Αστραψε και βρόντηξε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντής για την επιστολή του Ε. Βενιζέλου στον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μ. Μπαρόζο, καταγγέλλοντας τις προτάσεις του πρώτου περί έμφασης στην «αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων με ενεργητικές πολιτικές και προγράμματα κατάρτισης» καθώς όπως είπε «όσον αφορά τα προγράμματα κατάρτισης, το ΠΑΣΟΚ, αδυνατεί να ξεφύγει από παλιές λογικές και αμαρτίες (...) με τα προγράμματα δεν βρήκε δουλειά κανένας (...) Οσον αφορά στις ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης για τους νέους, προφανώς εννοεί και άλλες μειώσεις στο μισθό (...) ή και άλλες επιδοτήσεις στους εργοδότες για να προσλάβουν δήθεν, νέους ανθρώπους».
«Καλούμε το ΠΑΣΟΚ αλλά και τη ΝΔ να σταματήσουν επιτέλους αυτό το θέατρο. Να μην κοροϊδεύουν άλλο τον ελληνικό λαό» πρόσθεσε ο Ν. Χουντής.
Ενδιαφέροντα όλα αυτά, αλλά εκτός απ' το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να κοροϊδεύει τον λαό.
Τον περασμένο Νοέμβρη πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα η Συνδιάσκεψη του Δικτύου Συνδικαλιστών του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ), μέλος του οποίου είναι και ο ΣΥΝ. Σε ψήφισμά της για την αντιμετώπιση της ανεργίας ιδιαίτερα των νέων περιλαμβάνονται προτάσεις που δεν διαφοροποιούνται απ' την πολιτική που άσκησαν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ: «Μέτρα πολιτικής που να διευκολύνουν τη μετάβαση από το σχολείο στην εργασία για νέους ανθρώπους, ώστε να μην αναγκάζονται να αποδέχονται "ευκαιριακές" ή κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας. Να ενθαρρύνουν τους εργοδότες να προσφέρουν θέσεις μαθητείας ή άλλα προγράμματα εργασιακής εμπειρίας για νέους ανθρώπους»...
Δηλαδή, θέσεις μαθητείας ή θέσεις εργασιακής εμπειρίας. Σαν αυτές που ήδη υπάρχουν με μεροκάματο 18 ευρώ μεικτά.
Προτείνουν πολιτική που «να επενδύει στην ποιότητα της ελεύθερης εκπαίδευσης και κατάρτισης και βελτιώνουν τη σύνδεσή της με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας... να βελτιώνουν την ποιότητα των θέσεων εργασίας που προσφέρουν στους νέους ανθρώπους αξιοπρέπεια, οικονομική ασφάλεια, ευκαιρίες μάθησης, δυνατότητες διεύρυνσης των δεξιοτήτων τους»...
Δηλαδή, σύνδεση της εκπαίδευσης με τις επιχειρήσεις. Αυτή είναι και η πολιτική της ΕΕ, των κυβερνήσεων των κρατών - μελών για κατάρτιση - επανακατάρτιση, για ευέλικτο και φθηνό εργατικό δυναμικό, όλα για την κερδοφορία των μονοπωλίων.
Προτείνουν: «Να δημιουργούν επιδοτήσεις απασχόλησης, ώστε να προσλαμβάνονται νέοι άνθρωποι ή να μετατρέπονται συμβάσεις ορισμένου χρόνου σε αορίστου».
Δηλαδή, ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης! Προγράμματα που κατευθύνουν ζεστό παραδάκι στις επιχειρήσεις, από λεφτά των εργαζομένων, που ήδη εφαρμόζονται στην Ελλάδα.
Η κοροϊδία πάει σύννεφο. Ο ΣΥΡΙΖΑ εγκαλεί το ΠΑΣΟΚ γιατί προτείνει τα ίδια πράγματα που προτείνει και ο ίδιος. Ας τους πληρώσει ο λαός καταλλήλως.
Υποψήφιος του ΛΑ.Ο.Σ. μοιράζει στην Αθήνα ατομικό προεκλογικό φυλλάδιο καλώντας τον κόσμο να τον ψηφίσει και αυτοσυστήνεται ως εξής: «Είμαι πρόεδρος της Ενωσης Θυμάτων Πελοποννήσου. Τέως ιδρυτής του Αντικομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος. Τέως Υπαρχηγός της 4ης Αυγούστου. Κατάγομαι από στρατιωτική οικογένεια. Ο πατέρας μου εφονεύθη από τους κομμουνιστές. Ο θείος μου, υπασπιστής του Μεταξά και αρχηγός της Εθνικής Αντίστασης Πελοποννήσου»...
Τι να σχολιάσει κανείς για τέτοια... διαπιστευτήρια! Οσο κι αν ο ΛΑ.Ο.Σ. προσπαθεί να κρύψει τι είδους κόμμα είναι στην πραγματικότητα, με κάτι τέτοια αποκαλύπτεται.
«Ασκοπη» χαρακτηρίζει την προεκλογική τους κόντρα ο «Εκόνομιστ», γνωστός εκφραστής των θέσεων του πολυεθνικού κεφαλαίου.
Ανάλογη κριτική άλλωστε ασκούν και οι «δικοί» μας εγχώριοι. Βλέπεις τα σχετικά άρθρα στις εφημερίδες τους και τα ανάλογα σχόλια στα κανάλια τους.
Εν ολίγοις -τους λένε- αφού ούτως ή άλλως σας έχουν αναθέσει μια (βρωμο)δουλειά να κάνετε κι αφού θα τα βρείτε που θα τα βρείτε, γιατί κάνετε τόσο πολύ «αντιπαραθετικό» θόρυβο;
Κι όσο περισσότερο προβάλλονται οι ανούσιες κόντρες τους, κυρίως με θέματα που δεν ενδιαφέρουν κανέναν και με «επικοινωνιακά» κολπάκια της τελευταίας υποστάθμης, τόσο περισσότερο ο κόσμος τους γυρίζει την πλάτη.
ΑΣ ΜΑΖΕΥΤΟΥΝ ΛΙΓΟ οι υποψήφιοι τους εν τω μεταξύ, που γυρνάνε κανάλια και ραδιόφωνα για να δηλώσουν πως δεν θα υπάρξουν μέτρα τα οποία θα θίξουν χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους.
Ισως θα έπρεπε να ακούνε λίγο πιο προσεκτικά τους αρχηγούς τους που όταν τους κάνουν τέτοιες ερωτήσεις, κοιτάνε το ταβάνι, σφυρίζουν αδιάφορα, αλλάζουν θέμα ή στην καλύτερη πετάνε κάποια ...γενικούρα.
Αφήστε που με την πολιτική που ασκήθηκε μέχρι τώρα οι έννοιες του «χαμηλόμισθου» και του «χαμηλοσυνταξιούχου» είναι συνεχώς ...μεταβαλλόμενες και μάλιστα σε πολύ συγκεκριμένη κατεύθυνση: Προς τα κάτω.
Το ότι είμαστε σε προεκλογική περίοδο δε δικαιολογεί κανέναν να λέει προκλητικά ψέματα, ιδίως όταν γνωρίζει τι θα επακολουθήσει. Γιατί γνωρίζουν πολύ καλά και δεν έχουν κανένα ελαφρυντικό ...άγνοιας.
Αλλωστε, ό,τι και να λένε, είναι θέμα χρόνου πότε θα βγει κάποιος Μπαρόζο, κάποιος Αλταφάζ ή κάποια Λαγκάρντ για να τους διαψεύσει.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και οι κυβερνήσεις των χωρών - μελών της ΕΕ θα πρέπει να υιοθετήσουν «όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να αποφευχθεί η επανάληψη της παρούσας κατάστασης, περιλαμβανομένης της πιθανής μερικής αναστολής των μονομερών δασμολογικών προτιμήσεων» που παρέχονται στην Αργεντινή, αναφέρει σε ανακοίνωσή του το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Δεν αποτελεί φυσικά κεραυνό εν αιθρία η απόφαση του ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και η ενδεχόμενη υλοποίησή της. Αποτελεί όμως ξεγύμνωμα όσων στη χώρα μας, βλέπε ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, υπόσχονται κρατικοποιήσεις και εθνικοποιήσεις επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας ώστε να λειτουργήσουν αυτές με γνώμονα το συμφέρον του λαού, με την Ελλάδα εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δίχως να ανοίξει ρουθούνι. Αυτό λένε ότι θα πράξουν αλλά για πολλοστή φορά η ζωή τους διαψεύδει. Οι αντιδράσεις που συναντά η απόφαση της κυβέρνησης της Αργεντινής, που δεν πάρθηκε για το καλό του λαού της χώρας, αλλά για να υπηρετήσει το ιδιαίτερο συμφέρον της εκεί αστικής τάξης, δείχνουν ότι στο πλαίσιο της εξουσίας των μονοπωλίων - πολύ περισσότερο εντός της ΕΕ - δεν υπάρχει περιθώριο να κουνηθεί φύλλο σε άλλη κατεύθυνση πέραν αυτής που προστάζουν τα συμφέροντά τους. Να γιατί λέμε πως για τους εργαζόμενους είναι μονόδρομος η αποδέσμευση από την ΕΕ, η κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, η μονομερής διαγραφή του χρέους, όπως προβάλλει το ΚΚΕ, πολιτική με την οποία όχι μόνο δε συμφωνεί ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αλλά την πολεμά αφού και το χρέος αναγνωρίζει και την ΕΕ ασπάζεται ενώ δεν έχει γραμμή να περάσουν τα μονοπώλια στη λαϊκή ιδιοκτησία.
Σύμφωνα με τα ειδησεογραφικά πρακτορεία ο «σοσιαλιστής υποψήφιος στις γαλλικές προεδρικές εκλογές Φρανσουά Ολάντ δήλωσε ότι εάν εκλεγεί, στην περίπτωση που ο ΟΗΕ αποφάσιζε μια στρατιωτική επέμβαση στη Συρία, η Γαλλία "θα συμμετείχε" σ' αυτήν»...
Αρχίζει σιγά σιγά να διαλύεται το «ροζ συννεφάκι» με το οποίο ορισμένοι στη χώρα μας περιβάλλουν τον Φ. Ολάντ. Φυσικά και θα στηρίξει ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, εκπρόσωπος της γαλλικής αστικής τάξης είναι, ό,τι χρειαστεί θα πράξει ώστε να διασφαλίσει τα συμφέροντά της. Ούτε το λαό της Γαλλίας ούτε κανέναν άλλο θα λάβει υπόψη του. Ισα ίσα, ο θάνατός των λαών, κυριολεκτικά και μεταφορικά,είναι η ζωή των αστών που εκπροσωπεί. Ας εξηγήσει όμως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ τι είδους θετικές αλλαγές στην Γαλλία, στην Ευρώπη και συνεπώς στην Ελλάδα μπορεί να φέρει τυχόν εκλογή του, που πολύ πιθανό να εγκαινιαστεί με το αίμα του λαού της Συρίας. Κι ας εξηγήσει την πρεμούρα των Γάλλων ομοϊδεατών του να στηρίξουν στο δεύτερο γύρο τον Ολάντ, με αντάλλαγμα μερικές θεσούλες στην κυβέρνησή του. Αν μπορεί φυσικά να εξηγήσει...
Οι απανταχού φιλομονοπωλιακές δυνάμεις, συνδέουν τη λεγόμενη ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων με τη συνεχή μείωση των αποδοχών των εργαζομένων. Την άποψη αυτή την έχουν υιοθετήσει πλήρως και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, είτε ως διαχειριστές μονοκομματικών κυβερνήσεων, είτε σε σχήματα συγκυβέρνησης σαν κι αυτό που έχουν τώρα μεταξύ τους, ή το προηγούμενο με το ΛΑ.Ο.Σ.
Το γεγονός ότι και οι δυο τους ασπάζονται τη συνεχή μείωση των μισθών και συντάξεων ως μέσο για την αποκατάσταση ή την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, αποδεικνύεται από τα συγκεκριμένα μέτρα και τις πολιτικές τους, που στην κυριολεξία οδήγησαν στη θεσμοθέτηση της λεηλασίας των λαϊκών εισοδημάτων, φτάνοντας μέχρι και την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων.
Ε, έχοντας όλα αυτά στο νου όταν ακούς στελέχη του ΠΑΣΟΚ, όπως για παράδειγμα τον Κουτρουμάνη που μέχρι να τον κάνουν υπουργό το 'παιζε θεματοφύλακας των εργατικών συμφερόντων, να διατείνονται ότι προσωπικά δεν πιστεύουν ότι η λύση του προβλήματος βρίσκεται στη μείωση των μισθών, αλλά αυτό συμβαίνει επειδή έτσι προβλέπει η συμφωνία που έγινε (δηλαδή, που έκαναν) με την τρόικα, που όπως λένε είναι μια συμφωνία που πρέπει να τροποποιηθεί, τότε σε πιάνει τρέλα.
Λογικό, αφού βλέπεις ότι αυτοί οι τύποι, που είναι φορείς της πολιτικής που οδήγησε το λαό στην πτώχευση για να σωθούν οι κεφαλαιοκράτες, εξακολουθούν και ξεχειλίζουν από θράσος και να σε κοροϊδεύουν κατάμουτρα. Και είναι θετικό όλο και πιο πολλοί μαζί με την τρέλα, φουντώνουν από θυμό, αγανάχτηση και αποφασιστικότητα να πάνε στην κάλπη να τους μαυρίσουν.
Ναι, πρέπει να τους μαυρίσουμε όσο γίνεται πιο πολύ. Μόνο που για να πιάσει η επιλογή μας τόπο και να τους τσούξει πραγματικά, πρέπει ταυτόχρονα να βγάλουμε το Κόμμα από τις κάλπες όσο γίνεται πιο δυνατό. Για να αποκτήσει ακόμα μεγαλύτερη δύναμη ο αγώνας του λαού μας για μια άλλη κοινωνία.