Ασφαλής απόδειξη για την αντιλαϊκή σκληρότητα του νέου προϋπολογισμού, αποτελεί το γεγονός ότι κυριολεκτικά αφόπλισε ιδεολογικοπολιτικά τους «Φιλελεύθερους» του Στ. Μάνου. Στη σχετική ανακοίνωση του κόμματος, παρόλο που δηλώνεται ότι θα τον καταψηφίσουν, ωστόσο το μόνο πρόβλημα που καταλογίζουν στον προϋπολογισμό είναι ότι δε λαμβάνει υπόψη του ότι «οι ελληνικές επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν τους υψηλότερους συντελεστές φορολογίας στα κέρδη και τα ακριβότερα υγρά καύσιμα σε όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση». Φυσικά, ο Στ. Μάνος προσποιείται ότι δε γνωρίζει πως οι ελληνικές επιχειρήσεις είναι πρωταθλητές στα υπερκέρδη στην ΕΕ. Κατά τα λοιπά, αν ο προϋπολογισμός δεν είχε αυτό το «ψεγάδι» δε θα είχε κανένα πρόβλημα να τον υπερψηφίσουν ακόμη και οι «αγρίως» νεοφιλελεύθεροι.

Η συνταγή είναι γνωστή, έχει εφαρμοστεί πολλές φορές μέχρι σήμερα και λέει τα εξής: Προκειμένου να ξεπουληθεί μια δημόσια επιχείρηση, πρέπει να γίνει ελκυστική στους επίδοξους αγοραστές της. Γι' αυτό και παίρνονται όλα τα απαραίτητα μέτρα, ανάμεσά τους και η σοβαρή αύξηση των τιμολογίων της. Πολύ πρόσφατο, ανάλογο παράδειγμα, είναι αυτό της Εταιρίας Υδρευσης Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ), όπου η αύξηση της τιμής του νερού φτάνει το 41,5%. Λίγο παλιότερο παράδειγμα είναι αυτό του ΟΤΕ, τα τιμολόγια εσωτερικών κλήσεων του οποίου έχουν υπέρογκα αυξηθεί τον τελευταίο χρόνο.

Βέβαια, οι αυξήσεις των τιμολογίων του ΟΤΕ δεν εξυπηρετούσαν μόνο το ξεπούλημα του Οργανισμού. Είχαν κι άλλους στόχους. Εως και 30% θα μειωθούν τα τηλεπικοινωνιακά τιμολόγια, εκτιμά η κυβέρνηση, γράφει το χτεσινό «Βήμα», μέσα στο 2001, καθώς από την 1η Γενάρη του νέου χρόνου θα ισχύσει το νέο καθεστώς, της «απελευθερωμένης» αγοράς των τηλεπικοινωνιών, θα έχει καταργηθεί το μονοπώλιο του ΟΤΕ και εκατοντάδες ιδιωτικές εταιρίες έχουν εκδηλώσει ήδη το ενδιαφέρον τους.

Κι έχουμε, βέβαια, έντονες επιφυλάξεις για τις προβλέψεις των αρμοδίων, αλλά η ουσία δεν αλλάζει. Το όποιο τιμολογιακό «παιχνίδι» κάνουν αύριο οι ιδιωτικές εταιρίες, θα το κάνουν επειδή η κυβέρνηση αύξησε υπέρογκα τα τιμολόγια του ΟΤΕ. Κάνουμε λάθος;

«Ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στη λογική που διέπει τη λειτουργία των ΜΜΕ... λέγοντας ότι διαχειρίζονται το εφήμερο, το εντυπωσιακό, ενώ η κυβέρνηση σχεδιάζει και εφαρμόζει μια πολιτική με προοπτική, σε βάθος χρόνου». Πρόκειται για χτεσινή τοποθέτηση του Δ. Ρέππα, ο οποίος μετέφερε τα όσα είπε ο Κ. Σημίτης εντός του Υπουργικού Συμβουλίου.

