Μετά τη συνέντευξη του Μ. Κωστόπουλου, η εφημερίδα του Βόλου «Θεσσαλία» (η οποία όπως έχουμε γράψει καθοδηγείται οικονομικά, πολιτικά κλπ. από την κεντροαριστερή συνεργασία ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ του Νομού Μαγνησίας και όχι μόνο) δημοσίευσε προχτές συνέντευξη του Κώστα Ζουράρι, συνεργαζόμενο με τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ στις τελευταίες εκλογές, ο οποίος προχώρησε για μια ακόμα φορά στην προβολή των γνωστών ή λιγότερο γνωστών ιδιόμορφων απόψεών του, σχετικά με τις θέσεις του ΚΚΕ, την πολιτική του των συμμαχιών, κλπ. Δεν έχασαν ευκαιρία φυσικά οι αθηναϊκές εφημερίδες να «αξιοποιήσουν» λεγόμενά του, όπως ακριβώς έκαναν με τον Κωστόπουλο, για να πλήξουν και πάλι το ΚΚΕ και την πολιτική του.
Βέβαια, είναι δικαίωμα του καθένα να «διατίθεται» όπως του γουστάρει. Εμείς δεν πρόκειται να ασχοληθούμε ξανά με τις απόψεις του κ. Ζουράρι. Αλλωστε, ο «Ρ» αναλυτικά έχει απαντήσει και πριν και μετά τις εκλογές με αρθρογραφία και σχόλια, για την ουσία των απόψεων Ζουράρι και ιδιαίτερα στις θέσεις του για την πολιτική συμμαχιών, για το Μέτωπο και την αντίληψή του για τις συνεργασίες, ζητήματα στα οποία μάλλον συμφωνεί με αυτούς που υποτίθεται πως τον κατηγορούν. Μύλος δηλαδή.
Οσο για την τακτική της «Θεσσαλίας», δε μας προξενεί καμιά έκπληξη. Αλλωστε, έχουμε... ενημερωθεί, μέσω της κ. Μάνη και του «Καρφιού», ότι θα συνεχίσει να παίρνει ανάλογες συνεντεύξεις. Η επόμενη ποια θα είναι, του Ντρέκου..;
Φωνάζει ο κλέφτης...
Μπορεί, να παραμένει άγνωστο ακόμη το αποτέλεσμα των εκλογών στην ΟΔ της Γιουγκοσλαβίας. Γεγονός, άλλωστε, καθόλου περίεργο, αφού και στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις υπήρχε παρόμοια καθυστέρηση. Οι διαδικασίες διεξαγωγής των εκλογών, όμως, είναι πλέον σε όλους γνωστές. Οπως και οι δηλώσεις των ξένων παρατηρητών, π.χ., του Ελληνα πρώην υπουργού Εξωτερικών και νυν βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Κ. Παπούλια, ο οποίος τις χαρακτήρισε άψογες. Παρ' όλ' αυτά, όμως, σύσσωμες οι ηγεσίες της Δύσης, τόσο σε Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ, έσπευσαν να μιλήσουν για σοβαρές παρατυπίες, οι πλέον... μετρημένοι, μέχρι εκτεταμένη και τεράστια νοθεία, οι περισσότερο αμετροεπείς. Και αυτό, ενώ, την ίδια στιγμή, πανηγυρίζουν για τη νίκη του υποψήφιου της αντιπολίτευσης, παραβλέποντας το οξύμωρο της επικράτησής του σε εκλογές «εκτεταμένης ή τεράστιας νοθείας»...
Π;vς λέμε, φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης; Ακριβώς, αυτό συμβαίνει και στην περίπτωση της Γιουγκοσλαβίας...
