακτική της δήθεν οργισμένης φραστικής αποκήρυξης των «νεοφιλελεύθερων» επιλογών, ακριβώς για να εφαρμόσει στην πράξη τα πλέον άγρια και βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, συνεχίζει να εφαρμόζει ο Γ. Παπανδρέου, πιστεύοντας προφανώς ότι αποδίδει στον επιδιωκόμενο στόχο της παραπλάνησης και εξαπάτησης των λαϊκών στρωμάτων. Δεν εξηγείται αλλιώς η χτεσινή τοποθέτησή του στο Υπουργικό Συμβούλιο, όπου εμφανίστηκε αντίθετος με την ιδέα να γίνει η ΕΕ ανταγωνιστική, μέσω της φτηνής εργατικής δύναμης και της κατεδάφισης του «κράτους πρόνοιας», ενώ στην πράξη αυτή ακριβώς την πολιτική εφαρμόζει με στοχοπροσήλωση. «Το θέμα της ανταγωνιστικότητας το οποίο είναι κεντρικό ζήτημα για μας, η Ευρώπη δε θα μπορέσει να το αντιμετωπίσει πειστικά και σίγουρα όχι μεσομακροπρόθεσμα, θεωρώντας ότι το μόνο πρόβλημα ή το πρόβλημα ή το κεντρικό πρόβλημα, είναι οι κοινωνικές δαπάνες και επομένως, η λύση είναι η φτηνή εργασία και η μείωση των συντάξεων, ώστε να αντιμετωπίσουμε πιο ανταγωνιστικές οικονομίες (π.χ. Κίνα, Ινδία)», ανέφερε επί λέξει ο πρωθυπουργός. Πρόκειται, βέβαια, για συνειδητή προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων και σύγχυσης των λαϊκών στρωμάτων, αφού αυτό ακριβώς που αποκηρύσσει στα λόγια, αυτό ακριβώς προωθείται μέσω των μέτρων που περιλαμβάνονται στο μνημόνιο με την τρόικα (ΔΝΤ - ΕΕ - ΕΚΤ) που η ίδια προσυπόγραψε και με ιδιαίτερο ζήλο υλοποιεί. Ας σταματήσουν λοιπόν τα φτηνά επικοινωνιακά πυροτεχνήματα, γιατί κανείς πλέον δεν τους δίνει σημασία.

Χαρατσοεμπαιγμός!

Προκλητική κοροϊδία αποτελεί η ανακοίνωση της υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ότι πάνε στον Εισαγγελέα οι Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών που χρεώνουν αδικαιολόγητα υψηλά ποσά για τη συμπλήρωση των αιτήσεων ΟΣΔΕ (Ολοκληρωμένο Σύστημα Διαχείρισης Επιδοτήσεων). Τα χαράτσια τα επιβάλλει η κυβέρνηση και τα εισπράττουν οι Ενώσεις. Τα χαράτσια αυτά είναι παράνομα έτσι κι αλλιώς. Αποτελεί εμπαιγμό ότι θα επιληφθεί εισαγγελέας για τις Ενώσεις που στα παράνομα χαράτσια του ΟΣΔΕ βάζουν «καπέλο» και ζητούν ακόμα περισσότερα λεφτά, από τον παράνομο τιμοκατάλογο που συμφώνησαν η πρασινογάλαζη διοίκηση της ΠΑΣΕΓΕΣ με την υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Αλλά, η υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων σα να μην τρέχει τίποτα επιχειρεί να δημιουργήσει φτηνές επικοινωνιακές εντυπώσεις, ανακοινώνοντας πως πάνε στον Εισαγγελέα Εφετών Θεσσαλονίκης οι Ενώσεις Θεσσαλονίκης και Πιερίας και πως έπεται συνέχεια... Το θέμα είναι ότι με ευθύνη της κυβέρνησης η μεγάλη πλειοψηφία των αγροτοκτηνοτρόφων εξαναγκάζεται να πληρώσει για άλλη μια χρονιά παράνομα χαράτσια, προκειμένου να υποβάλει τις αιτήσεις για να τους δοθεί η επιδότηση που δικαιούνται. Και θα πρέπει επιτέλους να σταματήσει αυτή η παρανομία, αυτή η κοροϊδία και η εκμετάλλευση. Θα πρέπει να μην πληρώσει κανείς αγροτοκτηνοτρόφος τίποτα και επιπλέον να δοθούν πίσω όλα τα χρήματα που παράνομα παρακρατήθηκαν τόσα χρόνια τώρα.

