Η ομοβροντία δηλώσεων εκ μέρους κορυφαίων στελεχών του ΠΑΣΟΚ με τις οποίες τάσσονται υπέρ της κυβερνητικής συνεργασίας με τη ΝΔ μετά τις εκλογές, επιβεβαιώνει περίτρανα ότι πλουτοκρατία - τρόικα και οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έχουν έτοιμη τη νέα κυβέρνηση του μαύρου μετώπου. «Πρέπει να αφήσουμε πίσω τα μικροκομματικά παιχνίδια και να συμφωνήσουμε και να συνεργαστούμε, ώστε στο τέλος αυτής της δύσκολης περιόδου, να έχει μείνει πίσω μια καλύτερη χώρα», δηλώνει ευθέως ο υπουργός ΠΕΚΑ Γ. Παπακωνσταντίνου, απαντώντας στην ερώτηση αν «η συγκυβέρνηση με τη ΝΔ αποτελεί εφικτή και ρεαλιστική μετεκλογική λύση». Στο ίδιο μήκος ο υπουργός Διοικητής Μεταρρύθμισης Δ. Ρέππας: «Δεν πρέπει να αποκλείσουμε (...) εκδοχή σύμπραξης και με το άλλο μεγάλο κόμμα. Γιατί πιστεύω ότι έχει βρεθεί ο κοινός τόπος...», δήλωσε χτες (στο «Realfm»). Δεδομένη θεωρεί τη συγκυβέρνηση και η ηγεσία της ΝΔ, έστω και αν την ίδια στιγμή, για προφανείς ψηφοθηρικούς λόγους, κόπτεται για την αυτοδυναμία. Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι ο Α. Σαμαράς σε συνέντευξή του στην κυριακάτικη «Καθημερινή», δήλωσε ότι θα ζητήσει νέες εκλογές μόνο αν δεν μπορεί να σχηματιστεί «βιώσιμη κυβέρνηση», όρος που όπως είναι φανερό δείχνει και την επιλογή για την κυβερνητική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ. Με άλλα λόγια, «κίνδυνος ακυβερνησίας», τον οποίο επισείουν για να φοβίσουν το λαό, δεν υφίσταται σε καμία περίπτωση. Η πλουτοκρατία και τα κόμματά της δεν πρόκειται να αφήσουν τη χώρα ακυβέρνητη ούτε μία ώρα. Το λαό όμως τον συμφέρει να είναι όσο το δυνατόν πιο ανίσχυρη η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου που θα φτιάξουν, για να μπορέσει να οργανώσει από καλύτερες θέσεις την αντεπίθεσή του με πανίσχυρο το ΚΚΕ.
«Πέτσινες» αντιμνημονιακές μάσκες
Μια απλή ματιά στο συνονθύλευμα των αντιλαϊκών συνταγών διαχείρισης της κρίσης και των βαθιά αντιδραστικών μέτρων που απαρτίζουν το «κυβερνητικό πρόγραμμα» του κόμματος των «Ανεξάρτητων Ελλήνων», αρκεί για να φανεί ξεκάθαρα ότι η φραστική αντίθεσή του στο μνημόνιο είναι υποκριτική και «πέτσινη». Στην πραγματικότητα παίρνει ως δεδομένα και αναπόφευκτα τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα του μνημονίου και τα συμπληρώνει με μια δέσμη μέτρων υπέρ των επιχειρήσεων. Για παράδειγμα, δεν αναφέρει τίποτα για τους μισθούς και τις συλλογικές συμβάσεις, ούτε φυσικά δηλώνει πουθενά διαφωνία με τη σφαγή που προβλέπεται στο μνημόνιο. Στην πραγματικότητα συμφωνεί, αλλά φυσικά δεν το λέει για να εγκλωβίσει λαϊκούς ανθρώπους στην πολιτική του κεφαλαίου. Το ομολογεί έμμεσα όταν λέει ότι τα πάντα πρέπει να υποταχθούν στην υγιή επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστικότητα. Το ομολογεί έμμεσα όταν τάσσεται υπέρ της δημιουργίας των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών, που στην πραγματικότητα θέλουν να απλωθούν σε ολόκληρη τη χώρα με μισθούς Κίνας. Επίσης δεν αναφέρει τίποτα για τη λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων και τη χρηματοδότηση της Κοινωνικής Ασφάλισης, γεγονός που καθιστά σκέτο ψηφοθηρικό πυροτέχνημα την υπόσχεση για «καθιέρωση ελάχιστης εγγυημένης κατώτατης σύνταξης για όλους τους Ελληνες πολίτες στα 800 ευρώ μεικτά, ανεξαρτήτως κλάδου ασφάλισης». Που θα τα βρει παίρνοντας από τη Γερμανία πίσω το κατοχικό δάνειο! Αυτή η εξαγγελία και αν είναι απάτη... Είναι ολοφάνερο ότι οι πομπώδεις διακηρύξεις περί κατάργησης του μνημονίου και άρνησης του «παράνομου» χρέους, όπως και η απόρριψη της «εκχώρησης της εθνικής κυριαρχίας», είναι κούφια λόγια, αφού είναι υπέρμαχος του ευρωμονόδρομου και του ΝΑΤΟ, που μόνο στόχο έχουν να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου και να κρύψουν ότι το νέο κόμμα είναι ένα «καθαρό» κόμμα του κεφαλαίου που φιλοδοξεί να υπηρετήσει τα συμφέροντά του με κάθε πρόσφορο τρόπο: Προεκλογικά ως ανάχωμα της λαϊκής δυσαρέσκειας και μετεκλογικά ως συμπλήρωμα σε μια κυβέρνηση του μαύρου μετώπου.
