Παπαγεωργίου Βασίλης

Οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης και των αντιλαϊκών μέτρων έχουν κάνει δυσβάσταχτα για τα νέα ζευγάρια, όχι μόνο τα τροφεία των ιδιωτικών, αλλά και αυτά των δημοτικών παιδικών σταθμών, με αποτέλεσμα όλο και περισσότερες οικογένειες να βλέπουν την έγκριση της αίτησής τους σε αυτό το πρόγραμμα ως το μόνο τρόπο που έχουν για να στείλουν τα παιδιά τους στο σταθμό. Ομως, το πρόγραμμα αποδεικνύεται εντελώς ανεπαρκές για να καλύψει την ανάγκη αυτή: Το 2012 από τις 78.348 αιτήσεις γυναικών δεκτές έγιναν οι 34.693. Και στη συνέχεια για να μπορέσουν να γίνουν δεκτά λίγο περισσότερα παιδιά, η συγκυβέρνηση προχώρησε σε περικοπές ακόμα και από το φαΐ των παιδιών... Ηδη, λοιπόν, εκατοντάδες χιλιάδες γονείς βλέπουν το ενδεχόμενο απόρριψης της αίτησής τους σαν εφιάλτη...

Αξίζει να σημειώσουμε ότι η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδος και με αφορμή το πρόβλημα που είχε εκδηλωθεί πέρυσι είχε καλέσει τις μανάδες που είναι δικαιούχοι του προγράμματος, να διεκδικήσουν: Αμεση κρατική επιχορήγηση στους Δήμους για να αντιμετωπιστεί αυτή η εκρηκτική κατάσταση. Να καλυφθεί το σύνολο των αιτήσεων και να γίνουν δεκτά όλα τα παιδιά Ελλήνων και μεταναστών χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Να μην κλείσει κανένας παιδικός και βρεφονηπιακός σταθμός. Να μη γίνει καμιά απόλυση. Να μονιμοποιηθούν όλοι οι συμβασιούχοι χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Να καταργηθούν τα τροφεία.

«Λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή;» Αυτό ισχύει κατά γράμμα για την πλειοψηφία της κλαδικής Ομοσπονδίας των εργαζομένων στον Τουρισμό, που χτες συμμετείχε στην ευρεία σύσκεψη των φορέων - δηλαδή των εργοδοτών - υπό τον πρωθυπουργό Αντ. Σαμαρά.

Ιδιαίτερα ικανοποιημένοι έφυγαν μετά τη συνάντηση οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ καθώς, όπως αναφέρεται και στο σχετικό δελτίο Τύπου, «ο πρωθυπουργός εγγυήθηκε την επίλυση του σοβαρού ζητήματος των Επιδομάτων ανεργίας που το ερχόμενο Φθινόπωρο η απώλειά τους θα δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα επιβίωσης στους εποχιακά ανέργους με την προϋπόθεση να εξευρεθεί ισοδύναμη λύση...».

Πρόκειται για τη διάταξη του αντεργατικού νόμου 3986/2011 που περικόπτει δραστικά το επίδομα ανεργίας για τους εποχικά εργαζόμενους, γιατί από 1/1/2013 αν οι εποχικοί εργαζόμενοι έχουν συμπληρώσει τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια 450 ημέρες επιδότησης δε δικαιούνται το επίδομα ανεργίας, ενώ από 1/1/2014 οι ημέρες επιδότησης μειώνονται στις 400. Αναρωτιόμαστε όμως ποια μπορεί να είναι η ισοδύναμη λύση; Και εύλογα υποθέτουμε ότι μια δραστική περικοπή μπορεί να «λυθεί» με μια άλλη δραστική... περικοπή.

Ταυτόχρονα, η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας «γκρίνιαξε» γιατί στα ξενοδοχεία αμφισβητείται η εφαρμογή της κλαδικής ΣΣΕ - αυτή που υπέγραψαν το περασμένο καλοκαίρι με μείωση στους μισθούς σε ποσοστό 15% - λόγω της απουσίας της υποχρεωτικότητας. Επιπλέον, εξέφρασαν την «ανησυχία» τους για το νέο δώρο στους επιχειρηματίες του Τουρισμού που αφορά την υποτιθέμενη «κατάρτιση» 10.000 νέων ανασφάλιστων εργατών με μισθούς των 400 - 450 ευρώ, μήπως - λέει - υποκατασταθούν θέσεις εργασίας.