Με άλλα λόγια, έχει... παράπονα από τα ΜΜΕ ο πρωθυπουργός! Βλέπετε, δεν του αρκεί που τον λιβανίζουν 23 ώρες το 24ωρο. Θέλει να τον λιβανίζουν και τις 24...

Βρισκόταν σε εξέλιξη η χτεσινή ενημέρωση των πολιτικών συντακτών από τον Δ. Ρέππα, το θέμα της συζήτησης ήταν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, οπότε δημοσιογράφος απευθύνει το εξής ερώτημα: Αναγνωρίζεται από τις ΗΠΑ η κυριαρχία της Ελλάδας; Και ιδού η απάντηση του κυβερνητικού εκπροσώπου: «Να ρωτήσετε την Αμερική»!!!

Ουδέν σχόλιον...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Διότι μπορεί, βεβαίως, να τσεκουρώνει τις κοινωνικές δαπάνες, μπορεί να φορολογεί ασύστολα και γενικώς να επιβαρύνει τους εργαζόμενους, πλην όμως... το κάνει πλέον μέσω της «νέας τεχνολογίας»!

Οσο να 'ναι αισθανθήκαμε κάπως πιο προηγμένοι τώρα. Μια σύγχρονη χώρα που ακολουθεί τις επιταγές της επιστήμης και της τεχνολογίας. Είναι άλλη αίσθηση όπως και να το κάνεις. Πώς το λέγανε παλιά; Η φτώχεια θέλει καλοπέραση. Η σύγχρονη έκδοση φαίνεται πως είναι: Η φτώχεια θέλει νέες τεχνολογίες...

ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΑ επιδόματα θέρμανσης και τα σχετικά τι να πει κανείς; Θεωρούν οι κυβερνώντες στα σοβαρά ότι 30 και 40 χιλιάδες δραχμές το χρόνο συνιστούν βοήθεια στη μισθολογική κατάσταση των χαμηλόμισθων και των συνταξιούχων; Ας αναρωτηθούν αν αυτοί θα μπορούσαν να ζήσουν με τους μισθούς και τις συντάξεις που υπάρχουν.

ΣΥΝΕΧΙΣΤΗΚΕ και χτες η συζήτηση για τη φασαρία που έγινε στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, σχετικά με την παρουσία των τηλεοπτικών συνεργείων στις συνεδριάσεις των επιτροπών.

Ολα όσα ακούγονται περί της περιφρούρησης του επιπέδου συζήτησης στο κοινοβούλιο και της προβολής της ουσίας των συζητήσεων ακούγονται εκ πρώτης όψεως σωστά. Ομως, πόσο σωστά μπορεί να είναι όταν έχεις να κάνεις με υπουργούς της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ όπως ο Λαλιώτης;!

Γιατί, βέβαια, πολύ αμφιβάλλουμε, αν ο προβληματισμός της κυβέρνησης έχει να κάνει με την προβολή του κοινοβουλευτικού έργου ή αν έχει να κάνει με την ακόμη μεγαλύτερη χειραγώγηση των ΜΜΕ, προκειμένου να προβληθεί ό,τι επιβάλλει κάθε φορά η πολιτική σκοπιμότητα.

