«Είναι αν μη τι άλλο παράλογο να αποδέχεται κανείς περικοπές 9,5 δισ. ευρώ και να σκίζει τα ρούχα του για ρυθμίσεις που η ύφεση έχει προ καιρού εξαφανίσει. Ποιες τριετίες και ποιο επίδομα γάμου, όταν οι συλλογικές συμβάσεις έχουν καταρριφθεί, όταν οι μισθοί έχουν απομειωθεί και όταν 1,5 εκατομμύριο εργαζόμενοι έχουν προ πολλού χάσει τη δουλειά τους;». Αυτά γράφει αναφερόμενος στη ΔΗΜΑΡ και απηχώντας την κυρίαρχη άποψη της πλουτοκρατίας το παραπάνω απόσπασμα από το χτεσινό άρθρο της ηλεκτρονικής έκδοσης του «Βήματος». Ο λόγος βέβαια δεν γίνεται για την υποκρισία της ΔΗΜΑΡ που ενώ υπερψηφίζει το σύνολο των εξοντωτικών μέτρων επιχειρεί να κρύψει τη γύμνια και την κατάντια της κυβερνώσας Αριστεράς πίσω από επιμέρους αντεργατικές ανατροπές, αλλά για την ουσία του σχολίου, που εμπεριέχει το αντιδραστικό ιδεολόγημα ότι «είναι αδιανόητο να υπάρχουν εργασιακά δικαιώματα όσο υπάρχουν εκατομμύρια άνεργοι». Με τον πιο ωμό και απροσχημάτιστο τρόπο το έχει διακηρύξει επανειλημμένα ο πρωθυπουργός, τόσο προεκλογικά όσο και μετεκλογικά, επιδιώκοντας να καταξιωθεί στα μάτια της εγχώριας πλουτοκρατίας και των ξένων συμμάχων της ως συνεπής διαχειριστής της προωθούμενης στρατηγικής που τσακίζει τα εργασιακά - ασφαλιστικά δικαιώματα προκειμένου να γίνει πιο φτηνή η εργατική δύναμη και να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου. Δεκάρα τσακιστή βέβαια δεν δίνουν για τα εκατομμύρια των ανέργων και το αποδεικνύουν στην πράξη. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να δημιουργήσουν τους σύγχρονους σκλάβους των μονοπωλίων, τους εργαζόμενους δίχως δικαιώματα, προκειμένου να θωρακίσουν την κερδοφορία. Από την άλλη, το κρίσιμο συμπέρασμα που πρέπει να βγάλουν οι εργαζόμενοι από τη δική τους πλευρά, είναι ότι δεν μπορεί να κατακτήσουν τα δικαιώματα που τους ανήκουν, αν ο αγώνας τους δεν είναι ενιαίος και σωστά προσανατολισμένος, αν δηλαδή δεν στοχεύει κατευθείαν στην καρδιά του αντίπαλου, την εξουσία των μονοπωλίων.

Στα 2 δισ. ευρώ τουλάχιστον θα είναι ετησίως η χασούρα της αγροτιάς από τα νέα μέτρα που έχουν προσυμφωνήσει η τρικομματική κυβέρνηση με την τρόικα. Το ποσό αυτό ανακοίνωσε η ΠΑΣΕΓΕΣ, αναφέροντας ότι η επιβάρυνση που προκύπτει στους ασφαλισμένους και συνταξιούχους του ΟΓΑ ανέρχεται σε 1,1 δισ. ευρώ. Επιπρόσθετα, από τη μείωση της επιστροφής του ΦΠΑ και του ειδικού φόρου πετρελαίου προκύπτει ένα ποσό 250 εκατ. ευρώ και από τη φορολόγηση της αγροτικής γης άλλο ένα ποσό της τάξης των 500 εκατ. ευρώ, ενώ επίσης θα προκύψει και ένα σημαντικό ποσό από την αλλαγή στον τρόπο φορολόγησης των αγροτών.

Να σημειωθεί ότι 2 δισ. ευρώ ετησίως είναι οι επιδοτήσεις που δίνονται στους αγροτοκτηνοτρόφους. Δηλαδή, χάνεται ένα ποσό, όσο και οι αγροτικές επιδοτήσεις, οι οποίες μετά 2014 θα περικοπούν και αυτές. Εφτασαν τα πράγματα στο σημείο, ακόμα και η συμβιβασμένη διοίκηση της ΠΑΣΕΓΕΣ να δηλώνει ότι, στην περίπτωση που υιοθετηθούν τα προτεινόμενα μέτρα, ως άμεση συνέπεια θα προκύψει σημαντική μείωση της εγχώριας αγροτικής παραγωγής, αλλά και περαιτέρω επιδείνωση του διατροφικού ελλείμματος της χώρας. Η όλη κατάσταση δείχνει ότι η μικρομεσαία αγροτιά πρέπει να αντιδράσει αγωνιστικά, ώστε να μη γίνουν πράξη τα μνημόνια και τα δεινά που επιφέρουν. Η βάρβαρη πολιτική που ακολουθείται οδηγεί τους φτωχομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους σε απόγνωση, όπως και τους εργαζόμενους και τους φτωχούς αυτοαπασχολούμενους. Και η απάντηση είναι το κοινό μέτωπο αγώνα για την ανατροπή αυτής της ολέθριας αντιλαϊκής πολιτικής και την εφαρμογή μιας άλλης φιλολαϊκής.

• Η συγκυβέρνηση με δηλώσεις περί «ανάγκης ανακατάληψης των πόλεών μας από τους λαθρομετανάστες» και άλλες παρόμοιες, έδωσε άλλοθι σε κάθε είδους φασιστοειδή να κυνηγούν και να ματώνουν βιοπαλαιστές.
• Εφαρμόζει, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, κανονισμούς και συνθήκες της ΕΕ (όπως Δουβλίνο 2, Σένγκεν) που παγιδεύουν στην Ελλάδα χιλιάδες μετανάστες ενώ θέλουν να ταξιδέψουν αλλού. Τους εγκλωβίζει εδώ, παραδίδοντάς τους στα κάθε είδους κυκλώματα (δουλεμπόριο, παρεμπόριο, σωματεμπόριο κλπ).
• Με Αστυνομία, Λιμενικό, συνοριοφύλακες εξαπολύει ανθρωποκυνηγητό σε βάρος τους παντού. Τους συλλαμβάνει και τους κλείνει κατά χιλιάδες σε αστυνομικά τμήματα και στρατόπεδα συγκέντρωσης όπου βιώνουν απάνθρωπες συνθήκες.
• Ακολουθεί απέλασή τους πίσω στις πατρίδες τους. Δηλαδή εκεί από όπου έφυγαν κυνηγημένοι εξαιτίας όσων έσπειρε ο ιμπεριαλισμός - ΕΕ και ΝΑΤΟ, «ειρηνευτικές» και «ανθρωπιστικές» αποστολές (όπου μετέχουν με συγκεκριμένο καταμερισμό και οι ελληνικές κυβερνήσεις), δηλαδή πόλεμο και απερίγραπτη φτώχεια.

Γρηγοριάδης Κώστας

Αλλά και η Α. Μέρκελ, δεν πάει πίσω. Το 'πε χθες καθαρά: Χρειάζεται μεγαλύτερη ευελιξία στο θέμα της Ελλάδας και να υπάρξουν ειδικά μέτρα εφόσον δεν επιτευχθούν οι απαραίτητοι ρυθμοί ανάπτυξης.

Κι ο επικεφαλής των σοσιαλιστών στο Ευρωκοινοβούλιο, όμως, ο Χ. Σβόμποντα, τα είπε ωραία. Κι αυτός ευελιξία και συμφωνίες χωρίς επιβολή μέτρων «απ' έξω» ζητάει για την Ελλάδα.

Τελικά, υπάρχει κατανόηση, καλοσύνη, συμπάθεια, αλληλεγγύη, αγάπη. Είμαστε στην αγκαλιά μιας πραγματικά συμπονετικής Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Βέβαια υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια: Ολοι οι παραπάνω (και μαζί τους άλλοι πολλοί ανάλογων ιδιοτήτων) συμφωνούνε σε ένα πράγμα: Πρέπει να ληφθούν όλα τα μέτρα για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας.

Με λίγα λόγια όταν τσακίσουμε και το τελευταίο εργατικό δικαίωμα, όταν δημιουργήσουμε ένα στρατό ανέργων και εξαθλιωμένων εργαζόμενων κατάλληλων για τις «επενδύσεις» τους, τότε θα έχουμε την αμέριστη συμπαράστασή τους.

Α, ναι πρέπει επίσης να εκποιήσουμε κι ό,τι απέμεινε στο δημόσιο τομέα. Βλέπετε οι επενδύσεις εκτός από πάμφθηνο εργατικό δυναμικό θέλουν και ...χώρο.

ΚΑΛΑ ΑΣ ΗΣΥΧΑΣΟΥΝ λιγάκι οι ...αναλυτές των τεκταινομένων στο ΠΑΣΟΚ. Ετσι όπως μας τα παρουσιάζουν, ο Ε. Βενιζέλος «σκίζεται» και προσπαθεί να πείσει τους βουλευτές του να ψηφίσουν τα μέτρα ενώ αυτοί αντιδρούν. Σιγά...

Ολοι τους ξέρουν καλά σε τι κυβέρνηση έχουν μπλέξει, πού το πάει και τι ακριβώς θέλει να κάνει. Μόνο ένα τους «καίει». Να βρουν τρόπους να το «πλασάρουν» στην - όποια - εκλογική τους πελατεία.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η Λέσχη «Βαλντάι» είναι μια «δεξαμενή σκέψης» στη Ρωσία, η οποία παρεμβαίνει συστηματικά σε ζητήματα οικονομίας και διακυβέρνησης. Την ετήσια σύνοδο της Λέσχης, που έγινε στην Αγία Πετρούπολη από τις 21 μέχρι τις 25 Οκτώβρη, παρακολούθησαν περίπου 100 Ρώσοι και ξένοι οικονομολόγοι, πολιτικοί επιστήμονες και εμπειρογνώμονες διεθνών σχέσεων από 19 χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, της Κίνας, της Ινδίας, του Ιράν, της Ευρώπης, της Λατινικής Αμερικής. Μεταξύ άλλων, στις εργασίες της Συνόδου μίλησε ο Ρώσος πρόεδρος Βλ. Πούτιν, ο οποίος, αναφερόμενος στην κρίση στην Ευρωζώνη, είπε μεταξύ άλλων: «Η Αργεντινή είχε προσδέσει στενότατα το νόμισμά της στο δολάριο, και της ήταν πολύ δύσκολο να συμπορευτεί με την πορεία του αμερικανικού νομίσματος στους βασικούς τομείς της οικονομίας της. Ουσιαστικά, δεν μπορούσε να κάνει τίποτε. Να, υπάρχει και η Ελλάδα. Εάν υπήρχε ακόμη δραχμή στην Ελλάδα, θα μπορούσαν να την υποτιμήσουν εγκαίρως και, ίσως, να μην είχαν αυτά τα οξυμένα προβλήματα. Κι αυτό θα ήταν ένα καλό μήνυμα, ότι η μακροοικονομία μπορεί να διορθωθεί, ενώ τώρα δεν τους έχει μείνει άλλη λύση παρά να καταφύγουν στα δάνεια».

Είναι φανερό ότι ο Ρώσος πρόεδρος συστήνει έμμεσα στην Ελλάδα να διαχειριστεί την κρίση με έξοδο από το ευρώ και επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, σε αντιπαραβολή με το «μείγμα» της διαχείρισης που έχει επιλεγεί από την Ευρωζώνη. Σημειώνουμε την παρέμβαση Πούτιν επειδή είναι αποκαλυπτική για τον τρόπο με τον οποίο κάθε ιμπεριαλιστική δύναμη επιχειρεί να παρέμβει στη διαχείριση της κρίσης στην Ελλάδα και αλλού, προκειμένου να υπηρετήσει τα δικά της ιδιαίτερα συμφέροντα. Για παράδειγμα, η Ρωσία θα καλόβλεπε μια Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης σαν στρατηγικό της εταίρο για μπίζνες στην ευρύτερη περιοχή, όπως άλλωστε προτείνουν διάφορες πολιτικές δυνάμεις και στην Ελλάδα. Το γεγονός όμως ότι τέτοιες προτάσεις ακούγονται σε «φόρα» όπου συμμετέχει η ελίτ των αστών πολιτικών και οικονομολόγων, δείχνει ότι τα σενάρια που επεξεργάζονται και προωθούν καμιά σχέση δεν έχουν με το λαϊκό συμφέρον. Αλλωστε, το παράδειγμα της διαχείρισης της κρίσης στην Αργεντινή, το οποίο ανέφερε και ο Πούτιν, είναι διδακτικό. Η χώρα επέστρεψε στο εθνικό νόμισμα, το κεφάλαιο επανέκαμψε, αλλά ο λαός παρέμεινε στη φτώχεια...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο λόγος για το χτεσινό φύλλο της εφημερίδας «η Ελλάδα αύριο» και το «πόνημα» του δημοσιογράφου Πενταράκη, ο οποίος δε διστάζει να αυτογελοιοποιηθεί.

Λέει ο Πενταράκης: «Εντείνονται ημέρα με την ημέρα τα ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά αδιέξοδα για το ΚΚΕ, με την ηγετική ομάδα να χρησιμοποιεί την υπαρκτή κρίση για να επιβάλει τον νόμο της εσωκομματικής σιωπής, επιχειρώντας, παράλληλα, να "σφραγίσει" τις εξελίξεις τόσο στην πορεία προς το συνέδριο όσο και έπειτα από αυτό». Αυτά, οι επιθυμίες δηλαδή και το κλίμα που πασχίζουν να στήσουν τα αστικά ΜΜΕ γύρω από το ΚΚΕ, μόνο για εντυπωσιασμό και για να «πουλήσει» το θέμα.

Αμέσως μετά, ο Πενταράκης σπάει την προχτεσινή δήλωση της Αλ. Παπαρήγα σε έξι - επτά κομμάτια, τα αποσυνδέει μεταξύ τους και φαντάζεται ότι έβγαλε ...λαβράκι από το πουθενά. Λέει ο Πενταράκης: «Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι η Αλέκα Παπαρήγα έφτασε στο σημείο να χρησιμοποιήσει την επιχειρηματολογία της κυβέρνησης, στην περίπτωση που καταψηφισθούν τα μέτρα στη Βουλή. Συγκεκριμένα, η γγ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωσε ότι στην περίπτωση που απορριφθεί από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία το πακέτο των μέτρων, "η κυβέρνηση και όλοι οι μηχανισμοί της ΕΕ θα έχουν τη δυνατότητα να εκβιάσουν, λέγοντας ότι δεν δίνουμε τη δόση, τιμωρώντας την Ελλάδα, δηλαδή τιμωρώντας τον ελληνικό λαό"». Βέβαια, «ξεχνάει» να βάλει την αρχή και το τέλος της παραγράφου και να τη δώσει ολοκληρωμένη, δηλαδή: «Η λαϊκή αντίδραση πρέπει να συσπειρωθεί στο αίτημα να καταψηφιστούν τα μέτρα, όμως εμείς επισημαίνουμε ότι δεν πρέπει το αίτημα να είναι μόνο η καταψήφιση. Γιατί, ακόμα κι αν καταψηφιστούν, η κυβέρνηση και όλοι οι μηχανισμοί της ΕΕ θα έχουν τη δυνατότητα να εκβιάσουν λέγοντας: Δεν δίνουμε τη δόση, τιμωρώντας την Ελλάδα, δηλαδή τιμωρώντας τον ελληνικό λαό. Από αυτήν την άποψη εμείς παλεύουμε για να καταψηφιστούν και να είναι μια αρχή μιας λαϊκής αντεπίθεσης». Αξιος ο μισθός του! Να συνεχίσει...