Ποιοι τα λένε αυτά; Εκείνοι που καταδίκασαν τον κλάδο στην πείνα. Φρόντισαν να βάλουν εμπόδια σε κάθε προσπάθεια αγωνιστικής συσπείρωσης και δράσης ενάντια στις απαιτήσεις των ξενοδόχων. Δεν εμφανίζονται πουθενά σε κανένα μικρό και μεγάλο πρόβλημα των εργαζομένων. Αποφεύγουν σαν ο «διάολος το λιβάνι» να οργανώσουν οποιαδήποτε κινητοποίηση για τα καυτά προβλήματα του κλάδου. Και εντελώς υποκριτικά κλαίγονται για τους εποχιακά απασχολούμενους - που θα μείνουν χωρίς επίδομα ανεργίας - την ίδια στιγμή που δεν βγάζουν ούτε λέξη για την επίθεση των επιχειρηματιών του Τουρισμού μέσα στους τόπους δουλειάς. Οι εργαζόμενοι του κλάδου οφείλουν για ακόμα μια φορά να ενισχύσουν τα συμπεράσματά τους για την πλειοψηφία της Ομοσπονδίας και να πάρουν τώρα τις αποφάσεις τους, να απαλλαγούν μια και καλή από τους «συνεργάτες» των δημίων των δικαιωμάτων τους. Πάντως, για την ηγεσία της Ομοσπονδίας είναι φανερό πως, όχι μόνο θεωρεί πως η συγκυβέρνηση θα λύσει τα προβλήματα των εργαζομένων, αλλά και η ίδια έχει φροντίσει να λύσει τα προβλήματα της κυβέρνησης (και των εργοδοτών), πασχίζοντας να σκορπίσει στον κλάδο συμβιβασμό και ηττοπάθεια.

Γρηγοριάδης Κώστας

Βεβαίως, η χτεσινή κατάληξη των διαπραγματεύσεων, επιβεβαίωσε ότι η «επιστροφή ΣΕΒ» κάθε άλλο παρά για τη διασφάλιση των εργαζομένων έγινε. Ο ΣΕΒ επέστρεψε για να δηλώσει πως δεν υπογράφει τίποτα, αρνούμενος οποιαδήποτε έγγραφη δέσμευση ακόμα και για το επίδομα γάμου (το οποίο κατά τα άλλα, στην προχτεσινή συνέλευσή του, τόλμησε να εμφανιστεί ότι θέλει να διασώσει - μόνο βέβαια για «τους εργαζόμενους που το λαμβάνουν (σ.σ. ήδη)»)... Αν λοιπόν η «Αυγή» κι ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν ότι ο ΣΕΒ συναιτίστηκε, με γεια τους με χαρά τους. Ακόμα και το δικαίωμα να βγουν να πανηγυρίσουν για τη μεγαλοσπλαχνία των βιομηχάνων έχουν, κανείς δεν μπορεί να τους το αρνηθεί.

Ωστόσο, είναι χαρακτηριστική η ...φιλοδοξία που διακρίνει το ΣΥΡΙΖΑ. Ρόλο, όχι απλά συνομιλητή, αλλά και συμβουλάτορα, των μεγαλοεπιχειρηματιών διεκδικεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλωστε, εδώ και καιρό παραδέχεται απροκάλυπτα πως δουλειά του είναι να εξωραΐζει την «ανταγωνιστικότητα» και να καλλιεργεί στους εργάτες αυταπάτες πως γίνεται να βγουν κερδισμένοι και οι ίδιοι και οι μεγαλοεπιχειρηματίες.

Με μια ανακοίνωση με τίτλο «Ηλίθιοι ή προβοκάτορες» τα μέλη των ΔΣ της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ που ανήκουν στην παράταξη των «ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ», κατηγορούν το ΠΑΜΕ ότι πρότεινε (και κατόπιν υιοθετήθηκε) 24ωρη απεργία την Τρίτη ως άμεση απάντηση στον αυταρχισμό της επιστράτευσης και αυτό τάχα είναι... διασπαστικό!

Η αλήθεια είναι ότι η πρόταση του εκπροσώπου του ΠΑΜΕ στην Εκτελεστική Γραμματεία της ΑΔΕΔΥ ήταν όχι μόνο για 24ωρη απεργία την Τρίτη αλλά και για υιοθέτηση της πρότασης των ΟΛΜΕ - ΔΟΕ για 24ωρη απεργία την Παρασκευή. Ομως η πλειοψηφία δεν το δέχτηκε. Επιπλέον, η πρόταση του ΠΑΜΕ προς τις ΕΛΜΕ και τους συλλόγους (όπως και προς τα ΔΣ των εκπαιδευτικών Ομοσπονδιών) είναι για 48ωρη απεργία στις 16-17 Μάη.

Οι συγκεκριμένοι εκπρόσωποι των «ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ» είναι αυτοί που στην ΟΛΜΕ βγαίνουν στα κεραμίδια με την πρόταση για απεργία διαρκείας, σε συμμαχία με ΠΑΣΚ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ, ενώ στη ΔΟΕ παρά το κάλεσμα της εκπροσώπου του ΠΑΜΕ για συνεδρίαση έκαναν 8 μέρες να απαντήσουν... Είναι οι ίδιοι που, μπροστά στην επιστράτευση που διαφαίνονταν εδώ και μέρες, κήρυξαν αναμονή ως τις 17/5! Βοηθούν έτσι την κυβέρνηση να παίζει μονότερμα στο γήπεδό της, να σκορπά το φόβο, για να περάσει η επιστράτευση, να τσακιστεί το κίνημα ώστε να μπορέσει να περάσει ανενόχλητα όλα τα αντιλαϊκά, αντιεκπαιδευτικά μέτρα το επόμενο διάστημα...

Καρφί στο μάτι τους είναι για τα φασιστοειδή της Χρυσής Αυγής το ΚΚΕ. Πειθήνια όργανά άλλων αστών στην προσπάθειά τους να χτυπήσουν το ταξικό λαϊκό κίνημα, τα φασιστοειδή στην ιστοσελίδα τους αναθυμούνται με νοσταλγία ως και τον Γ. Παπανδρέου: «Σαν σήμερα πριν από σαράντα εννέα χρόνια (14 Μαΐου 1964) ο τότε πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου ομιλώντας στη Βουλή προέβη στις εξής δηλώσεις: "Η πολιτική της κυβερνήσεως παραμένει σταθερά και αμετάβλητος επί των εξής σημείων: Ουδεμία γίνεται συζήτησις περί νομιμοποιήσεως του ΚΚΕ ούτε περί ομαδικού επαναπατρισμού. Είναι δυνατόν μόνον να εξετασθούν μεμονωμέναι περιπτώσεις. Ουδεμία σκέψις είναι δυνατόν να γίνει περί καταργήσεως του αδικήματος της κατασκοπείας. Η εκδίκασις τούτων μόνον θα γίνεται από τα πενταμελή εφετεία και όχι από τα στρατοδικεία. Εκ της γραμμής την οποίαν έχει χαράξει η Κυβέρνησις δεν πρόκειται να αποστή ούτε κατά κεραίαν". Σήμερα, εννοείται, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. "Το κόμμα του εγκλήματος και της προδοσίας" όπως το χαρακτήρισε ο Γεώργιος Παπανδρέου βρωμίζει με την παρουσία του την Ελλάδα της μεταπολίτευσης, έστω και ως ένα άταφο πολιτικό πτώμα. Η ιστορική λήθη έχει φτάσει σε τέτοιο έσχατο σημείο ώστε απόψε το απόγευμα να προβάλλεται από την κρατική τηλεόραση αφιέρωμα-υμνολόγιο σε έναν από τους μεγαλύτερους προδότες και εγκληματίες του Τόπου, τον μακροβιότερο Γ.Γ. του ΚΚΕ, Νίκο Ζαχαριάδη. Με χρήματα που πληρώνει ο Ελληνας φορολογούμενος, θα παραποιηθεί βάναυσα, για ακόμη μια φορά, η πραγματικότητα». Ούτε τα προσχήματα δεν μπορούν να κρατήσουν οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής για το πόσο ταυτίζονται στους στόχους με τους άλλους αστούς, πόσο θέλουν να αφοπλίσουν το λαό για να αλωνίζουν αλώβητα τα μονοπώλια. Ο λαός όμως και μνήμη έχει, και γνώση και θέληση, να στείλει τα φασιστοειδή και τα συμφέροντα που υπηρετούν στον απόπατο της ιστορίας, να ξεβρωμίσει πραγματικά ο τόπος από τη σαπίλα του συστήματός τους.

Η εργατική τάξη σε συμμαχία με τους αυτοαπασχολούμενους τους φτωχούς αγρότες, πρέπει να εμποδίσει τα νέα μέτρα. Να διεκδικήσουν ικανοποίηση όλων των σύγχρονων αναγκών τους σε αντικαπιταλιστική, αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση με προοπτική την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, την αποδέσμευση από την ΕΕ, τη μονομερή διαγραφή του χρέους με εργατική λαϊκή εξουσία.