Φτιάξτε έναν κατάλογο...
Να φτιάξουν έναν κατάλογο με τις απαιτήσεις τους, τις οποίες θα καταθέσουν στα κόμματα ώστε να πάρουν θέση ενόψει και των επικείμενων εκλογών, προέτρεψε τους δημάρχους ο πρόεδρος του Συμβουλίου Δήμων και Περιφερειών της Ευρώπης, Γ. Σούστερ, με αφορμή το οικονομικό αδιέξοδο των δήμων. Λες και το αδιέξοδο είναι αποτέλεσμα έλλειψης ιεράρχησης των προβλημάτων κι όχι αποτέλεσμα μιας συγκεκριμένης πολιτικής που ασκείται σε επίπεδο ΕΕ και στην Ελλάδα, με κεντρικό μέλημα τη λειτουργία των δομών των κρατών μελών στην υπηρεσία των αναγκών του κεφαλαίου. Λες και χρειάζεται ο κατάλογος για να καταλάβει κανείς ότι Κεντρική Ενωση Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) και κυβερνήσεις συμπορεύονται στην υλοποίηση του οράματος για μια ευρωπαϊκή Τοπική Διοίκηση που θα λειτουργεί αποκλειστικά ανταποδοτικά και επιχειρηματικά. Δηλαδή και θα υλοποιεί τις πολιτικές των μονοπωλίων και θα βάζει τους εργαζόμενους να πληρώνουν για αυτές, στο πλαίσιο της... οικονομικής αυτοτέλειας που διεκδικείται ως πρωτεύον αίτημα. Την προτροπή του Γ. Σούστερ καλοδέχτηκε ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ, Κ. Ασκούνης, λέγοντας ότι «τα κόμματα πρέπει να εξειδικεύουν τις προτάσεις τους πάνω στα αιτήματά μας». Ποια είναι αυτά, διά στόματος Κ. Ασκούνη; «Διεκδικούμε το αυτονόητο, να λειτουργήσουν στοιχειωδώς οι δήμοι». Φοβερό αίτημα...
Η αυτοκτονία του 77χρονου
Η αυτοκτονία του 77χρονου προχτές στο Σύνταγμα συγκλόνισε την κοινή γνώμη. Με αφορμή το τραγικό γεγονός ο πρωθυπουργός, οι εκπρόσωποι ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ., εκείνοι δηλαδή που είναι συνένοχοι και συνυπεύθυνοι για την απελπισία και τα αδιέξοδα του ελληνικού λαού, βρήκαν το θράσος να μιλήσουν για «ανάγκη για αλληλεγγύη», «ανάγκη να βρεθούν λύσεις». Εκείνοι που στάζουν χολή για κάθε διεκδίκηση βελτίωσης της ζωής του λαού που του την έκαναν κόλαση, που μιλούν ακόμα και για ευθύνες των εργατών και των άλλων λαϊκών στρωμάτων για τα δεινά που υπομένουν και που είναι τα αποτελέσματα της καπιταλιστικής κρίσης και της αντιλαϊκής τους πολιτικής, έσπευσαν να μιλήσουν για «στοχασμό» και «στήριξη του διπλανού». Τα αστικά Μέσα Ενημέρωσης από την πλευρά τους, που στηρίζουν την πολιτική που διαλύει ανθρώπους, θυμήθηκαν τα ρεκόρ αυτοκτονιών και έκαναν λόγο για «αναγκαίες αλλαγές που πρέπει να γίνουν άμεσα».
Πολιτικά πρόσωπα, αστοί δημοσιολόγοι που εκφράζουν, υλοποιούν και στηρίζουν μια καταστροφική πολιτική για το λαό, βγήκαν να εκμεταλλευτούν πολιτικά την αυτοκτονία του 77χρονου. Τόλμησαν να παρουσιαστούν ως «σωτήρες» που θα βγάλουν τη χώρα από την «εθνική κατάθλιψη». Δεν ντράπηκαν να στήσουν στις εφημερίδες τους και στις ιστοσελίδες τους ολόκληρα αφιερώματα και άρθρα για να εξηγήσουν πως «είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι η απελπισία καταλαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού» και να μιλήσουν για «συλλογική αυτοκριτική, για μια προσπάθεια αυτογνωσίας και αναστοχασμού του πολιτικού συστήματος». Οι ίδιοι που εδώ και μέρες καταγγέλουν τους ναυτεργάτες ακριβώς επειδή με την απεργία τους παλεύουν για τη ζωή τη δική τους και των παιδιών τους, ζητούν να παρθούν κατασταλτικά μέτρα για να σπάσει ο αγώνας τους. Εκείνοι που 5 μήνες τώρα χύνουν χολή και συκοφαντούν τον αγώνα των χαλυβουργών. Οι ίδιοι που λένε ξεδιάντροπα ότι οι απεργίες, ο αγώνας ζωής που δίνουν εκατομμύρια εργαζόμενοι, καταστρέφουν τη χώρα...
Ο αυτόχειρας επέλεξε αυτό τον τρόπο για να φύγει από την απόγνωση όπου τον είχε οδηγήσει η βαρβαρότητα της ταξικής πολιτικής που καταδικάζει τις εργατικές - λαϊκές οικογένειες. Εξαιτίας αυτής της πολιτικής οι εργαζόμενοι, εκατομμύρια οικογένειες έχουν δει να χάνεται η γη κάτω απ' τα πόδια τους. Βλέπουν τα παιδιά τους να πεινάνε και δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Βλέπουν τους γέροντες γονείς τους να μην μπορούν να πάρουν τα φάρμακά τους και να αργοπεθαίνουν. Ομως, η αγανάκτηση, η οργή και ο θυμός πρέπει να γίνουν οργανωμένη δύναμη σύγκρουσης και αγώνα. Ταξική πάλη κόντρα στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του.
Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή που εκδηλώθηκε η κρίση, από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε η ανελέητη επίθεση σε βάρος των εργαζομένων, έχει πει: Κανείς δεν πρέπει να μείνει μόνος του μέσα στο σπίτι του, κανείς δεν πρέπει να σκύψει το κεφάλι και να βυθιστεί στο σκοτάδι της απελπισίας. Τα Σωματεία, τα Συνδικάτα, οι Λαϊκές Επιτροπές πρέπει να δείξουν το δρόμο της πραγματικής ταξικής αλληλεγγύης στους συναδέλφους, στους γείτονες, στα νοικοκυριά που αντιμετωπίζουν σοβαρό και άμεσο πρόβλημα επιβίωσης. Το παράδειγμα από το κύμα αλληλεγγύης στους χαλυβουργούς, τα παραδείγματα αλληλεγγύης από τις Λαϊκές Επιτροπές σε εργατικά νοικοκυριά, σε σχολειά, έχουν μεγάλη σημασία. Αυτό που χρειάζεται είναι οργανωμένος συλλογικός ταξικός αγώνας με στόχο την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ
Τα συμφέροντα των πολυεθνικών...
Παπαγεωργίου Βασίλης
ΚΑΛΟ ΚΙ ΑΥΤΟ! Η πολυεθνική «Ζήμενς» «πιστεύει» στην ελληνική οικονομία, θα κάνει επενδύσεις και γι' αυτό κάναμε και συμφωνία μαζί της! Αυτό μας είπε ο υπουργός Οικονομικών, Φίλιππος Σαχινίδης...
Μάλλον πρέπει να είναι η πρώτη συμφωνία μεταξύ εταιρείας και κυβέρνησης στην ιστορία που έγινε για ...συναισθηματικούς λόγους. Δεν ξέρουμε μήπως πρόκειται κιόλας να εντάξουν τη «Ζήμενς» στους «εθνικούς ευεργέτες» και στους φιλέλληνες.
Οχι πως δεν έχουν λόγους γι' αυτό, και οι πέτρες έχουν καταλάβει ότι μπόλικο χρήμα έφυγε από τα μυστικά ταμεία της για τα θησαυροφυλάκια του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Ομως, άλλο το να... τιμούν τις υποχρεώσεις τους και άλλο το να κοροϊδεύουν τον κόσμο.
Αλλωστε, τους βεβαιώνουμε ότι μια οικονομία που περικόπτει μισθούς, καταργεί Συμβάσεις, δημιουργεί αφορολόγητες ζώνες για τις ΑΕ, μειώνει τις εργοδοτικές εισφορές και έχει τα ΜΑΤ στη διάθεση του κάθε επιχειρηματία ...χαίρει πάντα εκτίμησης και πίστης.
Κάθε πολυεθνική στον πλανήτη τέτοιο περιβάλλον θέλει για να αισθάνεται άνετα και για να επενδύει και πιέζει για να γίνει ακόμη χειρότερο. Οσο περισσότερη μισθωτή σκλαβιά και αυταρχισμός ...τόσο καλύτερα.
Εάν αυτοί είναι περήφανοι που τους συγχαίρουν οι πολυεθνικές και το κεφάλαιο (ακόμη και αυτές που είναι ...κραγμένες για διαφθορά σε όλο τον πλανήτη) δικαίωμά τους. Είναι απλά αποκαλυπτικό για το ποια συμφέροντα εκπροσωπούν με τόσο ζήλο.
Ομως, με τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των αγροτών και των μικροεπαγγελματιών δεν έχουν την παραμικρή σχέση. Είναι απέναντί τους και ήρθε ο καιρός να ηττηθούν για τα καλά.
Οχι τίποτε άλλο μα εκτός από το να πλήττουν το βιοτικό επίπεδο του κόσμου, προσβάλλουν και τη νοημοσύνη του με τα ευφυολογήματα τους που δεν αντέχουν πλέον καν σε κριτική.
Γρηγοριάδης Κώστας
Καμία νομιμοποίηση στους δυνάστες
Γρηγοριάδης Κώστας
Εμπαίζει συνειδητά και ξεδιάντροπα το λαό ο υπουργός Οικονομικών Φ. Σαχινίδης όταν δηλώνει ότι «με το να φτάσουμε σε μισθούς Βουλγαρίας δεν θα δοθεί λύση στο πρόβλημα ανταγωνιστικότητας της χώρας», ενώ ο ίδιος αμέσως μετά ζητά πλήρη εφαρμογή του μνημονίου, που όπως είναι γνωστό προβλέπει ακριβώς τη μείωση των μισθών στα επίπεδα των γειτονικών χωρών. Είναι αντιληπτό ότι μπροστά στις εκλογές οι εκπρόσωποι των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση του μαύρου μετώπου δεν αντέχουν να παραδεχθούν μπροστά στο λαό ότι η «διέξοδος» που του ετοιμάζουν από την κρίση, είναι μισθοί των 300 και 200 ευρώ, οι συντάξεις-φιλοδώρημα, τα εκατομμύρια των ανέργων, η απόλυτη φτώχεια και η εξαθλίωση για τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού. Αν το παραδέχονταν, θα τίναζαν μόνοι τους στον αέρα τα εκβιαστικά διλήμματα που οι ίδιοι θέτουν και θα φαινόταν ολοκάθαρα ότι χάος και καταστροφή για το λαό είναι ακριβώς τα άγρια μέτρα και η πολιτική που εφαρμόζουν. Τα λένε όμως οι εκπρόσωποι των μονοπωλίων στην τρόικα (Τόμσεν, Μορς), γιατί δε φοβούνται το πολιτικό κόστος, ενώ μόλις προχτές το είπε ευθέως και ο επικεφαλής της ΕΚΤ Μ. Ντράγκι, δηλώνοντας πως «οι χώρες που έχουν χάσει μέρος της ανταγωνιστικότητας πρέπει να προχωρήσουν σε επαρκείς προσαρμογές στους μισθούς». Είναι φανερό ότι οι της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου επιδιώκουν να πάνε στις εκλογές λες και δεν έχουν σφαγιάσει τους μισθούς και τις συντάξεις, λες και δεν έχουν καταληστεύσει τα ασφαλιστικά ταμεία, λες και δεν έχουν διαλύσει την Υγεία και την Παιδεία, λες... Ο λαός δεν πρέπει να νομιμοποιήσει με την ψήφο του ούτε όσα μέτρα πάρθηκαν πριν, ούτε όσα έχουν προγραμματιστεί για τον Ιούνη. Το συμφέρον του υπαγορεύει την αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ για να είναι πιο ισχυρός ο οργανωμένος λαός την επομένη των εκλογών.
Να σε κάψω Γιάννη...
Προεκλογικά η κυβέρνηση ανακάλυψε ότι υπάρχουν και αυτοαπασχολούμενοι άνεργοι και σχεδιάζει να τους δώσει επίδομα ανεργίας. Σωστό, θα πουν πολλοί και δίκαιο, άλλωστε είναι και αίτημα των ίδιων των αυτοαπασχολούμενων. Μέχρι εδώ καλά, αλλά: Την ώρα που εξαιτίας της πολιτικής της κατά εκατοντάδες και χιλιάδες, μικρέμποροι, καταστηματάρχες, μικροί βιοτέχνες, αυτοαπασχολούμενοι χάνουν τα μαγαζιά και τις βιοτεχνίες τους, τη στιγμή που η πολιτική της γιγαντώνει τα μονοπώλια και τους στέλνει μαζικά στην ανεργία, ο θύτης εμφανίζεται να δείχνει ενδιαφέρον για το θύμα του.
Δεν είναι μόνο το προεκλογικόν του πράγματος. Είναι και η κοροϊδία του εγχειρήματος. Καταρχήν, τα ποσά που θα διατεθούν - όσα διατεθούν - προέρχονται αποκλειστικά από τη νέα εισφορά που επιβλήθηκε στους ασφαλισμένους του ΟΑΕΕ για τον κλάδο ανεργίας. Το κράτος δε θα πληρώνει ούτε ευρώ. Και επιπλέον, οι όροι που τίθενται, δηλαδή ο δικαιούχος να μην έχει την τελευταία τριετία πάνω από 50.000 ευρώ εισόδημα, δηλαδή κάτω από 17.000 περίπου το χρόνο, αποκλείει εκ προοιμίου ένα μεγάλο μέρος τους. Επαναλαμβάνεται και εδώ η ιστορία με τους μισθωτούς που μένουν άνεργοι και που με τις προϋποθέσεις που μπαίνουν αποκλείονται σταθερά οι 75 στους 100 από το επίδομα ανεργίας.
... να σ' αλείψω λάδι
...Ομως, στην περίπτωση των αυτοαπασχολούμενων υπάρχει και μια σημαντική ιδιομορφία. Εδώ ο άνεργος χάνει το μαγαζί του, τη μικρή επιχείρησή του, κατεβάζει ρολά. Και πολλές φορές - τις περισσότερες - αυτό συνοδεύεται με χρέη, με αδυναμία αποπληρωμής και του ασφαλιστικού του φορέα. Ομως, το υπουργείο Εργασίας στην Υπουργική Απόφαση που σχεδιάζει, για να δίνεται το επίδομα, πέραν των εισοδηματικών κριτηρίων θα βάλει και ως προϋπόθεση να μην υπάρχουν χρέη για εισφορές. Αρα, οι αυτοαπασχολούμενοι που έκλεισαν την επιχείρησή τους, που δε δύνανται να πληρώσουν ούτε τις εισφορές τους, που βρίσκονται δηλαδή στη χειρότερη θέση, θα αποκλείονται.
Το χειρότερο, όμως, είναι η εξαπάτηση. Ενώ η κυβέρνηση οδηγεί στη χρεοκοπία τα στρώματα των μικρομεσαίων, τούς υπόσχεται ένα γλίσχρο επίδομα και αυτό για μερικούς μήνες. Κάνει, δηλαδή, αυτό που ο λαός μας λέει με μια εύστοχη φράση: Να σε κάψω Γιάννη, να σ' αλείψω λάδι!
Ποιοι επιτίθενται στους ναυτεργάτες
Οργή και αγανάκτηση προκαλεί το «ενδιαφέρον» για τους λαϊκούς ανθρώπους των νησιών, τους φτωχούς αγρότες γιατί τάχα δε μεταφέρονται τα προϊόντα τους, τους εργαζόμενους που ταξιδεύουν κτλ. με το οποίο τα κόμματα και τα επιτελεία της πλουτοκρατίας κάνουν επίθεση στον αγώνα των ναυτεργατών. Σκέτη υποκρισία. Γιατί κρύβουν αφ' ενός ότι η πολιτική τους χτυπά βάναυσα όλους όσους - δήθεν - συμπονούν, αφ' ετέρου ότι ο αγώνας των ναυτεργατών όχι μόνο δεν έρχεται σε αντιπαράθεση, αλλά στηρίζει και αφορά όλο το λαό.
Λένε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, Δημοκρατική Συμμαχία, Ενώσεις πρακτόρων - ξενοδόχων - ακτοπλόων κτλ. ότι οι ναυτεργάτες χτυπούν τον τουρισμό και την ανάγκη που έχουν λαϊκές οικογένειες να ξεκουραστούν με τις εκδρομές που κανονίζουν μπροστά στο Πάσχα. Δε λένε όμως τίποτα για το γεγονός ότι οι δραστικές περικοπές σε μισθούς, συντάξεις αφαίρεσαν το δικαίωμα της λαϊκής οικογένειας στην αναψυχή, όπως και τα πανάκριβα εισιτήρια. Δε λένε ότι - μόλις πριν λίγες μέρες - οι νέες αυξήσεις στα ναύλα ξεπέρασαν το 15% για πολλά νησιά, ότι για ένα ταξίδι μόλις 4 ωρών (μέχρι τη Σύρο) μια 4μελής οικογένεια πρέπει να πληρώσει 140 ευρώ μόνο για να πάει, δηλαδή πάνω από 5 μεροκάματα!...
Λένε οι καπιταλιστές και τα κόμματά τους ότι οι ναυτεργάτες με τη στάση τους στέκονται απέναντι στα νησιά γιατί τα αφήνουν χωρίς πλοία. Δε λένε όμως ότι τα πλοία πιάνουν λιμάνι όποτε και αν βολεύει την κερδοφορία των εφοπλιστών. Οτι υπάρχουν μήνες που οι νησιώτες βλέπουν τα πλοία ...με το κιάλι, ιδιαίτερα το χειμώνα, ότι υπάρχουν τόποι που συνδέονται με την ξηρά μόνο 2 φορές τη βδομάδα. Οτι οι εξαντλητικές συνθήκες και οι μειωμένες οργανικές συνθέσεις, με τις οποίες δουλεύουν οι ναυτεργάτες, θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια συνολικά της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα. Οτι με την πλήρη άρση του καμποτάζ στην κρουαζιέρα και την επέκτασή της στην ακτοπλοΐα θα γεμίσουν τα πλοία ανειδίκευτους και ανασφάλιστους ναυτεργάτες που θα δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί και θα είναι έρμαια στα χέρια των εφοπλιστών, θα πιέζονται να δουλεύουν όχι για να μεταφέρεται με ασφάλεια ο επιβάτης στον προορισμό του, αλλά για να διασφαλίζεται το μέγιστο δυνατό κέρδος του εφοπλιστή.
Λένε οι καπιταλιστές και τα κόμματά τους ότι οι ναυτεργάτες θέτουν σε κίνδυνο τους αγρότες που θα δυσκολευτούν να πουλήσουν τα προϊόντα τους και θα κινδυνεύσουν, αλλά δε λένε ότι με την πολιτική τους οδηγούν στην καταστροφή τη μικρομεσαία αγροτιά. Οτι ζουν και δρουν για την αμείωτη συγκέντρωση της γης σε όλο και λιγότερα λίγα χέρια, για την παράδοση του πρωτογενούς τομέα στα μονοπώλια, ότι έτσι πετούν στο δρόμο και την απόγνωση χιλιάδες οικογένειες φτωχών αγροτοκτηνοτρόφων. Οτι περιφρονούν και απορρίπτουν τα αιτήματα των μικρομεσαίων αγροτών και κτηνοτρόφων για μέτρα προστασίας της ντόπιας παραγωγής, για πάγωμα των αγροτικών δανείων και διαγραφή των πανωτοκίων, για χορήγηση άτοκων καλλιεργητικών δανείων με 3ετή περίοδο χάριτος, για επιδότηση των θαλάσσιων μεταφορών στον παραγωγό.
Ολοι αυτοί δε δίνουν δεκάρα τσακιστή ούτε για τους νησιώτες, ούτε για τους μικρομεσαίους αγρότες, ούτε για τη λαϊκή οικογένεια. Για τα συμφέροντα των εφοπλιστών, των μεγαλοξενοδόχων νοιάζονται. Γι' αυτό και χτυπούν τους ναυτεργάτες. Γιατί οι ναυτεργάτες παίρνουν υπόψιν τους τις σύγχρονες ανάγκες του λαού και με βάση αυτές κλιμακώνουν την πάλη τους.
Feeds