Αντιλαϊκός ο «Καλλικράτης»

Ο «Καλλικράτης» σε λίγες μέρες θα είναι νόμος του κράτους. Η κυβέρνηση διευκολύνθηκε τα μέγιστα από το γεγονός ότι με την αντιδραστική φιλοσοφία και το περιεχόμενο της μεταρρύθμισης είναι σύμφωνες οι διοικήσεις της ΚΕΔΚΕ και της ΕΝΑΕ (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ), καθώς και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, πλην του ΚΚΕ. Η κυβέρνηση, ήδη, επιχειρεί να αξιοποιήσει στο έπακρο το ότι έχουν εκδηλωθεί αποπροσανατολιστικές αντιδράσεις για τη χωροταξική διάταξη των ΟΤΑ, γεγονός που της έδωσε την ευκαιρία να αναπτύξει μιαν ανέξοδη ρητορεία περί αξιοκρατίας και αντικειμενικών κριτηρίων για όλους και για όλα, κόντρα, τάχα, στην ευνοιοκρατία, στην πολιτική των εξαιρέσεων και των τοπικισμών. Το βασικό κριτήριο αξιολόγησης του «Καλλικράτη» είναι το για ποιον γίνεται και ποιον εξυπηρετεί. Για τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα, καμία σημασία δεν έχει αν η πρωτεύουσα των δήμων θα είναι τούτη ή η άλλη πόλη, αν το μέγεθος των νέων ΟΤΑ πρέπει να είναι μικρότερο ή μεγαλύτερο από αυτό που προτείνεται. Σημασία έχει αν η εργατική λαϊκή οικογένεια έχει όφελος από τη μεταρρύθμιση ή αν, τελικά, θα είναι οι μεγάλοι χαμένοι, όπως έγινε παλιότερα με τον «Καποδίστρια».

Ο «Καλλικράτης», όπως η ίδια η κυβέρνηση ομολογεί, γίνεται γιατί αυτό επιτάσσει η Ευρωπαϊκή Ενωση με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, αφού προβάλλεται ως προσαρμογή σε αυτήν. Γίνεται, επίσης, γιατί αυτό επιτάσσεται ως ανάγκη από το πρόγραμμα σταθερότητας για την αντιμετώπιση της κρίσης. Ταυτόχρονα, είναι ενταγμένος στο πλαίσιο των όρων και των προϋποθέσεων του μνημονίου, που υπέγραψε η ελληνική κυβέρνηση με την Κομισιόν, το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η κυβέρνηση εμφανίζει τη μεταρρύθμιση ως το μέσο για «μια νέα αναπτυξιακή ταυτότητα, που επιτρέπει την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων μας», όπως είπε προχτές στη Βουλή ο πρωθυπουργός. Επιπλέον, τη χρησιμοποιεί ως απόδειξη της αξιοπιστίας της απέναντι στις αγορές και στον περίφημο μηχανισμό «στήριξης» της ελληνικής οικονομίας. Είναι γεγονός ότι η νέα διοικητική δομή θα δώσει ώθηση στην καπιταλιστική ανάπτυξη, θα ανοίξει νέους «δρόμους» για να γίνουν επενδύσεις σε νέους τομείς (πράσινη ανάπτυξη) με καλύτερους όρους για τους επιχειρηματίες.