... να φοβηθεί ο νοικοκύρης
Γρηγοριάδης Κώστας
Παρόμοια ήταν και η στάση της ελληνικής κυβέρνησης, αν και καθυστέρησε λίγο, ταλαντευόμενη, να συντονιστεί με τους κοινοτικούς και υπερατλαντικούς εταίρους της. «Η εκλογική διαδικασία μοιάζει να εξελίσσεται ομαλά, χωρίς φαινόμενα που να δίνουν λαβή για την άσκηση αμφισβήτησης ως προς το αποτέλεσμα», δήλωνε προχτές το μεσημέρι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Το βράδυ, όμως, ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών προχώρησε σε μια εκ των πραγμάτων «διορθωτική» δήλωση, σημειώνοντας, πως «η Αθήνα αναμένει την ολοκλήρωση της διαδικασίας, με την ελπίδα να περατωθεί ομαλά και και με την αναγκαία διαφάνεια».
Σα να λέμε, δηλαδή, ή βγάζετε τα αποτελέσματα, που θέλουμε ή σας καταγγέλλουμε, μαζί με όλους τους άλλους, για νοθεία, αδιαφάνεια, κλπ, κλπ... Εχουμε, δηλαδή, συμπεριφορές και πρακτικές - μαζί με άλλες παρόμοιες, που προεξοφλούν την εκλογική νίκη του Κοστουνίτσα και χαρακτηρίζουν κάθε άλλο αποτέλεσμα ως νόθο - που δεν αποτελούν τίποτε άλλο, ουσιαστικά, παρά μόνο τη συνέχιση των ωμών επεμβάσεων και εκβιασμών σε βάρος της Γιουγκοσλαβίας, εκφοβισμού και χειραγώγησης του γιουγκοσλαβικού λαού.
Κυκλοφοριακή συμφόρηση στο Βερολίνο
Associated Press
Ε, μέχρι να ανοίξουν οι δρόμοι θα έχουν σίγουρα τελειώσει και το πρωινό τους, πρέπει να σκέφτηκαν οι Γερμανοί της φωτογραφίας και καθώς χιλιάδες διαμαρτυρόμενοι αγρότες και φορτηγατζήδες συνέκλιναν χτες προς το Βερολίνο, δημιουργώντας πραγματική κυκλοφοριακή συμφόρηση, έστρωσαν τραπέζι και κολάτσισαν. Και μπορεί ένας εκπρόσωπος της γερμανικής αστυνομίας να βεβαίωνε χτες το μεσημέρι ότι «τα πράγματα είναι αρκετά ήσυχα» και δεν έχουν αποκλειστεί κεντρικές οδικές αρτηρίες, θέλοντας να υποβαθμίσει τη μαζικότητα της κινητοποίησης, αλλά τόσο η διπλανή φωτογραφία, όπως και αρκετές άλλες, που μετέδωσαν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, μόνο τις δηλώσεις του δεν επιβεβαίωναν.
Τηλε - απορίες
Γρηγοριάδης Κώστας
ΑΝΑΡΩΤΗΘΗΚΑΤΕ, μήπως, γιατί τα τηλεοπτικά κανάλια δείχνουν τις μέρες αυτές, ξανά και ξανά, τις ίδιες ακριβώς εικόνες, σχετικά με την παρουσία των Ελλήνων αθλητών και, ιδιαίτερα όσων πήραν μετάλλια, στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας;
Δεν υποτιμούμε καθόλου τις επιτυχίες των αθλητών μας. Τους πρέπει κάθε τιμή, αλλά νομίζουμε, πως κάθε άλλο παρά αυτό γίνεται με την τηλεοπτική επανάληψη, τρεις και τέσσερις και παραπάνω φορές, των ίδιων συγκεκριμένων εικόνων.
Πάντως, για να ξανάρθουμε στο αρχικό μας ερώτημα, δε νομίζουμε ότι το κάνουν, για να ενισχύσουν το εθνικό φρόνημα των τηλεθεατών, παρά τη συνήθως παλλόμενη από συγκίνηση φωνή των εκφωνητών. Ούτε για την καλή εμπέδωση των αθλητικών κατορθωμάτων των Ελλήνων αθλητών, από τους όποιους... απαίδευτους τηλεθεατές. Σίγουρα, κάποιος άλλος λόγος, θα κρύβεται πίσω από την τόσο έντονη τηλεοπτική επανάληψη...
