«Είμαστε ικανοποιημένοι και συγκινημένοι γιατί η χώρα αυτή απέδειξε ότι και από μόνη της, χωρίς την πίεση των βομβαρδισμών, μπορεί να βρει το δρόμο της». Η δήλωση ανήκει στον Γ. Παπανδρέου και τη σημειώνουμε για δυο λόγους: Πρώτον, γιατί δηλώσεις με τέτοιο περιεχόμενο είναι... ιστορικές και πρέπει να καταγράφονται. Δεύτερον, γιατί μας δημιουργήθηκε μια απορία: Μήπως, κ. υπουργέ, αν βομβαρδίζατε λίγο περισσότερο τη χώρα αυτή, να τον έβρισκε ακόμη καλύτερα το δρόμο της..;

Απλώς, αναρωτιόμαστε...

Πρώτον, η ουσιαστική κατάργηση της ομοφωνίας στη λήψη των αποφάσεων διά μέσου της διεύρυνσης της αρχής της «ειδικής πλειοψηφίας», πράγμα που σημαίνει ότι το σύνολο σχεδόν των αποφάσεων της ΕΕ θα λαμβάνεται με τις «ειδικές πλειοψηφίες», αφού προηγουμένως θα έχει βγει σε αχρηστία το δικαίωμα του «βέτο». Είναι ενδεικτικό ότι η γαλλική προεδρία δεν παρουσίασε ούτε μία ούτε δύο, αλλά 49 (!) περιπτώσεις αποφάσεων που στη Διακυβερνητική θα επικυρωθεί η υπαγωγή τους από το καθεστώς της ομοφωνίας στο καθεστώς της «ειδικής πλειοψηφίας».

Δεύτερον, στη Σύνοδο αποφασίστηκε ότι στη Διακυβερνητική θα θεσμοθετηθεί η παντοκρατορία του γαλλο-γερμανικού άξονα επί παντός του επιστητού, μέσω της επέκτασης της λεγόμενης «ενισχυμένης συνεργασίας». Οι «ισχυροί» της ΕΕ, δηλαδή, θα μπορούν να προχωρούν σε αποφάσεις και πολιτικές δράσεις, χωρίς να λογαριάζουν τους υπόλοιπους, ακόμα και για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ). Μάλιστα η Γαλλία, ως προεδρεύουσα στο Μπίαριτζ, ζήτησε ο αριθμός των κρατών - μελών που θα μπορούν να αποφασίζουν και να ενεργούν ανεξάρτητα από τους υπόλοιπους να μην είναι καν 5 αλλά 3! Δηλαδή η Γερμανία, η Γαλλία και - κατά το δοκούν - κάποιος «δορυφόρος»!

Ηταν όλοι εκεί. Οι μεγαλοσχήμονες πατριώτες, οι υπερήφανοι αντιστασιακοί της παγκοσμιοποίησης, οι υπερασπιστές των εθνικών αξιών και συμφερόντων. Πού; Μα στα αποκαλυπτήρια αγάλματος του Τζ. Μάρσαλ, που έγιναν προχτές το βράδυ στους κήπους τους αμερικανικής πρεσβείας. Εκεί, λοιπόν, ενώπιον του Ν. Μπερνς, ξέχασαν τις «διαφορές» τους και επιδόθηκαν σε μιαν ευγενή άμιλλα για το ποιος θα ξεπεράσει σε ύμνους το θεάρεστο έργο των υπερατλαντικών προστατών. Ιδού ένα απάνθισμα από τις ομιλίες των εκλεκτών προσκαλεσμένων για το μεγάλο ευεργέτη, τον Μάρσαλ.

ΑρχιεπίσκοποςΧριστόδουλος: Αν δεν υπήρχε το σχέδιο Μάρσαλ, θα ήμασταν Αλβανοί... Θ. Πάγκαλος: Εκτός από μεγάλος στρατιωτικός, ήταν και σπουδαίος κοινωνικός οραματιστής... Στο ίδιο πνεύμα ο Δ. Αβραμόπουλος, ο οποίος ήταν απασχολημένος με τα αποκαλυπτήρια της προτομής. Δοξάστε τους.

«Αυτή τη μεταρρύθμιση την επιβάλλει ο ίδιος ο λαός, γιατί θέλει ένα σύστημα υγείας δημόσιο, που να τον εξυπηρετεί και όχι να τον απωθεί», είπε ο υπουργός Υγείας, Αλ. Παπαδόπουλος, σε συνέντευξή του στον «Ελεύθερο Τύπο». Μάλιστα, μίλησε και για «ένα βουβό κίνημα, που απαιτεί αλλαγές στο υγειονομικό σύστημα».

Πάντως, βασικοί συνδικαλιστικοί φορείς - όπως η ΠΟΕΔΗΝ ή η ΕΙΝΑΠ - έχουν εκφράσει με φωνές και κινητοποιήσεις τη ριζική αντίθεσή τους στο σχέδιο αυτό. Εκτός αν ο υπουργός Υγείας θεωρεί... κίνημα τα e-mail που φτάνουν στο γραφείο του μέσω του Διαδικτύου, όπως ανακοίνωσε τη μέρα της παρουσίασης των αξόνων του σχεδίου.

Βέβαια, υπάρχουν και εκείνοι - ιδιαίτερα στην περιφέρεια - που χρειάζονται φάρμακα ή έχει γυαλίσει το μάτι τους να δουν άσπρη μπλούζα, καθώς βλέπουν τις μονάδες υγείας να αδειάζουν. Αλλά αυτών η βουβή διαμαρτυρία αξιώνει το ακριβώς αντίθετο απ' τα σχέδια της κυβέρνησης και όχι οικονομικό τσεκ-απ...

«Οι πόροι υπάρχουν και διατίθενται, δεν αναζητούμε πόρους. Υπάρχουν οι πόροι των κλάδων Υγείας των ασφαλιστικών φορέων, έστω κι αν είναι ελλειμματικοί, και το κράτος θα συνεχίσει να καλύπτει αυτά τα μεγάλα ελλείμματα» απάντησε ο Αλ. Παπαδόπουλος, όταν ρωτήθηκε στην ίδια συνέντευξη πώς θα εξασφαλίσει τους απαραίτητους πόρους.

Αφού, λοιπόν, υπάρχουν οι πόροι, τότε γιατί υπάρχουν τα τρομακτικά κενά κυρίως σε επαγγελματίες υγείας; Και αφού το κράτος θα καλύπτει τους ελλειμματικούς κλάδους υγείας, τότε γιατί το κράτος δεν αναλαμβάνει απευθείας το κόστος κάλυψης της λειτουργίας των νοσοκομείων;

Εκτός απ' την υποχρηματοδότηση, εκείνο που θέλει να «ρυθμίσει» η κυβέρνηση, με υποκείμενο τον ΟΔΙΠΥ (Οργανισμό Διαχείρισης των Πόρων κλάδων Υγείας των ταμείων) είναι οι κατανομές στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα.

Και σε τέτοιου είδους ρυθμίσεις, οι «ρυθμίσεις» είναι πάντα ετεροβαρείς με χαμένο πάντα το δημόσιο τομέα.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Βλέπετε, η κατάσταση που επικρατεί στα λύκεια μόνο σε εκρήξεις θα οδηγήσει και σε κινητοποιήσεις. Κι αυτοί, βέβαια, δε θα έρθουν για φιλική επίσκεψη ούτε για να τους κεράσει ...γλυκό του κουταλιού η Δάφνη Σημίτη. Αλλωστε, είναι γνωστό πώς αντιμετωπίζει τους μαθητές που διαμαρτύρονται ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση. Με εισαγγελικές αποφάσεις.

ΑΛΛΟ που δεν ήθελε ο Αντώνης Σαμαράς, που, με τη χτεσινή του μήνυση, κατάφερε να γίνει ...πρώτο θέμα στα απογευματινά δελτία ειδήσεων των καναλιών. Πάνω που τον είχαν ξεχάσει οι πάντες. Του ήρθε κουτί!

Δηλαδή, τώρα τον πείραξαν τα περί «εξαγοράς», που του καταλόγισε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, με τη συνέντευξή του στο «Βήμα»; Την περίοδο του 1993, που η έκφραση «προδότης» ήταν η ...πιο επιεικής που του προσήπταν δεκάδες στελέχη της ΝΔ, γραπτώς, προφορικώς και όπως αλλιώς θέλετε, πώς και δεν τον έκαναν να καταφύγει στα δικαστήρια;

ΣΕ ΝΕΑ ΕΠΙΔΕΙΞΗ κοροϊδίας (πώς αλλιώς να το πει κανείς;) επιδόθηκαν χτες οι Ηνωμένες Πολιτείες, με τη Διάσκεψη στην Αίγυπτο για το Μεσανατολικό. Οχι μόνο δε λύθηκε το πρόβλημα της κρίσης στις ισραηλινο-παλαιστινιακές σχέσεις (όσες υπάρχουν), αλλά ...μάλλον πήρε θάρρος το Ισραήλ!

