Τώρα, στο χτεσινό της ρεπορτάζ, περιγράφει πλευρές των εκφυλιστικών μηχανισμών της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ. Δεν τις κατονομάζει όμως, αφήνοντας να εννοηθεί ότι έτσι κάνουν όλες οι παρατάξεις. Τάχα μου ότι όλες οι παρατάξεις ξόδευαν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για τον προεκλογικό τους αγώνα, τάχα μου ότι οι «φοιτητοπατέρες» απολάμβαναν ειδικά προνόμια, ακόμα και ότι οι παρατάξεις λαμβάνουν κάποια «ετήσια χρηματοδότηση» (από πού άραγε) λέει και όλη αυτή τη σαπίλα δεν τη χρεώνει εκεί που ανήκει, στη ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ δηλαδή, αλλά τη χρεώνει γενικά κι αόριστα στις... παρατάξεις. Φτάνει μάλιστα στο σημείο να μπλέκει και την «Πανσπουδαστική» σε αυτή τη σαπίλα λέγοντας ότι «έβγαζε ασύλληπτους αριθμούς αφισών» και ότι «η ΔΑΠ αντέγραψε εγκαίρως το οργανωτικό μοντέλο της ΚΝΕ, πρώτης όλων στους κομματικούς μηχανισμούς»!
Ο στόχος είναι παραπάνω από εμφανής: Προσπαθούν να ταυτίσουν με τον εκφυλισμό κάθε είδους συλλογική οργάνωση των νέων. Δε θα τους περάσει!
Κυρώσεις στη Χρυσή Αυγή εισηγήθηκε πρόσφατα ο επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης. Δεν πείθει καθώς γέννημα του συστήματός τους είναι οι νεοναζί, όπλο τους στο τσάκισμα του λαού. Αρα, τα σχέδια οργανισμών του συστήματος περί τέτοιων κυρώσεων αλλού στοχεύουν. Ειδικά όταν εκπορεύονται από το Συμβούλιο της Ευρώπης που πρωτοστάτησε στην εξίσωση κομμουνισμού - ναζισμού με το διαβόητο αντικομμουνιστικό μνημόνιο. Αλλωστε ο επίτροπος, χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα για τους μετανάστες, γράφει για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης:
Τον Αύγουστο 2012, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη δήλωσε ότι εξαιτίας της παράνομης μετανάστευσης "η χώρα χάνεται. Από την κάθοδο των Δωριέων, 4.000 χρόνια πριν, ουδέποτε η χώρα δε δέχθηκε τόσο μεγάλης έκτασης εισβολή... Πρόκειται για βόμβα στα θεμέλια της κοινωνίας και του κράτους" (...) Ο όρος "βόμβα" χρησιμοποιήθηκε επίσης δημοσίως τον Ιούλη 2012 από τον ίδιο υπουργό όταν αναφέρθηκε στο κέντρο της Αθήνας όπου πολλοί παράτυποι μετανάστες και αιτούντες άσυλο συχνά ενοικιάζουν και κατοικούν σε υπερπλήρη διαμερίσματα με απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης, στερούμενοι οποιασδήποτε δημόσιας υπηρεσίας κοινωνικής πρόνοιας. Δύο ημέρες αργότερα στον ιστότοπό της, η "Χρυσή Αυγή" αναφέρθηκε στη δήλωση του υπουργού κ. Δένδια ως "δικαίωση των θέσεων" του κόμματος»...
Αποδείξεις όλα τα προηγούμενα ότι συγκυβέρνηση και Χρυσή Αυγή έχουν «κοινή ατζέντα». Συν ότι η φασιστική οργάνωση ζητά νέα στήριξη από το κράτος (άρα χρήμα του λαού) προς τους εφοπλιστές. Αποδέχεται τα κάθε είδους χαράτσια που επιβάλλει η συγκυβέρνηση στο λαό με μόνη αντιπρόταση να τα εισπράττει με... δόσεις. Κάνει προτάσεις στην κυβέρνηση πώς να πουλήσει νησιά και νησίδες. Εξωραΐζει το προφίλ του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης. Στοχοποιεί πρωτοπόρους εργάτες, αγρότες, νεολαίους που αντιμάχονται την εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική. Κάνει πλάτες σε πολυεθνικές να καρπωθούν τον ορυκτό πλούτο Ελλάδας και Κύπρου. Ετοιμάζει έδαφος προκειμένου μονοπώλια να βάλουν χέρι στα πετρέλαια της Καβάλας, το χρυσό της Χαλκιδικής. Συνεχίζει να αναζητά για μεγαλοεργοδότες, πάμφθηνους εργάτες, με 18 ευρώ μεροκάματο, δίχως ένσημο κι ασφάλιση. Τι περισσότερο να ζητήσουν Μαξίμου, τρόικα, ΣΕΒ;
Τα παραπάνω αποδεικνύουν ότι η Χρυσή Αυγή πέρα από τους τραμπουκισμούς των μελών της (το εκμεταλλευτικό σύστημα έχει και τέτοιο καταμερισμό «έργου» στα δυσώδη σπλάχνα του), ελάχιστες διαφορές έχει από άλλα κόμματα και μορφώματα των αστών. Τα ίδια συμφέροντα εξυπηρετούν, την κυριαρχία του μεγάλου κεφαλαίου πάνω στην εργατική τάξη και το λαό. Ετσι όλο το βάρος της αποκάλυψης του βρώμικου ρόλου της, της αντιμετώπισής της, πέφτει στους ώμους του ταξικού εργατικού κινήματος, στην οργανωμένη πρωτοπορία του. Οι δε κυρώσεις δήθεν ανησυχούντων συμβουλίων, δεν απευθύνονται στους φασίστες, αλλά σε όσους αμφισβητούν την εξουσία των μονοπωλίων.