Η κυβέρνηση έχει ξεκαθαρίσει ότι ο «Καλλικράτης» φέρνει ανεργία. Οι νέοι οργανισμοί ΟΤΑ που θα δημιουργηθούν καθώς και οι συγχωνεύσεις των νομικών προσώπων και των επιχειρήσεων των σημερινών δήμων στέλνουν στην ανεργία χιλιάδες συμβασιούχους ορισμένου ή αορίστου χρόνου ιδιωτικού δικαίου, όπως και μόνιμους των οποίων η σημερινή θέση θα καταργηθεί. Ακόμα, δημιουργεί το έδαφος, τη μεγάλη αγορά, για επενδύσεις ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων. Τέλος, κατακερματίζει και υποβαθμίζει υπηρεσίες νευραλγικής κοινωνικής σημασίας (Παιδεία, Υγεία - Πρόνοια κ.λπ.) που θα περάσουν στους ΟΤΑ, ώστε εντελώς απαξιωμένες να παραδοθούν στη λεγόμενη ιδιωτική πρωτοβουλία, για να μεταλλαχθούν σε κερδοφόρες μπίζνες.

Ο αγώνας ενάντια στον «Καλλικράτη» είναι ταυτόσημος με τον αγώνα ενάντια στο σύνολο της πολιτικής που τσακίζει την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Ο αγώνας ενάντια στη μεταρρύθμιση είναι αγώνας ενάντια στην εμπορευματοποίηση της Παιδείας, της Υγείας, της Πρόνοιας, ενάντια στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, ενάντια στη βαριά φορολογία που μειώνει το λαϊκό εισόδημα. Αγώνας που πρέπει να στοχεύει στην οργάνωση της αντεπίθεσης του λαού, για να ανοίξει ο δρόμος να διαφεντεύει τη ζωή του και τον πλούτο που παράγει.

Γιώργος ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

Οι ίδιες αντιλαϊκές πολιτικές...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΕΠΕΙΔΗ Η ΜΝΗΜΗ μας είναι λίγο αδύνατη, τον όμορφο εκείνον καιρό που ο Τάσος Μαντέλης έλαβε χορηγία (όχι μίζα, αλίμονο!) 200 χιλιάδων μάρκων από την «SIEMENS», ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν ...μέλος του ΠΑΣΟΚ;

Μήπως ήταν όχι απλά μέλος, αλλά στέλεχος, ακόμη καλύτερα μεγαλοστέλεχος, υπουργός και σε διάφορα άλλα κομματικά αξιώματα;

Αυτά τα 200 χιλιάδες μάρκα, που - όπως ξεκάθαρα παραδέχθηκε ο Τ. Μαντέλης - ήταν «για τις εκλογές», προφανώς βοήθησαν στο να βγει κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ, δε βοήθησαν;

Ισως να ακούγεται μικρό το ποσό, αλλά μην ξεχνάτε ότι είναι απλά μια «χορηγία» που εντοπίστηκε. Φανταστείτε τι γίνεται με αυτές που δεν εντοπίστηκαν και διάφοροι κάνουν νύξεις για εκατομμύρια ευρώ...

Για όλες αυτές τις ομορφιές, ο νυν πρωθυπουργός δεν ήξερε απολύτως τίποτε; Δεν είδε, δεν άκουσε, δεν έμαθε; Τίποτε δεν του λέγανε τέλος πάντων σε αυτό το κόμμα;

Βέβαια, το ΠΑΣΟΚ έκτοτε - όπως δηλώνει - άλλαξε! Τώρα η διαφάνεια είναι σημαία του και όλα είναι καθαρά, κρυστάλλινα και χωρίς σκιές.

Μόνο που τότε η «SIEMENS» δεν έκανε «χορηγίες» για τα ωραία μάτια των στελεχών του ΠΑΣΟΚ. Αλλους λόγους προφανώς είχε...

Για να ασκηθούν συγκεκριμένες πολιτικές πλήρωνε. Πολιτικές ιδιωτικοποιήσεων, συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, απευθείας αναθέσεις που φυσικά να την βολεύουν.

Το ΠΑΣΟΚ έκτοτε έχει ...αλλάξει πολιτική; Δεν κάνει ιδιωτικοποιήσεις, συμπράξεις και απευθείας αναθέσεις σε ιδιώτες;

Φυσικά και τα κάνει όλα αυτά. Μόνο που μας διαβεβαιώνει πως τα κάνει ...δίχως χορηγίες και δε βολεύει συγκεκριμένες εταιρείες. Τις βολεύει όλες!

