ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Συνεχίζουν τα ψέματα και την προβοκάτσια

Παπαγεωργίου Βασίλης

Συνεχίζεται η συνειδητή προβοκάτσια της παράταξης των «Παρεμβάσεων» απέναντι στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, με αφορμή την απόφαση που πήρε την περασμένη Δευτέρα η Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ. Ετσι οι τρεις εκπρόσωποι των «Παρεμβάσεων» στο ΓΣ της ΑΔΕΔΥ, με δήλωσή τους χαρακτηρίζουν το ΠΑΜΕ εχθρό στο εσωτερικό του εργατικού κινήματος(!) γιατί δήθεν «στην πρόταση της ΟΛΜΕ (και της ΔΟΕ) για πανδημοσιοϋπαλληλική - πανεργατική απεργία στις 17 του Μάη, αντιπρότεινε απεργία στις 14/5». Οικοδομούν τη λασπολογία τους πάνω σε ένα ψέμα. Γιατί γνωρίζουν ότι ο εκπρόσωπος του ΠΑΜΕ πρότεινε απεργία και στις 17 Μάη, η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ δεν τη δέχτηκε και το ΠΑΜΕ άσκησε κριτική στην πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ γι' αυτό.

Το μόνο που δέχτηκε η πλειοψηφία της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ ήταν η 24ωρη απεργία στις 14 Μάη για καταδίκη της επιστράτευσης των εκπαιδευτικών. Οι «Παρεμβάσεις» σχολιάζουν ότι αυτή ήταν «μια απεργία χωρίς στην ουσία κανένα επίδικο και με πρόδηλα τα χαρακτηριστικά της παταγώδους αποτυχίας. Βρήκαν φυσικά και τους συνήθεις ύποπτους στην προκήρυξη τέτοιων αγώνων (ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ) που έσπευσαν να αποδεχτούν την αντιπρόταση»!

Για το ποιος συμπορεύεται με την ΔΑΚΕ και την ΠΑΣΚ ας κοιτάξουν καλύτερα τους δικούς τους εκπροσώπους στην ΟΛΜΕ. Οσο για την απεργία στις 14 Μάη, ήταν η μοναδική αποφασισμένη απεργιακή κινητοποίηση ως άμεση απάντηση στον κυβερνητικό αυταρχισμό και την επιστράτευση. Τι έκαναν οι Παρεμβασίες για αυτή; Κάλεσαν από την προηγούμενη μέρα σε απεργοσπασία όπως ακριβώς και ο ΔΑΚίτης πρόεδρος της ΟΛΜΕ!

Λιβανίζουν τους εφοπλιστές...

Ούτε τα προσχήματα δεν τηρούν πλέον τα φασιστοειδή της Χρυσής Αυγής στην προσπάθειά τους να στηρίξουν με κάθε μέσο τους εφοπλιστάδες. Ανάρτησαν στην ιστοσελίδα τους κείμενο του βουλευτή τους Κούζηλου όπου λιβανίζει τους μεγαλοκαρχαρίες: «Το υπερ-υπουργείο του κνίτη-τραπεζίτη Στουρνάρα αποφασίζει για τα πάντα αφού φυσικά πάρει την άδεια της τρόικα. Το επόμενο χτύπημα ήταν το νομοσχέδιο με τίτλο "Ανασυγκρότηση του Υ.Ν.Α και άλλες διατάξεις" (...) δίνουν την δυνατότητα σε ξένες εταιρείες έναντι μικρού ποσού να μπουν στην Ελληνική αγορά» (σ.σ. και να κλέψουν μερίδιο της πίτας από τους ντόπιους κεφαλαιοκράτες που σπεύδει να στηρίξει η Χρυσή Αυγή). Παρακάτω: «Τα ορφανά του Μαρξ με άρθρο τους στον καπιταλιστικό ριζοσπάστη κατηγορούν την πρωτιά της χώρας μας στην ναυτιλία. Η μόνιμη ανθελληνική τους στάση και τα ανυπέρβλητα κόμπλεξ τους για κάθε τι Ελληνικό, φάνηκαν για άλλη μια φορά (...) Η Ελληνική Εμπορική Ναυτιλία είναι παγκόσμια υπερδύναμη και μπορεί να μας βγάλει από το τέλμα. (...) Η μνημονιακή κυβέρνηση έχει θέσει στο περιθώριο την ναυτιλία μας. Η ναυτιλία είναι η δύναμη του Ελληνισμού, είναι γεωπολιτικός και γεωοικονομικός μοχλός ανάπτυξης και πίεσης». Οι επικύψεις της τάχα αντισυστημικής Χρυσής Αυγής μπρος στο μεγάλο κεφάλαιο έχουν ξεκινήσει από πολύ νωρίτερα...