Οπως μια μέρα πριν στο Συνέδριο του Economist, έτσι και ενώπιον των επιχειρηματιών, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ τα έδωσε όλα για να τους πείσει ότι το κόμμα του είναι ικανό και έτοιμο να αναλάβει τη διαχείριση των υποθέσεών τους. Οι προτάσεις που κατέθεσε ήταν μία προς μία κομμένες και ραμμένες στα μέτρα τους. Τους υποσχέθηκε παρά με ουρά και πλάτες του Δημοσίου για να καρποφορήσουν οι επενδύσεις τους, άρση των θεσμικών εμποδίων, μείωση του ενεργειακού κόστους, φιλική Δημόσια Διοίκηση. Και το κυριότερο, τους υποσχέθηκε, πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει ό,τι περνά απ' το χέρι του για «κοινωνική σταθερότητα», δηλαδή για παροπλισμό του κινήματος, αλλά και για να χειραγωγήσει τους εργαζόμενους να γίνουν «αρωγοί» στην προσπάθεια απόδρασης απ' την κρίση και νέας κούρσας κερδών.
Κατόπιν αυτών, θα ήταν τουλάχιστον αχάριστοι αν δεν αντάμειβαν τον Αλ. Τσίπρα με ένα θερμό χειροκρότημα. Για το λόγο αυτό οι εργαζόμενοι πρέπει να γυρίσουν την πλάτη στον ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα που χειροκροτούν οι ταξικοί τους αντίπαλοι, δεν μπορεί να το χειροκροτούν και οι ίδιοι.
Εμείς, ας περιοριστούμε στα στοιχεία για τον τελευταίο και μόνο χρόνο και τα επίσημα κέρδη των μεγαλύτερων εταιρειών του κόσμου. Μιλάμε για 2.000 επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε εκατοντάδες χώρες και εκμεταλλευόμενες δεκάδες εκατομμύρια εργαζομένων έχουν καταφέρει να αρπάξουν απίστευτα μεγάλα κομμάτια του παγκόσμιου πλούτου.
Ιδού ένα και μόνο επιμέρους στοιχείο: Οι 10 εταιρείες με τα μεγαλύτερα κέρδη απέσπασαν κέρδη ύψους 245 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Δηλαδή, δέκα όλοι κι όλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, 4 από την Κίνα, 4 από τις ΗΠΑ και ένας από τη Βρετανία και την Ολλανδία, αφού αγόρασαν και πούλησαν, αφού έκαναν τα διάφορα γενικά και ειδικά έξοδα, αφού καλοπλήρωσαν τα στελέχη τους, αφού εξασφάλισαν με κάποια εκατομμύρια δολάρια τους μεγαλομετόχους τους... κέρδισαν από πάνω και 245 δισεκατομμύρια!!!
Για να έχουμε εικόνα του μέτρου και των αναλογιών, να σημειώσουμε τρεις πλευρές:
Πρώτον, περίπου 50 χώρες από αυτές στις οποίες μετριέται επίσημα το ΑΕΠ, συγκεντρώνουν Ακαθάριστο Προϊόν, αθροιστικά, της τάξης των 245 δισ. δολ.
Δεύτερον, το ΑΕΠ της Ελλάδας το 2013 αναμένεται να είναι λιγότερο και από τα 240 δισ. δολάρια.
Τρίτον, με βάση τα στοιχεία του 2011, τα κέρδη των 10 εταιρειών αντιστοιχούσαν στο ΑΕΠ πέντε χωρών - μελών της Ζώνης του ευρώ (Μάλτα, Σλοβενία, Λουξεμβούργο, Κύπρος, Εσθονία, Σλοβακία).
Αυτή είναι η διαφημιζόμενη επιχειρηματικότητα. Εκεί οδηγεί η λεγόμενη αποτελεσματικότητα των επενδύσεων. Αυτό είναι το αποτέλεσμα του λεγόμενου ανταγωνισμού. Μια χούφτα επιχειρηματικοί κολοσσοί, πίσω από τους οποίους βρίσκονται δυο χούφτες πλουτοκρατών, κατέχουν, εκμεταλλεύονται, κερδίζουν, πλουτίζουν, συγκεντρώνουν κεφάλαια, τα οποία πλέον συγκρίνονται μόνο με την ισχύ που έχουν ολόκληρες ομάδες χωρών.
Είναι κι αυτά στοιχεία που δείχνουν ότι αυτή η σύγχρονη κοινωνία δε μερεμετίζεται μόνο ανατρέπεται για να κάνει κουμάντο ο λαός και όχι τα μονοπώλια.
Εξαγωγή σοφισμάτων κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, με τη σκιώδη υπουργό Εξωτερικών Ρ. Δούρου να δηλώνει μεταξύ άλλων σε ομιλίες της στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ όπου πραγματοποιεί επίσκεψη: «Η κρίση είναι απόρροια της στρεβλής, ταξικής οικοδόμησης της Ευρωζώνης, η οποία χρήζει, όχι εθνικών, μεμονωμένων απαντήσεων, αλλά συνολικής, σε ευρωπαϊκό επίπεδο προσέγγισης (...) Μιλάμε δηλαδή πλέον, σε αυτό το νέο πλαίσιο του ιδιόρρυθμου αποικιοκρατικού προτύπου που προωθεί το Βερολίνο, για ατελή κράτη, με την έννοια ότι παύουν πλέον να επιτελούν βασικές τους λειτουργίες, παρά μόνο λειτουργούν ως ιμάντες μεταβίβασης των έξωθεν αποφασισμένων πολιτικών, οδηγώντας στο περιθώριο τους πολίτες και στην εξαθλίωση τις κοινωνίες».
Θαυμάσια ανάλυση για... αμερικανάκια. Η κρίση είναι όλη του καπιταλισμού, κλασική κρίση υπερσυσσώρευσης. Η δομή της Ευρωζώνης είτε στραβή είτε ολόισια, δε θα μπορούσε να την αποτρέψει, ενώ ταξική υπέρ των μονοπωλίων υπήρξε από την ίδρυσή της η ΕΕ, τέτοια ήταν κι όταν οι ρυθμοί καπιταλιστικής ανάπτυξης κάλπαζαν. Αυτή την ΕΕ, τη βάρβαρη για τους λαούς, υπερασπίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτού του συστήματος απολογητής ήταν και παραμένει, γι' αυτό και οι τέτοιες αναλύσεις, που το εξωραΐζουν στα μάτια των λαών. Διατείνεται ακόμα ότι θα μπορούσε να υπάρξει ευρωπαϊκή απάντηση στην κρίση. Παρακάμπτει σκόπιμα ότι τέτοια απάντηση δίνεται αλλά μόνο στο σκέλος που αφορά στην επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων, που είναι ενιαία. Κατά τ' άλλα, κάθε κράτος παλεύει με νύχια και με δόντια να υπερασπίσει τα ιδιαίτερα συμφέροντα των μονοπωλίων του.
Οσο για το κλάμα ότι παύουν αυτά να επιτελούν βασικές τους λειτουργίες και απλά εκτελούν εντολές του Βερολίνου... πρόκειται για ατόφια κοροϊδία. Καταρχήν γιατί η στρατηγική της ΕΕ για τον ταξικό πόλεμο ενάντια στους λαούς έχει τη σύμφωνη γνώμη όλων των κρατών - μελών της, αφού ανταποκρίνεται στο συλλογικό συμφέρον των μονοπωλίων. Στον επιμερισμό της ζημιάς για το κεφάλαιο από την καταστροφική κρίση οξύνονται οι ανταγωνισμοί στην ΕΕ. Κατά δεύτερον γιατί οι αστικές κυβερνήσεις εκπροσωπούν τα συμφέροντα των αστικών τάξεων των χωρών τους. Και κατά τρίτον γιατί αυτές, οι αστικές τάξεις, προκειμένου να απολαύσουν τα οφέλη από τη συμμετοχή στη λυκοσυμμαχία, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να εκχωρήσουν κυριαρχικά δικαιώματα.