Μια και μιλάμε, όμως, για ερωτήματα που προκαλεί η καθημερινή τηλεοπτική πραγματικότητα, ας αναφέρουμε ορισμένα ακόμη.
Ολα τα τηλεοπτικά κανάλια πρόβαλαν χτες εικόνες από τη διαδήλωση ενάντια στην «παγκοσμιοποίηση», που έγινε στην Πράγα, με αφορμή την εκεί συνεδρίαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Κανένα, όμως, δεν πρόβαλε την παραμικρή εικόνα, από την ανάλογη κινητοποίηση, που έγινε επίσης στην Πράγα, το περασμένο Σάββατο και είχε τον ίδιο στόχο. Την ίδια τύχη είχε και η κινητοποίηση που έγινε χτες στην Αθήνα, από το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο (ΠΑΜΕ).
Βέβαια, πρέπει να ομολογήσουμε, ότι την ίδια τακτική, σε ό,τι αφορά τις διαδηλώσεις της Πράγας, κράτησαν και τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, όπως και οι εφημερίδες. Γιατί, άραγε; Αφού και η μια κινητοποίηση και η άλλη, ενάντια στην «παγκοσμιοποίηση» ήταν, γιατί «θάψανε» μόνο τη μια;
Παπαγεωργίου Βασίλης
Απλώς, αναρωτιόμαστε...
Κι ένα τελευταίο ερώτημα: Η μετάδοση του τελευταίου βιντεοκλίπ κάποιου διάσημου τραγουδιστή είναι... είδηση; Εμάς για άλλο πράγμα μάας μοιάζει, αλλά αναρωτιόμαστε... Απλώς, δηλαδή...
Θέλουν «νικητή» τη νέα τάξη!
Μόνο όσοι εθελοτυφλούν ή αυτοί που είναι τυφλωμένοι από αντισερβικό μίσος και υστερία δεν μπορούν να διακρίνουν ότι οι εκλογές στη Γιουγκοσλαβία χρησιμοποιούνται απροκάλυπτα από τις ΗΠΑ και την ΕΕ, για να επιτύχουν ό,τι δεν πέτυχαν με τον περσινό βρώμικο πόλεμο και τους δολοφονικούς βομβαρδισμούς. Οι επεμβάσεις που κλιμακώθηκαν αρκετούς μήνες πριν, φθάνουν τώρα στο αποκορύφωμά τους με στόχο να βγάλουν από τις κάλπες αυτό που από τα πριν οι ίδιοι είχαν «ψηφίσει»! Από την αρχή ήταν ξεκάθαρο ότι ελάχιστα ενδιέφερε τους ιμπεριαλιστές η ετυμηγορία του γιουγκοσλαβικού λαού. Ο,τι και να ψήφιζε ο γειτονικός λαός, οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί είχαν ήδη αναδείξει το «νικητή», την επιβολή της νέας τάξης και στη Γιουγκοσλαβία. Αν δεν επιτευχθεί αυτός ο στόχος δεν πρόκειται να «ησυχάσουν» και βέβαια θα χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους.
