Σε ένα όλο και πιο δύσκολο «κυνήγι του χαμένου θησαυρού» τείνει να εξελιχθεί χρόνο με το χρόνο το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή». Για να φτάσεις σ' αυτό, απαιτείται να έχεις λύσει μια σειρά προβλήματα. Πριν απ' όλα πρέπει να μάθεις ότι γίνεται. Κι αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο, καθώς ο μόνος τρόπος είναι οι εξορμήσεις που κάνουν οι ίδιοι οι Κνίτες και οι σχετικές αναφορές σε «Ρ» και «902». Οι αφίσες στους δρόμους εξαφανίζονται λίγα λεπτά μετά την αφισοκόλληση. Ακόμα πιο δύσκολο είναι να μάθεις το πρόγραμμα του Φεστιβάλ. Τα σχετικά δελτία Τύπου πετιούνται στα καλάθια των αχρήστων των κατά τ' άλλα πολυφωνικών μέσων ενημέρωσης. Συμπληρωματικά σ' αυτές τις δυσκολίες τα δύο τελευταία χρόνια τείνει να γίνει καθεστώς η οργάνωση την τελευταία στιγμή διαφόρων συναυλιών, ακριβώς τις μέρες που γίνεται το Φεστιβάλ. Πέρσι διοργανωτής ήταν η Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς. Φέτος ο Δήμος Αθηναίων.
Με αυτά τα δεδομένα, αξίζει κάτι πολύ περισσότερο από ένα μεγάλο μπράβο, όχι μόνο στους Κνίτες, αλλά και στους δεκάδες χιλιάδες νέους που κατόρθωσαν να μάθουν για το Φεστιβάλ και από χτες το βράδυ μετέτρεψαν τους χώρους της πολιτείας του Φεστιβάλ σε μια πολλαπλών στοχεύσεων μαζικότατη και δυναμική διαδήλωση. Προς πίκρα των κυρίων Λαλιώτη - Αβραμόπουλου...
Οι φιέστες της μιας μέρας
Ευρωπαϊκή Μέρα χωρίς αυτοκίνητο έχουμε αύριο. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία των υπουργών Περιβάλλοντος της ΕΕ, στην οποία συμμετέχουν αυτοδιοικητικοί και άλλοι φορείς. Εμείς θέλουμε, να σταθούμε στο περιεχόμενο και στο χαρακτήρα της σχετικής πρωτοβουλίας. Οπως διαβάσαμε σε κάποιο, σχετικό διαφημιστικό μήνυμα, η πρωτοβουλία αποσκοπεί στη ριζική αναβάθμιση της ποιότητας ζωής, με την απεξάρτηση των πολιτών από το ιδιωτικό αυτοκίνητο.
Δε λέμε, ιερός και άγιος είναι ο στόχος. Πιστεύουν, όμως, οι υπουργοί Περιβάλλοντος της ΕΕ - μαζί και ο δικός μας - ότι θα τον προωθήσουν, έστω και στο ελάχιστο, με τη διοργάνωση μιας μέρας το χρόνο χωρίς αυτοκίνητο; `Η, νομίζουν, πως η πολιτική της πολύμορφης προώθησης του ιδιωτικού αυτοκίνητου, που εφαρμόζουν τις 364 μέρες το χρόνο, θα... εξωραϊστεί με τη φιέστα της μιας μέρας χωρίς ΙΧ;
Τα ψέματα του Γ. Παπανδρέου
Και στα ψέματα καταφεύγει ο πρωταγωνιστής της επέμβασης στη Γιουγκοσλαβία Γ. Παπανδρέου, προκειμένου να κοροϊδέψει τον ελληνικό λαό ότι τάχα η κυβέρνηση δεν παρεμβαίνει στα εσωτερικά της γειτονικής χώρας και απλά ζητά «δημοκρατικές διαδικασίες». Ετσι, όταν ρωτήθηκε χτες μετά τη συνάντηση με τον πρωθυπουργό για τη θέση των «15», που ζητούν από το γιουγκοσλαβικό λαό να καταψηφίσει τον Μιλόσεβιτς, ο Γ. Παπανδρέου απάντησε: «Η ΕΕ δε ζητά από το σερβικό λαό να ψηφίσει τον άλφα ή το βήτα, δεν το λέει πουθενά η δήλωση. Και το τονίζω αυτό». Φυσικά, έλεγε συνειδητά ψέματα. Και ιδού η απόδειξη, από το ανακοινωθέν των «15» την περασμένη Δευτέρα: «Στις 24 Σεπτεμβρίου ο σερβικός λαός θα βρεθεί ενώπιον μιας κρίσιμης πολιτικής επιλογής. Οι εκλογές, όποιες και αν είναι οι συνθήκες κάτω από τις οποίες αποφασίστηκαν και οργανώθηκαν, δίνουν στο σερβικό λαό τη δυνατότητα να απορρίψει καθαρά και ειρηνικά την πολιτική του Μιλόσεβιτς που διακρίνεται από πολιτική χειραγώγησης, στέρησης ελευθεριών και ανέχειας του πληθυσμού». Το ψέμα, όμως, έχει κοντά ποδάρια.