... και χτυπούν τους ναυτεργάτες

...Ηδη από το Νοέμβρη του 2012 όταν στη συζήτηση για τον υπό κατάρτιση τότε προϋπολογισμό του 2013 οι βουλευτές της Παναγιώταρος και Γερμενής (ο οποίος εκθείαζε μάλιστα και τον υπουργό Στουρνάρα: «Εσείς κύριε καθηγητά, κύριε Στουρνάρα... είσαστε από τους καλύτερους καθηγητές στην οικονομία... με εκπλήσσετε κύριε καθηγητά»!) εγκαλούσαν την κυβέρνηση για τη φορολογία που επιβάλλει στους εφοπλιστές (ήθελαν να τους εξασφαλίσουν κι άλλες φοροαπαλλαγές...). Ακολούθως το Γενάρη 2013 τα φασιστοειδή κατέθεσαν Ερώτηση στη Βουλή ζητώντας από την κυβέρνηση, το κράτος (άρα ο λαός) να δίνει εγγυήσεις για να λαμβάνουν οι εφοπλιστές κι άλλα δάνεια. Η δε έγνοια τους τάχα για τον Ελληνα ναυτεργάτη είναι βαθιά ψεύτικη και υποκριτική. Στην τελευταία απεργία των ναυτεργατών όπου η κυβέρνηση κήρυξε επιστράτευσή τους ο Μιχαλολιάκος έλεγε σε τηλεοπτική εκπομπή ότι πρέπει ο κόσμος να μπορεί να μετακινηθεί προς τα νησιά και ότι οι συνδικαλιστές ναυτεργάτες έχουν κάνει κι αυτοί πολλά... Προπαγάνδα βγαλμένη κατευθείαν από τα υπόγεια του Μαξίμου και τα συρτάρια της Ενωσης Εφοπλιστών. Χώρια το γεγονός ότι τάχα κόπτονται για θέσεις εργασίας για Ελληνες, αλλά κιχ δεν τολμούν να αρθρώσουν οι φασίστες για την άρση του καμποτάζ που επέβαλαν ΕΕ και εφοπλιστές, άρση που αλλοιώνει τη σύνθεση των πληρωμάτων σε βάρος των Ελλήνων ναυτικών με δικαιώματα, για να προσλαμβάνονται φτηνότεροι αλλοδαποί χωρίς δικαιώματα, θέτοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια των πλοίων και των επιβατών.

Η πείρα από τις κινεζικές επενδύσεις

Το ταξίδι του Αντ. Σαμαρά στην Κίνα διαφημίστηκε από τα αστικά επιτελεία σαν ευκαιρία για την Ελλάδα να προσελκύσει κεφάλαια για επενδύσεις που θα βοηθήσουν την ανάκαμψη της οικονομίας, από την οποία έχει να κερδίσει ο λαός. Η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική. Και είναι ευκολότερο σήμερα για το λαό να τη δει, αξιοποιώντας την πείρα του από τις επενδύσεις που έχουν ήδη κάνει στην Ελλάδα κινεζικοί κολοσσοί. Η Κίνα, η μεγαλύτερη εξαγωγική δύναμη παγκόσμια, αναζητάει πύλη εισόδου στην Ευρώπη για τα εμπορεύματά της. Η Ελλάδα μπορεί να παίξει αυτόν το ρόλο για τα κινεζικά μονοπώλια και από εκεί προκύπτει το ενδιαφέρον τους να συμμετάσχουν σε ιδιωτικοποιήσεις και συμπράξεις στην εκμετάλλευση υποδομών της χώρας, που συνδέονται κύρια με τις μεταφορές (λιμάνια, αεροδρόμια, σιδηροδρομικό δίκτυο κ.ά.).