Εμείς τα περί βολέματος δεν τα γνωρίζουμε, αλλά τις αντιλαϊκές πολιτικές τις γνωρίζουμε από πρώτο χέρι.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Θέατρο εξαπάτησης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εξοχο το θεατρικό σκηνικό που στήνει η άρχουσα τάξη για να εξαπατήσει τους εργαζόμενους και να μην καταφέρουν ούτε να συνειδητοποιήσουν το χαρακτήρα της επίθεσης, ούτε να οργανώσουν ταξικά την αντίστασή τους.

«Πρώτο βιολί» στην παράσταση, ο υπουργός Εργασίας. Ο οποίος τις τελευταίες μέρες έχει πάρει σβάρνα τα κανάλια, όπου δίνει ρέστα για την επιμονή της κυβέρνησης να διαπραγματεύεται για ευνοϊκότερους όρους ενεργοποίησης του μηχανισμού δανειοδότησης. Ούτε λίγο - ούτε πολύ, φιλοτεχνείται το προφίλ μιας κυβέρνησης - Διγενή Ακρίτα που παλεύει στα μαρμαρένια αλώνια για το «καλό του λαού». Κι από κοντά, τα αστικά ΜΜΕ σιγοντάρουν τη χειραγώγησή του, κάνοντας λόγο για την «αδιαλλαξία της τρόικας» και την προσπάθεια της κυβέρνησης «να αποκρούσει» τα σχέδια της τρόικας για δουλειά μέχρι τα βαθιά γεράματα.

Τι έχει γίνει το τελευταίο 20ήμερο, που όλα τα επιτελεία της κυβέρνησης και συνολικά της αστικής τάξης αποσιωπούν προκλητικά; 1ον: Η κυβέρνηση πέρασε από τη Βουλή (με την ψήφο του ΛΑ.Ο.Σ. και την ουσιαστική στήριξη της ΝΔ) το «μνημόνιο», με το οποίο ενεργοποιείται ο μηχανισμός δανειοδότησης της χώρας και μεθοδεύεται η δουλειά μέχρι τα γεράματα, η σχεδόν μηδενική συμμετοχή του κράτους στην Κοινωνική Ασφάλιση, η αύξηση του ορίου απολύσεων, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων κ.λπ. 2ον: Η κυβέρνηση πέρασε πραξικοπηματική τροπολογία, με την οποία ορίστηκε ότι ανάλογα «μνημόνια» και ρυθμίσεις μπορεί να τα εφαρμόζει χωρίς την έγκριση της Βουλής, απλά ενημερώνοντάς την. 3ον: Η κυβέρνηση έστειλε ακόμα μία πρόσκληση κοινωνικών «εταίρων» για νέο διάλογο - απάτη, με στόχο την έκδοση ΠΔ που θα κάνουν λιανά τις (..!) ήδη ειλημμένες μέσω του μνημονίου αποφάσεις.

Ενα είναι το σίγουρο: Η επιχείρηση αποπροσανατολισμού των εργαζομένων θα ενταθεί, όμως περιθώρια για παιχνίδια με το αυγό και την κότα δεν υπάρχουν. Μόνη απάντηση, και στην επίθεση, και στην εξαπάτηση, είναι η συσπείρωση στο ΠΑΜΕ και η ενίσχυση της ταξικής οργάνωσης και πάλης.

