Να διασπάσει τους εργαζόμενους και να τους καταστήσει σύμμαχους της κυβέρνησης στο πέρασμα των βάρβαρων μέτρων, που με αιχμή το Δημόσιο χτυπάνε το σύνολο της εργατικής τάξης, επιχειρεί ο Αλ. Παπαχελάς από τη χτεσινή «Καθημερινή». Ο αρθρογράφος φέρνει το παράδειγμα των εργαζόμενων στην Υγεία, διαχωρίζοντάς τους σε εκείνους που κάνουν συνειδητά τη δουλειά τους από τη μια και σε εκείνους που συμμετέχουν στα κυκλώματα με τις «μαύρες» αμοιβές και την υπεσυνταγογράφηση ή είναι «τεμπέληδες». Οι πρώτοι, λέει, αγανακτούν για το γεγονός ότι «δεν έχουν δει κανέναν να πηγαίνει φυλακή» για περιπτώσεις διαφθοράς και καταλήγει ότι «είναι πολύ άδικο αυτοί οι άνθρωποι που δούλευαν και δουλεύουν σκληρά να βλέπουν σήμερα τις αμοιβές τους να μειώνονται δραστικά», αφού από την κυβέρνηση «από την αρχή της κρίσης έχουν επιλεγεί οι "εύκολες" λύσεις των οριζόντιων περικοπών ή της μαζικής εφεδρείας κάποιων κατηγοριών εργαζομένων» με αποτέλεσμα το κράτος να κινδυνεύει με διάλυση. Συμπερασματικά, ζητάει από την κυβέρνηση «να βρει τρόπους να προστατεύσει το ζωτικό πυρήνα του κράτους και να βάλει μαχαίρι εκεί όπου υπάρχει πραγματική τεμπελιά και φύρα».
Τι λέει ο αρθρογράφος; Οτι οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να αντιπαλέψουν τα βάρβαρα μέτρα, αλλά να απαιτήσουν αυτά να εφαρμοστούν με δικαιοσύνη, με την αυταπάτη ότι δε θα πλήξουν τους «τίμιους» και «εργατικούς». Γι' αυτό το σκοπό, αξιοποιεί παραδείγματα που αντανακλούν σάπιες πλευρές του Δημοσίου, κρύβοντας όμως ότι ευθύνη γι' αυτό έχει η αστική τάξη και τα κόμματά της, που έχτισαν το Δημόσιο με τρόπο τέτοιο ώστε να σταθεροποιηθεί η εξουσία τους. Κρύβει ακόμα το γεγονός ότι η ρεμούλα και η μίζα ανθούν γενικά στον καπιταλισμό, στη διαπλοκή δηλαδή του κράτους με τα μονοπώλια, όπως γίνεται για παράδειγμα και στο χώρο της Υγείας, όπου οι πολυεθνικές του φαρμάκου σουλατσάρουν στα νοσοκομεία, τα οποία επιπλέον η ίδια η κυβέρνηση έχει μετατρέψει σε χώρους άσκησης ιδιωτικής δραστηριότητας από τους γιατρούς (βλέπε απογευματινά ιατρεία). Επικίνδυνα φούμαρα πουλάει η «Καθημερινή» για να συνδράμει την κυβερνητική επίθεση.
Οι εργαζόμενοι όχι μόνο πρέπει να αντεπιτεθούν σε ενιαίο μέτωπο, αλλά επιπλέον να θέσουν στόχο της πάλης τους ένα Δημόσιο υποταγμένο να υπηρετεί τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες, με γκρεμισμένη την εξουσία των αστών.
Το ΚΕΑ αλληλογραφεί με την ΕΕ...
«Στο πλαίσιο των πολλαπλών πρωτοβουλιών του ΚΕΑ, το Προεδρείο του κόμματος αναμένεται να αποστείλει τις επόμενες ημέρες ανοιχτή επιστολή διαμαρτυρίας στην Καγκελάριο της Γερμανίας, τον Γάλλο Πρόεδρο και την υπόλοιπη θεσμική ηγεσία της ΕΕ, στην οποία θα τονίζονται οι ευθύνες τους για τις εφαρμοζόμενες νεοφιλελεύθερες και κερδοσκοπικές πολιτικές ακραίας λιτότητας, οι οποίες διευρύνουν την οικονομική κρίση στην ΕΕ και οδηγούν στην κοινωνική καταστροφή»... Η παραπάνω φράση προέρχεται από την ανακοίνωση που εξέδωσαν χτες τα όργανα του ΚΕΑ που συνεδρίασαν στο Παρίσι για την κρίση. Αφού καταχέρισαν το «νεοφιλελεύθερο μοντέλο» διακυβέρνησης της ΕΕ, αφήνοντας στο απυρόβλητο τον καπιταλισμό και την εξουσία των αστών, που γεννάει κρίσεις και εκμετάλλευση, αφού σκόρπισαν ένα κάρο αυταπάτες ότι η αλλαγή προς όφελος των λαών θα έρθει μέσα από κινητοποιήσεις τύπου «αγανακτισμένων» και «καταληψιών της Γουόλ Στριτ», για να θάψουν το εργατικό λαϊκό κίνημα και τον πρωταγωνιστικό του ρόλο, κατέληξαν να γράψουν γράμμα στη «θεσμική ηγεσία της ΕΕ» και να την καταγγείλουν για τη «νεοφιλελεύθερη και κερδοσκοπική πολιτική της»!
Αφήνουμε κατά μέρους τον... τρόμο που θα αισθανθούν οι ηγέτες της ΕΕ από το γράμμα του ΚΕΑ. Γεγονός παραμένει ότι η στρατηγική τους οδηγεί κατευθείαν στην ενσωμάτωση και στόχο έχει να αποπροσανατολίσει το λαό από την ταξική πάλη για την παρεμπόδιση των βάρβαρων καπιταλιστικών μέτρων, η οποία είναι σήμερα δεμένη όσο ποτέ με τον αγώνα για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, την αποδέσμευση από την ΕΕ, με λαϊκή εξουσία.
Επίδειξη «μαύρου χιούμορ»...
Δε φτάνει που τσακίζουν καθημερινά το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων και του λαού, δε φτάνει που σηκώνουν το χέρι τους και ψηφίζουν κάθε 2 μήνες ένα ακόμη αντιλαϊκό νομοσχέδιο, δε φτάνει που ξεθεμελιώνουν κατακτήσεις δεκαετιών... κάνουν και πλάκα από πάνω! Ο λόγος για το ΠΑΣΟΚ, βέβαια, που αποφάσισε χτες στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής, όπου συζητείται το περίφημο «πολυνομοσχέδιο», να μας κάνει και επίδειξη «μαύρου χιούμορ».
Ετσι, λοιπόν, όταν ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ - και στέλεχος του ΠΑΣΟΚ φυσικά - Γ. Παναγόπουλος δήλωσε από το βήμα της Επιτροπής ότι δεν είχε επαρκή χρόνο για να απαντήσει σε όλα τα ερωτήματα που του τέθηκαν για το άρθρο που αφορά στην κατάργηση ουσιαστικά των κλαδικών συμβάσεων εργασίας, έλαβε την εξής απάντηση από την πρόεδρο της Επιτροπής Βάσω Παπανδρέου: «Μην ανησυχείτε θα μας τα πείτε στο επόμενο νομοσχέδιο, όπου θα καταργούνται εντελώς οι συλλογικές συμβάσεις». Και στη συνέχεια αμφότεροι χαμογέλασαν...
Αλληλεγγύη στους μαθητές
Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου και η υπουργός Παιδείας επέμειναν με νέες παρεμβάσεις τους, χτες, για την παύση - αν όχι την καταστολή - των μαθητικών κινητοποιήσεων. Οι βανδαλισμοί στα σχολεία είναι το πρόσχημα. Ξέρουν ότι δεν τους κάνουν οι μαθητές που αγωνίζονται, άσε που μπορεί και να είναι προβοκάτσιες. Η ποινικοποίηση των μαθητικών αγώνων ετοιμάζεται για τις καταλήψεις. Και όχι μόνο τις καταλήψεις. Δεν πρόκειται για αντιπαράθεση πάνω σε μια μορφή αγώνα. Αυτό είναι εξάλλου θέμα αντιπαράθεσης εντός του ίδιου του κινήματος κι όχι υπόθεση της κυβέρνησης και της αστικής Δικαιοσύνης. Στο στόχαστρό τους μπαίνει συνολικά το δικαίωμα των μαθητών να αποφασίζουν και να αγωνίζονται για τη μόρφωση που τους στερούν, όταν δεν έχουν τα στοιχειώδη, όπως βιβλία και καθηγητές. Γι' αυτό εξάλλου αντιμετώπισαν την τρομοκρατία μέσα στα ίδια τα σχολεία τους από την πρώτη στιγμή που ζήτησαν να κάνουν συνελεύσεις και να αποφασίσουν συλλογικά για τα προβλήματά τους. Γι' αυτό ενεργοποιούν τα στελέχη της Εκπαίδευσης να γίνουν χαφιέδες και να καταδώσουν τους «πρωταγωνιστές» των κινητοποιήσεων.
Το αντιδραστικό νομοθετικό οπλοστάσιο του αστικού κράτους διαθέτει πλέγμα διατάξεων, από τον ποινικό κώδικα μέχρι την πράξη νομοθετικού περιεχομένου του 1999, που μπορεί να ανασύρει προκειμένου να ποινικοποιήσει τις μαθητικές κινητοποιήσεις, καθώς και άλλες αντίστοιχες διατάξεις ποινικοποίησης συνολικότερα των αγώνων του εργατικού κινήματος που πασχίζουν να βρουν αφορμές ή και να τις κατασκευάσουν για να τις ενεργοποιήσουν. Η ενεργοποίησή τους και επιβολή τους σε κάθε φάση συναρτάται με μια σειρά παράγοντες, όπως το συσχετισμό δύναμης, το ίδιο το επίπεδο του κινήματος, το επίπεδο ανάπτυξης της ταξικής αλληλεγγύης, την πολιτική συγκυρία και το στρίμωγμα που νιώθει η εκάστοτε κυβέρνηση σε κάθε φάση ανόδου του κινήματος κ.ο.κ. Γι' αυτό και η αλληλεγγύη στον αγώνα των μαθητών είναι σήμερα επιτακτική ανάγκη συνολικά από το εργατικό κίνημα. Εξάλλου, ο αγώνας των μαθητών δεν είναι μόνο δικός τους αγώνας, αλλά και αγώνας των γονιών, των εκπαιδευτικών, αγώνας για τη μόρφωση των παιδιών του λαού που αφορά τους πάντες. Είναι αγώνας για να έχουν τα σχολεία βιβλία, καθηγητές, θέρμανση, επαρκείς υποδομές, για να μην πληρώνουν οι γονείς διπλά και τρίδιπλα, για να μορφώνονται πραγματικά τα παιδιά κι όχι να επιμορφώνονται στο... πώς θα χειρίζονται το ποντίκι του υπολογιστή. Είναι αγώνας δίκαιος κι αυτό το δίκιο δεν μπορεί κανείς να τους το αρνηθεί.
Το δίκιο τους, όμως, δεν έχει βρει παρά λίγα δευτερόλεπτα προβολής στα αστικά μέσα «ενημέρωσης», που αντιθέτως δε λυπούνται τον τηλεοπτικό χρόνο για να προβάλουν σπασμένα θρανία και πόρτες, τα ίδια και τα ίδια πλάνα πολλές φορές, από τα μεμονωμένα σχολεία όπου έχουν σημειωθεί τέτοια φαινόμενα συμβάλλοντας στην καταστολή. Από τις διαρκείς όμως διαδηλώσεις σε γειτονιές, από τα συνθήματα και τη ζωντάνια τους, από τα συντονιστικά τους, από τις συναυλίες και τις συνελεύσεις τους, από την αλήθεια τους... δε λένε κουβέντα οι απολογητές των αστών στον Τύπο και τα κανάλια τους. Παίζουν ενορχηστρωμένα στο ίδιο παιχνίδι με τους εισαγγελείς και την κυβέρνηση. Είναι απέναντι στους μαθητές και το λαό. Ο πολύμορφος, οργανωμένος και περιφρουρημένος αγώνας του λαού και των παιδιών του είναι δίκαιος, αναγκαίος, θα είναι διαρκής και νικηφόρος.
Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ
Είχαν προσχεδιάσει τη βάρβαρη πολιτική...
Γρηγοριάδης Κώστας
ΚΟΙΤΑ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ο «Λεφτά υπάρχουν», ο «Δεν θα υπάρξουν άλλα μέτρα» ή αλλιώς Γιώργος Παπανδρέου, λέει πού και πού και καμία αλήθεια!
Το γιατί του συμβαίνει κάτι τέτοιο δεν το γνωρίζουμε και δεν αναμένουμε ότι θα κυριαρχήσει ποτέ ούτε στον ίδιο, ούτε στο κόμμα του. Παρ' όλα αυτά ...καταγράφεται.
Ετσι, λοιπόν, στο Υπουργικό Συμβούλιο δήλωσε πως «το 90% των διαρθρωτικών αλλαγών που προωθούμε είναι στο πλαίσιο των δικών μας επιλογών και των δικών μας προτεραιοτήτων. Είναι αυτά που έχουμε πει και προεκλογικά».
Αυτά για όσους ακόμη πιστεύουν πως το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί όπως μπορεί να γλιτώσει τη χώρα από την καταστροφή.
`Η, ακόμη χειρότερα, για όσους νομίζουν πως το ΠΑΣΟΚ παίρνει μέτρα «ενάντια στον χαρακτήρα του» και «αντίθετα με την πολιτική του φυσιογνωμία»! Γιατί κάτι τέτοια περίεργα μας λένε κατά καιρούς οι υπουργοί του.
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, η κωμωδία της «οργής» και της «γκρίνιας» που υπάρχει στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ συνεχίζεται και φυσικά αναπαράγεται από τα μέσα ενημέρωσης.
«Καζάνι που βράζει», «στο κόκκινο οι βουλευτές», «στα όριά της η ΚΟ του ΠΑΣΟΚ»! Αυτά και πολλά άλλα διαβάζουμε, βλέπουμε και ακούμε...
Μόνο που και τα έχουμε ξαναδεί και τα έχουμε ξανακούσει πολλές φορές. Για την ακρίβεια, όλες τις φορές που ήρθε ένα ακόμη ακραία αντιλαϊκό νομοσχέδιο στην Βουλή. Και όλοι ξέρουμε τι έγινε στη συνέχεια.
Ακριβώς αυτό που θα γίνει και με το τελευταίο «πολυνομοσχέδιο», που φυσικά μόνο «τελευταίο» δε θα είναι μια και πολλά δεινά για τους εργαζόμενους είναι ακόμη μπροστά μας.
Θα σηκώσουν όμορφα όμορφα το χεράκι τους και θα το ψηφίσουν. Με «τύψεις», «κατάρες», «πόνο καρδιάς και ψυχής» ή «χωρίς αυταπάτες», όπως κατά καιρούς λένε. Θα το ψηφίσουν πάντως.
Παπαγεωργίου Βασίλης
«Πλεόνασμα» μίσους κατά του λαού
Γρηγοριάδης Κώστας
Αλλάζει τροπάρι, αλλά συνεχίζει σταθερά τα ψέματα και τους εκβιασμούς ο πρωθυπουργός. Μέχρι τώρα χρησιμοποιούσε κατά κόρον τον εκβιασμό ότι αν δεν υλοποιηθούν τα βάρβαρα μέτρα δεν θα δοθεί η επόμενη δόση και άρα δεν θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις, δεν υπάρχουν λεφτά για την Παιδεία και την Υγεία και άλλα τέτοια. Τώρα που ο εκβιασμός αυτός κατέπεσε στην πράξη, αφού οι μισθοί και οι συντάξεις έχουν πλέον «εξαϋλωθεί» και τα σχολεία και τα νοσοκομεία βάζουν «λουκέτο», επιχειρεί «φυγή προς τα μπρος», εννοείται στα παραμύθια. Μιλώντας χτες στο υπουργικό συμβούλιο ανέδειξε ως νέο πατριωτικό στόχο τη δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων και μάλιστα το 2012. «Θέλουμε το 2012, να έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα», είπε, γιατί «από τη στιγμή που πάμε στο πρωτογενές πλεόνασμα, θα μπορούμε να λέμε στους εταίρους μας, "δεν πληρώνετε εσείς πια νέα χρέη - αυτό είναι πολύ σημαντικό - γιατί εμείς δεν δημιουργούμε νέα ελλείμματα, αντίθετα, παράγουμε πλεονάσματα"». Καμία σημασία δεν έχει για το λαό το τι θα πει ο πρωθυπουργός στους εταίρους - δανειστές και συμμάχους του, στον πόλεμο κατά του λαού. Αυτό που πρέπει να γίνει συνείδηση είναι ότι αν η κυβέρνηση εμφανίσει «πρωτογενή πλεονάσματα» και μάλιστα το 2012, ο λαός θα έχει περιέλθει σε κατάσταση απόλυτης φτώχειας και εξαθλίωσης. Γιατί «πρωτογενή πλεονάσματα» σημαίνει ότι δεν θα μείνει πέτρα στην πέτρα στο Δημόσιο, σημαίνει απολύσεις εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων, σημαίνει πλήρη κατεδάφιση της Υγείας, της Παιδείας, της Πρόνοιας, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας κ.ο.κ. «Πλεόνασμα» θάρρους και δύναμης λοιπόν απαιτείται από το λαό, για να γκρεμίσει την εξουσία των μονοπωλίων και να πάρει τις τύχες του στα δικά του χέρια.
Η πραγματική απειλή για την Υγεία
Ολοι αυτοί που κόπτονται υποκριτικά για τη δημόσια υγεία, που απειλείται τάχα από την απεργία των εργαζομένων στους ΟΤΑ, είναι αυτοί που ψήφισαν και στηρίζουν τα βάρβαρα μέτρα που φτωχαίνουν και εξαθλιώνουν το λαό, με καταστροφικές, εννοείται, συνέπειες για την υγεία του. Ολοι αυτοί που χύμηξαν στους απεργούς είναι οι ίδιοι που πρωταγωνιστούν στη σφαγή των μισθών και των συντάξεων, που δε νοιάζονται για την ανυπαρξία μέτρων υγιεινής και ασφάλειας στους τόπους δουλειάς, για τη ρύπανση των νερών με καρκινογόνες ουσίες, που επικροτούν την άγρια φοροληστεία των λαϊκών νοικοκυριών, υπονομεύοντας καίρια την υγεία του. Ολοι αυτοί που ωρύονται για τους κινδύνους που απειλούν την υγεία του λαού εξαιτίας τάχα των απεργιακών κινητοποιήσεων είναι αυτοί που έχουν συστρατευτεί στην εμπορευματοποίηση της Υγείας, στο λουκέτο του 50% των κλινικών στα δημόσια νοσοκομεία, στο κόψιμο των φαρμάκων και των ιατρικών εξετάσεων που πληρώνουν πλέον από τη τσέπη τους - όσοι μπορούν -, στην παράδοση τμημάτων των νοσοκομείων στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, στις μαζικές περικοπές των αναπηρικών συντάξεων και των επιδομάτων προς τα ΑμΕΑ με πρόσχημα τους «αναπήρους μαϊμού», κ.ο.κ. Ολοι αυτοί οι φαρισαίοι δε λένε λέξη για την άθλια κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς στα δημόσια νοσοκομεία, στα Κέντρα Υγείας και στις μονάδες του ΙΚΑ, με τις ελλείψεις σε φάρμακα, υγειονομικό υλικό και προσωπικό... Το μόνο σίγουρο, λοιπόν, είναι ότι όλοι αυτοί (κυβέρνηση, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ., ΔΗΣΥ, αστικά ΜΜΕ) δεκάρα δε δίνουν για τη δημόσια υγεία. Στην πραγματικότητα η πολιτική και το σύστημα που στηρίζουν είναι η πραγματική απειλή για την υγεία του λαού και όχι μόνο.
ΥΓ: Δεν ξενίζει, βέβαια, ότι στο μαύρο αντιαπεργιακό μέτωπο έσπευσαν να δώσουν δυναμικό «παρών» οι δήθεν «θεματοφύλακες» της δημόσιας υγείας, που όλο το προηγούμενο διάστημα είχαν καταπιεί τη γλώσσα τους. Προφανώς αυτός είναι ο πραγματικός ρόλος τους.
Συστράτευση στη λαϊκή συμμαχία
Την ανάγκη της ουσιαστικής συναίνεσης μεταξύ κυβέρνησης και ΝΔ "στα μικρά" αναδεικνύει τώρα η «Καθημερινή»: «Aκόμη και τα μικρά, ουσιαστικά βήματα συναίνεσης έχουν μεγάλη σημασία αυτήν τη στιγμή», τονίζει στο χτεσινό πρωτοσέλιδο σχόλιό της, προτρέποντας μάλιστα τη ΝΔ να δείξει την ίδια υπευθυνότητα που έδειξε στο θέμα της Παιδείας και σε ορισμένα κρίσιμα μεταρρυθμιστικά νομοσχέδια, όπως τα χαρακτηρίζει. «Δεν έχει παρά να κερδίσει ακολουθώντας τη συνταγή της περιορισμένης, πρακτικής συναίνεσης, που λύνει προβλήματα και ενισχύει θετικά την τόσο λαβωμένη εικόνα της χώρας στο εξωτερικό», σημειώνει και καταλήγει: «Εφόσον ούτε η κυβέρνηση ούτε και η αντιπολίτευση συμφωνούν για μια μεγάλη κίνηση εθνικής συνεννόησης, ας επιχειρήσουν τουλάχιστον μικρά βήματα σε αυτήν την κατεύθυνση». Είναι φανερό ότι στα επιτελεία της πλουτοκρατίας τα σενάρια για συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ περνούν προσωρινά σε δεύτερο πλάνο, δίχως αυτό σε καμία περίπτωση να σημαίνει ότι εγκαταλείπεται η στρατηγική επιλογή της συγκυβέρνησης μεταξύ των δύο κομμάτων. Ομως σε αυτή τη φάση προέχει η έμπρακτη στήριξη και συστράτευση όλων των αστικών κομμάτων για να περάσουν τα βάρβαρα μέτρα και να χτυπηθούν οι λαϊκοί αγώνες που παρεμποδίζουν την υλοποίησή τους και βάζουν στόχο την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής και της εξουσίας των μονοπωλίων. Ο λαός δεν πρέπει να χάνει χρόνο. Πρέπει να συστρατευτεί αποφασιστικά με το ΚΚΕ, να δημιουργήσει τη λαϊκή συμμαχία, που θα βάλει πλώρη για τη λαϊκή εξουσία.
Μεροκάματα Βουλγαρίας
Η ολομέτωπη επίθεση στους μισθούς και στα μεροκάματα μέσα από την ανατροπή και επί της ουσίας κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, ωθεί την εργατική τάξη στο Μεσαίωνα, πετσοκόβει το εργατικό εισόδημα, στερώντας από την εργατική οικογένεια ακόμα και τα στοιχειώδη. Στρατηγικός στόχος αυτής της επίθεσης είναι να γίνει ακόμα πιο φτηνή η τιμή της εργατικής δύναμης, να συμπιεστεί η αξία της στο έσχατο επίπεδο. Ηδη, κυβέρνηση, τρόικα και πλουτοκρατία τα δύο τελευταία χρόνια - σύμφωνα με υπολογισμούς - έριξαν τους μισθούς πάνω από 10%.
Με το πολυνομοσχέδιο που βρίσκεται στη Βουλή, η κυβέρνηση καταφέρει ακόμα ένα συντριπτικό χτύπημα στους μισθούς του Δημοσίου, αλλά και του ιδιωτικού τομέα και των πρώην ΔΕΚΟ. Ειδικά στον ιδιωτικό τομέα, η υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών, η μη επέκταση των κλαδικών σε ολόκληρο τον κλάδο, η κατάργηση της ευνοϊκότερης ρύθμισης για τον εργαζόμενο, σηματοδοτεί μια νέα αφαίμαξη μισθών και μεροκάματων που θα είναι καταστροφική για τους εργαζόμενους. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η εφαρμογή του συγκεκριμένου άρθρου που καταργεί τις κλαδικές συμβάσεις, θα οδηγήσει σε νέες μειώσεις στους μισθούς και στα μεροκάματα από 10% έως 30%. Οι απώλειες των εργαζομένων και η αντίστοιχη κερδοφορία για το μεγάλο κεφάλαιο θα ανέλθει στα 4,5 δισ. ευρώ έως 13,5 δισ. ευρώ. Η κυβέρνηση, δηλαδή, νομοθετεί την απροκάλυπτη ληστεία του εργατικού εισοδήματος και με μια διάταξη μεταφέρει δισεκατομμύρια ευρώ στα ταμεία της εργοδοσίας.
Να τι σημαίνουν οι επικλήσεις της κυβέρνησης για την ανταγωνιστικότητα που πρέπει να πετύχει η ελληνική οικονομία απέναντι στα γειτονικά κράτη. Το λένε οι ίδιοι: Με τις σαρωτικές ανατροπές επιδιώκουν να ρίξουν τους μισθούς στα επίπεδα μισθών Βουλγαρίας και Ρουμανίας, προς χάριν της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Η ανταγωνιστικότητα είναι το όχημα, με το οποίο η πλουτοκρατία θα σαρώσει, στην κυριολεξία, το εργατικό εισόδημα. Θα αρπάξει και το τελευταίο ψίχουλο από το τραπέζι του εργάτη. Κάθε μεσοσταθμική μείωση των μισθών κατά 1% μεταφράζεται σε κέρδη ύψους 450 εκατομμυρίων περίπου για το κεφάλαιο, σε ετήσια βάση. Στην κατεύθυνση αυτή λειτουργούν και επιχειρησιακές συμβάσεις σαν αυτή που υπέγραψε η πλειοψηφία της ΟΜΕ - ΟΤΕ στον ΟΤΕ, με δραστική μείωση μισθών, εξασφαλίζοντας εκατοντάδες εκατομμύρια κέρδη για τη συγκεκριμένη εργοδοσία, αλλά και λειτουργώντας ως πιλότος συνολικά για τα επίπεδα των μισθών στη χώρα μας. Σε αυτήν την κατεύθυνση, κινούνται όσα προβλέπουν οι τροπολογίες της κυβέρνησης για κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων σε πρώην ΔΕΚΟ και αφορούν μεγάλες επιχειρήσεις όπως π.χ. ΔΕΗ και ΕΛΠΕ.
Μετά απ' αυτά, γίνεται φανερό τι θα σημαίνει για την εργατική τάξη, συνολικά για τα λαϊκά στρώματα, η μείωση και των κατώτερων μισθών, μέσα από την κατάργηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που έθεσαν ήδη στο τραπέζι κυβέρνηση και τρόικα. Η χιονοστιβάδα που θα ακολουθήσει, έχοντας παραμερίσει και την τελευταία γραμμή άμυνας που συγκρατεί σήμερα την τιμή της εργατικής δύναμης, δε θα αφήσει τίποτα όρθιο. Ο κίνδυνος για την εργατική τάξη είναι μεγάλος. Και η απάντηση πρέπει να είναι άμεση, αποφασιστική και μαζική. Πρώτο βήμα η γενική πανεργατική απεργία στις 19 του μήνα και η κλιμάκωση με νέα 24ωρη πανελλαδική απεργία την επόμενη μέρα, 20 Οκτώβρη, όπως πρότειναν χτες οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ.
Feeds