Εξετάσεις στη διαπλεκόμενη ολιγαρχία
Μπορεί κυβέρνηση και ηγεσία της ΝΔ να συνεχίζουν ξεδιάντροπα και υποκριτικά την ανταλλαγή άσφαιρών πυρών περί της διαπλοκής, αυτό όμως καθόλου δεν τους εμποδίζει να ψηφίζουν μαζί νομοσχέδια που παραδίδουν τα πάντα στα διαπλεκόμενα συμφέροντα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η από κοινού υπερψήφιση της τροπολογίας για το ξεπούλημα του ΟΤΕ, και την ιδιωτικοποίηση των ΕΛΤΑ και του ΟΠΑΠ. Κυβέρνηση και ΝΔ, εκτός των άλλων, έδωσαν εξετάσεις στη διαπλεκόμενη μαζί τους οικονομική ολιγαρχία και στήριξαν με όλα τα μέσα την υπερψήφιση της τροπολογίας. Δε σταμάτησαν όμως εδώ τις εξετάσεις. Ταυτόχρονα, προχώρησαν -με πρωτοβουλία βέβαια της κυβέρνησης, αλλά με τη συναίνεση ουσιαστικά της ΝΔ- στη διαμόρφωση του νέου νομοθετικού πλαισίου για το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο (ΕΣΡ), με το οποίο φροντίζουν να προφυλάξουν από κάθε ανεπιθύμητη «παρενόχληση» τους μεγαλοκαναλάρχες, αφού μετατρέπουν το ΕΣΡ σε παραμάγαζο του δικομματισμού και της εκάστοτε κυβέρνησής του. Τα παραπάνω ενδεικτικά παραδείγματα είναι χαρακτηριστικά της απύθμενης υποκρισίας που συνοδεύει την ίδια στιγμή τις κόντρες περί διαπλοκής. Ταυτόχρονα, έρχονται να επιβεβαιώσουν πανηγυρικά τη θέση του ΚΚΕ ότι όλος αυτός ο θόρυβος έχει στόχο τον αποπροσανατολισμό των εργαζομένων.
Η δικαίωση
Ολοι και όλα έχουν την τιμή τους, συνηθίζουν να λένε οι οπαδοί των «νόμων της αγοράς» και της παγκοσμιοποίησης, θέλοντας να υπογραμμίσουν τον πρώτιστο και καθοριστικό - κατά τη γνώμη τους - ρόλο του χρήματος στις σύγχρονες κοινωνίες. Ελα, όμως, που ούτε όλα έχουν την τιμή τους, ούτε όλοι εξαγοράζονται.
Μια βρετανική διαφημιστική εταιρία χρησιμοποίησε πρόσφατα σε διαφημιστικό προώθησης της βότκας «Σμιρνόφ», την πασίγνωστη φωτογραφία του Τσε Γκεβάρα. Γεγονός, που έκανε έξω φρενών τον Αλμπέρτο Ντιάζ Γκουτιέρεζ, τον 72χρονο φωτογράφο, που είχε απαθανατίσει τον Τσε στην επίμαχη πόζα. Οχι μόνο ή κυρίως, γιατί η διαφήμιση έγινε εν αγνοία του, αλλά γιατί, όπως δήλωσε ο ίδιος: Το σύμβολο της παγκόσμιας επανάστασης και το αλκοόλ δεν έχουν τίποτε το κοινό μεταξύ τους.