Για τον ίδιο λόγο, οι πολυεθνικές της Κίνας ενδιαφέρονται να δυναμώσουν τις σχέσεις τους με το ντόπιο εφοπλιστικό κεφάλαιο, το οποίο διακινεί το μεγαλύτερο μέρος των κινεζικών εμπορευμάτων παγκόσμια. Τι πείρα υπάρχει; Ο ελληνόκτητος στόλος είναι ο μεγαλύτερος στον κόσμο, διακινεί τεράστιες ποσότητες κινεζικών προϊόντων, έχει συμφωνίες δισεκατομμυρίων με πολυεθνικές της Κίνας και την ίδια ώρα τα ναυπηγεία στην Ελλάδα μαραζώνουν. Οχι όμως και στην Κίνα, όπου οι Ελληνες εφοπλιστές έχουν χτίσει την τελευταία δεκαετία πάνω από 400 βαπόρια, ενώ εκκρεμούν άλλες 300 παραγγελίες! Ποιος ωφελήθηκε; Σίγουρα όχι οι χιλιάδες ναυτεργάτες που (όσοι δεν είναι άνεργοι) δουλεύουν σε συνθήκες γαλέρας στα καράβια του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Ούτε οι χιλιάδες μεταλλεργάτες και άλλες ειδικότητες εργαζομένων στα ναυπηγεία, όπου δεν πέφτει σφυριά.

Αλλο παράδειγμα: Η «Cosco» έβαλε στο χέρι μια από τις προβλήτες του ΟΛΠ, με την τότε κυβέρνηση να πανηγυρίζει για την επένδυση και τις θέσεις εργασίας που αυτή θα δημιουργούσε. Τι έγινε; Οι ελάχιστες νέες θέσεις εργασίας (μερικές εκατοντάδες) είναι κακοπληρωμένες, χωρίς δικαιώματα και με βαριά αντεργατικούς όρους που τώρα γενικεύονται σε όλες τις επιχειρήσεις. Επιπλέον, με τη δραστηριοποίηση της πολυεθνικής στον Πειραιά, χάθηκαν πάνω από 30.000 θέσεις εργασίας από μικρομεσαίες επιχειρήσεις στις χερσαίες μεταφορές, που δραστηριοποιούνταν στην περιοχή και τις συνέθλιψε ο ανταγωνισμός. Για κερασάκι στην τούρτα, το κινεζικό μονοπώλιο έβαλε στο χέρι τη βασικότερη θαλάσσια πύλη εισόδου της χώρας και πήρε υπό τον έλεγχό του κρατικές υποδομές στρατηγικής σημασίας, μαζί με τον πλήρη έλεγχο του εξωτερικού εμπορίου.

Το ίδιο ισχύει και με τη συμφωνία ανάμεσα στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ, την «Cosco» και τη HP για τη σιδηροδρομική μεταφορά των προϊόντων της τελευταίας με χρήση του δικτύου που φτιάχθηκε με λεφτά του λαού. Αν κάποιοι μπορούν να πανηγυρίζουν για το ταξίδι του πρωθυπουργού στην Κίνα, αυτοί είναι οι 60 επιχειρηματίες που έχει μαζί του και το σινάφι τους στην Ελλάδα, που ψάχνουν κερδοφόρες συμπράξεις με τους Κινέζους, για να βελτιώσουν την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητά τους στις πλάτες των εργαζομένων και του λαού. Ο δρόμος ανάπτυξης που υπόσχονται τα κόμματα της διαχείρισης προϋποθέτει να γίνει ο λαός δούλος των μονοπωλίων. Οι τεράστιες αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας θα μπουν στην υπηρεσία του λαού μόνο αν αυτός πάρει στα χέρια του τα κλειδιά της οικονομίας, ξεπατώνοντας τα μονοπώλια και την εξουσία τους.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Αποκαλύπτονται καθημερινά ρατσιστικές επιθέσεις

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πριν προλάβει να κοπάσει ο θόρυβος από τη ρατσιστική επίθεση εναντίον του 14χρονου Αφγανού, ο οποίος τραυματίστηκε σοβαρά στο πρόσωπο με σπασμένο μπουκάλι και χρειάστηκε νοσηλεία και πολλά ράμματα στο πρόσωπο από τις βαθιές χαρακιές εγκληματιών ρατσιστών, τη Δευτέρα του Πάσχα, ένα ακόμα περιστατικό ήρθε να προστεθεί στο μακρύ κατάλογο του μίσους. Αυτή τη φορά, θύμα ήταν ένας 20χρονος Αφγανός, ο οποίος ξυλοκοπήθηκε το απόγευμα της Τρίτης από πέντε αγνώστους.