«Καλάθι» με στάχτη

«Θέλω να δούμε το καλάθι της νοικοκυράς, που αφορά πολύ περισσότερο τα χαμηλότερα εισοδήματα, να δούμε τι κινήσεις μπορούμε να κάνουμε, πώς μπορούμε να βοηθήσουμε και την εγχώρια παραγωγή και κατανάλωση των δικών μας ελληνικών προϊόντων, να δούμε πώς καταπολεμούμε πρακτικές υποτιμολόγησης και υπερτιμολόγησης για κερδοσκοπικούς λόγους, τι κοινωνικά μέτρα μπορούμε να λάβουμε για τη στήριξη ανθρώπων που είναι στο όριο της φτώχειας». Οταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός χρησιμοποιεί τόσο ...ξεκάθαρες προτάσεις και αναφέρει τόσο συγκεκριμένα μέτρα, είναι πολύ εύκολο να καταλάβει και ο τελευταίος κάτοικος αυτής της χώρας ποια είναι η βούληση και η πολιτική της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της ακρίβειας: Να ρίξει στάχτη στα μάτια του λαού που βογγάει για να τα βγάλει πέρα. Ο Γ. Παπανδρέου απλά ομολογεί ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να κάνει τίποτα, πέρα από το να αφήσει τις δυνάμεις της αγοράς να διαμορφώσουν ελεύθερα τις τιμές των εμπορευμάτων και βέβαια της εργατικής δύναμης. Είναι όμως καιρός να πάρουν και οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα την απόφαση να τους γυρίσουν την πλάτη και να συστρατευτούν με το ΚΚΕ για να εφαρμοστεί μια πολιτική σε ρήξη με τα μονοπώλια και στόχο τη λαϊκή εξουσία.

Πρωτοβουλίες και υπηρεσίες...

Κοινές πρωτοβουλίες με τα γερμανικά συνδικάτα συμφώνησε να αναλάβει η ΓΣΕΕ σε συνάντηση που είχε ο Γ. Παναγόπουλος με τον πρόεδρο της Συνομοσπονδίας Γερμανικών Συνδικάτων. Τέτοιες δράσεις θα αναλάβει η ΓΣΕΕ και σε ευρύτερα ευρωπαϊκά πλαίσια με την Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ΣΕΣ) προκειμένου να αφυπνιστεί η κοινή γνώμη κ.λ.π.

Τώρα αν κρίνουμε από την πρόσφατη απόφαση του ευρωπαϊκού συμβουλίου εργαζομένων της «Τζένεραλ Μότορς - Οπελ» να εκχωρήσουν από τους μισθούς των εργαζομένων 265 εκατομμύρια ευρώ ετησίως στους ιδιοκτήτες της επιχείρησης για να αντιμετωπίσει την κρίση, γίνεται καθαρό ότι τέτοια συνδικάτα υπάρχουν και δρουν όχι για να προστατεύουν τους εργάτες αλλά για να μακροημερεύουν και να ευημερούν οι καπιταλιστές. Από τέτοιες πρωτοβουλίες μόνο δεινά μπορούν να περιμένουν οι εργαζόμενοι. Σε αυτή τη «γραμμή» έχει στρατευτεί και η ΣΕΣ στην οποία συσπειρώνονται η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ, επιβεβαιώνοντας κάθε μέρα την ανάγκη οι εργαζόμενοι της Ευρώπης, να παλέψουν και να στριμώξουν όχι μόνο τα μονοπώλια αλλά και να απαλλαγούν από τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό ο οποίος ψυχή τε και σώματι έχει ταχθεί στην υπηρεσία του ευρωπαϊκού κεφαλαίου.

Φάρμακο δωρεάν για το λαό

Δίνουν και παίρνουν τις τελευταίες μέρες οι διακηρύξεις κυβερνητικών στελεχών για την ανάγκη «εξορθολογισμού» των «φαρμακευτικών δαπανών». Στην κατεύθυνση αυτή, την προηγούμενη βδομάδα ανακοινώθηκε η κατάργηση εκατοντάδων Μη Υποχρεωτικώς Συνταγογραφούμενων Φαρμάκων (ΜΥΣΥΦΑ) από τις λίστες των ασφαλιστικών ταμείων, στα οποία συγκαταλέγονται και φάρμακα ευρείας και συχνής κατανάλωσης, που, μέσα σε συνθήκες κρίσης, οι λαϊκές οικογένειες θα δυσκολεύονται ακόμα περισσότερο να εξασφαλίσουν. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσονται και περικοπές, όπως αυτές που έκανε πέρυσι ο Οργανισμός Περίθαλψης Ασφαλισμένων Δημοσίου (ΟΠΑΔ), που πλέον δεν καλύπτει δεκάδες εξετάσεις κόστους μέχρι και 2.000 ευρώ η καθεμία. Την ίδια στιγμή, οι ασθενείς βρίσκονται στο έλεος της «ανταγωνιστικότητας» των φαρμακοβιομηχανιών, που καθορίζουν την παραγωγή και διακίνηση των προϊόντων τους, ανάλογα με το αν διασφαλίζουν τα απαραίτητα κέρδη. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα πολυεθνικής, που απέσυρε από την ελληνική αγορά 17 φάρμακα για διαβητικούς, ανησυχώντας για τη «βιωσιμότητά» της.