Πριν ακόμα ψηφίσει ο γιουγκοσλαβικός λαός είχαν φροντίσει να καλλιεργήσουν το παραμύθι για «νοθεία», ώστε να μπορούν ανενόχλητα να αμφισβητήσουν το όποιο ανεπιθύμητο αποτέλεσμα. Μιλούσαν για «νοθεία» και «αλλοίωση της λαϊκής ετυμηγορίας» και την ίδια στιγμή, όπως αποκάλυψε η «Ουάσιγκτον Ποστ», μόνο οι ΗΠΑ έχουν διαθέσει 77 εκατ. δολάρια για να «βοηθήσουν» την αντιπολίτευση στη Σερβία. Φυσικά η «βοήθεια» δεν περιορίστηκε εκεί. Οι Αμερικανοί έθεσαν στη διάθεση της αντιπολίτευσης εταιρίες δημοσκοπήσεων, εκπαίδευσαν στελέχη της, χρηματοδότησαν και εξόπλισαν κομματικά γραφεία με κάθε σύγχρονο επικοινωνιακό μέσο. Ενας ποταμός δολαρίων διοχετεύτηκε επίσης σε συνδικαλιστικές και φοιτητικές οργανώσεις ακόμα και σε συγκροτήματα χέβι- μέταλ μουσικής! Από τη στιγμή, όμως, που κανείς δεν αμφισβήτησε - απλά γιατί δεν υπάρχει «πάτημα» - την εγκυρότητα και τη δημοκρατικότητα των εκλογών, μπήκε σε εφαρμογή το δεύτερο μέρος του σχεδίου επέμβασης, δηλαδή η ανακήρυξη του «νικητή» και του «ηττημένου», χωρίς να περιμένουν να «μιλήσουν» οι κάλπες. ΗΠΑ, ΕΕ, Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία, Βρετανία, έσπευσαν να συγχαρούν τον Κοστούνιτσα και ανακήρυξαν τον Μιλόσεβιτς ηττημένο των εκλογών! Η προπαγάνδα περί «νοθείας» ξεχάστηκε γιατί είναι οξύμωρο και παράλογο μέσα από νόθες εκλογές να βγαίνει νικητής ο εκπρόσωπος της αντιπολίτευσης! Ομως δε σταματούν εδώ. Παίρνουν όλα τα μέτρα για να επιβάλουν τη δική τους βούληση στο γιουγκοσλαβικό λαό. Από προχτές έχουν αρχίσει ΝΑΤΟικά γυμνάσια στην Αδριατική με τη συμμετοχή 15 πλοίων, ενώ θα ακολουθήσουν και ρουμανοβουλγαρικά γυμνάσια στο Δούναβη. Επίσης μόλις προχτές η αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων ψήφισε νομοσχέδιο με το οποίο επιτρέπει την οικονομική βοήθεια ύψους 500 εκατ. δολαρίων στα κόμματα της αντιπολίτευσης της Σερβίας και της φιλοδυτικής κυβέρνησης του Μαυροβουνίου. Ταυτόχρονα ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ αναρωτήθηκε δήθεν αφελώς πως «το ερώτημα είναι εάν ο Μιλόσεβιτς θα αναγνωρίσει τη βούληση του λαού»!
Ηκυβέρνηση Σημίτη, η οποία τώρα προσποιείται ότι τάχα περιμένει τη βούληση του γιουγκοσλαβικού λαού, έχει εμπλακεί μέχρι το λαιμό στην πρωτοφανή αυτή επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία. Είναι φανερό ότι αυτό που περιμένει είναι, να ανακαλύψει τα προσχήματα που θα της επιτρέψουν να ανακηρύξει «νικητή», όποιον χρίσουν οι ΗΠΑ και η ΕΕ. Και βέβαια να συνεχίσει τη συμμετοχή της στις νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη. Σε αυτές ακριβώς τις επεμβάσεις ο ελληνικός λαός αντιστέκεται και αξιώνει να αφεθεί πραγματικά ελεύθερος ο γιουγκοσλαβικός λαός, να χαράξει το δρόμο, που ανταποκρίνεται στα συμφέροντά του.
Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ
Τι λένε τώρα;
Παπαγεωργίου Βασίλης
Μήπως, θυμάστε πόσες φορές Ελληνες κυβερνητικοί παράγοντες, αλλά και Κοινοτικοί αρμόδιοι έχουν διαβεβαιώσει προς κάθε κατεύθυνση πως η Συνθήκη Σένγκεν δεν αποτελεί την ηλεκτρονική αναβάθμιση του γνωστού σε όλους φακελώματος, όπως καταγγέλλουν οι κομμουνιστές και άλλοι δημοκράτες; Πάμπολλες, πρακτικά αμέτρητες.