Ο Αλμπέρτο Γκουτιέρεζ, που ζει στην Αβάνα, προσέφυγε στη Δικαιοσύνη, για παράνομη εμπορική εκμετάλλευση και τελικά -αφού απέκρουσε όλες τις οικονομικές προσφορές της διαφημιστικής εταιρίας, αρνούμενος να ανακαλέσει την προσφυγή του - δικαιώθηκε, έπειτα από σχετική απόφαση ανώτατου δικαστηρίου.
Το ασυμβίβαστο
Γρηγοριάδης Κώστας
ΤΕΛΙΚΑ, όλη αυτή η φασαρία περί των «διαπλεκομένων» φαίνεται πως έχει προκαλέσει... αρρυθμία στις γραμμές της κυβέρνησης και του κυβερνώντος κόμματος γενικότερα.
Τις προάλλες και μετά από αλλεπάλληλα «ήξεις αφήξεις», ο Ευάγγ. Βενιζέλος, ως εισηγητής του ΠΑΣΟΚ στη συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος στη Βουλή, αποδέχτηκε να συμπεριληφθεί στο σχετικό άρθρο και το ασυμβίβαστο των συγγενών ιδιοκτητών ΜΜΕ και προμηθευτών του δημοσίου.
Μόλις έγινε αυτό, όμως, αρκετοί βουλευτές του ΠΑΣΟΚ εκδήλωσαν την αντίδρασή τους. Αντέδρασαν επίσης, ο υπουργός Δικαιοσύνης και ο υφυπουργός Τύπου. Τελικά, προχτές, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε επί λέξει: «Η εγκαθίδρυση της αρχής της οικογενειακής ευθύνης είναι μια πολύ τολμηρή θέση, η οποία, μάλλον, προβλήματα δημιουργεί παρά λύνει»...
Δικαιολογημένα, λοιπόν, μετά τις δηλώσεις αυτές, αρκετοί έβγαλαν το συμπέρασμα, πως όταν το σχετικό άρθρο έρθει στην Ολομέλεια της Βουλής, θα απορριφθεί μετά πολλών επαίνων, από την κυβερνητική πλειοψηφία... Ελα, όμως, που άλλες πληροφορίες αναφέρουν, πως ο Ευάγγ. Βενιζέλος έχει πείσει τον Κ. Σημίτη και ο τελευταίος θα τον υποστηρίξει στην κατάλληλη στιγμή...
Μα τότε, θα πείτε -και θα 'χετε δίκιο- γιατί ο Δ. Ρέππας, ο οποίος εκπροσωπεί πρώτα και κύρια τον πρωθυπουργό, κάνει αρνητικές δηλώσεις, για το συγκεκριμένο ζήτημα;
Φαίνεται, πως, πέρα από την αναφερόμενη και στην αρχή... αρρυθμία, που έχει προκαλέσει το θέμα στις τάξεις της κυβέρνησης, ο Κ. Σημίτης ακολουθεί και μια τακτική, η οποία θέλει να αφήσει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα. Αλλωστε, το θέμα θα φτάσει στην ολομέλεια της Βουλής την άνοιξη του 2001. Και μέχρι τότε, πολλά μπορεί να έχουν αλλάξει...
Και, βέβαια, μια και ασχολούμαστε με το θέμα αυτό, να επαναλάβουμε την άποψή μας, πως η προαναφερόμενη ρύθμιση για το ασυμβίβαστο, δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα των «διαπλεκομένων». Κάτι, θα μπορούσε να γίνει, εάν οι μετοχές των ιδιοκτητών ΜΜΕ ήταν όλες, χωρίς καμιά εξαίρεση, ονομαστικές μέχρι φυσικού προσώπου. Τότε, μάλιστα, θα μπορούσε να γίνει κάποιος έλεγχος και θα είχε κάποιο νόημα και το όποιο ασυμβίβαστο. Η κυβέρνηση, όμως, όπως και η ΝΔ, παρά τα όσα λένε ενάντια στα «διαπλεκόμενα», αρνήθηκαν την πρόταση αυτή του ΚΚΕ...