Τα δύο θύματα, εκτός από το μίσος που γνώρισαν από τα φασιστοειδή, τα συνδέει και το σημείο που δέχθηκαν την επίθεση. Η πλατεία Αττικής. Και ενώ αυτοί δρουν ανενόχλητοι, σε διάφορες περιοχές της Αθήνας και της επικράτειας, ενώ σκοτώνουν, χτυπούν και καταστρέφουν τις περιουσίες μεταναστών - που δημιούργησαν με κόπο και ιδρώτα αγωνιζόμενοι για να ζήσουν με νόμιμο τρόπο - η συγκυβέρνηση εξακολουθεί να θεωρεί και να δείχνει τους μετανάστες ως τους υπεύθυνους για την εγκληματικότητα και να τους κυνηγά παντού. Ετσι, αστυνομικοί όλων των υπηρεσιών είναι στους δρόμους και τους ψάχνουν, τους κυνηγούν και σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχουν και ένστολοι που αποδεικνύουν με το χειρότερο τρόπο πως ενστερνίζονται ρατσιστικές απόψεις, χτυπώντας τους.

Φυσικά, η πολιτική αυτή δεν είναι τυχαία. Ανήκει σε όλο το πλαίσιο της αντιμεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ, που πιστά τα κόμματα της αστικής τάξης υπηρετούν. Είτε μόνα τους είτε ως συγκυβέρνηση. Και αυτή η πολιτική οπλίζει το χέρι των ρατσιστών με δηλώσεις για «ανακατάληψη των πόλεων», επιχειρήσεις - «σκούπα», φυλακίσεις μεταναστών, ανοχή στις βιαιοπραγίες, συλλήψεις μεταναστών που καταγγέλλουν ξυλοδαρμό τους.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο ΣΕΒ υπερασπιστής του θεσμού της οικογένειας

Γρηγοριάδης Κώστας

Το «ψήφισμα» της πρόσφατης συνέλευσης του ΣΕΒ με το οποίο «προβλεπόταν» ότι οι επιχειρήσεις - μέλη του θα συνεχίσουν να καταβάλουν το επίδομα γάμου «στους εργαζόμενους που το λαμβάνουν» έκανε πολλούς να εκφράσουν την ικανοποίησή τους και να πλέξουν το εγκώμιο των «φιλάνθρωπων» βιομηχάνων. Βεβαίως, η άρνηση του ΣΕΒ να προχωρήσει σε κάθε έγγραφη δέσμευση για το επίδομα, αποκάλυψε πόσο αγωνιά για τους εργαζόμενους.

Εξίσου χαρακτηριστική είναι όμως και η πρόταση που περιείχε το «πρωτόκολλο συμφωνίας κοινωνικών εταίρων» που κατέθεσε στην προχτεσινή συνάντηση των «εταίρων» για να εγκριθεί αντί της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Εκεί αναγνωρίζεται «η αναγκαιότητα στήριξης του θεσμού της οικογένειας στις κρίσιμες αυτές περιστάσεις» και προτείνεται οι «εταίροι» να επεξεργαστούν «σε συνεργασία με την πολιτεία προγράμματα ειδικής στήριξης με υπηρεσίες ή άλλο ισοδύναμο τρόπο ειδικά για όσους αμείβονται με τα κατώτατα μισθολογικά όρια».

Ουσιαστικά, ο ΣΕΒ «ονειρεύεται» κατάργηση του επιδόματος γάμου ως πρόσθετη μισθολογική αμοιβή του εργαζόμενου και την αντικατάστασή του από «υπηρεσίες» ή άλλες παροχές, τις οποίες θα επεξεργάζεται, θα παρέχει (μήπως τελικά θα τις φορτωθεί και τελείως;) η πολιτεία, δηλαδή οι εργαζόμενοι. Μάλιστα, είναι τέτοια η πρεμούρα του ΣΕΒ για το θεσμό της οικογένειας που θέλει τέτοια προστασία μόνο «για όσους αμείβονται με τα κατώτατα μισθολογικά όρια». Οι άλλοι δεν έχουν ανάγκες κατά τη λογική του ΣΕΒ.

«Δεν απεργούμε και το φωνάζουμε»!

Προχτές, η ΑΔΕΔΥ είχε προκηρύξει απεργία για όλους τους δημοσίους υπαλλήλους, ενάντια στην επιστράτευση των εκπαιδευτικών. Ηταν πολλοί εκείνοι που κατέθεσαν... απεργοσπαστικές «περγαμηνές», με πρώτο και καλύτερο τον ίδιο τον πρόεδρο (ΔΑΚΕ) της ΟΛΜΕ, που δήλωνε απροκάλυπτα πως «οι καθηγητές δεν θα μετάσχουν στην απεργία της ΑΔΕΔΥ την Τρίτη». Στην ίδια την απεργιακή συγκέντρωση που έκανε το ΠΑΜΕ, οι διαδηλωτές κατήγγειλαν «τους συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και των "Παρεμβάσεων" που στα λόγια μιλούν για αγώνες και όταν πρέπει να σπάσει η επιστράτευση με απεργία τότε οργανώνουν μαζί με τους διευθυντές Εκπαίδευσης την απεργοσπασία».

Οπως φαίνεται, όμως, απεργοσπαστικά «κατορθώματα» εκδηλώθηκαν πολλά και όχι μόνο στην Εκπαίδευση. Παραθέτουμε την ανακοίνωση (ναι, καλά διαβάσατε, ανακοίνωση) του Συλλόγου Εργαζομένων Νοσοκομείου Αγίου Νικολάου, στην Κρήτη: «Σας ενημερώνουμε ότι η ΑΔΕΔΥ έχει προκηρύξει για σήμερα Τρίτη 14/5/2013 24ωρη απεργία στην οποία ο σύλλογός μας δεν συμμετέχει, αλλά μπορούν να συμμετάσχουν όσοι εργαζόμενοι του Νοσοκομείου επιθυμούν». Η πλειοψηφία του σωματείου (δυνάμεις ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ) κάλεσε σε ανοιχτή απεργοσπασία. Εβγαλαν και ανακοίνωση, μην τυχόν και δεν το μάθει κανείς. Πάντως, ως «αριστεροί» δεν απαγορεύουν σε κάποιον που θέλει να απεργήσει, να το κάνει. Κάτι είναι κι αυτό...

Οταν δεν «ξέρεις» να διαβάζεις

Κάποιες φορές αναρωτιέσαι από πού να ξεκινήσεις και τι να πρωτοσχολιάσεις. Ο λόγος αυτή τη φορά για το δημοσίευμα στο χτεσινό φύλλο της «Εφημερίδας των Συντακτών» με τίτλο «Κριτική στην ΚΝΕ από τη "Μαθητική Αντίσταση"». Αφήνοντας ασχολίαστο ότι η εφημερίδα πρέπει να έψαξε αρκετά για να βρει το μαθητικό σχήμα του ΚΚΕ-ΜΛ, που εν πολλοίς είναι άγνωστο στους μαθητές, για να επιτεθεί στην ΚΝΕ, δε μπορούμε να μη σχολιάσουμε πώς διαστρεβλώνεται το περιεχόμενο της ανακοίνωσης της ΚΝΕ τόσο από την εφημερίδα όσο και από το μαθητικό σχήμα.

Εχοντας σε πρώτο πλάνο την κυβερνητική πολιτική που ισοπεδώνει τα πάντα σε όλους τους τομείς της ζωής μας, εντείνοντας όλο και περισσότερο την καταστολή και σε δεύτερο την απόφαση της ΟΛΜΕ για απεργία, η ΚΝΕ με ανακοίνωσή της αναγνώριζε τον «προβληματισμό για την απόφαση της ΟΛΜΕ» καθώς όλο το χρόνο σφύριζε αδιάφορα για όλα όσα γίνονται στα σχολεία από την κυβερνητική πολιτική ενάντια στη μόρφωση και συγχρόνως καλεί τους μαθητές να μην πέσουν θύμα της κυβερνητικής προπαγάνδας απέναντι στην απεργία, να καταδικάσουν την επιστράτευση και «με μαχητικότητα, αισιοδοξία και καθαρό μυαλό να δώσεις τη μάχη των εξετάσεων, που ούτως η άλλως είναι μπροστά σου».

Τα παραπάνω η «Εφημερίδα των Συντακτών» τα μεταφράζει ως ...«εναντίωση στην απόφαση για κινητοποιήσεις»! Επειδή έτσι τη βολεύει, επειδή πονάει να μιλάς για τη συνενοχή της απραξίας. Οσο για την ΚΝΕ είναι μάλλον περιττό να θυμίσουμε εδώ σε πόσες περιπτώσεις έχει πρωταγωνιστήσει σε αγώνες των μαθητών, συμμετάσχει σε αντίστοιχους αγώνες εκπαιδευτικών και κάθε κλάδου που έχει το δίκιο με το μέρος του.

Σύμβαση - πλήγμα για τους εργάτες

Η υπογραφή από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με τις ηγεσίες των εργοδοτικών οργανώσεων -πλην ΣΕΒ- της λεγόμενης Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για το 2013 αποτελεί ακόμα ένα πλήγμα στα συμφέροντα και τα δικαιώματα της εργατικής τάξης. Η «νέα σύμβαση» αφήνει απέξω όλα τα μισθολογικά ζητήματα και απλά επαναβεβαιώνει το θεσμικό πλαίσιο των προηγούμενων συμβάσεων, ενώ διατηρεί προσωρινά το επίδομα γάμου, αλλά και αυτό μειωμένο, αφού υπολογίζεται σε μικρότερους μισθούς. Ετσι, στην πράξη, η ΓΣΕΕ με την υπογραφή της αποδέχτηκε τη μείωση του κατώτερου μισθού από τα 751 ευρώ στα 586 ευρώ μεικτά και για τους νέους στα 511 ευρώ μεικτά, όπως και το πάγωμα των τριετιών, που επέβαλε η κυβέρνηση πριν από 15 μήνες. Αποδέχτηκε και υπέγραψε την κατάργηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης που μονομερώς είχε επιβάλει η κυβέρνηση, αφού δέχτηκε ατόφια όλα τα αποτελέσματα που προκάλεσαν η γνωστή Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου και οι σχετικοί αντεργατικοί νόμοι. Δεν υπερασπίστηκε τον κατώτερο μισθό και συνολικά την Εθνική Σύμβαση και οικειοθελώς παραχώρησε αυτό το δικαίωμα στην εκάστοτε κυβέρνηση. Με τον τρόπο αυτό, έδωσε πολιτική νομιμοποίηση στις αντεργατικές ανατροπές και αναγόρευσε την κυβέρνηση ως τον απόλυτο ρυθμιστή των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ προβάλλει τον ισχυρισμό ότι με την υπογραφή της «κράτησε ζωντανό το θεσμό των Συλλογικών Συμβάσεων», τη στιγμή που αυτό το οποίο συμφώνησε με τις εργοδοτικές οργανώσεις είναι ό,τι είχε νομοθετήσει η κυβέρνηση. Πώς γίνεται, λοιπόν, τη μείωση των μισθών και την κατάργηση των συμβάσεων που επιβάλλει η κυβέρνηση, η ΓΣΕΕ να προσέρχεται και να τα συνυπογράφει βαφτίζοντάς τα «σωτηρία των συμβάσεων»; Με την υπογραφή της και την αποδοχή όλων των όρων που επέβαλαν κυβέρνηση και κεφάλαιο, η ΓΣΕΕ απέδειξε, για άλλη μια φορά, ότι ρίχνει νερό στο μύλο των εχθρών της εργατικής τάξης, αναδεικνύεται και πάλι σε στυλοβάτη των επιχειρηματικών συμφερόντων. Αλλά εκεί οδηγεί αναπόφευκτα η γραμμή του «κοινωνικού εταιρισμού», που από χρόνια έχει επιλέξει «ελεύθερα» και όχι επειδή εξαναγκάστηκε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Εκεί οδηγεί η ταύτισή της με το στρατηγικό στόχο των μονοπωλίων για την «αύξηση της ανταγωνιστικότητας», που αποτελεί και κυρίαρχη πολιτική όλων των πολιτικών κομμάτων που υποκλίνονται στον καπιταλισμό και τον ευρωμονόδρομο.

Παρά την αρνητική αυτή εξέλιξη, παρά την όξυνση της επιθετικότητας της μεγαλοεργοδοσίας, οι εργάτες και οι εργάτριες δεν πρέπει να αποδεχτούν το καθεστώς δουλείας στο οποίο τους σπρώχνουν. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει ούτε στιγμή να ξεχνούν ότι αυτοί είναι η κινητήρια δύναμη της παραγωγής. Χωρίς το δικό τους ιδρώτα, χωρίς το δικό τους καθημερινό κόπο «γρανάζι δε γυρνά». Η θέση αυτή τους δίνει εκ των πραγμάτων τη δύναμη και το δικαίωμα να αποτρέψουν τη χειροτέρευση της θέσης τους. Να ανακόψουν την επίθεση κυβέρνησης και μεγαλοεπιχειρηματιών. Με οργάνωση στους τόπους δουλειάς και τους κλάδους, με όπλο τους την αλληλεγγύη, να διεκδικήσουν την υπογραφή κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων εργασίας με αξιοπρεπείς μισθούς και όρους εργασίας. Να μετατρέψουν την πρόταση του ΠΑΜΕ για υπογραφή νέας ΕΓΣΣΕ με το συγκεκριμένο περιεχόμενο, σε καθολικό αίτημα όλων των εργαζομένων και στη βάση αυτή να οργανώσουν την πάλη τους.