Γιατί θυμηθήκαμε τις διαβεβαιώσεις αυτές; Επειδή, τις μέρες αυτές, με αφορμή τις πανευρωπαϊκές κινητοποιήσεις στην Πράγα, αποκαλύφθηκε πανηγυρικά ότι οι διαβεβαιώσεις αυτές ήταν ολωσδιόλου ψεύτικες. Κάνοντας χρήση των ηλεκτρονικών αρχείων της Σένγκεν οι Τσέχοι συνοριακοί φρουροί δεν επέτρεψαν την είσοδο στην Τσεχία σε εκατοντάδες - κατ' άλλους χιλιάδες - πολίτες άλλων χωρών, που θέλανε να συμμετάσχουν στις εκεί διαδηλώσεις ενάντια στην «παγκοσμιοποίηση». Και το έκαναν αυτό, όχι γιατί οι πολίτες αυτοί βαρύνονταν με κάποιο αδίκημα του κοινού ποινικού δικαίου, το οποίο είχε καταγραφεί και στα ηλεκτρονικά αρχεία της Σένγκεν, αλλά γιατί ήταν καταγραμμένα στα αρχεία αυτά οι πολιτικές και ιδεολογικές τους τοποθετήσεις και η δράση τους.
Τι λένε, τώρα, οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες;
Αλληλοαναιρούμενες θέσεις
Τάσεις... ανορθολογισμού και... σύγχυσης εννοιών φαίνεται πως έχει προκαλέσει η αντι-Μιλοσεβιτσική υστερία, που έχει κυριαρχήσει στις ηγεσίες της Δύσης. Για να γίνουμε περισσότερο κατανοητοί, σας παραθέτουμε τα βασικά και, ταυτόχρονα, αλληλοαναιρούμενα στοιχεία των ανακοινώσεων της ΕΕ και των εκπροσώπων της.
«Είναι σαφές πως ο σερβικός λαός ψήφισε για την άνοιξη, ύστερα από έναν μακρύ πολιτικό χειμώνα», υπογραμμίζει στην ανακοίνωσή του ο Κρις Πάτεν, αρμόδιος για τις εξωτερικές υποθέσεις επίτροπος και απαιτεί από τον Μιλόσεβιτς, «να σεβαστεί το εκλογικό αποτέλεσμα». Την ίδια στιγμή, η ΕΕ δηλώνει ευθέως, ότι δε γνωρίζει το εκλογικό αποτέλεσμα - και πώς μπορούσε να συμβαίνει διαφορετικά, άλλωστε... - και καταγγέλλει, ότι έγινε τεράστια νοθεία, αφήνοντας στον «αέρα», αν θα αναγνωρίσει, τελικά, τη νομιμότητα των εκλογικών διαδικασιών, ακόμη και αυτών των εκλογών.
Εχουμε, δηλαδή, μια ΕΕ να πανηγυρίζει για τη νίκη του εκλεκτού της, σε μια εκλογική μάχη, της οποίας όχι μόνο δε γνωρίζει το αποτέλεσμα, αλλά την καταγγέλλει και ως νόθα...
Σκέτη τρέλα...
Αμφίρροπη μάχη
Associated Press
Για την ένταξη ή όχι της κορόνας στο ευρώ καλούνται να αποφασίσουν αύριο οι Δανοί. Κι ενώ η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση της χώρας, με τη βοήθεια της αξιωματικής αντιπολίτευσης και της συντριπτικά μεγάλης πλειοψηφίας των ΜΜΕ έχει εξαπολύσει μια τεράστια επιχείρηση αντιστροφής του αρνητικού για το ευρώ κλίματος, οι υποστηριχτές του «Οχι» εντείνουν και αυτοί τις προσπάθειές τους, με όποια μέσα έχουν στη διάθεσή τους, όπως το μοίρασμα φυλλαδίων στους δρόμους της Κοπεγχάγης και άλλων πόλεων (φωτό).