Γρηγοριάδης Κώστας
«Μέτωπο» στην ακρίβεια
Το νέο κύμα ακρίβειας, που εκδηλώθηκε το τελευταίο διάστημα στην αγορά και βρίσκεται σε εξέλιξη, με αφορμή την άνοδο των διεθνών τιμών πετρελαίου και του δολαρίου, πλήττει βάναυσα τα λαϊκά εισοδήματα και όχι γενικά και αόριστα την ελληνική οικονομία. Η κυβέρνηση Σημίτη, αντί να πάρει ουσιαστικά μέτρα, ώστε να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι και τα «σπασμένα» της ανόδου των τιμών πετρελαίου και δολαρίου, προτιμά να... προεδρεύει των αλυσιδωτών ανατιμήσεων που προκαλούνται από το δολάριο και το πετρέλαιο και μετακυλίονται -από όσους έχουν το «πάνω χέρι» στη διαμόρφωση των τιμών- στη λαϊκή κατανάλωση.
Στα πλαίσια αυτά, ακούσαμε προχτές τον υπουργό Εθνικής Οικνομίας, να υποστηρίζει πως η κυβέρνηση «δεν μπορεί να κάνει τίποτε» για τη συγκράτηση των ανατιμήσεων, με το επιχείρημα ότι το κύμα ακρίβειας είναι... εισαγόμενο. Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο Γ. Παπαντωνίου βρήκε λογική τη νέα δραστική συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, με το αληθοφανές επιχείρημα ότι το πρόβλημα είναι διεθνές και άρα, αφού «αδυνατούν» να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις από την άνοδο του πετρελαίου και του δολαρίου, οι κυβερνήσεις πλουσιότερων χωρών, τι θα μπορούσαμε να κάνουμε εμείς;
Ηαλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μπορεί να προστατεύσει τα λαϊκά εισοδήματα από το νέο κύμα ακρίβεια που εκδηλώνεται στην αγορά λόγω, ή με αφορμή, της ανόδου των διεθνών τιμών πετρελαίου και του δολαρίου, αλλά δε θέλει. Τα μέτρα για τη συγκράτηση των τιμών -έχουν διατυπωθεί από διάφορους φορείς των εργαζομένων και τα απαναδιατύπωσε χτες το ΠΑΜΕ, με ανακοίνωσή του- είναι συγκεκριμένα. Πρώτον, να μειωθεί δραστικά η έμμεση φορολογία στα υγρά καύσιμα (κατάργηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης και του ΦΠΑ στο πετρέλαιο θέρμανσης και μείωση του ΦΠΑ στις βενζίνες και το πετρέλαιο κίνησης και μαζούτ). Δεύτερον, να αυξηθεί η φορολογία στα κέρδη και υπερκέρδη των επιχειρήσεων διύλισης και εμπορίας πετρελαιοειδών, με ταυτόχρονη οριοθέτηση των τιμών. Τρίτον, να επιδοτηθεί από τον κρατικό προϋπολογισμό το πετρέλαιο θέρμανσης. Αυτά, είναι τα ελάχιστα μέτρα που θα μπορούσε να πάρει η κυβέρνηση, αν ήθελε να προστατεύσει τα λαϊκά εισοδήματα από το κύμα ακρίβειας που προκαλούν στην αγορά το πετρέλαιο και το δολάριο.
Ο βασικός λόγος που η κυβέρνηση Σημίτη και γενικότερα οι κυβερνήτες των άλλων χωρών - μελών της ΕΕ δε θέλουν να μειώσουν τη φορολογία στα καύσιμα ή να εμποδίσουν τη μετακύληση στη λαϊκή κατανάλωση των αυξήσεων που προκαλούνται από την άνοδο του πετρελαίου και του δολαρίου, είναι ότι τα μέτρα αυτά, βρίσκονται έξω από τη λογική και τις πολιτικές τους επιλογές. Γνωρίζουν πως τα παραπάνω μέτρα- όπως και κάθε μέτρο στήριξης της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων- θα είχαν σαν συνέπεια τη μείωση των κερδών και υπερκερδών των μεγάλων επιχειρήσεων. Προϋποθέτουν, δηλαδή, πολιτική βούληση για ρήξεις με τις πολυεθνικές, τα μονοπώλια και τους κάθε είδους συνεταίρους τους.
