Παπαγεωργίου Βασίλης

Δηλαδή, να το δώσουμε το «ψητό» αλλά σ' αυτούς που θα το ξεκοκαλίσουν με όλους τους τύπους του «σαβουάρ βιβρ»! Ο ΛΑ.Ο.Σ. είναι προφανές ότι δεν έχει ούτε πρόβλημα ούτε κανέναν ενδοιασμό για την παράδοση του πλούτου της χώρας στα μονοπώλια. Απλώς, απ' τα γερμανικά λέει ότι προτιμάει τα ρωσικά και τα κινεζικά. Και τα συστήνει ανεπιφύλακτα στην κυβέρνηση. Εξίσου προφανές είναι ότι τα όσα λέει και προτείνει το αντιδραστικό αυτό μόρφωμα μακράν απέχουν απ' το λαϊκό συμφέρον. Ολα τα μονοπώλια, ανεξαρτήτως εθνικότητας, δρουν για να αυξάνουν τα κέρδη εξαθλιώνοντας τους εργαζόμενους. Οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, για λογαριασμό του κεφαλαίου, αντιμετωπίζουν τη χώρα και τις πλουτοπαραγωγικές της πηγές σαν το «αμπελοχώραφο» που κληρονόμησαν απ' τον παππού τους και με την πολιτική τους το μετατρέπουν σε «ξέφραγο αμπέλι» για να αλωνίζουν μονοπώλια, τρυγώντας τους καρπούς του, καρποί που χωρίς την εργασία των ανθρώπων του μόχθου δεν μπορούν να παραχθούν. Τόσοι και τέτοιοι καρποί που θα μπορούσαν να θρέφουν το λαό, να ικανοποιούν τις ανάγκες του, να του εγγυώνται μια καλή ζωή. Αντί γι' αυτό οι άνθρωποι του μόχθου βυθίζονται στη φτώχεια. Και είναι πια καιρός που πρέπει να αποφασίσουν να βγουν στην επιφάνεια, να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους, να παραμερίσουν τα κόμματα που υπηρετούν ξένα προς τα δικά τους συμφέροντα. Να κάνουν δική τους περιουσία τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας και τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, αφαιρώντας τα απ' όσους τα λυμαίνονται.

«Εκεί πλέον (σ.σ. στο νομοσχέδιο για το εθνικό φορολογικό σύστημα) τα πράγματα είναι αδυσώπητα: ή είσαι με τη φοροδιαφυγή και την παραοικονομία ή τώρα στρατεύεσαι στον αγώνα για να χτυπηθεί το φαινόμενο στη ρίζα του». Μόνο ως ανοικτή απειλή για κλιμάκωση της άγριας φοροληστείας των λαϊκών στρωμάτων μπορεί να ερμηνευτεί η παραπάνω απύθμενα υποκριτική δήλωση του υπουργού Οικονομικών κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου. Εμφανίζονται ως δήθεν σταυροφόροι κατά της φοροδιαφυγής ακριβώς για να συνεχίζουν δίχως ανάσα τη φοροεπιδρομή και τη λεηλασία των λαϊκών νοικοκυριών. Τη φοροδιαφυγή ούτε θέλουν ούτε μπορούν να την αντιμετωπίσουν. Είναι χαρακτηριστικό ότι στον προϋπολογισμό του 2012 δεν προβλέπεται ούτε ένα ευρώ (!) από την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής! Εξάλλου έχουν ήδη φροντίσει να διασφαλίσουν φοροασυλία στο μεγάλο κεφάλαιο με κάθε νομιμότητα. Μικρό, αλλά απτό, δείγμα δίνουν τα επίσημα στοιχεία που κατέθεσε η ίδια κυβέρνηση, που αναφέρουν ότι από τη συνολική πίτα των φορολογικών εσόδων που διαμορφώνεται σε 56,3 δισ. ευρώ το 2012, μόλις 2,2 δισ. ευρώ (!) ελπίζουν να εισπράξουν από τις επιχειρήσεις (νομικά πρόσωπα), έναντι 3,1 δισ. το 2010 και 2,7 δισ. το 2011. Η μείωση αυτή, εκτός των άλλων, έχει να κάνει και με τη μείωση των φορολογικών συντελεστών των αδιανέμητων κερδών από 24% στο 20% το 2011. Αντίθετα, ο λαός θα πληρώσει 43,7 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 10,9 δισ. ευρώ προέρχονται από μισθωτούς και συνταξιούχους, τα 29 δισ. ευρώ από τους έμμεσους φόρους στη λαϊκή κατανάλωση και 3,8 δισ. από διάφορα χαράτσια στη λαϊκή κατοικία. Ο λαός νομιμοποιείται απόλυτα να μην πληρώσει τα άγρια χαράτσια και να ανατρέψει την αντιλαϊκή πολιτική και την εξουσία των μονοπωλίων.