Παπαγεωργίου Βασίλης

• Ενός αυταρχικού, αντιδημοκρατικού και, εν πολλοίς, ρατσιστικού κλίματος μέσα στο σχολείο, το οποίο ουδεμία σχέση μπορεί να έχει με το χρέος των εκπαιδευτικών να μορφώνουν και να διαπαιδαγωγούν τους νέους, αλλά τους θέλει να λειτουργούν σαν παιδονόμοι, παραβιάζοντας το δικαίωμα της προσωπικής γνώμης και της ελεύθερης έκφρασης των μαθητών.
• Μιας επιχείρησης να επιστρέψει πλήρως η εκπαίδευση στο «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια», που τόσο ταλαιπώρησε τους μαθητές παλιότερων εποχών και δε συνάδει με τις απαιτήσεις της εποχής μας, δεν ανταποκρίνεται στη θέληση και στα όνειρα των νέων ανθρώπων.
• Μιας «εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης», που δημιουργεί μαθητές - ρομπότ, ανθρώπινες «αποθήκες» άχρηστων, εν πολλοίς, γνώσεων και κλείνει σε ταξικά τείχη τα σχολεία, αποβάλλοντας διά παντός απ' αυτά πολλά παιδιά των λαϊκών στρωμάτων, ενώ, για να δώσει το απολυτήριο σε όσα καταφέρουν να μείνουν εντός των σχολικών τειχών, απαιτεί τα «ρέστα» των γονιών τους.

Γρηγοριάδης Κώστας

Και γιατί είναι λάθος η ενέργεια αυτή, ίσως σκεφθείτε. Κακό είναι να συμφωνηθούν από κοινού ορισμένα μέτρα αποφυγής των όποιων εντάσεων στο Αιγαίο; Οχι, δε θα ήταν λάθος και κακό, εάν η πολιτική αυτή στηριζόταν πραγματικά στις αρχές του διεθνούς δικαίου, στο σεβασμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων των δύο χωρών και ήταν απεγκλωβισμένη από την «επιδιαιτησία» του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ. Οι προϋποθέσεις αυτές, όμως, δεν υπάρχουν τόσο στην εξωτερική πολιτική και της μιας και της άλλης κυβέρνησης γενικά, όσο και ειδικά στο συγκεκριμένο ζήτημα του Αιγαίου. Και αυτό, δυστυχώς, μόνο σε ανησυχίες μπορεί να οδηγήσει, παρά το εύηχο του τίτλου των νέων συνομιλιών.

Μόνο όσοι τρέφουν αυταπάτες για το ρόλο που θέλει να παίξει η κυβέρνηση Σημίτη και η άρχουσα τάξη στο πλαίσιο της νέας τάξης, προβληματίζονται και απορούν για την «πολιτική προσέγγισης» με την Τουρκία, τη στιγμή που, όπως λένε, το κλίμα είναι βαρύ λόγω των προκλήσεων της Αγκυρας και δε συντρέχουν οι προϋποθέσεις για τη συνέχιση του διαλόγου. Η παρατήρηση αυτή είναι πραγματικά παρωχημένη από τις εξελίξεις, γιατί δεν παίρνει υπόψη της ότι η κυβέρνηση έχει αλλάξει ριζικά τις «αρχές» πάνω στις οποίες επιχειρεί να διευθετήσει τις «διαφορές» με τη γειτονική χώρα. Εδώ και χρόνια η κυβέρνηση έχει υιοθετήσει και εργάζεται πάνω στις αρχές του νέου δικαίου, αυτού της νέας τάξης, οι οποίες, ως γνωστόν, υποτάσσουν τα κυριαρχικά δικαιώματα των κρατών στα γενικότερα συμφέροντα των ηγέτιδων δυνάμεων, αδιαφορούν για την αλλαγή των συνόρων, προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα δικά τους συμφέροντα κ.ο.κ. Επιπλέον, η κυβέρνηση δε φοβάται μήπως και κατηγορηθεί για υποτέλεια, γιατί έχει αναδείξει την τελευταία ως στρατηγική της εξωτερικής πολιτικής της -και όχι μόνο - και φροντίζει πριν ακόμα οι ΗΠΑ και η ΕΕ κάνουν γνωστές τις επιθυμίες τους να τις εμφανίσει ως «εθνικά συμφέρουσα» πολιτική. Η όποια φωνή ανυπακοής και απειθαρχίας στις εντολές των αφεντικών της νέας τάξης καταγγέλλεται ως αναχρονισμός και εξοβελίζεται στο πυρ το εξώτερον. Αλλά ακριβώς αυτές οι «αρχές» της κυβέρνησης είναι που προμηνύονται νέες περιπέτειες.

Κι επειδή, ορισμένοι έσπευσαν από χτες, να εξάρουν τη νέα, «δυναμική ώθηση, που δίνεται στην πολιτική προσέγγισης Ελλάδας και Τουρκίας», θα θέλαμε να τους ρωτήσουμε, για ποιο Αιγαίο θα οικοδομηθούν τα «ΜΟΕ»; Για το Αιγαίο, που γνωρίζουμε και όπως το ορίζουν οι διεθνείς συμβάσεις και το Διεθνές Δίκαιο ή για το Αιγαίο, όπως το ορίζουν οι διεκδικήσεις της Αγκυρας και οι χάρτες που κυκλοφορούν οι υπηρεσίες της γειτονικής μας χώρας; `Η, μήπως, οι διεκδικήσεις αυτές θα συζητηθούν στα πλαίσια των συνομιλιών για τα ΜΟΕ και, μάλιστα, με την επιδιαιτησία του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών;

Πριν, λοιπόν, ξεδιπλώσουν ακόμη περισσότερο τον οίστρο τους, σχετικά με τις «τολμηρές πρωτοβουλίες» του υπουργού Εξωτερικών και της κυβέρνησης, ας απαντήσουν στα ερωτήματα αυτά.

Τεχνητές και ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές επιχειρεί να επιβάλει η κυβερνητική προπαγάνδα με αφορμή το θόρυβο που προκλήθηκε από το θέμα της σημαίας και του αριστούχου 15χρονου Αλβανού μαθητή. «Υπάρχουν δύο Ελλάδες», λένε. Αυτή που είναι καθυστερημένη, ρατσιστική και ξενόφοβη, που φοβάται το «καινούριο» και η άλλη που «βαδίζει προς ένα καλύτερο μέλλον», αντιμετωπίζοντας τις αντιξοότητες της εποχής. Η κυβέρνηση, βέβαια, αυτοτοποθετείται στη «δεύτερη» Ελλάδα και επιχειρεί να διασωθεί πίσω από το ότι επέδειξε τάχα «προοδευτική» στάση απέναντι στο ζήτημα με τον Αλβανό μαθητή. Τίποτα πιο ψευδές. Η κυβέρνηση Σημίτη με την πολιτική που εφαρμόζει και στο συγκεκριμένο ζήτημα των οικονομικών μεταναστών, έχει τοποθετηθεί οριστικά και αμετάκλητα στην Ελλάδα της αντίδρασης και της συντήρησης. Αυτή που ευθύνεται για την καλλιέργεια κλίματος ρατσισμού και αλβανοφοβίας, αυτή που αντιμετωπίζει τους ξένους εργάτες ως σύγχρονους σκλάβους, αυτή για την οποία, σε τελευταία ανάλυση, ντρέπεται η πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Η άλλη Ελλάδα αγωνίζεται μαζί με τους ξένους εργάτες για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής και την επιβολή μιας λαϊκής εξουσίας και οικονομίας, οι μόνες που μπορούν να εξασφαλίσουν πραγματικά καλύτερη ζωή σε όλους.

.

Μια στηρίζομαι

στις ΗΠΑ

μια στηρίζομαι

στο ΝΑΤΟ

μα δεν ξέρω

ανάθεμά το

πώς μονίμως

πέφτω κάτω!

*

Μια σιμώνω

στην Ευρώπη

μια στις ΗΠΑ

ακουμπάω

μα κι εδώ

κι εκεί που πάω

πάντα χέρι

ή πόδι σπάω!

*

Επιτέλους,

τα 'χω χάσει

ας μου πείτε,

τι να κάνω;

- Στις δυνάμεις σου

στηρίξου μοναχά

κυρά, επάνω

και αλάργα

απ' τους προστάτες,

να τι σύσταση

σου κάνω!