Είναι σίγουρο ότι αυτή η κατάσταση δεν αντιμετωπίζεται με εκκλήσεις, όπως οι προχτεσινές του υπουργού Εργασίας προς τους βιομήχανους για να ... λυπηθούν το λαό και το κράτος και να ρίξουν τις τιμές. Οπως και ότι δεν είναι μόνον η καπιταλιστική κρίση που οξύνει τις δυσκολίες των λαϊκών οικογενειών να έχουν άμεση πρόσβαση στο φάρμακο που χρειάζονται. Επιπλέον, ενώ τα λαϊκά στρώματα δυσκολεύονται να εξασφαλίσουν φάρμακα με συχνά τραγικές συνέπειες για την υγεία τους και οι εργαζόμενοι του κλάδου αντιμετωπίζουν απολύσεις, ανατροπή εργασιακών σχέσεων κ.λπ., οι πολυεθνικές του κλάδου αυξάνουν ανεμπόδιστα τα κέρδη τους: Το 2008 οι επιχειρήσεις του φαρμάκου παρουσίασαν το μεγαλύτερο ποσοστό μεικτού κέρδους, σε σύνολο 40 κλάδων της ελληνικής οικονομίας.

Τέτοια ζητήματα, κυριολεκτικά «ζωής και θανάτου», αποκαλύπτουν αμείλικτα τα αδιέξοδα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Η τεχνολογική ανάπτυξη και η αύξηση της παραγωγικότητας «καλπάζουν», αλλά δεν αξιοποιούνται για να σχεδιάζεται και να εξελίσσεται η φαρμακοβιομηχανία προς όφελος του λαού. Κάτι που δεν μπορεί να γίνει χωρίς κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στο φάρμακο και συνολικά το χώρο της Υγείας - Πρόνοιας. Μόνον έτσι μπορούν να σταματήσουν τα κερδοσκοπικά παιχνίδια που παίζονται σε βάρος του λαού, με την παραγωγή και εμπορία του φαρμάκου από τις πολυεθνικές.

Η πάλη για Κρατικό Φορέα, που θα έχει την αποκλειστική ευθύνη για την Παραγωγή, Διακίνηση και Εισαγωγή των φαρμάκων είναι και επίκαιρη και επιτακτική. Μόνον έτσι η έρευνα θα καθοδηγείται από τις ανάγκες του πληθυσμού όλης της χώρας (που συνδιαμορφώνουν και παράγοντες όπως οι κλιματικές συνθήκες, τα χαρακτηριστικά κάθε φύλου ή ηλικίας). Θα αξιοποιούνται τα τεχνολογικά επιτεύγματα για την παραγωγή όσων (ποσοτικά και ποιοτικά) φαρμάκων απαιτούν αυτές οι ανάγκες, με στόχο την προληπτική προστασία της ασφάλειας, αλλά και την αποκατάσταση της υγείας των εργαζομένων. Η φαρμακοβιομηχανία θα αναπτύσσεται αξιοποιώντας τις εγχώριες παραγωγικές δυνατότητες κάθε χώρας, κάτι που φωτίζει και από άλλη πλευρά την ανάγκη κεντρικού σχεδιασμού, αφού έτσι θα διασφαλίζεται και η ανάπτυξη άλλων επιστημών και κλάδων που συνδέονται μεταξύ τους, όπως η γεωπονία, η βοτανολογία κ.λπ. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, αναδεικνύεται η ενίσχυση της πάλης συνολικά των λαϊκών στρωμάτων για φάρμακο δωρεάν, ασφαλές και ποιοτικό για όλο το λαό. Αναδεικνύεται πόσο επιτακτική είναι, τώρα όσο ποτέ, η κοινωνική συμμαχία για τη λαϊκή εξουσία, για την ανάπτυξη που θα υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα.