«Δεν τους είδα εξοργισμένους όταν σας ζητούσαν χρήματα και τα οποία τους τα δίνατε κύριε Λοβέρδο, δεν σας είδα τότε. (...) θέλω να πω ότι δεν μπορείς να τα έχεις όλα, δεν μπορεί να έχεις τζάμπα λεωφορεία, να έχεις ΔΕΚΟ με τέτοιο κανονισμό εργασίας, μπορείς;»
Η αθλιότητα σε όλο της το μεγαλείο. Νοιάζεται μόνο για τους καπιταλιστές. Θέλουν να ρίξουν την ευθύνη στο λαό που - όπως ισχυρίζονται - τόσα χρόνια ήταν βολεμένος. Μόνο που και τα προηγούμενα χρόνια, όσα είχαν κερδίσει οι εργάτες, τα είχαν κερδίσει με αγώνες και αίμα. Και ήταν μόνο ένα μικρό μέρος από τον πλούτο που παράγουν. Τώρα τους τα παίρνουν πίσω. Και πρέπει να παλέψουν ξανά για να τα κερδίσουν. Αυτούς τους αγώνες φοβούνται, τους οργανωμένους ταξικούς αγώνες και επιχειρούν να ρίξουν ευθύνες και να καλλιεργήσουν ηττοπάθεια. Πράγματι, στον καπιταλισμό, που για να ζήσει τρώει διαρκώς από τις σάρκες της εργατικής τάξης, δεν μπορείς να τα έχεις όλα, όπως λέει ο δημοσιογράφος της αστικής τάξης. Για την ακρίβεια, σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης δεν αφήνουν τον εργάτη και την οικογένειά του να έχει απολύτως τίποτα. Κι ό,τι έχει του τα παίρνουν. Του παίρνουν το μισθό, τη σύνταξη, το σπίτι, το χωράφι, τα πάντα.
Γι' αυτό οι εργάτες με τους συμμάχους τους πρέπει να παλέψουν τώρα για να σταματήσουν την επέλαση του μαύρου μετώπου της συγκυβέρνησης. Πρέπει να παλέψουν με στόχο έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης για τον ίδιο το λαό, για την ανατροπή της σαπίλας του καπιταλιστικού συστήματος, για Λαϊκή Εξουσία - Λαϊκή Οικονομία που θα τους εξασφαλίζει δουλειά, στέγη, διατροφή, Υγεία, Πρόνοια, μόρφωση, ελεύθερο χρόνο.
«Οσοι λένε ότι θα καταψηφίσουν αυτή τη σύμβαση - όπως είναι ο Φώτης ο Κουβέλης, η Αλέκα η Παπαρήγα - οφείλουν να πουν στη θέση αυτής της πολιτικής που καταψηφίζουν ποια πολιτική προτείνουν, ποια κυβέρνηση διεκδικούν και με ποιους συσχετισμούς» και «Αλέκα, μην περιμένεις ότι ο κόσμος θα συγκινηθεί από καθεστώτα τύπου Σοβιετικής Ενωσης ή Κορέας (...) δεν έχεις το δικαίωμα να κρατάς μαντρωμένο τον κόσμο του ΚΚΕ (...) Δεν θέλεις να μετάσχεις σε μια κοινή κυβέρνηση της Αριστεράς; Βάλε τους δικούς σου ειδικούς και τους δικούς σου επιστήμονες να στηρίξουν τη δημιουργία ενός προγράμματος minimum (...) και αν δεν θέλει το ΚΚΕ να μετάσχει σε μια αριστερή κυβέρνηση για να μην λερώσει τα χέρια του, δώσε στήριξη, δώσε ανοχή»...
Αλήθεια, δε γνωρίζει ο Δ. Παπαδημούλης που δηλώνει τα παραπάνω ποια είναι η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ και για ποια εξουσία παλεύει; Φυσικά και γνωρίζει και πολύ καλά μάλιστα. Παριστάνει όμως τον ανήξερο γιατί αλλιώς δεν του βγαίνουν τα «ενωτικά» καλέσματα που πουλάει χειραγωγώντας στο λαό στη διαχείριση της εξουσίας των αστών που τόσο πολύ ορέγεται ο ίδιος και το κόμμα του. Είναι τέτοια η ενσωμάτωσή τους στο σύστημα που θέλουν να διαχειριστούν, που αποκηρύττουν και συκοφαντούν το σοσιαλισμό, γνωρίζοντας ότι φωτίζει την προοπτική που η λαϊκή πάλη μπορεί να ανοίξει, της λαϊκής οικονομίας και εξουσίας. Διαστρεβλώνουν και συκοφαντούν την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ γιατί φοβούνται την απήχησή της στο λαό και τη δυναμική της. Και έχουν το θράσος να του ζητούν να δώσει τεχνογνωσία, στήριξη και ανοχή σε μια κυβέρνηση που δε θα αφήσει απλά τους δήμιους του λαού ανέγγιχτους αλλά θα υπηρετήσει το έργο τους, στήνοντας καρμανιόλες για τα λαϊκά συμφέροντα. Ποιον νομίζουν ότι κοροϊδεύουν; Εχουν ευθύνη και μεγάλη για όλα όσα βιώνει σήμερα ο λαός. Εβαλαν πλάτη για να περάσουν. Καμία ανοχή, ούτε σε όσους σφάζουν το λαό ούτε σε όσους προπαγανδίζουν την υποταγή στο σύστημα σαν «ρεαλισμό» και τις αυταπάτες σαν εφικτές λύσεις.
«Τις θέσεις και τη διακήρυξη αρχών» έχει αναρτήσει εδώ και μέρες στο διαδίκτυο το «Αγωνιστικό Μέτωπο Γιατρών ΠΙΣ» (ΑΜΓ) - στηρίζεται κατά βάση από γιατρούς του ΣΥΝ - ενόψει των εργασιών της Γενικής Συνέλευσης του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου (ΠΙΣ), που αρχίζει σήμερα και ολοκληρώνεται αύριο με την εκλογή των νέων οργάνων του.
Στην εξασέλιδη διακήρυξη αρχών δεν υπάρχει ούτε μια φορά η θέση για αποκλειστικά δωρεάν παροχή υπηρεσιών υγείας στους ασφαλισμένους και τους κατοίκους της χώρας, όπως απορρέει από την αναγνώριση της υγείας ως δημόσιου και κοινωνικού αγαθού.
Αντίθετα, η αναφορά στο δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα της υγείας συνοδεύεται από δύο αναφορές στη «δωρεάν εύκολη πρόσβαση σε όλους τους πολίτες σε δημόσιες και κοινωνικοασφαλιστικές υπηρεσίες υγείας». Τι θέλουν να πουν; Επειδή υπάρχει και ο ιδιωτικός τομέας, επειδή γενικά έχει εμπορευματοποιηθεί ο τομέας, να υπάρχει δυνατότητα και όχι αποκλειστική πρόσβαση στο «δημόσιο» τομέα. Μάλιστα κάνουν και ένα βήμα παραπέρα: «Είναι ώρα το ιατρικό κίνημα να διεκδικήσει και να επιβάλει την απαγόρευση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο της υγείας σε οποιονδήποτε εκτός από αυτοαπασχολούμενους γιατρούς και συνεταιρισμούς γιατρών».
Δηλαδή η επιχειρηματική δραστηριότητα επιτρέπεται στους γιατρούς. Αλλά σε τι δηλαδή διαφέρει αυτή η δραστηριότητα από έναν μη γιατρό επιχειρηματία; Και στη μια και στην άλλη περίπτωση δεν θα είναι κοινός παρονομαστής το κέρδος; Και όταν το κέρδος βγαίνει από γιατρό είναι συμβατό με το «κοινωνικό αγαθό της υγείας», ενώ όταν βγαίνει από μη γιατρό επιχειρηματία είναι ασύμβατο;
Ομως σε τέτοιες ασύμβατες προτάσεις με τις εκρηκτικές ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων αλλά και τα προβλήματα των αυτοαπασχολούμενων γιατρών οδηγούν οι προσεγγίσεις της συνύπαρξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα σε έναν ευαίσθητο χώρο, όπως η Υγεία, που προσπαθούν να ΣΥΝκεράσουν οι συνδικαλιστές που θέλουν και την πίτα της επιχειρηματικής δραστηριότητας ολάκερη και τον ασθενή από τα φτωχά λαϊκά στρώματα ικανοποιημένο...
Γενικά, πάντως, το αστικό «πολιτικό προσωπικό» της χώρας μοιάζει λίγο ...κουρασμένο από τα πολλά ξενύχτια της διαπραγμάτευσης, και έτσι δεν υπήρξαν καθόλου εφευρετικοί. Ενίοτε ήταν και αστείοι.
Από τη μια, ο Αντώνης Σαμαράς που μόνο να του ...πούμε κι ευχαριστώ για τις προσπάθειές του δε ζήτησε και δήλωσε και εθνικά υπερήφανος για τη σύμβαση που θα έρθει στη Βουλή.
Από την άλλη, ο Γ. Καρατζαφέρης που χτες έδωσε ...ρέστα κωλοτούμπας! Δε θα ψηφίσει, λέει, τη σύμβαση που όμως διαπραγματεύτηκε για να γίνει και είναι ...ολίγον μέσα και ολίγον έξω από την κυβέρνηση που πρωτοστάτησε να δημιουργηθεί.
Ο Γ. Παπανδρέου (ευτυχώς) δε βγήκε δημόσια να εξηγήσει τις θέσεις. Και πολύ καλά έκανε, γιατί δε θα το αντέχαμε και αυτό.
Από ...διαφωνούντες βουλευτές του ΠΑΣΟΚ όμως δεν έχετε παράπονο. Διαθέτουμε πολλούς και όλο και εμφανίζονται και περισσότεροι. Μάλλον σαν ...διαγωνισμός μοιάζει. Οποιος προλάβει δηλώνει ότι καταψηφίζει...
Αυτά όμως μέχρι να ...συμπληρωθεί ο περιορισμένος αριθμός δυνατοτήτων του κινήματος για ελεγχόμενες διαφωνίες. Διότι πρέπει ως κόμμα να συμβάλει και αυτό στην ψήφιση της σύμβασης.
«Ο,τι μπορείτε να φανταστείτε, όλα τα στοιχεία που συνιστούν τον ελληνικό δημόσιο βίο, όλα βρέθηκαν στο τραπέζι του Γιούρογκρουπ. Εκτιμήσεις για τον συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων, εκτιμήσεις για το αποτέλεσμα των επόμενων εκλογών, ερωτήματα για τη στάση όλων των κομμάτων και όχι μόνο των κομμάτων που μετέχουν στην κυβερνητική συνεργασία».
Οπως και να διαβάσει κανείς την περιγραφή του υπουργού, είναι ολοφάνερο ότι τόσο η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου όσο και οι εταίροι της αντιλαμβάνονται πολύ καλά ότι το ποτάμι της λαϊκής οργής και αγανάκτησης φουντώνει όλο και περισσότερο. Οι λαϊκές κινητοποιήσεις, η αποφασιστική αντίσταση που δείχνουν τα ταξικά συνδικάτα, η συνέπεια των δυνάμεων του Λαϊκού Μετώπου είναι λογικό να έχουν θορυβήσει τα επιτελεία εκείνων που απεργάζονται τα σύγχρονα εγκλήματα σε βάρος των εργαζομένων και του τόπου.
Δεν θορυβούνται απλά. Φοβούνται στην κυριολεξία, τρέμουν για την έκβαση που μπορεί να έχουν τα πράγματα το επόμενο διάστημα, πανικοβάλλονται μπροστά στο ενδεχόμενο να ενταχτούν στην ταξική πάλη ακόμα περισσότερες λαϊκές δυνάμεις όχι μόνο ενάντια στο αισχρό σχέδιο που έχουν βάλει σε εφαρμογή προκειμένου να εξασφαλίσουν την κερδοφορία του κεφαλαίου, αλλά ενάντια στο ίδιο το σύστημα σε ρότα ανατροπής του.
Τώρα είναι η πιο κατάλληλη στιγμή να κλιμακώσουμε τους αγώνες. Οχι για να τρομάξουμε τους ήδη τρομαγμένους, αλλά για να καταφέρουμε να κάνουμε τους εφιάλτες τους πραγματικότητα και να ανατρέψουμε τους βρωμερούς σχεδιασμούς τους.