Κατευθείαν στη «λεωφόρο» της φτώχειας και της εξαθλίωσης του λαού και της απόλυτης υποταγής των εργαζομένων στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, οδηγεί η «έξοδος από το μνημόνιο» που προτείνει με τη χτεσινή επιστολή του προς τον πρωθυπουργό ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ Γ. Μίχαλος. Στην πραγματικότητα αντιγράφει και επεκτείνει το «Ζάππειο 2», δηλαδή την οικονομική πρόταση της ΝΔ για την «επανεκκίνηση της οικονομίας». Οι πάντες και τα πάντα στο «νέο, δυναμικό, αναπτυξιακό πρόγραμμα», που επαγγέλλεται ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ, θα υπηρετούν την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Εξίσου «απλή» είναι η πρόταση για «άμεση αποπληρωμή σημαντικού μέρους του δημόσιου χρέους μας»: αξιοποίηση, δηλαδή εκποίηση, του συνόλου της δημόσιας περιουσίας. Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά «με τον όρο "αξιοποίηση" νοείται: (α) η άμεση ιδιωτικοποίηση κρατικών εταιρειών ή συμμετοχών του κράτους σε εταιρείες, (β) η μίσθωση ακινήτων και (γ) η εκχώρηση δικαιώματος εκμετάλλευσης για 49 έως 99 χρόνια, κατά περίπτωση, σε οικόπεδα, λιμάνια, αεροδρόμια, ακτογραμμές, οδικούς άξονες, μεταλλεία κ.ά.». Με άλλα λόγια ξεπουλήστε τα πάντα για να πληρωθούν οι «δανειστές» - διεθνείς τοκογλύφοι. Είναι ολοφάνερο ότι το σχέδιο του προέδρου του ΕΒΕΑ ταυτίζεται πλήρως με την πολιτική που εφαρμόζουν κυβέρνηση και τρόικα, με τη στήριξη της ΝΔ, καταδικάζοντας το λαό σε μόνιμη και βαθιά χρεοκοπία. Ομως σήμερα υπάρχουν οι αντικειμενικές προϋποθέσεις για μια ριζικά διαφορετική οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας με γνώμονα την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Προϋπόθεση βέβαια είναι η μετατροπή της ιδιοκτησίας του μεγάλου κεφαλαίου σε λαική περιουσία.

Αρα, αν ήταν μόνοι τους, αν λειτουργούσαν πραγματικά ανενόχλητοι, θα είχαν ήδη σαρώσει κάθε δικαίωμα του εργαζόμενου, θα είχαν στραγγίξει με τη φοροληστεία κάθε ψίχουλο από το μισθωτό, τον μικροεπαγγελματία, το συνταξιούχο, θα είχαν πάρει σβάρνα οτιδήποτε έχει απομείνει από την Υγεία και την Παιδεία. Το κεφάλαιο είναι αχόρταγο και αναδεικνύει πολιτικούς εκπροσώπους κατάλληλους να το μπουκώνουν με όλο και περισσότερα κέρδη.

Γρηγοριάδης Κώστας

Τον κατανοούμε απολύτως, όπως και την προτεραιότητα που δίνει στο θέμα ως το πλέον σημαντικό.

Οταν έχουν προβλήματα οι τράπεζές μας, οι πυλώνες αυτοί της ευτυχίας μας, γιατί χωρίς αυτές δε θα μπορούσαμε να κάνουμε τίποτε, όλα τα άλλα ωχριούν.

Με τι άλλο θα μπορούσαμε να ασχολούμαστε τώρα; Με τα εκατομμύρια των ανέργων στην Ευρώπη; Με τα ακόμη περισσότερα εκατομμύρια που ζουν κάτω από το κατώτατο όριο φτώχειας;

Μήπως με τους μισθούς που μειώνονται; Με τα εργασιακά δικαιώματα που καταργούνται; Με την Κοινωνική Ασφάλιση που καταρρέει; Με την εκμετάλλευση των μεταναστών;

Οχι βέβαια, το πρώτο και σημαντικότερο είναι τα κέρδη των τραπεζών. Διότι δεν μπορεί να κοροϊδεύουν τους δικούς μας τραπεζίτες οι αντίστοιχοι Αμερικανοί και Ιάπωνες ότι δεν έχουν κέρδη. Είναι θέμα αξιοπρέπειας.

Αφήστε που είναι - όπως συχνά λέει η κυβέρνηση - «ο αιμοδότης της οικονομίας» (Βέβαια, για την ακρίβεια αυτό δεν είναι αιμοδοσία αλλά ...μετάγγιση. Παίρνουν τα λεφτά του κοσμάκη και τα δίνουν στις Ανώνυμες Εταιρείες).

ΒΕΒΑΙΑ, Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ το δήλωσε ξεκάθαρα «δεν θα γίνουμε Ινδία». Ελα, όμως, που κόσμος βγαίνει στο μπαλκόνι του και βλέπει απέναντι το... Ταζ Μαχάλ, φακίρηδες και τα νερά του Γάγγη να τρέχουν!

Γιατί όλες αυτές οι αλχημείες που κάνει ο Κουτρουμάνης εκεί στο υπουργείο Εργασίας, μαζί με τους συνεργάτες του από την τρόικα, και σαν Ινδία μοιάζουν, και σαν Φιλιππίνες και γενικώς σε ό,τι θυμίζει εξαθλίωση και εκμετάλλευση.

Αλλωστε, αυτή είναι και η ουσία της όλης ιστορίας και του θεάτρου που παίζεται με το θέμα της Συλλογικής Σύμβασης...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Γρηγοριάδης Κώστας

Προχτές, ο πρόεδρος του ΣΕΒ, μεταξύ άλλων, δήλωσε: «Ο ΣΕΒ έχει έμπρακτα αποδείξει, όλα αυτά τα χρόνια, την προσήλωσή του στο θεσμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων και της ΕΓΣΣΕ». Πρόσθεσε ότι «το κύριο πρόβλημα της ιδιωτικής οικονομίας δεν είναι το μισθολογικό».

Δεν χρειάζεται, όμως, κανείς να πάει μακριά για να διαπιστώσει την απέραντη υποκρισία του ΣΕΒ. Οχι μόνο επειδή δεν έχει περάσει πολύς καιρός - κι ας φαίνεται έτσι - από τότε που ο προηγούμενος πρόεδρος του ΣΕΒ Ο. Κυριακόπουλος μίλαγε για συμβάσεις πολλών ταχυτήτων, λέγοντας «τέρμα το ένα κοστούμι για όλους».

Αλλά και επειδή στο πρόσφατο «αναπτυξιακό σχέδιο» για την επόμενη 10ετία, που έφτιαξε η εταιρεία «McKinsey» και γυροφέρνει δεξιά και αριστερά ο ΣΕΒ, δηλώνεται ότι ένα από τα εμπόδια για την επιχειρηματικότητα είναι και το «δεσμευτικό και μη ευέλικτο πλαίσιο συλλογικών συμβάσεων» που «αυξάνει το κόστος εργασίας».

Ετσι, από τη μια θέλουν συμβάσεις ευέλικτες και μη δεσμευτικές και από την άλλη μας λένε ότι έχουν έμπρακτη προσήλωση στο θεσμό της Εθνικής Σύμβασης. Μια συμφεροντολογική και ευκαιριακή προσήλωση, στην καλύτερη περίπτωση, μόνο και μόνο επειδή το περιεχόμενο της υφιστάμενης Σύμβασης είναι αυτό που τους εξυπηρετεί, ενώ την ίδια ώρα «καταπίνουν» εισφορές και αμοιβές των εργαζομένων με τις πρόσθετες νομοθετικές ρυθμίσεις της κυβέρνησης.