Επιχειρώντας να συγκαλύψει την απροθυμία της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ για πολιτικές ρήξεις με το μεγάλο κεφάλαιο, ο Γ. Παπαντωνίου έφτασε στη σημείο να χαρακτηρίσει «άκρως επικίνδυνο» το ενδεχόμενοι να διεκδικήσουν οι εργαζόμενοι - συνταξιούχοι αυξήσεις των μισθών και συντάξεων. Ακρως επικίνδυνη όμως είναι η κυβερνητική πολιτική που επιτρέπει στους μεγαλοεπιχειρηματίες να θησαυρίζουν σε βάρος των εργαζομένων, όταν τους αφήνει ασύδοτους να κερδοσκοπούν με το να μετακυλίουν στη λαϊκή κατανάλωση το κόστος από τη διεθνή άνοδο των τιμών πετρελαίου και του δολαρίου και να μη μειώνουν τις τιμές, όταν πέφτουν οι τιμές καυσίμων. Σ' αυτή την πολιτική, οι εργαζόμενοι έχουν και δικαίωμα και υποχρέωση να αντιδράσουν, έστω και αν χαρακτηριστούν «τρομοκράτες»!
Λάμπρος ΤΟΚΑΣ
Οργανωμένη επιχείρηση εξαπάτησης
Γρηγοριάδης Κώστας
Ποια είναι, λοιπόν, τα κύρια γνωρίσματα της λογικής, με την οποία η κυβέρνηση αντιμετωπίζει το κύμα ακρίβειας που πλήττει και θα πλήξει ακόμα περισσότερο τα λαϊκά στρώματα, από τη ληστεία που γίνεται λόγω της ανόδου των τιμών των καυσίμων; Βασικά, δύο: Πρώτον, ότι τη νέα πετρελαϊκή «κρίση» θα την πληρώσουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα. Δεύτερον, η παραπλάνηση και η εξαπάτηση των λαϊκών μαζών ώστε να προληφθεί και εξουδετερωθεί μια κοινωνική αναταραχή, όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες της ΕΕ. Πώς υλοποιεί αυτή την τακτική; Ενώ επίσημα ο Γ. Παπαντωνίου παραπέμπει στο νέο προϋπολογισμό, το ενδεχόμενο να δοθεί ένα... βοήθημα τύπου ΕΚΑΣ στα χαμηλά εισοδήματα, την ίδια στιγμή η κυβερνητική προπαγάνδα με την αμέριστη βοήθεια των ΜΜΕ, οργιάζει και το εμφανίζει ως δεδομένο και σίγουρο, αναφέροντας, μάλιστα και σχετικά ποσά! Το ότι πρόκειται για καλά οργανωμένη επιχείρηση εξαπάτησης και εμπαιγμού του λαού, γίνεται φανερό και από τα σχετικά ρεπορτάζ. Παραθέτουμε απόσπασμα από τα συνήθως καλά ενημερωμένα χτεσινά «Νέα»: «Ο κ. Σημίτης φοβάται πως είναι πιθανές κοινωνικές αναταράξεις εξαιτίας της κρίσης από τις τιμές στα καύσιμα και από την άνοδο του δολαρίου. Ιδιαίτερα φοβάται μήπως επεκταθεί και στην Ελλάδα το κλίμα αναταραχής που ήδη επικρατεί σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες... Οι φόβοι του πρωθυπουργού δεν έχουν να κάνουν τόσο με το στενά οικονομικό θέμα όσο για το γενικότερο πολιτικό κλίμα». Ο,τι και να κάνουν όμως, πολύ δύσκολα θα καταφέρουν να χαλιναγωγήσουν τις λαϊκές αντιδράσεις, απλά, γιατί εκατομμύρια εργαζομένων, ήδη «τα φέρνουν βόλτα» με το ζόρι.
Αμφίρροπο το δημοψήφισμα...