Οσο για τα κροκοδείλια δάκρυα των Αμερικανών για την έλλειψη ισορροπίας και για τα θύματα των συγκρούσεων, μόνο ...ειρωνικά χαμόγελα μπορούν να προκαλέσουν πλέον παγκοσμίως.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ενας μήνας πέρασε από την έναρξη της φετινής σχολικής περιόδου κι ακόμα να ομαλοποιηθεί πλήρως η λειτουργία των σχολείων. Αλλά πώς να λειτουργήσουν κανονικά και χωρίς σοβαρότατα προβλήματα τα σχολεία με τις τεράστιες ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό - την ύπαρξη 3.500 κενών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση κατήγγειλε προχτές η ΟΛΜΕ - σε κτιριακή υποδομή, τεχνολογικό εξοπλισμό και βιβλία;

Είναι, λοιπόν, πασίδηλο ότι, χρόνο με το χρόνο, υποβαθμίζεται όλο και περισσότερο η λεγόμενη και δημόσια, δωρεάν εκπαίδευση στη χώρα μας. Ιδιαίτερα τα τελευταία 3 χρόνια - με την εφαρμογή της περιβόητης εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης - αυτή η δραματική υποβάθμιση προχωρεί με σχέδιο και προγραμματισμό. Στην πραγματικότητα, δηλαδή, δεν πρόκειται καν για μεταρρύθμιση, αλλά για απορύθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης, με στόχο να περιοριστεί δραστικά ο ρόλος και η συμμετοχή του κράτους στο χώρο της Παιδείας και ν' αφεθεί μπόλικο, ελεύθερο έδαφος στους επιχειρηματίες της ιδιωτικής εκπαίδευσης, που εμπορεύονται επιλεκτικά κι ακριβά τη γνώση και τη μόρφωση.

Η εικόνα της κυβερνητικής εγκατάλειψης και της πλήρους υποβάθμισης, που έχει δημιουργηθεί σήμερα στη δημόσια εκπαίδευση, προκαλεί τη θλίψη της εκπαιδευτικής κοινότητας κι όλου του ελληνικού λαού. Ομως, η θλίψη και η οργή για την αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης δε φτάνουν. Χρειάζεται ν' αναπτυχθεί η πάλη για την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Μια πάλη συνεχής, με τη συμμετοχή μαθητών, γονιών και εκπαιδευτικών, στην κατεύθυνση της δημιουργίας ενός πανεκπαιδευτικού μετώπου, αλλά και όλων των εργαζομένων, όλων των λαϊκών στρωμάτων. Διότι η απορύθμιση της δημόσιας παιδείας και η ανάπτυξη της ιδιωτικής, πρώτα και κύρια, πλήττει τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων της πόλης και του χωριού, αφού προσθέτει ακόμη περισσότερα και ψηλότερα ταξικά τείχη στην εκπαίδευση, στερώντας το δικαίωμα στη γνώση και στη μόρφωση, όχι μόνο από τα παιδιά της φτωχολογιάς, αλλά και των μικρομεσαίων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας. Και βέβαια, οι εξαγγελθείσες νέες φετινές μαθητικές κινητοποιήσεις για την αναβάθμιση της δημόσιας, δωρεάν παιδείας δείχνουν ότι η κυβερνητική πολιτική της απορύθμισης εξακολουθεί να βρίσκει πολλά εμπόδια και πολύ δύσκολα θα περάσει...

Η ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή μπορεί να κυριαρχεί στις διεθνείς εξελίξεις, αλλά δεν είναι και η μοναδική υπόθεση, που αναδεικνύει το πιο άγριο και επιθετικό πρόσωπο του διεθνούς ιμπεριαλισμού στη σύγχρονη εποχή. Η ολοένα και μεγαλύτερη ένταση της επιθετικότητας του ιμπεριαλισμού δεν είναι πρωτόγνωρο φαινόμενο. Αλλωστε, στον 20ό αιώνα, η ανθρωπότητα γνώρισε την πιο ακραία μορφή της δυο φορές, με τους δυο παγκόσμιους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Η ολοένα και μεγαλύτερη όξυνση των μονοπωλιακών ανταγωνισμών και των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων έχει ως αποτέλεσμα και πολεμικές συρράξεις στην πλέον ευαίσθητη περιοχή του πλανήτη. Τα Βαλκάνια, η Μέση Ανατολή, η Ευρασία, αλλά και η Βόρεια Αφρική γίνονται πεδίο μοιράσματος, ανάμεσα στα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις. Και μέσα σ' αυτήν τη δολοφονική για τους λαούς στρατηγική του ιμπεριαλισμού, η άρχουσα τάξη της Ελλάδας «παίζει» την τύχη της, συμμετέχοντας στο κυνήγι της λείας, ως μέρος των αρπαχτικών που περιμένουν να γευτούν κομμάτι από τα απομεινάρια του μοιράσματος των θυμάτων.

Και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, ήρθε η ΝΑΤΟική άσκηση στην Τουρκία, για να αποδείξει, όχι μόνο ότι το Αιγαίο ΝΑΤΟκρατείται, όχι μόνο τη μειονεκτική θέση της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ και την αμφισβήτηση κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, αλλά και την ύπαρξη της έντασης των ελληνοτουρκικών ανταγωνισμών, ως παράγωγο των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων στην ευρύτερη περιοχή.

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Τα ελληνικά πλοία είναι ασφαλή. Η ελληνική ακτοπλοΐα είναι ασφαλής και η κυβέρνηση παίρνει όλα τα μέτρα, για να εξασφαλίσει την ασφάλεια αυτή»!

Επαναλαμβάνουμε ότι αυτά ειπώθηκαν ταυτόχρονα με τις δυο ναυτικές περιπέτειες. Συνεπώς, δε χρειάζεται κανένα περαιτέρω σχόλιο...

Η προχτεσινή υπουργική απόφαση, σύμφωνα με την οποία οι επιχειρήσεις τροφίμων θα έχουν στο εξής την ευθύνη για τη διασφάλιση της υγιεινής των ειδών διατροφής, δεν είναι μια συνηθισμένη γραφειοκρατική διεκπεραίωση «τρεχόντων θεμάτων». Αφορά το τι θα τρώμε εμείς και τα παιδιά μας και από αυτή την άποψη η κυβέρνηση Σημίτη, ανεξάρτητα από τα αν υλοποιεί σχετικές οδηγίες της ΕΕ, αναλαμβάνει τεράστιες ευθύνες. Στην πραγματικότητα, παραδίνει εν λευκώ τη διατροφή και την υγεία του λαού στα χέρια των πολυεθνικών τροφίμων. Και φυσικά, κανείς δεν περιμένει από τη στιγμή που στόχος των τελευταίων είναι η μεγιστοποίηση των υπερκερδών τους, ότι αυτό που θα προσέχουν είναι η ποιότητα στη διατροφή και η υγεία των λαϊκών μαζών. Εδώ ακόμα και όταν βρίσκονταν, υποτίθεται, υπό καθεστώς παρακολούθησης, είχαν νοθεύσει και «πλαστικοποιήσει» τα τρόφιμα, δηλητηριάζοντας και κονταίνοντας την ανθρώπινη ζωή.

Δε χωρά καμία αμφιβολία ότι με αυτή την απόφαση η κυβέρνηση και η ΕΕ καθίστανται συνένοχοι και συνεργοί σε ένα έγκλημα σε βάρος πρώτα και κύρια της εργατικής τάξης, η οποία με το ζόρι εξασφαλίζει τα προς το ζην. Οσο για τον Ενιαίο Φορέα Ελέγχου Τροφίμων, που θα παρακολουθεί την εφαρμογή της απόφασης, οι πάντες καταλαβαίνουν ότι αποτελεί το άλλοθι του προμελετημένου εγκλήματος.

Το πετρέλαιο

επάνω,

χραπ, δαγκώνει

σαν το... Γιάννο

και χειμώνας

σαν ενσκήψει

η φωτιά πια

θα μου λείψει

και θα πάω

από πλευρίτη,

αν γλιτώσω

απ' το Σημίτη!

* * *

Το πετρέλαιο

χρυσάφι,

οχ, η μοίρα

τι μου γράφει,

δε μου έφτανε

η «κούρα»,

νάτη τώρα

κι η... τουρτούρα

κι ή τα κρύα

ή οι σκάρτοι

θα με «φάνε»

ως το Μάρτη!