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, πάντως, έφερναν όλες - πλην μιας - το στρατόπεδο του «όχι» να διατηρεί την πρωτοπορία του, αν και είχε μειωθεί η διαφορά του με το «ναι». Οπως γίνεται φανερό, οι τελευταίες μέρες και, ιδιαίτερα, οι αναποφάσιστοι, που κυμαίνονται γύρω στο 10%, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, θα κρίνουν το τελικό αποτέλεσμα.
Νίκησε η αδιαφορία
Σε αντίθεση με τον εκλογικό πυρετό, που κυριαρχεί στη Δανία, στη Γαλλία πραγματοποιήθηκε δημοψήφισμα, την περασμένη Κυριακή και δεν το πήραν μυρωδιά, ούτε οι... Γάλλοι. Θέμα του δημοψηφίσματος ήταν ο περιορισμός ή όχι της προεδρικής θητείας από τα επτά στα πέντε χρόνια, όπως ήταν η κοινή πρόταση της κυβέρνησης και του γκωλικού Προέδρου Ζ. Σιράκ. Και μπορεί, βέβαια, η πρόταση να εγκρίθηκε με το συντριπτικό 73% των ψηφισάντων, αλλά ο πραγματικός θριαμβευτής του δημοψηφίσματος ήταν η αποχή, η οποία άγγιξε το 70%. Το ποσοστό αυτό αποχής είναι και το μεγαλύτερο που έχει σημειωθεί στη Γαλλία, μετά το προηγούμενο αρνητικό ρεκόρ, του 1988, για την αυτονομία της Νέας Καληδονίας, όπου η αποχή είχε φτάσει στο 63,1%. Δώδεκα χρόνια μετά, το ποσοστό αυτό έφτασε στο 70%...
Πάντως, δεν έχουν κι άδικο, εδώ που τα λέμε, οι Γάλλοι εργαζόμενοι, που αδιαφόρησαν για το δημοψήφισμα. Στο κάτω κάτω της γραφής, το πόσα χρόνια θα διαρκεί η θητεία του Προέδρου της χώρας είναι ένα αμελητέο θέμα. Πολύ περισσότερο, αφού η «σύμπλευση» και η «συγκατοίκηση» των κάποτε «αιωνίων αντιπάλων» είναι πλέον ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός...
Το αντίπαλο δέος
Και, όμως, οι ιθύνοντες των διεθνών καπιταλιστικών οργανισμών αρχίζουν να αισθάνονται ασφυκτικά, μέσα στα όρια που οι ίδιοι διαμορφώνουν για το δικό τους κοινωνικo - οικονομικό σύστημα και για την εργατική τάξη και τους λαούς του κόσμου. Οι θεωρίες για τη λεγόμενη παγκοσμιοποίηση, ως μια αντικειμενική, υποχρεωτική και αναντικατάστατη διαδικασία κοινωνικής και οικονομικής εξέλιξης, την οποία υπηρετεί η πολιτική των κυβερνήσεων των καπιταλιστικών κρατών, αλλά και των διεθνών και περιφερειακών ιμπεριαλιστικών οργανισμών και ενώσεων, δεν αμφισβητούνται μόνο, αλλά αρχίζουν να βρίσκουν αντιστάσεις.
Ετσι μετά το Σιάτλ και την Ουάσιγκτον τη σκυτάλη πήρε η Πράγα. Οι κινητοποιήσεις με τη συμμετοχή διαφόρων, έστω και ανομοιογενών, κινημάτων, ενάντια στις συνέπειες και τα δεινά που προκαλεί στην εργατική τάξη και τους λαούς η επιβολή της πολιτικής που υπηρετεί τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, έχουν τη δική τους συμβολή στην αναγκαιότητα αντίστασης και καταδίκης, του ρόλου των διεθνών μονοπωλίων, αλλά και των ηγετικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Μπορεί το περιεχόμενό τους, η προοπτική που προβάλλουν, να μην έχουν ενιαία έκφραση με σαφείς αντιιμπεριαλιστικούς -αντικαπιταλιστικούς προσανατολισμούς ως προς το περιεχόμενο, απ' όλα αυτά τα κινήματα. Εχουν, όμως, διεθνή απήχηση και κατεύθυνση αμφισβήτησης της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων. Γιατί η καταδίκη, μ' αυτές τις κινητοποιήσεις, των συνεπειών της «παγκοσμιοποίησης», δηλαδή του διεθνούς ιμπεριαλισμού και των μονοπωλίων, είναι βήμα μπροστά, σε σχέση με τη μέχρι τώρα φαινομενικά «ήρεμη» και «ειρηνική» εξέλιξη αυτής της «τάξης πραγμάτων», που επιβάλλουν στους λαούς, προκειμένου να αυξάνουν την εκμετάλλευση και τα κέρδη.