Για τη συμμετοχή ή όχι της χώρας τους στην ΟΝΕ καλούνται οι Δανοί να ψηφίσουν στις 28 Σεπτέμβρη και όλα δείχνουν πως η μάχη είναι αμφίρροπη και σκληρή. Παρά το γεγονός πως το «ναι στην ΟΝΕ» υποστηρίζεται από την κυβέρνηση των σοσιαλδημοκρατών και τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων της χώρας, όπως και από τα μεγάλα ΜΜΕ, το ρεύμα του «όχι» έχει μεγάλη απήχηση μέσα στους εργαζόμενους και το δανέζικο λαό. Σύμφωνα, με την τελευταία, ημερήσια δημοσκόπηση του ινστιτούτου Γκάλοπ, που δημοσιοποιήθηκε προχθές, το «όχι στην ΟΝΕ» συγκέντρωνε το 48% των ψηφοφόρων, έναντι 37% του «ναι», ενώ το 15% των ψηφοφόρων παρέμενε αναποφάσιστο. Ηταν η πρώτη δημοσκόπηση, που έδωσε διψήφιο ποσοστό διαφοράς, ανάμεσα στις δύο πλευρές, καθώς η μεγαλύτερη προηγούμενη διαφορά έφθανε τις επτά ποσοστιαίες μονάδες. Την ίδια στιγμή, βέβαια, άλλη δημοσκόπηση, η οποία πραγματοποιήθηκε από την ομάδα Βίλστρουπ, εμφανίζει τις δύο πλευρές να είναι σχεδόν ισοδύναμες, με αυτή του «ναι» να υπερέχει κατά 1%.
... στη Δανία
Χαρακτηριστικό παράδειγμα του έντονου σκεπτικισμού και των επιφυλάξεων, που έχει μεγάλη μερίδα των Δανών, για τη συμμετοχή της χώρας τους στην ΟΝΕ, ήταν και η στάση που κράτησε μια επιτροπή Δανών οικονομολόγων, με την επωνυμία «επιτροπή σοφών», όταν ρωτήθηκε για την άποψή της. Οι Δανοί «σοφοί» απέφυγαν να δώσουν ευθεία απάντηση στο δίλημμα και σημείωσαν ότι το ζήτημα συνδέεται περισσότερο με πολιτικές επιφυλάξεις, παρά με οικονομικούς παράγοντες. Τα κέρδη από την ένταξη στην ΟΝΕ δε θα είναι ιδιαίτερα σημαντικά πρόβλεψαν και προειδοποίησαν ότι τα πιθανά πλεονεκτήματα θα πρέπει να αποτιμηθούν σε συνάρτηση με το κόστος που θα έχει η εγκατάλειψη της ανεξάρτητης πολιτικής πορείας της χώρας.
Η αντικατάσταση
Πολλά και διάφορα λέγονται και γράφονται για τη (φημολογούμενη) αντικατάσταση του μέχρι σήμερα εκπροσώπου Τύπου του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, Μητροπολίτη Θεσσαλιώτιδος Θεόκλητου Κουμαριανού, από τον αρχιμανδρίτη Ν. Χατζηνικολάου, ο οποίος είναι απόφοιτος των πανεπιστημίων Χάρβαρντ και ΜΙΤ και πριν γίνει κληρικός εργαζόταν στη ΝΑΣΑ. Ανάμεσά τους, λέγεται, ότι η αντικατάσταση αποτελεί συνέπεια της επικράτησης των «σκληροπυρηνικών» στο περιβάλλον του αρχιεπισκόπου.
Εμείς, απλώς, θέλουμε να σημειώσουμε την πρόσφατη συνάντηση του Χριστόδουλου, με τον Αμερικανό πρεσβευτή στην Αθήνα, Ν. Μπερνς...
Στο πλευρό του γιουγκοσλαβικού λαού
Ογιουγκοσλαβικός λαός προσέρχεται την Κυριακή στις κάλπες, εν μέσω μιας πρωτοφανούς εκστρατείας εκβιασμών, τρομοκρατίας, πολιτικών και στρατιωτικών επεμβάσεων από τις ηγετικές δυνάμεις του ιμπεριαλισμού. Αυτό που δεν κατάφεραν με τον βρώμικο πόλεμο πριν από ένα χρόνο και τις απάνθρωπες κυρώσεις που ακολούθησαν, τη μετατροπή δηλαδή της Γιουγκοσλαβίας σε προτεκτοράτο της «νέας τάξης», επιχειρούν να το πετύχουν χρησιμοποιώντας κάθε μέσο, μέσα από τις εκλογές της 24ης του Σεπτέμβρη. Το εξοργιστικό είναι ότι εμφανίζονται ως θεματοφύλακες... των «δημοκρατικών διαδικασιών» και της «ελεύθερης έκφρασης» του γιουγκοσλαβικού λαού, αυτοί που τα χέρια τους στάζουν ακόμα από το αίμα αυτού του λαού, αλλά και όλων των λαών του κόσμου.
Ηκυβέρνηση Σημίτη, δε χωρά καμία αμφιβολία, έχει εμπλακεί μέχρι το λαιμό στη νέα αυτή ιμπεριαλιστική επέμβαση και μάλιστα καυχιέται για τον πρωταγωνιστικό της ρόλο. Προκειμένου να τον «κατακτήσει» δε δίστασε ο Γ. Παπανδρέου να επισκεφθεί το Βελιγράδι, σε διατεταγμένη υπηρεσία, για να μεταφέρει το μήνυμα της Δύσης: Την ανατροπή, δηλαδή, του Μιλόσεβιτς και την ενίσχυση της φιλικής αντιπολίτευσης. Ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών δε δίστασε να περηφανευτεί για τον πρωταγωνιστικό ρόλο του για την έκδοση του κατάπτυστου κειμένου των «15» την περασμένη Δευτέρα. Ακόμα και χτες, μετά τη συνάντηση που είχε με τον Κ. Σημίτη, δήλωσε ξετσίπωτα ότι ο γιουγκοσλαβικός λαός είναι ελεύθερος να αποφασίσει ό,τι θέλει, «αρκεί να ακολουθήσει έναν δρόμο που ακολούθησε η Ελλάδα»! Τότε μόνον, όπως είπε, θα σταματήσουν «οι έξωθεν επεμβάσεις»! Το ξέρουν πλέον και οι πέτρες ότι η κυβέρνηση Σημίτη φιλοδοξεί να παίξει το ρόλο του καλύτερου και αποτελεσματικότερου οργάνου και «στρατιώτη» των ΝΑΤΟικών ιμπεριαλιστών και της «νέας τάξης» στην περιοχή, προκειμένου να διεκδικήσει μερίδιο από τη λεηλασία και τον εξανδραποδισμό των λαών της. Τα μέσα που χρησιμοποιεί είναι αντάξια των ιμπεριαλιστικών επιδιώξεών της, ευτελίζοντας και ανατρέποντας κάθε έννοια και αρχή ειρηνικής και φιλικής συνύπαρξης με τους γειτονικούς λαούς.
Τα τερατώδη ψέματα και οι εκβιασμοί, που επιστρατεύονται για να συγκαλύψουν στα μάτια των λαών τη νέα ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία, δεν μπορούν να αποκρύψουν ότι αυτό που τους ενδιαφέρει είναι μόνο ένα πράγμα: Η καθυπόταξη του γιουγκοσλαβικού λαού, η πρόσδεση της χώρας στο άρμα της «νέας τάξης». Αυτός είναι ο λόγος που ήδη λειαίνουν το έδαφος ότι ακόμα και αν ο Σλ. Μιλόσεβιτς κερδίσει τις εκλογές, δεν πρόκειται να σταματήσουν τις επεμβάσεις τους. Ο ίδιος ο Μπ. Κλίντον φρόντισε χτες να κατηγορήσει προκαταβολικά τον Μιλόσεβιτς ότι είναι ικανός να κλέψει τις εκλογές, για να προσθέσει ότι «εάν συμβεί αυτό, θα πρέπει όλοι μας να καταστήσουμε βέβαιο ότι θα χάσει την όποια νομιμοποίηση τού έχει απομείνει στον κόσμο». Παρόμοια δήλωση, διόλου τυχαία, έσπευσε να κάνει και ο γγ του ΝΑΤΟ, Τζ. Ρόμπερτσον.
Οελληνικός λαός, που στάθηκε στο πλευρό του γιουγκοσλαβικού λαού τις μέρες των δολοφονικών ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών, στέκεται και σήμερα δίπλα του, αποκρούοντας την ιμπεριαλιστική επέμβαση και αξιώνοντας να αφεθεί ελεύθερος από τις επεμβάσεις της «νέας τάξης» να διαλέξει το δρόμο του. Καταγγέλλει και καταδικάζει την τυχοδιωκτική πολιτική της κυβέρνησης Σημίτη και αγωνίζεται για την ειρήνη και φιλία των λαών ενάντια στη «νέα τάξη» και στους τοπικούς χωροφύλακες.
Feeds