Ανοιχτά συμμετέχει πια η ηγεσία της ΝΔ στην ενορχηστρωμένη επιχείρηση εκφοβισμού του λαού με στόχο να περάσουν τα μέτρα που κάνουν κόλαση τη ζωή του. «Αν φύγουμε από το ευρώ η κόλαση που θα ζήσουμε θα είναι άνευ προηγουμένου», δήλωσε προκλητικά ο εκπρόσωπος Τύπου Γ. Μιχελάκης, μιλώντας χτες στον ΑΝΤ1, παίρνοντας τη σκυτάλη από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο που μέρες τώρα επισείει τον ίδιο μπαμπούλα. Δεν είναι τυχαίο βέβαια ότι την ίδια στιγμή ο εκπρόσωπος της ΝΔ φρόντισε να ξεκαθαρίσει ότι το κόμμα του θα υπερψηφίσει τη νέα δανειακή σύμβαση και φυσικά το νέο μνημόνιο. Οι μάσκες βέβαια για τη ΝΔ έχουν πέσει προ πολλού και το θέατρο που παίζει εδώ και μέρες ο Αντ. Σαμαράς εμφανιζόμενος ως «σκληρός διαπραγματευτής» για χάρη των συνταξιούχων και των «απλών ανθρώπων», όπως είπε, μεγαλώνει περισσότερο την οργή του λαού. Δεν υπάρχουν όμως περιθώρια για αναμονές και αυταπάτες. Τα κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση της πλουτοκρατίας, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ., έχουν πέσει με όλες τις δυνάμεις τους πάνω στο λαό, τον εκβιάζουν και τον τρομοκρατούν για να γονατίσει και υποταχθεί. Είναι ώρα να ορθώσει το ανάστημά του, να δείξει τη δύναμή του. Πρέπει να τιμωρήσει, να απομονώσει και να τσακίσει πολιτικά τα κόμματα που έβαλαν την υπογραφή τους στη νέα σφαγή του λαού. Να εμπιστευτεί το ΚΚΕ και την πολιτική του πρόταση για τη λαϊκή εξουσία. Γιατί φιλολαϊκή διέξοδος χωρίς ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων δεν υπάρχει.
«Είναι ώρα δύσκολων αποφάσεων. Εχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε αποφάσεις δύσκολες και σε αποφάσεις ακόμα πιο δύσκολες. Εχουμε, δυστυχώς, να διαλέξουμε ανάμεσα σε θυσίες και σε ακόμα μεγαλύτερες θυσίες, σε ασύγκριτα πιο μεγάλες θυσίες. Εχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε ταπεινώσεις που υφίσταται μία χώρα, ένα έθνος ιστορικό και υπερήφανο και ακόμα μεγαλύτερες ταπεινώσεις...». Ολα μαζί τα έβαλε τα εκβιαστικά διλήμματα ο Ε. Βενιζέλος μετά τη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ, θέτοντας μάλιστα τελεσίγραφο στο λαό, μέχρι την επόμενη συνεδρίαση του οργάνου την ερχόμενη Τετάρτη, «να σκεφθεί και να κάνει μία οριστική στρατηγική επιλογή: Εάν βλέπουμε τη σωτηρία και το μέλλον της χώρας μέσα στην Ευρωζώνη». Η λαϊκή απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι μία. Φτάνει πια! Απορρίπτουμε τα εκβιαστικά τους διλήμματα και την τρομοκρατία. Ο λαός δεν πρέπει να τους φοβηθεί ούτε να κάτσει ήσυχα να τον γδάρουν ζωντανό. Καμία σημασία δεν έχει αν αυτό θα γίνει μέσα ή έξω από το ευρώ, με ελεγχόμενη ή ανεξέλεγκτη χρεοκοπία. Αυτό που έχει ζωτική σημασία είναι να αποφασίσει ο λαός ότι δεν πρόκειται να κάνει άλλες θυσίες για χάρη της πλουτοκρατίας, για να γεμίζουν τα θησαυροφυλάκια των καπιταλιστών, ενώ ο ίδιος και τα παιδιά του βουλιάζουν στην απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση. Αντίθετα, οι μόνες θυσίες που πιάνουν τόπο είναι οι θυσίες στον ασταμάτητο ταξικό αγώνα για να ανατραπεί η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου, να μην ψηφιστεί το νέο μνημόνιο και να γίνουν εκλογές, να κλιμακωθεί η λαϊκή αντεπίθεση με το βλέμμα σταθερά στην ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. Ολα τα άλλα ο λαός πρέπει να τα ακούει βερεσέ.