Στην Πράγα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα, αναμορφώνουν και διαμορφώνουν τις «συνταγές» της καπιταλιστικής ανάπτυξης, κοινές για τα κράτη του ιμπεριαλιστικού συστήματος, επιμένοντας φυσικά στην ουσία και στους όρους, δηλαδή στην πολιτική που συμβάλλει στην ισχυροποίηση του συστήματός τους. Οι διαβόητες αναδιαρθρώσεις, δηλαδή η πολιτική που ενισχύει τις εξαγορές και συγχωνεύσεις των μονοπωλίων, σημαίνουν ένταση των ιδιωτικοποιήσεων, γενικευμένη ανατροπή εργασιακών δικαιωμάτων, όπως το δικαίωμα στο σταθερό ημερήσιο εργάσιμο χρόνο, στην υγεία και την κοινωνική ασφάλιση, στην εκπαίδευση κλπ. Μόνο που αυτή η πολιτική γεννά τη γιγάντωση των διεθνικών μονοπωλίων, μαζί με τη γιγάντωση της εκμετάλλευσης, της φτώχειας, της ανεργίας, της εξαθλίωσης.
Δεν είναι εύκολο, στους ιθύνοντες αυτών των διεθνών ιμπεριαλιστικών οργανισμών να συμβιβάσουν τις εντεινόμενες, μεταξύ των κρατών του ιμπεριαλιστικού συστήματος και ιδιαίτερα των πιο ισχυρών, αντιθέσεις, αλλά και την επιβολή των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων προκειμένου να αντιμετωπίσουν τον οξύτατο, μεταξύ των μονοπωλίων ανταγωνισμό και την κρίση. Και ταυτόχρονα να αντιμετωπίσουν τις αυξανόμενες κοινωνικές ανισότητες και ταξικές αντιθέσεις. Οι διαδηλωτές της Πράγας είναι μια ζωντανή απόδειξη. Οποια παραλλαγή της «συνταγής» τους και αν εφαρμόσουν, οι αντιθέσεις, τόσο οι ενδομονοπωλιακές όσο και οι ταξικές, που συνεχώς θα οξύνονται, είναι σύμφυτες με το σύστημα που υπηρετούν. Δε θα απαλλαγούν απ' αυτές, όπως και οι λαοί, από τις συνέπειες και τα δεινά που τους επιβάλλουν.
Το ζητούμενο είναι, η καταδίκη αυτής της πολιτικής να γίνεται συνειδητή αμφισβήτηση των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού, ως την ανατροπή της εξουσίας που διαιωνίζει αυτό το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα. Η προοπτική που χαράζει ο δρόμος του αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου πάλης για τη λαϊκή εξουσία, μιας λαϊκής οργανωμένης ριζοσπαστικής πλειοψηφίας, ικανής να αντιμετωπίσει την αντίδραση, ντόπια και διεθνή, που θα οργανώνει και θα αναπτύσσει τη λαϊκή οικονομία, είναι μονόδρομος για το λαό μας. Η πορεία συγκρότησής του θα 'ναι μια αποφασιστική συμβολή και στην ενίσχυση του διεθνούς αντιιμπεριαλιστικού -αντιμονοπωλιακού κινήματος, ως αντίπαλου δέους.
Feeds