«Κατά τη γνώμη των επενδυτών, θα πρέπει να αλλάξουν συθέμελα οι οικονομικές δομές στην Ελλάδα, για να μπορέσουν να αποδώσουν οι επενδύσεις σε δέκα χρόνια πραγματικά». Ως συνήθως, δε μασάνε τα λόγια τους οι εκπρόσωποι των Γερμανών μεγαλοβιομηχάνων και αυτό έκανε, για ακόμα μια φορά, ο γενικός διευθυντής του Συνδέσμου Γερμανών Βιομηχάνων, που συνοδεύει τον Γερμανό υπουργό Οικονομίας Φ. Ρέσλερ στην Αθήνα. Είναι φανερό ότι η συθέμελη ανατροπή που ζητάνε οι εκπρόσωποι των Γερμανών βιομηχάνων αφορά πρώτα και κύρια το ξεθεμέλιωμα των εργασιακών δικαιωμάτων, ώστε να διασφαλιστεί πάμφθηνη εργατική δύναμη για τα μονοπώλια, ξένα και εγχώρια. Αυτό ακριβώς επιχειρεί η κυβέρνηση με την κατάργηση της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και του κατώτατου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, αλλά και την εργασιακή εφεδρεία και την κατάργηση της μονιμότητας στο δημόσιο τομέα. Ταυτόχρονα, βέβαια, η δημόσια περιουσία πρέπει να ξεπουληθεί στο σύνολό της και να διασφαλιστεί άφθονη ρευστότητα για τους «επενδυτές» και πλήρης φοροαπαλλαγή τους. Η γερμανική κυβέρνηση και οι εκπρόσωποι των γερμανικών μονοπωλίων δικαιολογημένα καυχιόνται ότι έχουν την τεχνογνωσία για να βοηθήσουν στην κατεύθυνση αυτή. Εδώ και 10 χρόνια εφαρμόζουν το «σχέδιο Χαρτς», από το όνομα του διευθυντή του τμήματος ανθρώπινων πόρων(!) της «Φολκσβάγκεν», που στην κυριολεξία εκθεμελίωσαν τις εργασιακές σχέσεις, προκειμένου να θωρακιστεί η ανταγωνιστικότητα των γερμανικών μονοπωλίων. Ηδη, σήμερα, εκατομμύρια εργαζόμενοι δουλεύουν με «μισή δουλειά» για 400 ευρώ το μήνα χωρίς καμία ασφαλιστική κάλυψη, ενώ έχουν επεκταθεί και «οι δουλειές του ενός ευρώ» κυρίως στο δημόσιο τομέα...

Κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και του βασικού μισθού στον ιδιωτικό τομέα, κατάργηση της μονιμότητας και μαζικές απολύσεις στο δημόσιο. Αγρια σφαγή των μισθών και των συντάξεων παντού, φοροληστεία και χαράτσια ακόμα και στους άνεργους και τους ανάπηρους, πτώχευση των ασφαλιστικών ταμείων και μετατροπή των συντάξεων σε προνοιακά επιδόματα, «λουκέτο» στα σχολεία, διάλυση των νοσοκομείων, απρόσιτα τα φάρμακα, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας... Μόνο όσοι πάσχουν από αθεράπευτο ραγιαδισμό δεν βλέπουν ότι ο γενικευμένος πόλεμος του κεφαλαίου ενάντια στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη. Πρόκειται για πόλεμο δίχως όρια και δίχως τέλος, που οδηγεί σε βαθιά και μόνιμη πτώχευση την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα για να διασφαλιστούν τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων. Εδώ λοιπόν που έχουν φτάσει τα πράγματα ο λαός και οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν ξεκάθαρη απάντηση στο αμείλικτο δίλημμα: ή θα σωθεί ο λαός ή η πλουτοκρατία. Αν σκύψει το κεφάλι, τα αντιλαϊκά μέτρα θα διαδέχονται το ένα το άλλο και οι εκβιασμοί και οι απειλές δεν θα έχουν τέλος. Πρέπει να συνειδητοποιήσει τη δύναμή του, να ξεσηκωθεί, αλλά για να πετύχει τους στόχους του πρέπει να οργανωθεί και πάνω απ' όλα πρέπει να έχει ξεκάθαρο ποιος είναι ο αντίπαλος και πού το πάει. Το θέμα δεν είναι να φύγει απλά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για να έρθει μια κυβέρνηση συνεργασίας ή έκτακτης ανάγκης που θα εφαρμόσει τα ίδια άγρια μέτρα πιο αποτελεσματικά. Είναι ιστορική ευκαιρία να υπάρξει ένα ενιαίο κοινωνικό μέτωπο που όχι μόνο θα αντισταθεί και θα παρεμποδίσει τα βάρβαρα μέτρα, αλλά θα θέσει ανοιχτά και καθαρά θέμα πολιτικής εξουσίας σε τροχιά ρήξης και ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων.